| Narodziny |
12 grudnia 1860 Biedershausen |
|---|---|
| Śmierć |
23 stycznia 1951 lub 24 stycznia 1951 Trier |
| Narodowość | Niemiecki |
| Zajęcia | Organista , kompozytor |
| Instrument | Organy |
|---|
Ludwig Boslet (ur12 grudnia 1860w Biedershausen - zmarł dnia23 stycznia 1951in Trier ) to niemiecki kompozytor i organista .
Boslet dorastał z rodzicami Jacobem Bosletem i Barbarą Buchheit we wsi Biedershausen niedaleko Landstuhl. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczał do Szkoły Przygotowawczej w Blieskastel , a następnie do Kolegium Nauczycielskiego w Spirze , aby zostać nauczycielem. W wieku 20 lat podjął pierwszą pracę, najpierw we wsi Neunkirchen am Potzberg, gdzie siebie samego nie lubił, a następnie w Deidesheim . Jeśli chodzi o kaplicę w Neunkirchen, Boslet napisał w swoich wspomnieniach: „Z organów była tylko lokalizacja; sam organ był nieobecny. Przypadkiem ... Słyszałem, kiedy miałem 18 lat grając w Moguncji słynnego wirtuoza organów Friedricha Luxa . Miałem ochotę zagrać w ten sposób. Dlatego… szybko podjąwszy decyzję, udałem się do Zweibrücken do nauczyciela muzyki Jakoba Heinricha Lützela (z) . Nie słysząc mnie, powiedział do mnie: „Chcesz wstąpić do akademii muzycznej, za kilka dni przyjeżdżam do Stuttgartu i wiem, że nauczyciele cieszą się tam dobrą opinią w całej Europie; Prześlę Państwu statut Akademii Muzycznej ”. Dzięki wsparciu Lützela Boslet rozpoczął pracę u profesora Immanuela Faissta (en) w Stuttgarcie. Ale rok później uczeń organista musiał zatrzymać się i wrócić do pracy w szkole, ponieważ wyczerpały się jego środki finansowe. Jego nowe stanowisko zaprowadziło go do Königsbach an der Weinstraße.
W 1881 roku przyjechał na przesłuchanie do Ludwigshafen , gdzie usłyszał go meloman Albert von Jäger (de) (1814-1884), były dyrektor kolei Palatynatu. Ten ostatni był pod wielkim wrażeniem talentu Bosleta, z pomocą bogatych przyjaciół, zebrał w ciągu 14 dni wystarczającą ilość pieniędzy, aby Boslet mógł kontynuować naukę u Faißta przez cztery semestry, a następnie mógł spędzić trzy semestry u Josefa Rheinbergera w Monachium . Tam zdał egzamin państwowy w 1885 roku, następnie przez czternaście lat pracował jako organista koncertowy, dyrektor chóru i pedagog w Ludwigshafen, gdzie zdobył dobrą opinię. Odmówił zaproszenia z Paryża w imieniu wirtuoza organisty Alexandre'a Guilmanta , a także propozycji z Lucerny, Londynu i Stanów Zjednoczonych, ponieważ czuł się zbyt przywiązany do swojego kraju, z którego utrzymywał się. Ale w 1899 roku Boslet zmienił zdanie i dołączył do przygranicznego miasta St. Ingbert i kościoła św. Józefa. W jego wspomnieniach czytamy: „Gdybym znalazł tam lepsze warunki, zostałbym w Ludwigshafen”.
W Saint-Ingbert grał przez 40 lat Franz Woll, brat poety Karla Woll, zajmujący stanowisko organisty w Saint-Joseph. Plik17 października 1897Boslet dał koncert organowy. W Saint-Joseph były romantyczne organy H. Voit & Söhne, które z 36 przystankami były wówczas największymi organami na obecnym terytorium Saary. Miejsce, które wymagało tych samych zadań, co w Ludwigshafen, było według jego relacji „dobrze płatne” i wbrew jego pierwotnym zamiarom nie było to miejsce przejściowe: przebywał tam przez dziesięć lat. W tym czasie chór kościelny został znacznie powiększony.
W 1909 roku Boslet udał się do katedry w Trewirze , gdzie dwa lata później1 st Wrzesień +1.911, zastąpił Jodokusa Kehrera (1855-1937), który przeszedł na emeryturę ze względu na swój wiek. Znajdowały się tam organy Weigle, które zostały ukończone w 1908 r. Oprócz działalności organistycznej Bosletl pracował w kościelnej szkole muzycznej założonej przez Gustava Erlemanna w 1903 r. Uczył tam muzyki, organów, fortepianu, pieśni i teorii muzyki. Działalność tę kontynuował aż do przejścia na emeryturę w 1937 roku.
Jego prace za jego życia były przyjmowane z rezerwą.
| Opus | Nazwisko | Ton | Rok | Redaktor | Płyta CD | Uwagi, inne informacje |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Thema mit Variationen | G-moll | 1890 | Berlin: Verlag Hymnophon, przed Eisoldt und Rohkrämer | tak | |
| 2 | Fest-Fantasie und Elegische Fuge | C-dur | Trewir: Musikverlag Hans Kessler | tak | ||
| 3 | Sonata nr 1 | G-moll | 1890 | Brema: Schweers | Studienwerk aus der Zeit Rheinbergers | |
| 4 | Motet na chór mieszany „Wie lieblich sind deine Wohnungen, o Herr” | Berlin: Verlag M. Leuckart, później Eisoldt und Rohkrämer | ||||
| 5 | Naturfreiheit (Ludwig Uhland) na chór mieszany | Berlin: Verlag M. Leuckart, później Eisoldt und Rohkrämer | ||||
| 6 | Sonata nr 2 | d-moll | 1892 | Berlin: Eisoldt | tak | |
| 7 | Große Fantasie für Orgel | E-dur | Berlin: Verlag Julius Schneider, ab 1912: Trier wie op. 2 | tak | ||
| 8 | Festliches Nachspiel zum " Ite missa est " und Thema mit Variationen " Caro mio ben " wg Tomaso Giordano | Verlag Julius Schneider, Berlin | ||||
| 9 | Religiöses Stimmungsbild | dur ostry | Hildesheimer, Speyer | |||
| 10 | Sonata nr 3 | C-moll | 1895 | Lipsk: Otto Junne | tak | |
| 11 | Charakterstück für Klavier | 1898 | Berlin: Verlag Hymnophon | |||
| 12 | Introduction und Tripelfuge | C-moll | 1900 | Regensburg: Feuchtinger & Gleichauf | opublikowano oraz akompaniament organowy do chorału-Te Deum w czasopiśmie „The Organ”. Później zawarty w op. 22 pod nr 9 | |
| 13 | Große Festfantasie für Orgel | C-dur | 1893 | Zittau-Zürich: Verlag Loebel | tak | „Jestem 13. Maj 1894auf der großen Orgel im Dom zu Speyer öffentlich gespielt ”(Ludwig Boslet). Dedykowany chórmistrzowi Josephowi Niedhammerowi . Fugenthema: Sanctus ad 3. Choralmesse In festis duplicibus (Medicaea). Skomponowany w Ludwigshafen (Angaben Boslets). |
| 14 | Ariosa und Fugato | dur ostry | 1898 | Lipsk: Verlag Robert Forberg | ||
| 15 | Orgelsonate nr 4 | B-moll | tak | poświęcony organiście katedry genewskiej Otto Barblanowi | ||
| 16 | Vor- und Nachspiel zum Gebrauch bei dem katholischen Gottesdienste | przed 1898 | Lipsk: Verlag Robert Forberg | |||
| 17 | Präludium und Ciacona | drobny | Berlin: Eisold | |||
| 18a | Vorspiel Moderato con moto | d major | Regensburg: Feuchtinger & Gleichauf | w: "100 größere und kleinere Originalkompositionen für die Orgel zum kirchlichen Gebrauch und zum Studium gesammelt und herausgegeben von Joh. Diebold ” | ||
| 18b | Nachspiel maestoso | C-dur | Regensburg: Feuchtinger & Gleichauf | w: "100 größere und kleinere Originalkompositionen für die Orgel zum kirchlichen Gebrauch und zum Studium gesammelt und herausgegeben von Joh. Diebold ” | ||
| 18c | Fantasie und Doppelfuge in, Moderato | Es-moll / Es-dur | Regensburg: Feuchtinger & Gleichauf | w: "100 größere und kleinere Originalkompositionen für die Orgel zum kirchlichen Gebrauch und zum Studium gesammelt und herausgegeben von Joh. Diebold ” | ||
| 19 | „ Veni Creator ” i „ Pange lingua ” na chór mieszany 4-głosowy a cappella | |||||
| 22 | 12 Große Orgelstücke I – II | przed 1925 rokiem | Regensburg: Gleichauf | I Präludium und Doppelfuge D-dur, Fantasie zu einem alten Kirchenlied G-dur, Festpräludium B-dur, Fantazja ais -moll / Ais- dur, Einleitung und Doppelfuge h-moll, Festpräludium D-dur; II Einleitung und Fuge a-moll, Nachspiel (Kanon) F-dur, Introduction und Tripelfuge a-moll (Nacdhspiel), Präludium g-dur, Festpräludium f-dur, Adagio (wolny Kanon) g-moll | ||
| 23 | Praeludium (Quasi Fantaise) i Fuga | E-moll | 1903 | J. Rieter-Biedermann, Lipsk | tak | poświęcony Wilhelm Carl Julius Hoyerman . |
| 24 | Praeludium und Fuge | E-moll | Lipsk: Otto Junne | |||
| 25 | Drei Tonstücke für Orgel nº 5 | f-dur | 1903 | J. Rieter-Biedermann, Lipsk | tak | Festpräludium, Recitativ, Finale; Manuskript: University of Rochster |
| 26 | Interludium und Postludium | 1906 | Lipsk: Otto Junne | w pierwszym z trzech tomów „Orgelstücke moderner Meister” | ||
| 27 | Phantasy für die Orgel | 1906 | Verlag Schwann, Düsseldorf | in: "routinierter Konzertorganist" | ||
| 30 | Orgelsonate nr 5 | d major | 1908 | Schweers & Haake, Brema | tak | |
| 31 | Fantasie " Ecce sacerdos " na chór mieszany 6 głosów i organy | 1912 | Verlag Schwann, Düsseldorf | pojawił się w Alphonse Moortgat: „Orgelmuziek” | ||
| 32 | Missa solemnis na 7-głosowy chór mieszany i organy | 1912 | Verlag A. Böhm , Augsburg | „Sr. Kgl. Hoheit Dem Prinzregenten Luitpold przeciwko Bayern unterthänigst gew”. | ||
| 33 | Toccata, Introduction und Fuge | 1913 | Verlag A. Böhm, Augsburg | tak | poświęcony profesorowi uniwersytetu i organiście Marie-François-Xavier Mathias w Strasburgu | |
| 34 | Fünf Festpräludien | przed 1927 r | Verlag A. Böhm, Augsburg | |||
| 35 | Orgelsonate nr 6 | C-moll | 1914 | J. Rieter-Biedermann, Lipsk | tak | dedykowany profesorowi Akademii Monachijskiej Ludwigowi Felixowi Maierowi |
| 36 | Sieben neue Festpräludien | przed 1927 r | Verlag A. Böhm, Augsburg | |||
| 37 | Einleitung und Fuge | B-dur | róg 1927 | Verlag A. Böhm, Augsburg | ||
| 38 | Zwei Weihnachtsstücke | C-dur | Verlag A. Böhm, Augsburg | tak | Weihnachtsidyll G-dur, Pastorał G-dur | |
| 41 | Fünf Hymnen für das Fronleichnamsfest na 4-głosowy chór mieszany i orkiestrę | |||||
| 45 | Introduction und Fuge zu "Maria zu lieben" dla organów | 1932 | Pan Hoffmann, Kronach | |||
| 46 | Zwei Fantasien über Choralmelodien und ein Thema von Palestrina | Opublikowane przez Bibliotekę Katedry w Trewirze. Dedykowany organiście dr Paulowi Schuh | ||||
| 47 | Fantasie über ein Thema von Palestrina, reklama „ Missa brevis ” | Opublikowane przez Bibliotekę Katedry w Trewirze. Aus dem Nachlass Paul Schuh |