LOL (film)

LOL (Głośny śmiech) Opis obrazu LOL (film) Logo.jpg.

Kluczowe dane
Realizacja Lisa Azuelos
Scenariusz Lisa Azuelos
Nans Delgado
Główni aktorzy

Christa Theret
Sophie Marceau
Jérémy Kapone

Firmy produkcyjne Pathé Renn Productions
Ojczyźnie Francja
Dobry Komedia
Czas trwania 105 minut
Wyjście 2009


Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja

LOL (Laughing Out Loud) to francuski film wyreżyserowany przez Lisę Azuelos , wydany dnia4 lutego 2009.

Streszczenie

LOL oznacza Laughing Out Loud w języku SMS . Tak też nazywają ją 16-letnia koleżanka Loli, uczennica liceum w Paryżu. W świecie na stałe połączonym z internetem Lola ( Christa Theret ) i jej przyjaciele poruszają się między przyjaźnią a licealnymi historiami miłosnymi, unikając rodziców, czasami nie do zniesienia i przytłoczeni. Lola mieszka ze swoją matką Anne ( Sophie Marceau ), która jest w emocjonalnym zamieszaniu. Nadalspotyka się zeswoim byłym mężem Alainem ( Alexandre Astier ) i właśnie poznała Antoine, komisarza policji.

Wrócił do szkoły. Lola spotyka się z przyjaciółmi i podsumowuje z nimi minione wakacje. Arthur, jej chłopak, oznajmia jej przy tej okazji, że zdradził ją latem. Aby nie stracić twarzy, Lola twierdzi, że również straciła dziewictwo. Jej przyjaciele nie robią nic, aby pomóc sprawom.

Lola przeżywa kryzys z matką, która ma największe trudności ze zrozumieniem córki. Anne znajduje pamiętnik Loli, uświadamia sobie, że powstała między nimi przepaść. Postanawia zmusić go do opuszczenia liceum, aby zapisać go na osobności, czego Lola w ogóle nie aprobuje. Anne po kłótni bije córkę, która postanawia zamieszkać z ojcem na czas nieokreślony.

Karta techniczna

Włochy  :27 października 2008( Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Rzymie ) Francja , Belgia i Szwajcaria  : 4 lutego 2009

Dystrybucja

Produkcja

Miejsca filmowania

Sekwencje szkolne zostali zastrzeleni w liceum Jean-Baptiste Say , w 16 th  dzielnicy Paryża .

Muzyka

Oryginalna ścieżka dźwiękowa

Ścieżka dźwiękowa do filmu została skomponowana i wykonana głównie przez francuskiego artystę Jean-Philippe'a Verdina , lepiej znanego pod pseudonimem Readymade FC, który użycza głosu Jérémy'emu Kapone we wszystkich śpiewanych sekwencjach. Zawarte są również inne piosenki, takie jak tytuł Exil napisany przez Jérémy'ego Kapone (za pośrednictwem jego grupy, Kaponz & Spinoza), tłumacza Maëla w filmie.

  1. Młodsza siostra - Jean-Philippe Verdin (3:32)
  2. W porządku – Supergrass (3:00)
  3. Jestem na maksa - Jérémy Kapone i Lise Lamétrie (0:07)
  4. Marzyciele - Jean-Philippe Verdin (3:41)
  5. Zostań - Kate Stables (3:10)
  6. Pierwszy dzień mojego życia - Bright Eyes (3:03)
  7. W drodze do Splifftown - Jean-Philippe Verdin (0:28)
  8. Eutanazja - Christa Theret (0:12)
  9. Lola - Jean-Philippe Verdin (3:21)
  10. Ostatnia noc - Jade-Rose Parker (0:05)
  11. Zatańczysz? - Czerwiec (2:52)
  12. Tamaget au beconnet - Félix Moati (0:06)
  13. Wygnanie - Kaponz i Spinoza (4:18)
  14. Nie kochać cię - Declan de Barra i Maïdi Roth (3:27)
  15. Każdy musi się kiedyś nauczyć - Jean-Philippe Verdin (4:32)
  16. Młodsza siostra (akustyczna) - Jean-Philippe Verdin (3:20)
  17. Gdzieś tylko my wiemy - Keane (1:00)

Witamy

Krytyczne powitanie

Krytyczny odbiór filmu był mieszany, ale w większości pozytywny. Punkty krytyczne rozbieżności dotyczą traktowania bohaterów i ogólnego ducha filmu, uważanych albo za frazesy, albo, przeciwnie, za reprezentatywne dla danej epoki. Tygodnik Télérama pochwalił leczenie „sprawiedliwe, zabawne i usunięte”. Le Journal du dimanche przywołuje „prawie doskonałą komedię obyczajową”, a magazyn Première , nieco mniej entuzjastyczny, chwali kunszt opowieści, w której „każdy [znajduje się] razem”. Studio Ciné Live również zachowuje swoją moc identyfikacji: „lustro trzymane przez Lisę Azuelos jest sprytne”. Ale gazeta Le Monde nie docenia naiwności, która wyłania się z filmu, zwłaszcza w jego socjologicznych opisach, i żałuje postaci i dialogów „bez wielkiej ulgi”, przywiązanych do sytuacji „bez stawki”. Gazeta Wyzwolenie widzi w niej jedynie „burżuazyjną komedię z dużą zawartością Sarkozy'ego”. Tygodnik Les Inrockuptibles zachowuje nagromadzenie frazesów stworzonych przez filmowca i jej „niezdolność do wyciągnięcia najmniejszego wdzięku z filmowanych ciał, zamkniętych w kojącej pozie Petit Bateau  ”. Ale jego krytyka odnosi się głównie do konserwatywnych, a nawet reakcyjnych uwag na temat projektu: „film, który w paryskiej szkole średniej przedstawia tylko jednego ucznia pochodzenia arabskiego, ale jednocześnie sugeruje, że jego społeczność ma niewielką tendencję do arogancji wobec sam w sobie monopol na dyskryminację, można uznać, że jest to naprawdę obrzydliwe. Ale to pasuje do ogólnego celu Lola , jego wielkiego biznesu, a mianowicie kwestii dyscypliny i po prostu powrotu do porządku”.

Kasa biletowa

Film Kasa biletowa Francja Zagraniczna kasa biletowa Całkowity
kupa śmiechu 3 660 205 wpisów 434 801 wpisów 4 095 006 wpisów

Nagrody

Nagrody

Spotkania

Analizować

Odniesienia do innych prac

Błędy i niespójności

Wokół filmu

Przerobić

W 2012 roku amerykański remake LOL USA został wyreżyserowany przez Lisę Azuelos , z Miley Cyrus jako Lola, Demi Moore jako Anne i wreszcie Ashley Greene jako Isabelle De Peyrefitte.

Uwagi i referencje

  1. (w) Daty premiery w internetowej bazie filmów
  2. "  Casting  " , na Allociné
  3. Jérémie Couston, „  LOL (Laughing Out Loud)  : Critique  ” , o Télérama ,26 listopada 2011
  4. Stéphanie Lamôme, „  Krytyka  ” , na premierze.fr
  6. Isabelle Regnier, „  LOL (Laughing Out Loud) ®: mama i petardy  ” , w Le Monde ,3 lutego 2009
  7. Olivier Séguret, „  W gatunku” Beaux gosses  ” , na liberation.fr ,19 maja 2009
  8. Jacky Goldberg, „  Vic de La Boum gra mamę. Zła podróż.  » , Na Les Inrockuptibles ,3 lutego 2009
  9. Patrice Blouin, „  Pominięta historia francuskich filmów dla nastolatków  ” , o Les Inrockuptibles ,2 marca 2009
  10. „  JP's Box-Office File: Lol  ” , na jpbox-office.com
  11. [PDF] "  Kino francuskie za granicą  " , na medias.unifrance.org ,2009

Linki zewnętrzne