Izabela Alonso
Izabela Alonso
Isabelle Alonso w „La Comédie du livre”
w Montpellier, 23 maja 2009 r.
Isabelle Alonso , ur.8 maja 1953w Auxerre ( Yonne ) jest wojujący feministka , pisarka i publicystka dla radia i telewizji francuskim .
Biografia
Isabelle Alonso urodziła się dnia 8 maja 1953w Auxerre rodziców hiszpańskich uchodźców politycznych w rodzinie czworga dzieci. Została Francuzką w wieku 8 lat przez naturalizację.
W latach 80. stworzyła własną firmę doradztwa finansowego.
Radio i telewizja
Zauważony przez Philippe'a Bouvarda w 1995 roku po opublikowaniu jego pierwszego eseju Et encore, je m'retiens! Bezczelne uwagi dotyczące naszych przyjaciół mężczyźni, staje się przez trzy lata jeden z wielkie głowy z RTL .
Od czasu jego premiery we wrześniu 2000 r. była felietonistką w programie On a naganiacz wypróbowany na France 2 oraz w programie radiowym On va s'gêner na Europe 1 , oba prowadzone przez Laurenta Ruquiera .
Z styczeń 2014 w marzec 2014, uczestniczy w L'Émission pour tous na France 2.
Jest jedną z osobowości pojawiających się w telewizyjnej grze Show Password on France 2.
W 2014 roku wróciła do Les Grosses Têtes na RTL.
W 2019 roku jest felietonistką sekcji Coup de cœur, coup de rant w codziennym programie Je t'aime itp. przez Daphne Burki na France 2.
Prasa i literatura
Jest felietonistą dla Sine Hebdo, który stał się sine mensuel w 2010 roku, a do miesięcznego sine Madame, utworzonej w 2019 roku na pomysł narodził się z nią spotkanie z projektantem sine w 2008 roku.
Od 2002 do 2004 roku , zagrała rolę Juliette w sztuce La Presse jest jednomyślna , stworzony przez Laurent Ruquier, a znajdziemy ją później (w 2010 i 2011) w jedna kobieta koncert skierowanego przez Caroline Loeb i pochodzi z jego pierwszej książki Et encore, je m'retiens! . Tym spektaklem chce pokazać, że „feminizm jest współistotny z demokracją”. Śledzi historię pracy kobiet, opowiada o utrzymujących się nierównościach czy miejscu kobiet w świecie politycznym.
Uczestniczyła w festiwalu w Awinionie (z Petit Hébertot Xaviera Jaillarda) w 2012 i 2014 roku. Spektakl koncertował we Francji, Belgii i Szwajcarii, aż do 2015 roku.
Zaangażowanie feministyczne
Zaangażowana feministka Isabelle Alonso prowadzi kampanię na rzecz obrony praw kobiet na całym świecie. Nazywa siebie feministką humanizmu , pacyfistką i ekologiem.
W 1999 roku, po seksistowskich obelgach wobec Dominique'a Voyneta , ówczesnego ministra środowiska, założyła wraz z Florence Montreynaud stowarzyszenie feministyczne Les Chiennes de garde . Ogłoszony manifest głosi: „Psy stróżujące pokazują zęby. Zaadresowanie seksistowskiej zniewagi do publicznej kobiety oznacza znieważenie wszystkich kobiet. Zobowiązujemy się okazać nasze wsparcie dla kobiet z sektora publicznego zaatakowanych jako kobiety. Potwierdzamy wolność działania i wyboru wszystkich kobiet. My, Strażnicy, zachowujemy cenną wartość: godność kobiet. ” . Była jego prezesem do 2003 roku.
Prowadzi blog, na którym publikuje antyfeministyczne obelgi, które codziennie otrzymuje. Oferuje również informacje o ruchu Femen oraz o przemocy wobec kobiet .
Zaangażowanie polityczne
Na poziomie politycznym Isabelle Alonso poparła Anne Hidalgo podczas kampanii miejskiej w Paryżu w 2014 r. oraz Jean-Luc Mélenchon w kampanii prezydenckiej w 2017 r .
Pracuje
Powieści
-
Roman à l'eau de bleu , Paryż, Robert Laffont , 2003, 317 s. ( ISBN 2-221-09965-6 )
- nowa wersja, Héloïse d'Ormesson , 2012 ( ISBN 978-2-35087-191-2 )
- Wersja hiszpańska pod tytułem Al Revés , Oprawa miękka, 2005 ( ISBN 84-270-3123-8 )
-
Filigran , Robert Laffont, 2005, 274 s. ( ISBN 2221-10387-4 )
-
L'Exile est mon pays , Héloïse d'Ormesson, 2006, 296 s. ( ISBN 2-35087-031-6 )
-
Dziewczyna w czerwieni , Héloïse d'Ormesson, 2009, 174 s. ( ISBN 978-2-35087-110-3 )
-
Maman , Heloise d'Ormesson, 2010 ( ISBN 978-2-35087-149-3 )
-
Innym razem umrę , Héloïse d'Ormesson, 2016 ( ISBN 978-2-35087-342-8 )
-
Mogę się obejść bez świtu , Héloïse d'Ormesson, 2017 ( ISBN 978-2-35087-423-4 )
Testowanie
-
I znowu powstrzymuję się! Bezczelne uwagi pod adresem naszych przyjaciół mężczyzn , Robert Laffont, 1995, 250 s. ( ISBN 2-221-08073-4 )
-
Wszyscy mężczyźni są równi, nawet kobiety , Robert Laffont, 1999, 118 s. ( ISBN 2-221-09083-7 )
-
Dlaczego jestem psem stróżującym , Robert Laffont, 2001, 163 s. ( ISBN 2-221-09196-5 )
- „Wizerunek kobiet w mediach”, Kobiety, ale czego chcą? , Kompleks , 2001, 280 s. ( ISBN 978-2870278932 )
-
Nigdy więcej ofiara! Survival, nowa metoda obrony kobiet , z Isabelle Mergault i Martial Vout, Michel Lafon , 2002, 165 s. ( ISBN 2-84098-781-3 )
- Przedmowa do Metro, praca, macho. Ankieta dotycząca seksistowskich obelg w pracy , Plon 2002, 214 s. ( ISBN 978-2259195539 )
-
Nawet nie mężczyzna! Podziemna rewolucja , Robert Laffont, 2007 , 225 s. ( ISBN 2221-11018-8 )
-
Płeć: Dlaczego kłamiemy , Plon, 2011 ( ISBN 978-2-259-21313-4 )
Teatr
Nagrody
Isabelle Alonso została wyróżniona w narodowym porządku zasługi w randze rycerza2 maja 2017 r..
Jest członkiem Académie Alphonse Allais .
W 2018 roku otrzymała Nagrodę Specjalną Jury Julesa Renarda za książkę „Mogę iść bez świtu” wydaną przez Héloïse d'Ormesson.
Uwagi i referencje
-
(postać BNF n O FRBNF13024724 ) , dostępne 17 sierpnia 2012.
-
Daniel Marchewa , „ Cosmopolit'Alonso ”, Najnowsze wieści z Alzacji ,12 maja 2007 r.( przeczytaj online ).
-
„ Isabelle Alonso ” we Francji Inter .
-
„ Isabelle Alonso ” .
-
„ Isabelle Alonso ” , na Babelio (dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
-
Claire Blandin " Isabelle Alonso " słownik feministek , PUF,2017, s. 24-26
-
Kévin Boucher, „France 2 formalizuje część zespołu „L'Émission pour tous” Laurenta Ruquiera” w PureMédias , 27 grudnia 2013
-
„ TV.telerama.fr/tele/au… ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
-
„ Christine Bravo na progu kryzysu »zapamiętywania «” na RTL.fr (dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
-
" Kocham cię itp...: oto nowi kronikarze Daphné Bürki " ,14 sierpnia 2019 r.
-
„ Isabelle Alonso przybywa, kocham cię itp. " ,18 sie 2019
-
" Siné: teraz, miesięcznik " ,6 września 2011
-
„ Siné Madame” ukazuje się w środę: za kulisami pierwszego satyrycznego miesięcznika w reżyserii kobiet ” ,13 kwietnia 2019
-
„ Festival Avignon Off 2012 – Spotkanie z Isabelle Alonso ” [wideo] , w Avignon Festi TV du Off – Niezależna telewizja internetowa i referencja dla Festival Off d'Avignon (dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
-
" Gwiazdy Festiwalu OFF d'Avignon 2014 " , na Plusdeoff ,17 czerwca 2014(dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
-
" Grande-Synthe:" I nadal ... pamiętam! ", występ Isabelle Alonso jest prawie kompletny w piątek w Palais du littoral " , na La Voix du Nord (dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
-
" Isabelle Alonso w centrum uwagi w Brukseli!" » , On Éditions Héloïse d'Ormesson (dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
-
Problem Nie kłamiemy w rozsypce 10.06.2012
-
http://www.altermonde-sans-frontiere.com/spip.php?article10361
-
„ Pewnego wieczoru w wieży Eiffla 14 marca we France 2 – Przeczytaj stronę 19 (TeleScoop) ” , na Telescoop (dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
-
Pauline Pellissier, „ Miejski 2014: między NKM a Hidalgo ludzie dokonali wyboru ” , na grazia.fr ,29 stycznia 2014(dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
-
„ Branża książkowa bardzo obecna na poparcie Anne Hidalgo ” , na stroniectualitte.com (dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
-
Marc Fourny, „ Gwiazdy i wybory prezydenckie: kto kogo wspiera? » , na lepoint.fr ,23 kwietnia 2017(dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
-
https://www.legifrance.gouv.fr/affichTexte.do;jsessionid=8C282C9A02AD9CEE652714CF34A28393.tpdila22v_2?cidTexte=JORFTEXT000034539587&dateTexte=&oldAction=rechJOO&CidorieLien=rechenJO
-
" Saône et Loire - Culture " , na lejsl.com , Le Journal de Saône et Loire ,8 kwietnia 2018(dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
Linki zewnętrzne