Jean-Michel Coulon

Jean-Michel Coulon

Narodziny	10 października 1920 r Bordeaux , Francja
Śmierć	25 października 2014 Paryż , Francja
Narodowość	Francuski
Czynność	Malowanie , kolaż , rysunek
Ruch	Sztuka abstrakcyjna
Tata	Jean-Paul Coulon

Jean-Michel Coulon ( 1920 - 2014 ) jest francuskim malarzem z New School of Paris, który wyróżnia się tym, że jego prace - ponad 900 obrazów - zachowywały prawie w tajemnicy przez większość swojego życia jako artysty. Wystawiał w 1949 i 1950 w galerii Jeanne Bucher w Paryżu, a następnie w 1971 w Brukseli.

Dobrze znane w społeczeństwie artystycznego 1940 i 1950 roku, uczęszczał Nicolas de Staël , Serge Poliakoff , André Lanskoy , Maria Helena Vieira da Silva , Met Picasso , zwłaszcza z jego brat-in-law Olivier Debre , następnie stopniowo izolowana się do rzadko przywołują jego malarstwo.

Biografia

• 1920: narodziny w Bordeaux dnia 10 października. Jest wnukiem Georgesa Coulona , wiceprzewodniczącego Rady Stanu od 1898 do 1912 roku oraz prawnuka Eugène Pelletan i Eugène Scribe .
• Lata 30 .: studia w Lycée Janson-de-Sailly, a następnie na zajęciach przygotowawczych w Lycée Henri-IV. W młodości odbywał wiele podróży, do Niemiec, skąd wrócił dwujęzyczny, do Włoch po maturze z przyjacielem i przyszłym szwagrem Olivierem Debré oraz wzdłuż atlantyckich i śródziemnomorskich wybrzeży Afryki na statkach. udaje się wysłać bezpłatnie. Jest świadkiem powstania faszystowskich ideologii: widzi Hitlera w Berlinie, a następnie Mussoliniego w Rzymie.
• 1943: W 1943 r. Reżim Vichy ustanowił obowiązkową służbę pracy i zdecydował się opuścić Paryż i uzyskał fałszywy dowód tożsamości. Wyjeżdża z Olivierem Debré , by schronić się w Megève. W tym okresie dwaj przyjaciele postanowili poświęcić się malowaniu.
• 1944: Jean-Rémi Coulon - 19 lat, brat Jean-Michela, następnie uczęszczający na zajęcia przygotowawcze w Lycée Janson-de-Sailly, zostaje stracony przez Niemców na farmie By w Loiret.
• 1945: zaczyna regularnie wystawiać w Salonach (Réalités Nouvelles, Salon de May).
• 1949: poznaje swoją przyszłą żonę, Caroline Garabedian, amerykańską skrzypaczkę, która przyjechała na studia do Konserwatorium Paryskiego. Szybko uczy się angielskiego. Wystawiał w grupie w galerii Jeanne Bucher w Paryżu z Braque, Picasso , Klee, Lurçat, Laurens, Nicolas de Staël , André Lanskoy , Maria Helena Vieira da Silva , Reichel, Bauchant, Manessier, Chapoval, Déchelette, Szenes i Kandinsky.

• 1950: wystawia sam, nadal w galerii Jeanne Bucher. Księga gości wystawy poświadcza obecność wielu znanych malarzy, w tym Rothko, Lanskoy, Deyrolle, Arnal, Vieillard, Szenes i Vieira da Silva. Bierze udział w wystawie zbiorowej w Nowym Jorku „Młodzi malarze z USA i Francji” w galerii Sidney Janis z udziałem Nicolasa de Staëla i Pierre'a Soulagesa . Po uzyskaniu stypendium od rządu francuskiego spędził trzy miesiące w Maison Descartes w Amsterdamie. Poznaje holenderskich malarzy klasycznych i uczy się języka niderlandzkiego.

• 1952: jego drugi brat Jean-François - 25-letni oficer sił powietrznych - rozbija się we mgle w samolocie podczas misji w Tunezji. Jean-Michel Coulon bierze udział w wystawie „Plakaty malarzy i rzeźbiarzy” w Museum of Modern Art (MoMA) w Nowym Jorku.
• 1953: poślubia Caroline Garabedian.
• 1955: pożar niszczy jego dom i warsztat w Saint-Jean de Braye, niedaleko Orleanu. Utracono znaczną liczbę tabel.
• 1956: spędził dwa miesiące w Stanach Zjednoczonych i odkrył tam duże miasta, w tym Nowy Jork, który go zafascynował. Ta podróż jest pierwszą z długiej serii, która stanowi głębokie źródło inspiracji dla jego malarstwa.
• 1957: narodziny jego jedynej córki.
• 1968: po opuszczeniu przez Francję zintegrowanego dowództwa NATO wraz z żoną, która pracowała w kwaterze głównej NATO, przeniósł się do Brukseli. Przebywali tam do 1998 roku. Z Brukseli rodzina podróżowała samochodem po całej Europie w celach kulturalnych i artystycznych. Bez wytchnienia Jean-Michel Coulon odwiedza kościoły, muzea, wystawy, zamki i ruiny.

• 1971: jego wystawa w galerii Régence w Brukseli, zorganizowana przez właściciela galerii Michela Vockaera, okazuje się wielkim sukcesem. Sprzedaje się osiemnaście obrazów. Miał być cykl trzech wystaw, ale tylko pierwsza odbędzie się: Jean-Michel Coulon będzie udawał, że nigdy nie jest gotowy na kolejne obrazy.
• 1999: wraca do Paryża, w pobliżu domu Honoré de Balzac. Nie odnawia powiązań z paryskimi galeriami. Pozostaje dyskretny, wręcz tajemniczy. Każdego popołudnia chodzi do swojej pracowni i kieruje swoją twórczością od malarstwa do kolażu, który wykonuje na starych płótnach z lat 50. i 60.
• 2012: jego stan zdrowia się pogarsza i po długiej hospitalizacji zostaje zmuszony do pozostania na wózku inwalidzkim. Stan ten uniemożliwia mu pójście do jego warsztatu, który stał się niedostępny i pozostał nienaruszony aż do jego śmierci. Nadal komponuje kolaże w swoim mieszkaniu na arkuszach papieru Canson. Jego umysł pozostał bystry i aktualny, pracował do ostatnich dni i zawsze z błyszczącymi kolorami.
• 2014: Jean-Michel Coulon umiera w Paryżu dnia 25 październikaw wieku 94 lat. Spoczywa w rodzinnej twierdzy Saint-Georges-de-Didonne w Charente-Maritime.

Opis pracy

Jean-Michel Coulon malował w największej tajemnicy aż do śmierci pod koniec 2014 roku: nigdy nikomu nie wpuścił do swojej pracowni i nie wspominał o swoim malarstwie, nawet bliskim.

Ponad 600 obrazów odkryto dzień po jego śmierci podczas otwarcia jego warsztatu, którego sam nie mógł odwiedzić przez kilka lat, ponieważ stracił kontrolę nad nogami.

Ze względu na niedawne odkrycie i brak komentarzy pozostawionych przez artystę, ogólna wizja twórczości Jeana-Michela Coulona jest w trakcie tworzenia i jest przedmiotem dyskusji.

Główne punkty do rozważenia dotyczą w szczególności:

• Miejsce Jean-Michela Coulona w historii sztuki XX wieku oraz w stosunku do malarzy, z którymi współpracował po II wojnie światowej ( m.in.Nicolas de Staël , Maria Helena Vieira da Silva , André Lanskoy i Olivier Debré )
• Ewolucja jego malarstwa (kształty, kolory, podłoże) w ciągu 70 lat jego artystycznego życia
• Wpływ tragedii jego życia na wybory artystyczne (w szczególności brutalna śmierć jego dwóch braci w 1944 i 1952 r. Oraz spalenie jego domu i niektórych prac w 1955 r.)
• Sekret, który otaczał jego artystyczne podejście
• Możliwość szukania klucza do zrozumienia pracy w korespondencji podczas jego podróży, w szczególności do Stanów Zjednoczonych i Włoch

Historyk sztuki Lydia Harambourg udzielił kilku odpowiedzi w pierwszej monografii Jeana-Michela Coulona (opublikowanej wczerwiec 2018).

Ewolucję pracy można schematycznie zilustrować w następujący sposób:

• Ewolucja stylu malarskiego Jean-Michela Coulona

Wystawy

• 1949  : Wystawa zbiorowa w galerii Jeanne Bucher w Paryżu
• 1950  : Wystawa w galerii Jeanne Bucher w Paryżu
• 1950  : Wystawa zbiorowa <Young Painters from the US and France> w Nowym Jorku w galerii Sidney Janis
• 1952  : bierze udział w wystawie plakatów malarzy i rzeźbiarzy w Museum of Modern Art (MoMA) w Nowym Jorku
• 1971  : Wystawa w galerii Régence w Brukseli
• 2018: <Jean-Michel Coulon> w galerii Dutko w Paryżu. Francja
• 2019:  <Jean-Michel Coulon: Życie dla malarstwa> Maison des Arts Châtillon . Chatillon. Francja
• 2019: <Jean-Michel Coulon, 70 lat malarstwa> Laurentin Gallery . Bruksela. Belgia

Galeria

• Kompozycje Jean-Michela Coulona

• „Kompozycja” Jean-Michel Coulon, lata 60.

• „Kompozycja” Jean-Michel Coulon, lata 70.

• „Kompozycja” Jean-Michel Coulon, lata 70.

• „Kompozycja” Jean-Michel Coulon, lata 70.

• „Kolaż” Jean-Michela Coulona, ​​2000 rok

Uwagi i odniesienia

1. Jeanne Bucher Galeria Galeria Jeanne Bucher
2. Jeanne Bucher Galeria Galeria Jeanne Bucher
3. [PDF] Prefektowie Gambetty - Vincent Wright, Éric Anceau.
4. [1] MoMA: Plakaty malarzy i rzeźbiarzy

Bibliografia

• Jean-Michel Coulon, przedmowa Annie Cohen-Solal , Lettres d'Amérique , (Gourcuff-Gradenigo, 2019)
• Jean-Michel Coulon, przedmowa Annie Cohen-Solal , Lettres d'Italie , (Gourcuff-Gradenigo, 2019)
• Lydia Harambourg , Jean-Michel Coulon (Gourcuff-Gradenigo, 2018)
• Paul Baquiast : Dynastia burżuazji republikańskiej, Pelletan (L'Harmattan, 1996)

Linki zewnętrzne

• Jean-Michel Coulon, Życie dla malarstwa

W innych projektach Wikimedia:

• Jean-Michel Coulon , źródło Wikimedia Commons