Manipur

Administracja
Manipur মণিপুর
Godło
Lokalizacja Manipur (pomarańczowo-żółty) w Indiach.
Kraj	Indie
Stolica	Imphal
kreacja	21 stycznia 1972
Oficjalny język	Meitei
Gubernator	Najma Heptulla
Sekretarz generalny	Nongthombam Biren Singh ( BJP )
Demografia
Populacja	2.855.794 mieszk . (2011)
Gęstość	128 mieszk./km 2
Ranga	24 tys
Geografia
Powierzchnia	22356 km 2
Ranga	23 rd

Manipur ( meitei : মণিপুর ) to stan w północno-wschodniej z Indii . Sąsiaduje ze stanami Nagaland na północy, Mizoram na południu i Assam na zachodzie; od wschodu graniczy z Birmą . Jej stolicą jest Imphal .

Meiteis , którzy żyją głównie w dolinach państwa, są główną grupą etniczną w Manipur. Ich język, meitei , jest lingua franca państwa i jest jednym z języków narodowych w Indiach od 1992 roku Kukis i Nagowie żyć w górach.

Manipur był niedawno Otwarty na turystykę, obcokrajowcy, którzy wcześniej mogli przyjechać do Manipur tylko z pozwoleniem ważnym przez 10 dni, teraz mogą jechać tam na czas nieokreślony.

Nazwisko

Manipur był również nazywany Kangleipak, co oznacza „suchy ląd”.

Historia

Królestwo Manipur stało się państwem książęcym pod kontrolą brytyjską w 1891 r. Wcześniej niepodległe Królestwo Manipur było ostatnim, które zostało włączone do Indii Brytyjskich.

Podczas II wojny światowej Manipur był miejscem wielu bitew między siłami alianckimi i japońskimi. Zostają odepchnięci, zanim będą mogli wejść do Imphal , jednego z punktów zwrotnych wojny.

W 1947 r. Konstytucyjne prawo Manipura ustanowiło demokratyczny rząd z Maharadżą jako szefem władzy wykonawczej i wybranym parlamentem. W 1949 roku Maharaja Bodhchandra został wezwany do Shillong , stolicy indyjskiej prowincji Assam . Podpisał traktat akcesyjny, integrujący królestwo z Unią Indyjską. Zgromadzenie ustawodawcze zostaje rozwiązane podczas tej integracji, wPaździernik 1949. Manipur stał się terytorium w 1956 roku i pełnym stanem w 1972 roku.

Geografia

Stan obejmuje 22347 km 2 . Graniczy od północy z Nagalandem , od zachodu z Assamem , od południowego zachodu z Mizoramem , od południa ze stanem Chin ( Birma ), a od wschodu z regionem Sagaing ( Birma ).

Przecinają ją rzeki Barak , Manipur i Yu i odnotowuje znaczne opady. Jezioro Loktak znajduje się w centrum państwa.

Manipur przedstawiony jest jako równina położona 800 metrów nad poziomem morza, otoczona wzgórzami.

Trzy czwarte stanu jest zalesione, podzielone na 3% bardzo gęste, 27% umiarkowanie gęste i 45% rzadkie. Kryteria są powiązane z powierzchnią korony w stosunku do powierzchni terenu: las bardzo gęsty, jeśli wskaźnik ten przekracza 70%, gęsty, jeśli przekracza 40%, rzadki, jeśli przekracza 10%.

Podziały administracyjne

Manipur jest podzielony na dziewięć dzielnic do 2016 roku:

Plik 9 grudnia 2016 rrząd decyduje się na utworzenie siedmiu nowych dzielnic, zwiększając ich liczbę do szesnastu, co powoduje przemoc, krytykę opartą głównie na składzie etnicznym dzielnic.

Nowe dzielnice są w kolejności alfabetycznej:

Bishnupur
Żyrandol
Churachandpur
Wschodni Imphal
Western Imphal
Jiribam, powstały z zachodniej części zachodniej dzielnicy Imphal
Kakching, utworzony z południa dzielnicy Thoubal
Kamjong, utworzony z południowej dzielnicy Ukhrul
Kangpokpi, utworzony z południowo-zachodniej części dystryktu Senapati
Noney, stworzony z południowej dzielnicy Tamenglong
Pherzawl, stworzony z zachodniej dzielnicy Churachandpur
Senapati
Tamenglong
Tengnoupal, powstały z północnej dzielnicy Chandel
Thoubal
Ukhrul

Demografia

Według spisu ludności z 2011 roku Manipur ma 2855794 mieszkańców, z czego 58,9% mieszka na równinach, a 41,1% na wzgórzach.

W Meiteis żyją głównie na polach i tworzą największą część populacji. Głównymi mniejszościami etnicznymi zamieszkującymi wzgórza są Nagas i Kuki.

Języki

Angielski i meitei są języki urzędowe państwa, meitei jest lingua franca z Manipur.

W 2011 r. 53,30% mieszkańców Manipur zadeklarowało, że językiem ojczystym jest język meitei (w spisie określany jako manipuri).

Inne najczęściej używane języki to Mao (224 361 użytkowników i 7,86% populacji), Thado (7,84%), Tangkhul (6,41%) i Kabui (3,84%). Większość języków używanych w Manipur należy do rodziny języków tybetańsko-birmańskich.

Religie

Według spisu ludności z 2011 r. Hinduizm i chrześcijaństwo to dwie główne religie, obie wyznawane przez nieco ponad 41% populacji. Jest 8% muzułmanów, 8% wyznawców tradycyjnych religii i innych mniejszości religijnych.

hinduizm

Na początku XVIII -tego wieku , że król Pamheiba, znany również jako Garib Nawaz, przeliczone na hinduizm i jego ludzi z nim.

islam

Obecność muzułmanów w Manipur co najmniej od XVII do XX wieku , kiedy muzułmańscy żołnierze zostali wysłani do doliny pod panowaniem króla Khagemba.

chrześcijaństwo

Misjonarze mają trudności, aby wprowadzić stan aż do początku XX th wieku , który jest gospodarzem pierwszych chrztów w spowiedzi Chrzciciela . Pierwsze kościoły powstały w latach 1910-tych XX wieku.

Odsetek ludności deklarującej się jako chrześcijanin podczas spisów powszechnych rośnie: 19,5% w 1961 r., 26% w 1971 r., 29,7% w 1981 r., 34,1% w 1991 r. I 41,3% w 2011 r.

Polityka

Operacja

Państwem zarządza jednoizbowy parlament z 60 mandatami, z których 19 jest zarezerwowanych dla mniejszości etnicznych, a 1 dla kast.

Manipur uczestniczy w Parlamencie Indii , wysyłając jednego przedstawiciela do Rajya Sabha i dwóch do Lok Sabha .

Separatyzm

Powstania w północno-wschodnich Indiach uderzyły także w Manipur.

Gospodarka

Jezioro Loktak odgrywa ważną rolę w gospodarce Manipur. Służy jako źródło wody do wytwarzania energii wodnej, nawadniania i zaopatrzenia w wodę pitną. Jezioro jest również źródłem dochodu dla rybaków zamieszkujących okoliczne tereny wiejskie .

Myanmar ( Sagaing Region ) jest dostępny przez autostrady Azji n o 1 (AH1) łączący Imphal do Rangunu przez Mandalay z pogranicza post w Moreh (Indie) i Tamu (Birma).

Turystyka

Manipur odgrywa bardzo ważną rolę w przyszłości turystyki w Indiach, ten mało znany region jest uważany za bezpieczny i przyciąga turystów swoją kulturą i przyrodą. Główne atrakcje turystyczne Manipour to:

Lake Loktak , słynie z rustykalnym piękno i jego wysp pływających
Keibul lamjao park narodowy , położony na Loktak i jej brzegów, jest to jedyny pływający park narodowy na świecie. Park narodowy znany jest również jako siedlisko zimowych ptaków wędrownych i schronienia dla rzadkiego jelenia: sangai lub jelenia Eld Manipuri.
Shri Shri Govindaji Temple, duża świątynia w Imphal Vishnuite, ta świątynia została zbudowana w XIX th wieku i jest poświęcony Govinda ( Kryszny ) i jego kochanką Radha . Świątynia znana jest z występów Ras Lila Manipuri ( Manipuri Dance ), formy oddania klasycznego tańca z Manipur.
Kangla, słynny fort i pałac z Imphal , który był rezydencją królów i siedziba władzy w królestwie Manipur.
INA ( Indian National Army ) Memorial, pomnik i muzeum poświęcone Netaji Subhash Chandra Bose i Indiom podczas II wojny światowej . To właśnie w tym pomniku podniesiono pierwszą indyjską flagę na terytorium Indii.

Kultura

Gra w polo mogła powstać w Manipur, gdzie znana jest jako Sagol Kangjei .

Galeria

Świątynia Gopinatha ( Kryszny ) w wiosce Ningthoukhong. Hinduizm jest religią większości w Manipur.
Kobiety Meitei w tradycyjnej sukni ślubnej.
Geograficznie Manipur składa się z dużej centralnej doliny utworzonej przez jezioro Loktak.
Rozciągające się na ponad 287 km² jezioro Loktak jest sercem doliny Manipur, która wypływa z różnych rzek wypływających z okolicznych gór.
Noce pełni księżyca ( Pournima ) zajmują ważne miejsce w Manipur, w świątyniach w całej dolinie odbywa się wiele wydarzeń artystycznych i kulturalnych, takich jak Ras Lila .
Prawdziwa ciekawostka w kraju zakorzenionym głównie w patriarchacie, Ima Market jest głównym zadaszonym rynkiem w stolicy Imphal i jest prowadzony wyłącznie przez kobiety.
Dolina Dzukou, leżąca okrakiem przy granicy z Nagaland , jest bardzo znanym obszarem trekkingowym w regionie.
Położona w centrum Imphal Kangla to ufortyfikowany kompleks, który przez tysiąclecia był politycznym centrum Manipur.
Prawdziwa ikona kultury, Jeleń z Eld , czyli Sangai , jest rdzennym jeleniem z doliny, bardzo obecnym w literaturze i mitach Manipuri.
Cheiraoba to Nowy Rok Manipuri, odbywa się co roku wiosną podczas pierwszej pełni księżyca miesiąca Sajibu (marzec / kwiecień). Tradycja głosi, że celebranci wspinają się na szczyt wzgórza, aby przeżyć pomyślny rok.
Polo Manipuri jest popularnym sportem i praktykowany w dolinie.
Ceniony przez botaników bz Siroi występuje endemicznie w górach stanu północno-wschodniego.
Mukna (w) jest formą ludowa walce , które pokazy odbywają się w różnych sytuacjach, takich jak świąt, targi, itd

Bibliografia

(w) „ Manipur Population Census data in 2011 ” , Government of India ( data dostępu: 16 sierpnia 2013 r. )
(w) Kungsong Wanbe, „ Ancient Name Of Manipur ” na Kangla online ,9 kwietnia 2012(dostęp 16 października 2018 )
(w) " Lasu Area " na Wydziale Leśnictwa Manipur (dostęp na 1 st listopada 2018 )
(in) „ country report India ” on Food and Agriculture Organization of the United Nations , Rome,2010(dostęp 2 listopada 2018 ) , s. 7
(w) Esha Roy, „ Po prostu: siedem nowych dzielnic, które podpalili Manipur ” w Indian Express ,20 grudnia 2016 r(dostęp 26 października 2018 )
(w) „ Districts in Manipur ” on the Government of Manipur (dostęp 26 października 2018 )
(i) " Manipur powiat Mapa " na mapie z Indii (dostęp październik 25, 2018 )
(w) „ THE Great Meitei Nation ” w Manipur online ,16 października 2010(dostęp 26 października 2018 )
(w) Samarth Bansal i Smriti Kak Ramachandran, „ Christian population on the Rising in Arunachal Pradesh, Manipur ” , on Hindustan Times (dostęp 26 października 2018 )
Uwaga: dane dotyczące spisu powszechnego z 2001 r. Są niekompletne.