Izabela Aubreta

Izabela Aubreta Obraz w Infoboksie. Isabelle Aubret w 2017 roku. Biografia
Narodziny 27 lipca 1938
Lille
Imię i nazwisko Teresa Coquerelle
Narodowość Francuski
Czynność Piosenkarz
Okres działalności 1952-2021
Małżonka Gerarda Meysa
Inne informacje
Sport Gimnastyka artystyczna
Etykieta Rekordy Philips
Gatunek artystyczny Pieśń francuska
Stronie internetowej www.isabelle-aubret.com
Nagrody Commandeure of Arts and Letters
uhonorowanie piosenki zwycięzcy Orderu Legii
Eurowizji
Wymowa

Isabelle Aubret , urodzona jako Teresa Coquerelle the27 lipca 1938w Lille jest francuską piosenkarką . W 1952 roku zdobyła francuskie Gimnastyka Championships , aw 1962 roku , ten konkurs Eurowizji dla Francji , z piosenką Un premier amour .

Biografia

Rodzina

Isabelle Aubret jest piątą z jedenastu dzieci. Jego ojciec jest brygadzistą w przędzalni  ; jej matka, pochodzenia ukraińskiego, jest gospodynią domową .

Początki

W 1952 roku, w wieku czternastu lat, opuściła szkołę i została zatrudniona jako nawijarka w fabryce Lemaire-Destombes w Saint-André, gdzie pracował jej ojciec. Kilka lat później wróciła do tej przędzalni, by śpiewać w teatrze swojego Domu Rodzinnego w ramach audycji radiowej. Nadal uczęszcza na lekcje teatru i tańca klasycznego. W tym samym roku wygrała Mistrzostwa Francji w Gimnastyce .

Jednocześnie bierze udział w lokalnych konkursach wokalnych. Jej nauczyciel teatralny przedstawia ją dyrektorowi stacji radiowej w Lille i po raz pierwszy wchodzi na scenę. Śpiewa w zespołach, aw 1956, w wieku 18 lat, dołączyła do orkiestry w Le Havre .

W 1960 roku wygrała konkurs wokalny organizowany w Olimpii . Zauważa ją dyrektor sali Bruno Coquatrix , który pomaga jej zdobyć kontrakt w kabarecie w Pigalle , Fifty-Fifty .

W 1961 wzięła udział w przesłuchaniu do agenta artystycznego Jacquesa Canettiego , który zmusił ją do podpisania kontraktu nagraniowego. Publikuje swoje pierwsze 45 , wraz z A The Guy of Anywhere i, obok B Nous les Amateurs , coverem zwycięskiej piosenki Konkursu Piosenki Eurowizji 1961 , oryginalnie zinterpretowanej przez Jean-Claude Pascala . Z The Guy of Anywhere (teksty Maurice'a Vidalina i muzyka Jacques'a Datina ) brała udział w krajowej selekcji do Grand Prix Eurowizji 1961 dla piosenki europejskiej i zajęła trzecie miejsce. Dzięki tej piosence zdobyła Grand Prix Festiwalu d'Enghien .

Pierwsze sukcesy

W 1962 roku została wybrana przez francuskiej telewizji publicznej do reprezentowania Francji w siódmej edycji z Eurowizji . Jego pretendentami do tytułu są Alain Barrière , Serge Gainsbourg i zwycięzca Konkursu Piosenki Eurowizji z poprzedniego roku Jean-Claude Pascal z Luksemburga. Piosenka Un premier amour, którą wykonuje, została napisana przez Rolanda Valade i skomponowana przez Claude-Henri Vic . 18 marca 1962, w Villa Louvigny w Luksemburgu , reprezentuje Francję tą piosenką na Konkursie Piosenki Eurowizji "Grand Prix Eurovision de la chanson 1962". Ona idzie do 9 th na szesnastu krajach pod kierunkiem dyrygenta Francka Pourcel . Wygrała konkurs dla Francji , dając krajowi trzecie zwycięstwo. Jean-Claude Pascal, zwycięzca Eurowizji 1961, wręcza mu medal Grand Prix.

W tym samym roku poznaje Jeana Ferrata . Napisał dla niej piosenkę Deux enfants au soleil i zaproponował jej pierwszą część swojej trasy. Ona zawsze pozostanie bardzo blisko Jeana Ferrata i wykona kilka piosenek, które pierwotnie dla niego napisała, w szczególności Deux enfants au soleil , Claude'a Delécluse'a w 1961 roku; Dziecko opuszcza Paryż , autorstwa Georgesa Coulongesa , w 1967 roku i Tout ce que J'aime , autorstwa Philippe Pauletto , w 1970 roku.

W 1963 roku dzieliła scenę ABC z Sachą Distel i otwierała przed Jacques Brel w Olimpii .

Pierwszy wypadek

W 1963 roku zwrócili się do niej reżyser Jacques Demy i muzyk Michel Legrand o główną rolę w filmie Les Parapluie de Cherbourg . Ale była ofiarą poważnego wypadku samochodowego w Arnay-le-Duc , jej samochód wpadł w poślizg na zakręcie. Jest jeden martwy, 33-letni André Duclos, a trzech ciężko rannych, w tym towarzyszący mu pianista Serge Sentis. Hospitalizowana w Autun , musi przejść wiele operacji i przejść bardzo długą rehabilitację, która trzyma ją z dala od miejsca zdarzenia.

Jacques Brel oferuje mu prawa do piosenki La Fanette na całe życie . Michelle Senlis napisała mu C'est beau la vie do muzyki Jeana Ferrata . Nagrała piosenkę i odniosła wielki sukces komercyjny.

W 1965 roku, wciąż dochodząc do siebie, otworzyła salę dla Salvatore Adamo w Olimpii . Zostawiła wytwórnię Philips dla Polydor .

Jeszcze w 1965 roku zagrała w czołówce popularnego serialu Les Aventures de Saturnin , montażu filmowego z prawdziwymi zwierzętami, któremu aktorzy użyczają głosu i który będzie emitowany do 1970 roku.

Nowe sukcesy

W 1968 roku francuska telewizja publiczna wybrano ją ponownie do reprezentowania jej w trzynastej edycji w Eurowizji . Jego piosenka La Source , napisana przez Henri Dijana i Guya Bonneta , a skomponowana przez Daniela Faure'a , jest inspirowana legendą, zaadaptowaną do kina w 1960 roku przez Ingmara Bergmana w jego filmie La Source . 6 kwietnia 1968, W Royal Albert Hall w Londynie , przeniósł się do 10 th pozycji z 17 krajów pod kierunkiem Alaina Goraguer . Pod koniec głosowania krajowego zajmuje trzecie miejsce za Massielem , zwycięzcą dla Hiszpanii z La, la, la i reprezentantem Wielkiej Brytanii Cliffem Richardem , drugi z Gratulacjami . Isabelle Aubret jest pierwszą artystką, która dwukrotnie reprezentowała Francję na Konkursie Piosenki Eurowizji . Guy Bonnet będzie również dwukrotnie reprezentował Francję (w 1970 i 1983).

W maju tego samego roku dzieliła scenę Bobino z piosenkarzem Quebecu Félixem Leclercem . Spektakl przerwały jednak wydarzenia z maja 68 roku i wybuch pobliskiego komisariatu . koncertuje we Francji i za granicą, śpiewając w ponad 70 miastach.

W 1969 opuściła Polydor i podpisała kontrakt nagraniowy z producentem Gérardem Meysem , właścicielem wytwórni Meys oraz producentem Jean Ferrat i Juliette Gréco . W tym samym roku wystąpiła. Czy wiesz, czego potrzebujesz na choinkę? , francuska wersja Czy wiesz, jak rosną choinki? , skomponowany przez Johna Barry'ego do filmu W służbie Jej Królewskiej Mości , szósty odcinek serialu o Jamesie Bondzie .

Wycieczki międzynarodowe

W 1970 roku brała udział w wyborze francuskiego krajowego do wydania piętnastego dnia Eurowizji . Gra Oliviera, Olivię w duecie z Danielem Berettą . Zajęli drugie miejsce, za Guyem Bonnetem i jego piosenką Marie-Blanche .

Czując się zaniedbywana przez francuskie media, rozpoczęła międzynarodowe tournée, które zaprowadziło ją do Kanady , Algierii , Kuby i Polski . Wróciła na scenę Bobino w 1973 roku i wydała nowy album, The Sun is in an Orange , do którego Alain Bashung , wówczas jeszcze nieznany, napisał dla niej piosenkę.

W 1976 roku wzięła udział w Tokyo Music Festival  (en ) i zdobyła nagrodę dla najlepszej wokalistki. W tym samym roku brała udział we francuskim selekcji krajowej w dwudziestym pierwszym wydaniu z Eurowizji . Tłumaczy tam , już cię znam , ale odpada w półfinale.

Następnie wydała dwa nowe albumy: Berceuse pour une femme , w 1977 i Une vie , w 1979 . W 1980 roku otrzymała nagrodę dla najlepszej wokalistki świata , przyznawaną przez japońską publiczność. W następnym roku wyjechała na długą międzynarodową trasę koncertową, która zawiodła ją do ZSRR , Niemiec , Finlandii , Japonii , Kanady i Maroka .

Drugi wypadek

W 1981 roku Isabelle uległa nowemu wypadkowi. Kiedy upada , razem ze swoim partnerem, bokserem Jean-Claude Bouttier , ćwiczy numer na trapezie na galę Union des artistes . Złamała obie nogi i przez długi czas pozostawała niepełnosprawna. W końcu zajmie dwa długie lata rehabilitacji, aby odzyskać władzę w nogach i znowu chodzić.

Jednak w 1983 roku, podczas rekonwalescencji, nagrała 45 rpm, France France (piosenka, którą zaprezentuje francuskiej selekcji do Eurowizji 1983); potem, w 1984 roku, album Le Monde chante , aw 1985 piosenka, która odniosła pewien sukces, 1789 , sygnowana Claude Lemesle i Alice Dona . W tym samym roku wraz z 24 innymi śpiewaczkami wzięła udział w nagraniu płyty La Chanson de la vie , napisanej przez Claude'a Lemesle i skomponowanej przez Alice Dona, na prośbę Marie-Claire Noah dla jej stowarzyszenia Care France, Femmes du Monde . Spotyka pedagoga-kompozytora Michela Sogny'ego i razem z nim doskonali jego pianistyczną grę.

Powrót na scenę

Skończyła się rekonwalescencja, wznowiła swoje wycieczki. W 1986 śpiewała w ZSRR , Kanadzie i Tunezji . W 1987 roku wydała album Vague à l'homme , dzięki któremu otrzymała Nagrodę Prezydenta Republiki, przyznawaną przez jury Académie Charles-Cros . WMarzec 1987śpiewa w Olimpii z Allainem Leprestem w pierwszej części.

W 1989 roku, w dwusetną rocznicę Rewolucji Francuskiej , wydała album zatytułowany 1989 , za który zdobyła nagrodę dla Najlepszego Wykonawcy na festiwalu w Berlinie .

W 1990 roku wydała album Vivre en arrow i wróciła na scenę Olimpii . Nagrywa wiersze z Aragonii do muzyki Léo Ferré i Jeana Ferrata . Zaczyna przejmować artystów bliskich jej sercu: Jacquesa Brela , Guya Béarta , Francisa Cabrela , Serge'a Gainsbourga , Jeana-Jacquesa Goldmana , Nicole Rieu , Henri Salvadora , Alaina Souchona i Charlesa Treneta .

W 1992 roku otrzymała Legię Honorową z rąk Prezydenta Republiki François Mitterranda . Przez resztę dekady stworzyła serię albumów i tras koncertowych, podróżując po Francji i po świecie.

W 2001 roku uczciła swoją czterdziestoletnią karierę dając serię koncertów w Bobinie . W 2006 roku wydała album zatytułowany 2006 . Wśród autorów jego piosenek są Claude Lemesle , który napisał Berceuse pour une femme et Aimer , czy Marys Santini, która podpisała Sahara Sarabande . W tym samym roku wraz z aktorkami Astrid Veillon i Sarą Giraudeau podzieliła się plakatem do Monologues du vagin .

W 2009 roku dołączyła do trasy Tender Age i Têtes de bois i powtórzyła to doświadczenie w 2010 roku.

W 2011 roku dała dwa wyjątkowe koncerty w Palais des Sports w Paryżu , 18 i19 maja.

W 2014 roku była gościem honorowym i matką chrzestną dziewiątego i ostatniego tournée Tender Age i Têtes de bois , zwanego Extra Tour .

23 września 2016Wokalistka wydaje nowy album, zatytułowany Allons Enfants . Swoje nowe piosenki prezentuje na scenie Olimpii w Paryżu , gdzie występuje m.in.3 października2016 . To przedstawienie jest pożegnaniem Isabelle Aubret z paryską publicznością. Podwójna płyta CD i DVD na żywo z tego koncertu w L'Olympia zostaje wydana w dniu3 listopada 2017 r..

Z listopad 2016Znów udział w wycieczce młodym wieku , który obchodzi swoje 10 th -lecie, a następnie rejs wycieczkę w listopadzie. Wreszcie od stycznia dokwiecień 2018, ponownie bierze udział, po raz ostatni, w trasie Tender Age w jej jedenastej edycji.

Piosenkarz następnie wyrusza w trasę, od 2017 roku, po Francji na ostatnią trasę, która powinna zakończyć się w dniu 5 grudnia 2021w pokoju Vim & Arts w Woincourt nad Sommą .

Dyskografia

Albumy

Albumy na koncercie

Kompilacje

Oryginalne zespoły

Uwagi i referencje

  1. Kennedy O'Connor John, Konkurs Piosenki Eurowizji. 50 lat. The Official History , Londyn, Carlton Books Limited, 2005, s.20.
  2. "  Isabelle Aubret, Biography  " , na rfimusique.com , RFI Musique,styczeń 2010(dostęp 13 maja 2010 )
  3. Biografia Isabelle Aubret , na stronie jechantemagazine.com, konsultowana 20 kwietnia 2015 r.
  4. Dyskografia Isabelle Aubret , na stronie nostalgie.fr, konsultacja 20 kwietnia 2015
  5. Ostateczna Eurowizja 1961 , na stronie esc-history.com, konsultowana 20 kwietnia 2015 r.
  6. Biografia Isabelle AUBRET , na stronie melody.tv, konsultacja 20 kwietnia 2015 r.
  7. (w) Konkurs Piosenki Eurowizji 1962 na stronie eurovision.tv, dostęp 20 kwietnia 2015 r.
  8. Thierry Dubois , To był Nationale 7: The Blue route - The Nationale 6 , Genewa (Szwajcaria), Editions Paquet,2012, 208  pkt. ( ISBN  978-2-88890-485-4 )
  9. Republikańskie Echo Beauce and Perche z 2 maja 1963 r.
  10. Eurowizja 1968 , na stronie esc-history.com, konsultacja 20 kwietnia 2015 r.
  11. źródło - France1968 , na stronie diggiloo.net, konsultowane 20 kwietnia 2015 r
  12. Eurowizja 1970: Finał , na stronie esc-history.com, konsultacja 20 kwietnia 2015 r.
  13. Eurowizja 1976: Finał , na stronie esc-history.com, konsultacja 20 kwietnia 2015
  14. http://culturebox.francetvinfo.fr/musique/chanson-francaise/les-emouvants-adieux-d-isabelle-aubret-al-olympia-avant-sa-tournee-246873 / dostęp 6 października 2016.
  15. "  Age Tendre " wypływa w morze z Sophie FAVIER i ... Herbert LÉONARD  " , na Melody.tv (dostęp 28 października 2017 )
  16. http://www.lefigaro.fr/musique/2016/10/03/03006-20161003ARTFIG00145-isabelle-aubret-fait-ses-adieux-ce-soir-al-olympia.php / dostęp 6 października 2016.
  17. https://www.infoconcert.com/artiste/isabelle-aubret-2919/concerts.html / dostęp 23 czerwca 2021.

Zobacz również

Linki zewnętrzne