Termin metropolia równowagowa określał w latach 1960–1970 miasto (lub sieć miast), którego znaczenie regionalne miało odgrywać rolę w planowaniu regionalnym we Francji poprzez ekonomiczne i demograficzne równoważenie paryskiej hipercentralizacji .
Tworzenie zrównoważonych metropolii jest częścią regionalnej polityki planowania mającej na celu kontrolę rozwoju regionu paryskiego i wzmocnienie struktury miejskiej poprzez rozwijanie w kilku dużych miastach prowincjonalnych funkcji, które dotychczas pełniła prawie wyłącznie stolica. W 1963 r. Raport geografów Jeana Hautreux i Michela Rocheforta umożliwił nowo utworzonej Delegacji ds. Planowania Regionalnego i Działań Regionalnych (DATAR) zidentyfikowanie ośmiu miast lub sieci miast, które mogą odnieść korzyści z przywrócenia równowagi politycznej.
Pierwsze osiem zrównoważonych metropolii zostało oficjalnie wyznaczonych przez Międzyresortowy Komitet Planowania Terytorium 2 czerwca 1964, to kilka „zasymilowanych” metropolii wzbogaciło listę w kolejnych latach. Jakość zrównoważonej metropolii nie nadawała danym miastom szczególnego statusu prawnego, ale stanowiła ramy dla interwencji władz publicznych. Polityka równoważenia metropolii została uśpiona w 1974 roku.
Lista ośmiu najlepiej zrównoważonych metropolii:
Pięć „zasymilowanych” metropolii uznanych w 1973 roku: