L'Action française (codziennie)

Akcja francuska
Obraz poglądowy artykułu L'Action française (dziennik)
Kraj Francja
Język Francuski
Okresowość dzień do dnia
Dobry Rojalista , organ integralnego nacjonalizmu
Data założenia 1908
Data ostatniego wydania 1944
Miasto wydawnicze Paryż
Dyrektor publikacji Karol Maurras
Redaktor naczelny Leon Daudet

Action Française , organ integralnego nacjonalizmu to francuska gazeta rojalistów założona w Paryżu w dniu21 marca 1908i zakazane do Wyzwolenia wsierpień 1944.

Podąża za française Revue d'Action autorstwa Henri Vaugeois i Maurice'a Pujo . Z siedzibą przy rue de Rome w Paryżu , dziennik ten miał jako dyrektora Charlesa Maurrasa , przywódcę monarchistycznego ruchu Action Française . Jej linię redakcyjną określa się jako skrajnie prawicową z powodu przemocy jej antyparlamentarności , antyrepublikanizmu i antysemityzmu.

Oficjalny organ francuskiego ruchu Action

Gazeta ta była wówczas oficjalnym organem francuskiego ruchu Akcji . Był to dziennik nacjonalistyczny , monarchistyczny , antydreyfusowski i antysemicki .

L'Action Française była w zdecydowanej opozycji do polityki III RP, a także do liberalizmu i demokracji . Gromadząc współpracowników z różnych ruchów nacjonalistycznych i tradycjonalistycznych , czasopismo Maurrasa było tyglem głównych francuskich nurtów skrajnej prawicy lat 30. XX wieku . Poprzez donosy i osobiste ataki, dziennikarze AF , kierowani przez Léona Daudeta , prowadzili trwałą rojalistyczną propagandę podczas I wojny światowej , podczas potępienia ruchu przez Watykan i podczas afery Stavisky'ego . Dziennik prowadził również niestrudzoną kampanię przeciwko reżimowi sowieckiemu , komunizmowi , Żydom i masonerii .

Dziennik praktykował zniesławianie ( "często zdarzało się, że ludzie byli niesłusznie oskarżani" ), posługiwanie się fałszywymi dokumentami i podżeganie do morderstwa. Action Française była także początkiem szkoły intelektualnej i literackiej, która skupiała wokół publikacji takich jak Revue critique des idées et des livres (1908-1924) czy Revue Universelle (1908-1941) wielu filozofów, historyków, poetów i powieściopisarzy. .

Sponsoring

Pierwszy numer ukazuje się na 21 marca 1908i nosi motto „Wszystko, co narodowe, jest nasze”. Jest sponsorowany przez dwanaście osobistości: Henri Vaugeois , Léon Daudet , Charles Maurras , Leon de Montesquiou , Lucien Moreau , Jacques Bainville , Louis Dimier , Bernard de Vesins , Robert de Boisfleury , Paul Robain , Frédéric Delebecque , Maurice Pujo .

Darowizny, obieg i kapitał

Gazeta, który wysłał tysiące darmowych abonamentów, był w dużym deficytem i regularnie wzywał do subskrypcji do walki „przeciwko złota żydowskiej . ” Wielu darczyńców to szlachta; w 1912 pretendent do tronu orleańskiego dawał 1000 franków miesięcznie. W 1914 r. dziennik miał 20 tys. czytelników, z czego połowę stanowili prenumeratorzy. W latach 1920 i 1926, „Gazeta straty wyniosły prawie pięć milionów franków . ” W latach 1924-1928 miliarder François Coty przekazał L'Action française 2 miliony franków . W latach 1930-1935 średnia strata przekraczała milion franków rocznie. W rzeczywistości „jedyny okres, kiedy budżet L'Action française wydaje się być w równowadze, jest na krótko przed tym, jak przestał się pojawiać” w Lyonie okupowanym przez armię niemiecką .

Jego nakład waha się od 50 000 do 100 000 egzemplarzy, z maksymalnie 200 000 w 1934 roku podczas afery Stavisky'ego i kryzysu z 6 lutego 1934 roku .

Lata 30. i reżim Vichy

Niektórzy współpracownicy Action Française, wrogo nastawieni do pangermanizmu i w ogóle do Niemiec , krytykowali niemiecką politykę lat 30. W 1938 r., nie chcąc nowej wojny, Action Française udzielił poparcia porozumieniom monachijskim , po czym Maurras pogratulował Arturowi Neville Chamberlain za negocjacje z Hitlerem .

Po zawieszeniu broni z 1940 roku , gazeta spadła do Limoges , a następnie do Lyonu wPaździernik 1940. Sympatia Maurrasa i jego krewnych do reżimu Vichy uczyniła go jednym z ideologicznych filarów nowego reżimu. Po zajęciu całego kraju wListopad 1942, bardziej zauważalny jest sojusz z okupantem, nazistowskimi Niemcami .

Kilku dziennikarzy są zaangażowani we współpracę z nazistami . Gazeta jest brutalnie wrogo nastawiona do bojowników ruchu oporu , których nazywa się „terrorystami” . Maurras wzywa do rozstrzelania ruchu oporu i członków ich rodzin. W czasie wyzwolenia Francji dziennik został zakazany za współpracę, a jego główni animatorzy ( Charles Maurras i Maurice Pujo ) zostali uwięzieni.

Dawność codzienności

Revue d'Action française (1899-1908)

Codzienne potomstwo

W 1947 roku Georges Calzant założył nowe francuskie czasopismo Action zatytułowane Aspects de la France , używając inicjałów AF. Podczas gdy pismo to pozostaje wierne doktrynie Maurrasa i utrwala pewną formę idealizmu i monarchistycznego radykalizmu , Pierre Boutang (kolejny uczeń Maurrasa) założył inną gazetę podającą się za L'Action française  : La Nation française . Zrzeszając głównie intelektualistów i naukowców (m.in. Philippe'a Arièsa i Raoula Girardeta ), ta nowa gałąź AF chce być bardziej refleksyjna i lepiej dopasowana do powojennej rzeczywistości politycznej; odrzuca antysemityzm swoich poprzedników i dystansuje się od dyskursu nostalgii za Vichy . Próbuje przemyśleć monarchizm i nacjonalizm w świetle problemów stawianych przez Francję w latach 50. (zwłaszcza wojny algierskiej ), pozostając wierną inicjatywom Charlesa Maurrasa.

L'Action française wydała także Almanach de l'Action française , Cours et Conférence d'Action Française oraz kilka książek w Librairie d'Action Française . Tytuł L'Action française jest używany od 1998 roku. Ukazuje się w każdy pierwszy i trzeci czwartek każdego miesiąca pod nazwą Action française 2000 . Jest sprzedawany na aukcjach przez aktywistów na ulicy, ale można go również kupić w niektórych kioskach w całej Francji.

Aspekty Francji (1947-1992)

Naród Francuski (1955-1967)

Studencka akcja francuska (1971-1980)

L'Action française Hebdo (1992-1998)

L'Action française 2000 (1998-2018)


Główni codzienni współpracownicy

François de La Motte , Thierry Sandre , José Vincent , Vincent Hyspa , Paul Courcoural , Pierre Héricourt , Ambroise Rendu , Jean Gazenave , Jo lub José Le Boucher , Albert Arnavielle , Pierre Lecoeur , Henri de Castillon de Saint-Victor , André Rousseaux , André Rousseaux Rouvellou , Philinte , Marcel Provence , komendant Eugène Dublaix , Pierre Chaboche'a , Lucien Dubech , Pierre Tuc dr Henri Martin , Gaston Legrain , Jehan (Jean-Jacques) Pennes dit sennep , z księciem Orleanu , Georges Coquelle , Philippe-Robert D ' Orléans , Farigoule , Marcel Azaïs , Pierre Benoit , Noël Frances , Jean VALLET , Maurice Denis , Paul Robain , Marius Plateau , Maxime Real del Sarte , Rémi Wasier , Hervé Le Grand , Albert Cordier , J. Le Boucher , Pococurante , Alain Mellet , Maxime Brienne , Pierre Héricourt , François de La Motte , Mercure, Ambroise Rendu , Pampille (MME), L. Daudet Desaintmartin , Maxime Brienne , Pierre Dumas , Auguste Negrier , François de La Motte , Robert Corvol , Eugène Dublaix , Pierre Cha boche , Pierre Tuc , Gaston Legrain

Ralph Soupault , Louis Jasseron , Roger Georr płk Georges Larpent , General Lavigne-Delville , Alban Castelbert , A. Montredon , Lazare de Gerin-Ricard , Jean de Barsac , Hervé de Rauville , Pierre Lecoeur , Bernard de Vaulx , Dominique Sordet , Paul Gaultier , Louis de Jarine , André Feildel .

Robert Arzacq , René Brecy , Lucien Pestour , Marcel Grognot , Louis Jasseron , Maurice Constantin-Weyer , Louis Vissaguet , Henri Hugault , Hubert de Lagarde , dr Bachelier , Michel Trévyse , G. Signoret , Jacques Corbière , Pierre Chardon , Jean d'Albe , E. Chevalier , Élie Bouteille , Louis Gonnet , Louis Laferté , André Sancy , Duc de Guise , Henri Comte de Paris , Bernard Denisane ( Jabon ), F. Auphan , Henri Luzuy , Abel Pestour .

Pierre Varillon , Paul Mathiex , Noël Francés , Jacques Delebecque , Frédéric Delebecque , Ali Bab , generał de Partouneaux , Georges Dovime , Alban Castelbert , Serre, Mus, Maxime Brienne , Pierre H. Ricour , Auguste N. Grier (Negrier?), Admiral Schwerer , Paul Robain , Robert de Boisfleury , P. Cazenove de Pradines , Marcel Boulenger , Pierre Héricourt , Mme la Vicomtesse de La Besse , Georges Calzant , B. van de Velde , Mademoiselle de Kerret , Philippe Roulland , Lucien Lacour , Maxime Real del Sarte , P. Constans , Raymond de La Tailhède , Jean Guiraud , Franz Funck-Brentano .

Pierre Gaxotte , Thierry Maulnier , René Benjamin , Henri Massis , Georges Suarez , Robert Brasillach , Robert Francis , Jean-Pierre Maxence , Georges Bernanos , Lucien Rebatet , Louis Barthou , admirał Schwerer , Jean Lebrau , Frédéric Delebecque , Henri Dutheil , Thierry sandre , Eugène Langevin , François Duhourcau , Georges Samoloty , Pierre Dominique , André Lavedan , José Vincent , Abbé Chauve-Bertrand , Jean Gazave , Albert Kéragnel , Ambroise Rendu , Marcel Provence , Marcel Chabin , Auguste Cavalier , Félix Jeantet , Eugène Marsan , Robert Havard de Góra , Georges Savoie , Claude Jeantet

André Rousseaux , Dominique Sordet , Lucien Dubech dr Martin La Banlieue , Pierre Lecoeur , Paul Courcoural , Michel Dard , Ville-Neuve , pułkownik Élie de Froidefond , Jacques Ferny , Eugène Dublaix , Louis Jasseron , Yvan de la Debutrie , Henri Courmont , Pierre Lecoeur , René Brecy , Xavier Vallat , Hervé de Rauville , Marcel Chaminade , Hector Talvart , F. Desvignes , Marcel Andrieu , Pierre Héricourt , Paul Mathiex , J. d'Hilly , H. d'Aster , Philinte dr Henri Martin , Ravigote , Louis Jasseron , Guy de Raoulx , Raymond de La Tailhède , Jean Guiraud , Pierre Cot , Albert Thomas , Étienne de Resnes itd.  

Uwagi i referencje

  1. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k756130m .
  2. Weber 1985 , s.  115.
  3. Weber 1985 , s.  110.
  4. Weber 1985 , s.  410.
  5. Weber 1985 , s.  67.
  6. Gilles Richard , Historia praw we Francji od 1815 do dnia dzisiejszego , Perrin, 2017, s.  122 .
  7. Weber 1985 , s.  219.
  8. Weber 1985 , s.  404.
  9. Weber 1985 , s.  68.
  10. Ralph Schor , opinia francuska i cudzoziemcy we Francji, 1919-1939 , Paryż, Publications de la Sorbonne, coll.  "Francja XIX TH - XX TH  wieku" ( N O  22)1985, X -761  s. ( ISBN  2-85944-071-2 , prezentacja online , czytaj online ) , s.  11.
  11. Weber 1985 , s.  515; 517.
  12. Weber 1985 , s.  515-516.

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne