Kostanjevica | ||
Klasztor Kostanjevica. | ||
Zamówienie | Zakon Braci Mniejszych | |
---|---|---|
Fundacja | 1623 | |
Diecezja | Koper ( Archidiecezja Lublana ) | |
Stronie internetowej | samostan-kostanjevica.si | |
Lokalizacja | ||
Kraj | Słowenia | |
Region historyczny | Goriška | |
Gmina | Nova gorica | |
Informacje kontaktowe | 45 ° 57 ′ 01 ″ północ, 13 ° 38 ′ 10 ″ wschód | |
Geolokalizacja na mapie: Słowenia
| ||
Klasztor Kostanjevica , zwany w czasach cesarstwa austriackiego klasztoru Gorz (czasami Goritz lub Goritsa w języku francuskim ) jest franciszkański klasztor , położony na stromej skale z widokiem na miasto Nova Gorica w Słowenii .
Założony w XVII wieku, jest dla francuskich rojalistów małym Saint-Denis , ponieważ mieści miejsce pochówku ostatnich Burbonów pochodzących od ojca Ludwika XV , podobnie jak katedra w Trieście , w której znajduje się miejsce pochówku Burbonów pochodzący od drugiego wnuka Ludwika XIV lub, dla orleanistów , z kaplicy Saint-Louis de Dreux , w której znajduje się pochówek w Orleanie, potomka drugiego syna Ludwika XIII .
Na skraju Nowej Goricy, bardzo blisko granicy włosko-słoweńskiej i siostrzanego miasta Gorizia , na wzgórzu o wysokości 143 m wznosi się kościół Zwiastowania i przylegający do niego klasztor franciszkanów. To miejsce, zwane Kostanjevica (po włosku : Castagnevizza ) lub Kapela , jak nazywają je również mieszkańcy regionu, jest starożytnym sanktuarium i centrum pielgrzymek.
Kościół i dawny klasztor karmelitów zostały ufundowane w 1623 roku przez hrabiego Heinricha Matthiasa von Thurna , przywódcę buntu czeskiej szlachty przeciwko monarchii habsburskiej, która rozpoczęła wojnę trzydziestoletnią . Klasztor ten został zamknięty w 1781 roku za panowania cesarza Józefa II , ale w 1811 roku został przekazany franciszkanom.
Po rewolucji 1830 roku i abdykacji Karola X w2 sierpnia, przybył wygnany król Październik 1836w Görz w Austrii, obecna Gorizia we Włoszech i Nova Gorica w Słowenii (miasto podzielone w 1947 r.), gospodarz szambelana Ivana Coronini-Kronberga . Zmarł na cholerę w ciągu zaledwie kilku dni i został pochowany w kościele Zwiastowania Konwentu Kostanjevica. W krypcie spoczywają ostatni członkowie wygnanej z Francji rodziny Bourbonów :
W krypcie spoczywa również jeden z ich ostatnich wiernych, Pierre Louis Jean Casimir de Blacas d'Aulps (1771-1839).
Podczas I wojny światowej , kiedy Królestwo Włoch i Austro-Węgier były w stanie wojny, klasztor został zbombardowany w bitwach pod Isonzo . Ostatnia cesarzowa Austro-Węgier Zita de Bourbon-Parme (1892-1989), wnuczka Ludwiki z Parmy, kazała następnie ewakuować sarkofagi klasztoru do krypty kapucynów w Wiedniu . Wrócili do Gorizii w 1932 roku, kiedy miasto stało się Włochem. Po II wojnie światowej miasto znalazło się pod panowaniem Jugosławii , stając się Słowenią, gdy kraj uzyskał niepodległość w 1991 roku . Kompleks klasztorny skorzystał z gruntownej renowacji.
Książę Alphonse de Bourbon (1936-1989), pretendent do tronu Francji, udał się do klasztoru w 1986 roku wraz ze swoim synem, Louisem de Bourbon . W 2013 roku z inicjatywy Nicolasa Doyena, Juliena Morvana i Philippe'a Delorme'a powstało stowarzyszenie „Za powrót do Saint-Denis od Karola X i ostatniego z Burbonów” . Jeśli część potomków króla popiera ten projekt, Louis de Bourbon jest temu przeciwny, wierząc, że hrabia Chambord rozstrzygnął już tę kwestię, chcąc zostać pochowanym w tym samym budynku co jego dziadek, jak franciszkanie mnisi. `` zajmują groby od ponad półtora wieku z oddaniem i wreszcie, że klasztor jest symbolem tożsamości europejskiej, będąc częścią europejskiej sieci nekropolii królewskich (między Opactwem Westminsterskim , Escorialem , Crypt des Capuchins lub Saint -Bazylika Denisa ).