Termin " Indie Brytyjskie " ( " Indie Brytyjskie " ) powszechnie odnosi się do części subkontynentu indyjskiego pod dominacją brytyjską od 1757 do 1947 roku . Historycy na ogół wyróżniają dwa okresy:
W 1890 r. Indianie nadal znajdowali się pod rządami brytyjskimi. W tekstach legislacyjnych czasie wyrażenie oznacza sensu stricto na prowincje administrowane bezpośrednio przez Brytyjczyków, a zatem odróżnić od stanów książęcych rządzone przez miejscowego władcy.
Podczas gdy panowanie brytyjskie trwało od 1757 do 1947 roku, kiedy Indie uzyskały niepodległość, Brytyjczycy byli obecni w niektórych częściach Indii już w 1600 roku, wraz z utworzeniem Brytyjskiej Kompanii Indyjskiej . Jednak Brytyjczycy nie ustanowili solidnej obecności aż do lat 30. XVII wieku, w szczególności konsolidując swoje pozycje w Madrasie i Bombaju . Bengal jest wyzwanie długiej walce z francuskim , między 1685 i 1757, będą one wypierać Indie po siedmioletniej wojny . Podczas traktatu paryskiego z 1763 r. Brytyjczycy pozostawili Francuzom tylko pięć kontr , a resztę Indii zajęli, utrzymując stany książęce, protektoraty lub kolonie (Madras). Portugalczyków , z którymi są w dobrych stosunkach, zatrzymają na małych terytoriach, w tym na Goa , ale bardzo uzależnionych od terytoriów zarządzanych przez Brytyjczyków.
W latach 1870-1890 z powodu kolejnych klęsk głodowych zmarło prawie 15 milionów Indian . Stopień odpowiedzialności brytyjskiej administracji kolonialnej jest przedmiotem kontrowersji wśród historyków.Według historyka Nialla Fergusona „istnieją wyraźne dowody na niekompetencję, zaniedbanie i obojętność na los głodnych”, ale bez bezpośredniej odpowiedzialności administracji kolonialnej pozostając po prostu biernym. Wręcz przeciwnie, historyk Johann Hari : „Daleko od robienia niczego podczas głodu, Brytyjczycy zrobili wiele – aby [pogorszyć] sytuację. Władze rzeczywiście kontynuowałyby zachęcanie do eksportu do metropolii, nie martwiąc się o miliony zgonów na indyjskiej ziemi ”.
Historyk Mike Davis również popiera pomysł, że „Londyn zjadł chleb Indii” podczas głodu. Ponadto wicekról Robert Lytton zakazał udzielania pomocy ludziom głodnym, określanym czasem jako „leniwy” lub „niekompetentny do pracy”. Gazety w regionach dotkniętych głodem mają mówić o tym jak najmniej. Według Mike'a Davisa Lord Lytton kierował się ideą, że „trzymając się liberalnej ekonomii, w tajemnicy pomagał narodowi indyjskiemu”.
Okres kolonialny oznaczał silny upadek gospodarczy Indii w porównaniu z resztą świata: według statystyk opracowanych przez brytyjskiego historyka i ekonomistę Angusa Maddisona udział Indii w światowym bogactwie spadł o 22,6% w 1700 r. do 3,8% w 1952 r. .
Prezydencje lub prowincje to regiony Indii znajdujące się pod bezpośrednią administracją Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej od 1612 do 1858 r. (okres znany jako Raj spółki ), a następnie pod rządami korony brytyjskiej (okres znany jako Brytyjski Raj) . ) od 1858 do 1947 r. w wyniku traktatów, wojen lub aneksji.
W ówczesnym prawodawstwie prowincje nazywane są „Indiami Brytyjskimi” („ Indie Brytyjskie ”), ponieważ w Indiach pod panowaniem kolonialnym różnią się one od stanów książęcych , pod zwierzchnictwem lokalnego monarchy, ale uznających zwierzchnictwo brytyjskie.
Na początku XX th wieku , istnieje osiem główne prowincje, prowadzeni przez gubernatora ( Governor ) wyznaczonego przez Londyn lub gubernatora porucznika ( Lieutenant Governor ) wyznaczonego przez wicekróla i pięć mniejszych prowincji kierowany przez Komisarza Głównego ( Główny komisarz ) .
Województwo | Powierzchnia w km 2 | Ludność w 1901 roku (w milionach) | Administrator |
---|---|---|---|
Assam | 130 000 km 2 | 6 | Główny Komisarz |
bengalski | 390 000 km 2 | 75 | Zastępca gubernatora |
Bombaj | 320 000 km 2 | 19 | Gubernator |
Birma | 440 000 km 2 | 9 | Zastępca gubernatora |
Prowincje centralne | 270 000 km 2 | 13 | Główny Komisarz |
Madras | 370 000 km 2 | 38 | Gubernator |
Pendżab | 250 000 km 2 | 20 | Zastępca gubernatora |
Zjednoczone prowincje | 280 000 km 2 | 48 | Zastępca gubernatora |
Północno-Zachodnia Prowincja Pograniczna | 41 000 km 2 | 2,1 | Główny Komisarz |
Brytyjski Beludżystan | 120 000 km 2 | 0,3 | Brytyjski agent polityczny w Beludżystanie, główny komisarz ex officio |
Coorg | 4100 km 2 | 0,2 | Brytyjska rezydent Mysore, główny komisarz z urzędu |
Ajmer-Merwara | 7000 km 2 | 0,5 | Brytyjski agent polityczny w Rajputanie, główny komisarz ex officio |
Wyspy Andaman i Nicobar | 8 249 km 2 | 0,03 | Główny Komisarz |
Całkowity | 3 393 000 km 2 | 231 | - |
Od 1905 do 1911 Bengal został podzielony na dwie części i utworzono nową prowincję, Assam i East Bengal, na czele której stanął porucznik-gubernator. W 1911 roku Wschodni Bengal połączył się z Bengalem, a nowymi prowincjami na wschodzie były Assam, Bengal, Bihar i Orisa.
W przededniu odzyskania niepodległości w 1947 r. Indie mają 17 prowincji:
W momencie rozbioru do Indii przyłącza się 11 prowincji (Ajmer-Merwara-Kekri, Andaman i Nicobar Islands, Bihar, Bombay, Central Province oraz Berar, Coorg, Delhi, Madras, Panth-Piploda, Orissa i Zjednoczone prowincje), 3 Pakistan (Baluchistan, Northwest Frontier i Sindh ) i 3 są podzielone między Indie i Pakistan (Assam, Bengal i Pendżab).