Ambasador |
---|
Narodziny |
12 grudnia 1914 Marsylia |
---|---|
Śmierć |
8 sierpnia 2014 Rzym |
Imię urodzenia | Jean Charles-Roux |
Narodowość | Francuski |
Trening | Uniwersytet Paryski |
Zajęcia | Dyplomata , ksiądz katolicki , bojownik ruchu oporu, pisarz |
Rodzina | Charles-Roux |
Tata | Francois Charles-Roux |
Rodzeństwo |
Edmonde Charles-Roux Cyprienne Charles-Roux ( d ) |
Religia | katolicyzm |
---|---|
Zakon religijny | Rosminians |
Partia polityczna | Legitymizm |
Konflikt | Druga wojna światowa |
Jean-Marie Charles-Roux , urodzony dnia12 grudnia 1914w Marsylii i zmarł dalej8 sierpnia 2014 w Rzymie jest rosminiańskim księdzem , bojownikiem ruchu oporu, dyplomatą i francuskim pisarzem.
Jean-Marie Charles-Roux jest najstarszym synem dyplomaty, biznesmena i historyka François Charles-Roux (1879-1961). Jest zatem wnukiem Julesa Charles-Roux (1841-1918), bratem Edmonde Charles-Roux - a zatem szwagrem Gastona Defferre - i Cyprienne Charles-Roux, który został księżniczką del Draco. Jest także potomkiem posła Louisa Honoré Arnavona (1786-1841).
Po studiach na Sorbonie Jean-Marie przygotowywał się do egzaminu wstępnego do służby dyplomatycznej, ale został powołany w 1939 roku. Następnie dołączył do plutonu kawalerii w Lotaryngii , potem na północ od Paryża, a na koniec w Limoges . Po zawieszeniu broni z 22 czerwca 1940 r. Został mianowany podprefektem na południu Vichy , a następnie wyjechał do Tunezji , by dołączyć do francuskiego pułku kawalerii na granicy libijskiej. Ale spadł z konia, musi wrócić do Francji.
Wyzdrowiony trafił do hiszpańskich Pirenejów, gdzie został schwytany i uwięziony, a następnie uratowany przez ambasadę brytyjską. Następnie udał się do Afryki Północnej , gdzie został oficerem generała Henri Girauda, a następnie generała de Gaulle'a , dla którego pracował również jako tłumacz. Później współpracował przy planowaniu inwazji na południe Francji generała Henry'ego Maitlanda Wilsona .
W czasie wyzwolenia walczył w szczególności przeciwko strzyżeniu kobiet oskarżonych o kolaborację . Następnie spędził cztery lata jako sekretarz ambasady w Atenach , gdzie miała miejsce wojna domowa, aż w końcu został ambasadorem papieża Piusa XII .
Po zakończeniu kariery dyplomatycznej Jean Charles-Roux chciał wstąpić do Instytutu Miłosierdzia , co wywołało wielki gniew jego ojca, który widział na tej drodze przeszkodę dla godności kościelnych, biorąc pod uwagę, że w tym czasie przynależność do zakonu kończy się. drzwi do biskupstwa. Interwencja papieża Piusa XII jest więc konieczna, aby jego ojciec, ambasador Francji przy Stolicy Apostolskiej , przyjął powołanie syna. Jean Charles-Roux przyjął święcenia kapłańskie w 1954 roku w wieku 40 lat.
Większość jego posługi odbywa się w Londynie , w kościele św. Edredded w Ely . W 1999 roku przeszedł na emeryturę do Rzymu do swojej siostry Cyprienne, księżniczki Del Drago.
W 2004 roku ojciec Jean Charles-Roux został kapelanem ekip filmu Pasja Chrystusa .
W 2008 roku brał udział w redagowaniu Czarnej Księgi Rewolucji Francuskiej .
Po Soborze Watykańskim II ksiądz Charles-Roux, który pragnie kontynuować odprawianie Mszy św. W rycie trydenckim , napisał do Papieża Pawła VI , którego znał osobiście: „Ojcze Święty, możesz pozwolić mi odprawić starą. opuść kapłaństwo i poślub pierwszą ładną dziewczynę, którą spotkam. ” . Papież udziela mu następnie indultu i pisze: „Nie zabroniłem Mszy trydenckiej, a jedynie zaproponowałem alternatywę” .
O. Charles-Roux, legitymista , uważa, że Francja jest „w szponach straszliwej republikańskiej choroby” . Walczy o beatyfikację królowej Marii Antoniny , którą uważa za męczenniczkę wiary, kładzie nacisk na Dawidowe korzenie Chrystusa, przypominając jednocześnie, że pierwszym słowem Biblii jest „genealogia”. Jest także zdecydowanym zwolennikiem panujących i upadłych rodzin królewskich. Wielka przyjaciółka księżniczki Alicji z Battenberg , matki księcia Edynburga i baronowej Carli Thorneycroft (we) , jest szczególnie kierownikiem duchowym księżnej Michała z Kentu .