| Narodziny |
26 marca 1908 1. dzielnica Paryża |
|---|---|
| Śmierć |
19 czerwca 1980(72) 6. dzielnica Paryża |
| Imię urodzenia | Jean-François Marie Joseph Louis Lemarignier |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | Szkoła Kart |
| Czynność | Historyk |
| Pracował dla | Uniwersytet Paryski , Uniwersytet Paris-Sorbonne |
|---|---|
| Nagrody |
I Medal Starożytności Francji (1938) Nagroda Goberta (1946 i 1971) |
Jean François Lemarignier (1908-1980) jest francuskim historykiem.
Archiwista-paleograf (ukończył École des chartes ) w 1933 r. Był bibliotekarzem Rady Państwa (1933–1945), doktorem stanu z historii prawa (1937), współpracownikiem historii prawa (1945).
Był wykładowcą, a następnie profesorem na Wydziale Prawa w Lille (1945-1950), profesorem na Wydziale Prawa w Paryżu (1957-1970), a następnie profesorem na Uniwersytecie Paris IV Sorbonne w latach 1970-1979.
Jego badania koncentrowały się na wczesnym zachodnim średniowieczu z kilkoma podstawowymi osiami ciekawości:
Był autorem podręcznika od dawna uważanego za klasykę dla studentów historii i prawa Średniowieczna Francja, wydanego po raz pierwszy w 1970 r. I wznowionego w 2000 r.
Brał udział w projekcie inwentaryzacji zakładów klasztornych we Francji i ich archiwów Gallia monastica . Redagował pierwszy tom poświęcony diecezji Reims i napisany przez Madame Poirier-Coutansais.
Był nauczycielem wielu współczesnych historyków. Kilku jego byłych uczniów zgromadziło w jego pamięci zbiór artykułów z okazji piętnastej rocznicy jego śmierci. Brał udział w tej kolekcji Olivier Guillot , Hubert Guillotel , Jean-Pierre Poly , Éric Bournazel , Yves Sassier , Dominique Barthélemy , Jean-Pierre Brunterc'h i Olivier Guyotjeannin .
przez Carlo Magno Ed. Youth
nell'Età feudale Ed. Jouvence