Herpesviridae

Herpesviridae Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Różne wirusy opryszczki
(w tym VZV , HSV-1 , HSV-2 ) Klasyfikacja według ICTV
Królestwo Duplodnaviria
Królować Heunggongvirae
Gałąź Peploviricota
Klasa Herviviricetes
Zamówienie Herpesvirale

Rodzina

Herpesviridae
ICTV 1978

Opryszczki ( Herpesviridae ) to rodzina z DNA wirusy , że choroby powodować u ludzi oraz innych zwierząt . Nazwa pochodzi od greckiego słowa ἕρπειν ( opryszczka „pełzać”), odnoszącego się do rozprzestrzeniania się zmian skórnych, zwykle obejmujących pęcherze, obserwowanych w wybuchach opryszczki 1 i 2 oraz półpaśca . W 2020 roku rozpoznano 115 gatunków, które mogą powodować utajone lub lityczne infekcje.

Wiadomo, że dziewięć typów herpeswirusa zaraża przede wszystkim ludzi. Ponad 90% dorosłych zostało zarażonych przynajmniej jednym z nich, a utajona forma wirusa pozostaje u prawie wszystkich zarażonych ludzi.

W sumie znanych jest ponad 130 herpeswirusów, z których niektóre pochodzą od ssaków, ptaków, ryb, gadów, płazów i mięczaków. Herpeswirusy zwierzęce obejmują wirus wścieklizny rzekomej, czynnik wywołujący chorobę Aujeszky'ego u świń, oraz herpeswirus bydła 1, czynnik wywołujący zakaźne zapalenie nosa i tchawicy bydła i krostkowe zapalenie sromu i pochwy .

Taksonomia

Lista podrodzin

Według BioLib (27.05.2016) , NCBI (27.05.2016) , Światowy Rejestr Gatunków Morskich (27.05.2016) , Catalog of Life (27.05.2016)  :


Uprzejmy Gospodarz Tropizm tkankowy Wejście komórkowe Przenoszenie
Iltowirus Ptaki Nie Endocytoza receptorów komórkowych Oral-kał, aerozol
Probosciwirus Słonie Nie Glikoproteiny Kontakt
Wirus cytomegalii Małpy (w tym ludzie) Błona śluzowa nabłonka Glikoproteiny Mocz, ślina
Mardiwirus Galliformes Nie Endocytoza receptorów komórkowych Aerosol
Rhadinowirus Ssaki (w tym ludzie) Limfocyty B Glikoproteiny Seks, ślina
Macawirus Ssaki Limfocyty B Glikoproteiny Seks, ślina
Roseolowirus Ludzie Limfocyty , monocyty , makrofagi , komórki nabłonkowe Glikoproteiny Kontakt oddechowy
Simplekswirus Ssaki (w tym ludzie) Błona śluzowa nabłonka Endocytoza receptorów komórkowych Seks, ślina
Skutawirus Żółwie morskie Nie Endocytoza receptorów komórkowych Aerosol
Varicellowiruscell Ssaki (w tym ludzie) Błona śluzowa nabłonka Glikoproteiny Aerosol
Perkawirus Ssaki Limfocyty B Glikoproteiny Seks, ślina
Limfokryptowirus Ssaki (w tym ludzie) Limfocyty B Glikoproteiny Ślina
Muromegalowirus Gryzonie Ślinianki Glikoproteiny Kontakt

Struktura wirusowa

Wszystkie wiriony z Herpesviridae mają wspólną strukturę, od wewnątrz:

  1. stosunkowo duża, pojedynczej PARTITE dwuniciowe liniowy DNA genomu kodującego 100-200 genów zamknięty w
  2. ikozaedryczną klatkę białkową (z symetrią T = 16) zwaną kapsydem lub nukleokapsydem, złożoną ze 162 kapsomerów (150 heksonów i 12 pentonów, oba złożone z VP5), otoczone
  3. warstwa białkowa zwana powłoką zawierająca białka wirusowe (zidentyfikowano 26) i wirusowe mRNA
  4. membrana lipidowa dwuwarstwa zwany koperty , z którego wyłania
  5. kolce utworzone z glikoprotein. Zidentyfikowano 11 glikoprotein: gB, gC, gD, gE, gG, gH, gI, gJ, gK, gL i gM. Spośród nich gB, gH i gL są obecne we wszystkich Herpesviridae.

Cykl replikacji

W wyniku wiązania białkowej otoczki wirusowej z receptorami błony komórkowej wirion jest połykany i rozkładany, umożliwiając migrację wirusowego DNA do jądra komórki. Wewnątrz jądra wirusowy DNA podlega replikacji i transkrypcji ograniczonej do niewielkiej liczby genów wirusowych zwanych genami utajonymi. W ten sposób wirus może pozostawać w komórce (a zatem w gospodarzu) w nieskończoność. Reaktywacja utajonych wirusów bierze udział w wielu chorobach organicznych.

Podczas gdy pierwotnej infekcji często towarzyszy ograniczony okres choroby klinicznej, długotrwała latencja jest bezobjawowa. Po aktywacji wirus zaczyna transkrybować wiele dodatkowych nieutajonych genów zwanych genami litycznymi , które prowadzą do przyspieszonej replikacji i produkcji nowych wirusów. Tworzenie końcowej otoczki odbywa się z błony plazmatycznej aparatu Golgiego (tymczasowa otoczka stanowi część błony jądrowej), w przeciwieństwie do większości innych wirusów, których otoczka jest utworzona z błony plazmatycznej. Często aktywacja lityczna powoduje śmierć komórki.

Ludzkie wirusy opryszczki

Klasyfikacja ludzkich wirusów opryszczki
Nazwisko Równoznaczny Podrodzina Podstawowa komórka docelowa Zespół Witryna z opóźnieniem Sposoby rozmnażania
HHV — 1 Wirus opryszczki pospolitej -1 (HSV-1) α Komórki nabłonkowe opryszczka policzkowa i coraz częściej narządów płciowych , opryszczkowe zapalenie dziąseł , zapalenie gardła , opryszczka egzema , opryszczkowe zapalenie rogówki , rumień wielopostaciowy , zapalenie mózgu i inne zakażenia opryszczka pospolita Neuron Bliski kontakt ( infekcja ustna lub przenoszona drogą płciową )
HHV-2 Wirus opryszczki pospolitej -2 (HSV-2) α Komórki nabłonkowe Ustne opryszczka narządów płciowych i rzadko opryszczkowe gingivostomatitis , zapalenie gardła , opryszczka egzema , opryszczka białości , opryszczkowe zapalenie rogówki , rumień wielopostaciowy , zapalenie opon mózgowych Mollaret i inne herpes simplex Neuron Bliski kontakt ( infekcja ustna lub przenoszona drogą płciową )
HHV-3 Wirus ospy wietrznej i półpaśca (VZV) α Komórki nabłonkowe Ospa wietrzna i półpasiec Neuron Układ oddechowy, bliski kontakt ( zakażenie przenoszone drogą płciową )
HHV-4 Wirus Epsteina-Barra (EBV) Limfokryptowirus γ Limfocyt B i komórki nabłonkowe Choroby limfoproliferacyjne związane z wirusem Epsteina-Barr , mononukleoza zakaźna , Burkitta chłoniak , OUN chłoniaka w AIDS pacjentów , zespół po przeszczepieniu limfoproliferacyjny (PTLD), raka nosogardzieli Limfocyt B B Bliski kontakt, transfuzje, przeszczepy tkankowe i wrodzone
HHV-5 Cytomegalowirus (CMV) β Monocyty i komórki nabłonkowe Zespół mononukleozy , niebezpieczny zwłaszcza u osób z obniżoną odpornością Monocyt Ślina, mocz, krew, mleko z piersi
HHV-6A i 6B Roseolowirus β Limfocyty , monocyty , makrofagi , komórki nabłonkowe Roseola infantum (znany jako roseola infantum lub exanthem subitum - nagła wysypka) Limfocyt T Oddechowy i bliski kontakt
HHV-7 Powoduje te same objawy ?
HHV-8 Mięsak Kaposiego
(KSHV)		 γ Limfocyty mięsak Kaposiego , pierwotny chłoniak surowiczy , niektóre typy wieloośrodkowej choroby Castlemana Limfocyt B B Bliski kontakt i ślina

Przenoszenie

Z wyjątkiem VZV (z rodziny wirusów opryszczki alfa), drogami transmisji są bliski kontakt międzyludzki, doustny lub seksualny. VZV jest przenoszony drogą oddechową. Należy zauważyć, że CMV, który jest przenoszony głównie przez ślinę (bardziej ogólnie poprzez kontakt z zakażonymi płynami ustrojowymi, mlekiem matki, moczem z pieluch) może być przenoszony przez krew.

Objawy

Klinicznie aktywacji litycznej często towarzyszy pojawienie się niespecyficznych objawów, takich jak niska gorączka, ból głowy, ból gardła, zmęczenie, rumień itp. jak również objawy kliniczne, takie jak obrzęk lub bolesne węzły chłonne oraz objawy immunologiczne, takie jak zmniejszenie liczby komórek NK NK.

Implikacje

Joel Dudley  (en) i jego zespół z Mount Sinai School of Medicine (Nowy Jork) wykazali, że wirusy 6A (HHV-6A) i 7 (HHV-7) są zaangażowane w chorobę Alzheimera bez badania, które może wykazać, czy nieprawidłowa obecność wirusy w ponad 600 próbkach mózgu są przyczyną lub skutkiem choroby.

Uwagi i referencje

  1. ICTV. Międzynarodowy Komitet Taksonomii Wirusów. Historia taksonomii. Opublikowano w Internecie https://talk.ictvonline.org/., Dostęp 28 stycznia 2021 r.
  2. TSL Beswick , „  Pochodzenie i użycie słowa opryszczka  ”, Med Hist , tom.  6, n O  3,1962, s.  214–232 ( PMID  13868599 , PMCID  1034725 , DOI  10.1017 / S002572730002737X )
  3. P Wildy , „  Klasyfikacja i nazewnictwo wirusów. Pierwszy raport Międzynarodowego Komitetu Nomenklatury Wirusów.  », Monografie w Wirusologii , t.  5,1971, s.  1-81 ( OCLC  333944 )
  4. John Carter i Venetia Saunders, Virology, Principles and Applications , John Wiley & Sons,2007( ISBN  978-0-470-02386-0 )
  5. Chayavichitsilp P, Buckwalter JV, Krakowski AC, Friedlander SF, „  Herpes simplex  ”, „ Pediatrics in Review” , tom.  30 N O  4,kwiecień 2009, s.  119–29; quiz 130 ( PMID  19339385 , DOI  10.1542 / pir.30-4-119 )
  6. Brown JC, Newcomb WW, „  Montaż kapsydu opryszczki: spostrzeżenia z analizy strukturalnej  ”, „ Current Opinion in Virology” , tom.  1, N O  2sierpień 2011, s.  142-9 ( PMID  21927635 , PMCID  3171831 , DOI  10.1016 / j.coviro.2011.06.003 )
  7. BioLib , dostęp 27 maja 2016 r.
  8. NCBI , dostęp 27 maja 2016 r.
  9. Światowy Rejestr Gatunków Morskich, obejrzano 27 maja 2016 r.
  10. Roskov Y., Ower G., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk PM, Bourgoin T., DeWalt RE, Decock W., van Nieukerken EJ, Penev L. (red.) (2020). Gatunek 2000 i katalog życia ITIS , 2020-12-01. Zasoby cyfrowe na stronie www.catalogueoflife.org . Gatunek 2000: Naturalis, Leiden, Holandia. ISSN 2405-8858, dostęp 27 maja 2016 r.
  11. (w) Shuai Yuan Jialing Wang Dongjie Zhu Nan Wang Qiang Gao Wenyuan Chen Hao Tang, Junzhi Wang, Zhang Xinzheng, Hongrong Liu i in. , „  Struktura Cryo-EM of a herpesvirus capsid at 3.1 Å  ” , Science , 6 kwietnia 2018: ( czytaj online )
  12. (w) Brian R. Bowman, Matthew L.Baker Frazer J. Rixon, Wah Chiu i A. Florante Quiocho, „  Struktura głównego białka kapsydu herpeswirusa  ” , EMBO Journal ,2003, s.  757-765 ( ISSN  0261-4189 , czytaj online )
  13. Coll, wieloskalowa analiza niezależnych kohort Alzheimera wskazuje na zakłócenie sieci molekularnych, genetycznych i klinicznych przez ludzkiego wirusa opryszczki, Neuron, 21 czerwca 2018 r., https://www.cell.com/neuron/fulltext/S0896-6273(18) 30421 -5

Odniesienia biologiczne