| Imię i nazwisko | Lucie Robert |
|---|---|
| Narodziny |
3 października 1936 Renifer |
| Śmierć |
25 sie 2019(w wieku 82 lat) Paryż |
| Podstawowa działalność | Pianista , kompozytor |
| Dodatkowe zajęcia | Pedagog |
| Trening | Konserwatorium w Rennes , Konserwatorium Paryskie |
| Mistrzowie | Lazare- Lévy , Aline van Barentzen , Tony Aubin |
| Edukacja | Konserwatorium Paryskie |
| Nagrody | I nagroda Rzymu (1965) |
Lucie Robert-Diessel to francuska pianistka , kompozytorka i nauczycielka urodzona w3 października 1936w Rennes i zmarł dnia25 sie 2019w Paryżu .
Lucie Robert urodziła się dnia 3 października 1936 renifer.
Studia muzyczne rozpoczęła w Konserwatorium w rodzinnym mieście i w wieku dwunastu lat zdobyła I nagrodę w klasie fortepianu . Miała wówczas przyjęty do Konserwatorium Paryskim , zdobywając między 1954 i 1959 siedem pierwszych nagród w klasach harmonii z Henri Challan , fortepian Lazare Lévy i Aline van Barentzen z kameralistyki Capet, z kontrapunktu i fugi z Noël Gallon , z towarzyszeniem fortepianu autorstwa Henriette Puig-Roget . Edukację ukończyła w 1963 roku, otrzymując pierwszą nagrodę w klasie kompozycji Tony'ego Aubina . W zakładzie pracuje również na organach z Rolandem Falcinellim .
W 1965 roku zdobyła pierwsze Grand Prix de Rome z jego kantatą Prophecy Cassandra libretto ekstraktem Agamemnon z Ajschylosa i zostaje pensjonariuszem w Villa Medici do 1968 roku.
Po powrocie do Francji Lucie Robert rozpoczęła karierę jako performerka i kompozytorka. W dziedzinie fortepianu zwyciężyła na Międzynarodowym Konkursie w Barcelonie , aw kompozycji na konkursie w Mannheim . Była solistką Radia Francja i wykładała w Konserwatorium Paryskim w latach 1972-2001.
W 1981 wyszła za mąż za pianistę i kompozytora Karla Diessela (1919-2018), z którym regularnie koncertuje we Francji i za granicą na dwa fortepiany.
Jako kompozytorka formacja instrumentalna duetu fortepianowego inspiruje jej kilka utworów, sonatę na dwa fortepiany, suitę na fortepian na cztery ręce . Na instrument solowy, ona komponuje na fortepian sonatę, dwie sonatines i trzy preludia . W zakresie muzyki kameralnej zawdzięczamy mu sonaty na skrzypce i fortepian, flet i fortepian, a także utwory na wiolonczelę , kontrabas , obój z towarzyszeniem fortepianu, kwartety smyczkowe i kwintety .
Od 1974 roku i od premiery w Rzymie Georgesa Gourdeta of Cadenza na saksofon i fortepian, Lucie Robert-Diessel otrzymała liczne zamówienia na saksofon i poświęciła instrumentowi około dwudziestu pięciu numerów opusowych , w tym utwory solo lub na zespół saksofonowy, z innymi instrumenty, czy nie. W towarzystwie Cadenza , Magheïa na fortepian i kwartet saksofonowy , miał premierę w 1976 roku, lub Messanuets , przez czternaście saksofonów są symbolicznych wyniki w tym zakresie.
Jego zainteresowanie głosem jest wyraźne i skłania go do napisania kilku cykli melodii , takich jak Cienie Tybingi do wiersza Alaina Suieda , dzieła stworzonego na18 grudnia 1997 r. podczas koncertu Tryptyku.
Estetycznie Lucie Robert-Diessel pisze „nie martwiąc się żadną modą i nie zamykając się w żadnym systemie” , poszukując przede wszystkim „najbardziej bezpośredniego i wrażliwego wyrazu, przywiązując dużą wagę do kompozycji tematycznej i linii melodycznej w ogóle” .
Zmarła w Paryżu w 20 th dzielnicy , w jej domu na rue Orfila ,25 sierpnia 2019.
Wśród jego kompozycji, które w sumie tworzą katalog ponad stu opusów, znajdują się m.in.: