John Spencer (snooker)
| John Spencer | ||
_(cropped).png) Johna Spencera w 1971 r. | ||
| Rekord tożsamości | ||
|---|---|---|
| Pełne imię i nazwisko | John Spencer | |
| Narodowość | język angielski | |
| Data urodzenia | 18 września 1935 | |
| Miejsce urodzenia | Radcliffe | |
| Data śmierci | 11 lipca 2006 r. | |
| Profesjonalny | 1968 - 1992 | |
| Najlepszy ranking | 2 II ( 1977/78 sezon ) | |
| Zyski | 203,631 zł | |
| Najwyższa przerwa | 147 (raz w 1979) | |
| Wieki | 62 | |
| Zwycięstwa w turniejach (według rodzaju) | ||
| Mistrzostwa Świata | 1969 , 1971 , 1977 | |
| Sklasyfikowany | 1 | |
| Niesklasyfikowane | 26 | |
| Ostatnia aktualizacja: 13 lipca 2020 r. | ||
John Spencer jest angielskim graczem w snookera , urodzonym w18 września 1935 w Radcliffe i zmarł dnia 11 lipca 2006 r.w Bolton .
Aktywny od 1968 do 1992, w 1977 został pierwszym zawodnikiem, który zwyciężył w mistrzostwach świata w Teatrze Tygla . Niedługo wcześniej dwukrotnie wygrywał zawody, w 1969 i 1971 roku . Podczas sezonu 1977-1978 on officiates jak n ° 2 na świecie, i pozostaje w części górnej 16 do 1985 roku.
Biografia
Narodziny i młodość
Urodzony w Radcliffe w 1935 roku Spencer uczęszczał do szkoły dla chłopców w Whitefield. Karierę snookera rozpoczął w wieku piętnastu lat. Jednak jego brak rygoru spowalnia jego postępy na poziomie międzynarodowym, a zawodowcem staje się dopiero w wieku 31 lat.
Zagrał swój pierwszy turniej w 1964 roku i zdobył swój pierwszy tytuł na Brytyjskich Mistrzostwach Amatorów w 1966 roku.
Kariera zawodowa (1968-1992)
Wyróżnienie (1968-1980)John Spencer rozpoczął karierę od tytułu mistrza świata zdobytego w 1969 roku . Tytuł ponownie zdobył w 1971 roku i przegrał finał edycji z 1972 roku . Na Mistrzostwach Świata w 1977 roku Spencer zwolnił kanadyjskiego gracza Cliffa Thorburna i tym samym został pierwszym, który zdobył tytuł mistrza świata w Crucible Theatre w Sheffield . W sezonie, który następuje ten tytuł mistrza świata, osiągnie on 2 nd miejsce w świecie i pozostaje w Top 5 przez trzy sezony, bez żadnej wygranej liczenia turnieju o klasyfikacji.
Szczególnie w innych zawodach błyszczy gracz Radcliffe; w swojej karierze wygrał łącznie 26 nierankingowych turniejów, w tym Masters w 1975 roku. W styczniu 1979 roku był pierwszym zawodowym graczem, który osiągnął maksymalną przerwę 147 punktów w rozgrywkach.
Choroba i koniec kariery (1981-1992)Jego późną karierę zrujnowała myasthenia gravis , której objawami było podwójne widzenie. Chociaż Spencer jest poważnie upośledzony przez tę chorobę, ma pamiętny postęp w klasyfikacji pod koniec sezonu 1983-1984 ; idzie od 16 th do 13 th pozycji na następny sezon.
Wycofał się ze sportu w 1992 roku, a swój ostatni mecz rozegrał na Mistrzostwach Świata Seniorów w Snookera w 1991 roku .
Ostatnie lata i zgony
Spencer nadal grał kilka koncertów po przejściu na emeryturę i był wdzięczny menedżerowi Stephena Hendry'ego Ianowi Doyle'owi za zainicjowanie tych koncertów. Niedługo potem zaczął mieć problemy z żyłami w nogach, co bardzo utrudniało mu poruszanie się. Swoją ostatnią wystawę zagrał w 1997 roku, podczas seniorów Pot Black . Podczas wydarzenia przyznaje, że cierpi na depresję spowodowaną chorobą wzroku.
Negatywna ewolucja jego choroby zmusiła go do rezygnacji z obowiązków komentatora. Opowiada we wspomnieniach ten trudny moment i przywołuje życzliwość kolegów, którzy wspierali go do czasu jego wyjazdu.
28 stycznia 2003 zdiagnozowano u niego raka żołądka , ale Spencer odmówił leczenia, woląc cieszyć się ostatnimi latami bez negatywnych skutków chemioterapii . Odbył swoją ostatnią podróż do Teatru Tygla na Paradę Legend na Mistrzostwach Świata 2005 . W sierpniu tego samego roku wykonał skok ze spadochronem z zebranych funduszy. Jego biografia została opublikowana w tym samym roku pod tytułem „ Out of the Blue and into the Black ”.
Zmarł na raka 11 lipca 2006 roku.
Nagrody
| Legenda | Kategoria | Papiery wartościowe | Egzaminy końcowe |
| Turnieje rankingowe | 1 | 0 | |
| Turnieje bez oceny | 7 | 9 | |
| Brak systemu rankingowego | 19 | 10 | |
| Turnieje drużynowe | 1 | 1 | |
| Turnieje pro-am | 0 | 2 | |
| Turnieje amatorskie | 1 | 3 | |
| Tłuszcz | Turnieje Potrójnej Korony | ||
Papiery wartościowe
| Pora roku | Nazwa turnieju | Lokalizacja | Finalista | Wynik | Obrazy |
| 1966 | Brytyjskie Mistrzostwa Amatorów | Anglia | Marcus Owen | 11-5 | |
| 1968-1969 | Mistrzostwa Świata w Snookera | Londyn | Gary Owen | 37-24 | Tablica |
| 1970-1971 | Czarny garnek | Birmingham | Ray tylny | 1-0 | |
| 1970-1971 | Mistrzostwa Świata w Snookera (2) | Sydnej | Warren simpson | 37-29 | Tablica |
| 1970-1971 | Garnek Czarny (2) | Birmingham | Fred davis | 1-0 | |
| 1970-1971 | Turniej Park Drive 2000 (wiosna) | Anglia | Rex Williams | 4-1 | |
| 1971-1972 | Turniej Park Drive 2000 (wiosna) (2) | Anglia | Alex Higgins | 4-3 | |
| 1972-1973 | Turniej Park Drive 2000 (jesień) | Anglia | Alex Higgins | 5-3 | |
| 1973-1974 | Otwarta Unia Norwich | Londyn | Jan Pulman | 8-7 | |
| 1973-1974 | Gala Ladbrokes | Nieznany | Ray Edmonds | 3-2 | |
| 1973-1974 | Mistrzostwa Świata w Talerze | Nieznany | Jan Pulman | 15-5 | |
| 1974-1975 | Otwarta Unia Norwich (2) | Londyn | Ray tylny | 10-9 | |
| 1974-1975 | Automatyka Jackpot | Nieznany | Alex Higgins | 5-0 | |
| 1974-1975 | Międzynarodowe mistrzostwa Park Drive - Test n o 1 | Nieznany | Ray tylny | 3-2 | |
| 1974-1975 | Mistrzowie | Londyn | Ray tylny | 9-8 | Tablica |
| 1974-1975 | Irlandia Turniej Benson & Hedges | Dublin | Alex Higgins | 9-7 | |
| 1974-1975 | Ashton Court Country Club Event | Nieznany | Alex Higgins | 5-1 | |
| 1975-1976 | Irlandia Turniej Benson & Hedges (2) | Dublin | Alex Higgins | 5-0 | |
| 1976-1977 | Czarny garnek (3) | Birmingham | Dennis Taylor | 1-0 | |
| 1976-1977 | Kanada Otwarte | Toronto | Alex Higgins | 17-9 | |
| 1976-1977 | Mistrzostwa Świata w Snookera (3) | Sheffield | Klif Thorburn | 25-21 | Tablica |
| 1976-1977 | Turniej zawodowy Pontina | Prestatyń | Jan Pulman | 7-5 | |
| 1977-1978 | Irlandzcy Mistrzowie | Kildare | Doug Mountjoy | 5-3 | |
| 1977-1978 | Zamkowy Turniej Zawodowy | Nieznany | Alex Higgins | 5-3 | |
| 1978-1979 | Międzynarodowy Holsztyński Lager | Bagno | Graham Miles | 11-7 | |
| 1978-1979 | Bombaj Międzynarodowy | Bombaj | Dennis Taylor | ||
| 1979-1980 | Klasyczny | Manchester | Alex Higgins | 4-3 | |
| 1980-1981 | Australijscy Mistrzowie | Sydnej | Dennis Taylor | ||
| 1980-1981 | Światowa klasyka drużynowa | Czytanie | Walia | 4-3 |
Przegrane finały
| Pora roku | Nazwa turnieju | Lokalizacja | Finalista | Wynik | Obrazy |
| 1977-1978 | Kanada Otwarte | Toronto | Alex Higgins | 14-17 | |
| 1977-1978 | Turniej zawodowy Pontina | Prestatyń | Ray tylny | 2-7 | |
| 1978-1979 | Napastnikowy Turniej Chemiczny | Manchester | Ray tylny | 6-9 | |
| 1979-1980 | Międzynarodowy turniej Limosin | Kapsztad | Eddie Charlton | 19-23 | |
| 1981-1982 | Australijscy Mistrzowie | Sydnej | Tony meo | ||
| 1981-1982 | Mistrzowie Góralskiego | Inverness | Ray tylny | 4-9 | |
| 1983-1984 | Czarny garnek | Birmingham | Griffithy frotte | 1-2 | |
| 1983-1984 | Turniej zawodowy Pontina | Prestatyń | Willie Thorne | 7-9 | |
| 1983-1984 | Turniej zawodowy Pontina (2) | Prestatyń | Griffithy frotte | 7-9 |
Uwagi i referencje
- " CueTracker - Razem Kariera statystyki dla John Spencer - Profesjonalne Wyniki - Snooker Wyniki i statystyki " na cuetracker.net (obejrzano 1 st lipca 2020 )
- (w) Finałach Mistrzostw Świata Zawodowców
- " Golden Boy pozostaje niepokonany " na ESPN.co.uk (obejrzano 1 st lipca 2020 )
- (en-US) " oficjalne 147s " na World Snooker (obejrzano 1 st lipca 2020 )
- (en-GB) Clive Everton , " Nekrolog: John Spencer " , The Guardian ,12 lipca 2006( ISSN 0261-3077 , czytać online , obejrzano 1 st lipca 2020 )
- Mistrzostwa Świata , Mistrzostwa Wielkiej Brytanii i Masters
- Spencer kończy na szczycie grupy
- O zwycięstwie zadecydowano na podstawie skumulowanego wyniku
Linki zewnętrzne
- Zasoby związane ze sportem :