Zatrucie narkotykami
Zatrucie lekiem jest zatrucie spowodowane przez jeden lub więcej leków . Może być dobrowolne, w kontekście próby samobójczej lub przypadkowe. W tym drugim przypadku dotyczy to głównie dzieci i osób starszych. Zwierzęta są również podatne na zatrucie narkotykami. Różni się od przedawkowania, które odnosi się do przyjęcia zbyt dużej dawki leku będącego częścią zwykłego leczenia danej osoby.
Leczenie
W przypadku zatrucia lekami wymagane jest systematyczne postępowanie i leczenie.
- Pierwszym krokiem jest sprawdzenie funkcji życiowych i, jeśli to konieczne, podjęcie standardowych działań resuscytacyjnych. Osłabienie świadomości spowodowane hipoglikemią , tlenkiem węgla lub opioidami powinno być natychmiast zbadane i odpowiednio leczone. Dotyczy to również drgawek spowodowanych zatruciem.
- Nasilenie od zatrucia Następnie należy oceniać na podstawie (hetero-) historii , z której można uzyskać informacje dotyczące charakteru leku, kwotę rzekomej które należy podjąć, kiedy została ona podjęta, ile. Możliwe jednoczesne spożycie alkoholu. Należy jednak podkreślić, że informacje uzyskane z historii nie zawsze są wiarygodne i mogą prowadzić do niedoceniania powagi sytuacji. Ważne są również informacje uzyskane podczas badania fizykalnego . Musimy również mieć świadomość, że brak objawów może być fałszywie uspokajający. W przypadku celowego zatrucia wymagana jest pilna ocena psychiatryczna i pomoc.
- Poza glukozą lub glukagonem podawanymi w przypadku przedawkowania hipoglikemii i naloksonem w przypadku zatrucia opioidami , specyficzne antidotum na ogół nie są wskazane do pierwszego rzutu. Szpitale opiekujące się pacjentami z ostrym zatruciem muszą oczywiście mieć dostęp do szeregu antidotum . Listę tę należy sporządzić na podstawie klasycznych prac z zakresu toksykologii klinicznej, najlepiej w porozumieniu z Centrum Antypoison, które posiada również rezerwę pewnych odtrutek.
- Jeśli chodzi o techniki przeciwdziałania resorpcji żołądkowo-jelitowej , nie ma randomizowanych badań kontrolowanych, a poniższe zalecenia zostały ustalone na podstawie konsensusu ekspertów.
- Węgla aktywowanego jako adsorbentu leku nie może być podawany systematycznie, a dopiero po rozważeniu ryzyka i oczekiwanych korzyści. Podawanie węgla aktywowanego w przypadku zatrucia alkoholami, litem lub żelazem nie ma sensu ze względu na niską adsorpcję tych produktów (związki jonowe i nisko-lipofilowe są prawie nie wchłaniane przez węgiel aktywny). Skuteczność węgla aktywowanego jest optymalna, gdy jest podawany w ciągu godziny od zatrucia; nie można jednak wykluczyć ewentualnego interesu w przypadku późniejszej administracji. Podawanie węgla aktywowanego jest przeciwwskazane u pacjentów zagrożonych aspiracją i obniżonym stanem świadomości, z ryzykiem zachłyśnięcia lub w przypadku uszkodzenia przewodu pokarmowego np. dawny. po spożyciu produktów żrących. W warunkach szpitalnych węgiel aktywowany można podawać przez zgłębnik żołądkowy, aw przypadku niektórych zatruć i okoliczności można go podawać wielokrotnie.
- Płukanie żołądka nie można zrobić w sposób systematyczny. Należy uwzględnić czynniki takie jak nasilenie zatrucia, prawdopodobieństwo, że opróżnienie żołądka spowoduje eliminację klinicznie istotnej ilości (m.in. w zależności od czasu po przyjęciu) oraz ryzyko zabiegu (m.in. aspiracja, uszkodzenie przełyku). uwzględnić.
- W niektórych zatruciach, na przykład w przypadku późnego zgłoszenia potencjalnego zatrucia lekami o przedłużonym uwalnianiu, można zaproponować polowanie jelitowe ze środkami przeczyszczającymi . Jednak wartość ich stosowania nigdy nie została jeszcze potwierdzona naukowo.
- Metody wywoływania wymiotów, środki wymiotne , są odtąd zabronione, ponieważ generalnie mają niską skuteczność i mogą stwarzać ryzyko podczas ich podawania (syrop z ipekaku , apomorfina , słona woda).
Zobacz też
Powiązane artykuły