Henry Wriothesley ( 3 e  Earl Southampton)

Henry Wriothesley z Southampton Obraz w Infoboksie. Funkcjonować
Lord Porucznik Hampshire
Tytuł szlachecki
Hrabstwo
Biografia
Narodziny 6 października 1573
Midhurst
Śmierć 10 listopada 1624 r(w wieku 51 lat)
Berg-op-Zoom
Trening Kolegium św. Jana John
Tata Henry Wriothesley ( w )
Matka Wriothesley Mary, hrabina Southampton ( w )
Małżonka Elżbieta Wriothesley ( w )
Dzieci James Wriothesley
Lady Anne Wriothesley ( d )
Thomas Wriothesley
Lady Penelope Wriothesley ( d )
Inne informacje
Członkiem Virginia Company Virginia
Miejsce przetrzymywania Tower of London (do1603)
Różnica Order Podwiązki

Henry Wriothesley, 3 e  Earl Southampton , Knight of Podwiązki (6 października 1573 - 10 listopada 1624 r) Jest jedynym synem Henry Wriothesley, 2 th Earl of Southampton  (IN) i Mary Wriothesley, hrabina Southampton, urodzonego Mary Browne, córki Anthony Browne, 1 st wicehrabia Montagu  (w) . Te dwa wiersze narracyjne Szekspira , zatytułowany Wenus i Adonis i Gwałt na Lukrecji , były poświęcone Southampton, który jest powszechnie uważany za sprawiedliwego Młodzież z Sonetów Szekspira .

Rodzina

Henry Wriothesley, urodzony dnia 6 października 1573w Cowdray House w Sussex , jest jedynym synem Henry Wriothesley, 2 th Earl of Southampton  (w) , a Mary Wriothesley, Countess of Southampton, urodzony Mary Browne, jedyną córką Anthony Browne, 1 st wicehrabia Montagu  (w) i jego pierwsza żona, Jane Radcliffe, wicehrabina Montague. Ma dwie siostry, Jane, która zmarła przed 1573 i Mary (ur. ok. 1567–1607), która wyszła za mążCzerwiec 1585z Thomasem Arundella, 1 st Baron Arundell of Wardour  (w) .

Po śmierci ojca matka ponownie wyszła za mąż po raz pierwszy 2 maja 1595z Sir Thomasem Heneage , który zmarł w dniu17 października 1595Wicelord Chambellan . Następnie między5 listopada 1598 r i 31 stycznia 1599Ponownie wyszła za mąż za Sir Williama Herveya  (w) . Ona umiera wListopad 1607.

Dzieciństwo

Kiedy zmarł jego ojciec 4 października 1581 r, Southampton, mająca wtedy osiem lat, odziedziczyła ziemię hrabstwa i jej dochód z ziemi wyceniony na 1 097  6 szyków rocznie. Jej opiekę i małżeństwo królowa sprzedaje jej krewnemu, Charlesowi Howardowi , za 1000  funtów . Według Akrigga, Howard zawarł następnie drugą umowę, o której nie ma pisemnego zapisu, przekazując Williamowi Cecilowi , Lordowi Burghley, opiekę i małżeństwo nad młodym hrabią, ale pozostawiając Howardowi opiekę nad ziemią. Pod koniec 1581 lub na początku 1582 ośmioletnia Southampton zamieszkała w domu Cecila w The Strand .

W Październik 1585W wieku dwunastu lat, pomiędzy Southampton w St John College z Cambridge University , uzyskując swój magistra z6 czerwca 1589. Jego nazwisko zostało zapisane do Gray's Inn Law School, zanim opuścił college, ale naprawdę został tam przyjęty tylko do29 lutego 1588.

W szesnastą rocznicę Southampton 6 października 1589, Lord Burghley zapisał swój wiek w swoim dzienniku, aw 1590 Burghley negocjował z Anthonym Browne, dziadkiem Southampton, i jego matką, Mary Wriothesley, hrabiną Southampton, o małżeństwo młodego hrabiego z Elizabeth de Vere, najstarszymi dziewczynami Lorda Burghley, córka córki, Anne Cecil i Edward de Vere , 17 th  Earl of Oxford. Ale to małżeństwo nie przypadło do gustu młodemu hrabiemu, a według jezuity Henry'ego Garneta , sześć tygodni po swoich dwudziestu jeden latach, z powodu odmowy lady Vere, młody hrabia płaci 5000  funtów za złamanie obietnicy. związek małżeński.

W 1591 roku, John Clapham, urzędnik w Kancelarii Pana Burghley, poświęconej Southampton wiersz w języku łacińskim , Narcyza , odnoszący greckiej legendy o Narcyzie , przystojny młody człowiek, który umarł z miłości do siebie. Według Akrigga, Southampton spędzał większość czasu na dworze. Jest częścią apartamentu królowej, gdy na koniec odwiedza Uniwersytet Oksfordzkiwrzesień 1592i że jest nadmiernie gloryfikowany przez łaciński wiersz napisany przez Johna Sanforda. WPaździernik 1592, umiera Anthony Browne, dziadek Southampton. Był Rycerzem Podwiązki . Istnieją pogłoski, że Southampton jest nominowany w tej kolejności, ale nie było aż 1603, za panowania Jacques I er , to jest naprawdę zainwestował.

Wiek dojrzały

Bibliografia

  1. Richardson III, 2011, s.  228
  2. Cokayne, 1953, s.   128
  3. Akrigg, 1968, s.  12, 27
  4. Elzinga, 2004
  5. Cokayne, 1953, s.  27
  6. Akrigg, 1968, s.  74
  7. Akrigg, 1968, s.  21–3
  8. Cokayne twierdzi, że była tam wymieniona 11 grudnia 1585 r.
  9. Venn, Absolwenci Cantabrigienses , s.  479
  10. Akrigg, 1968, s.  28, 30
  11. Cokayne, 1953, s.  128
  12. Akrigg, 1968, s.  30
  13. Akrigg, 1968, s.  31–2, 39
  14. Stopes, 1922, s.  35-8, 86
  15. Honan, 2004
  16. Akrigg, 1968, s.  33-6
  17. Romilly, 1879, s.  521–2
  18. Dyce, 1829, s.  233

Bibliografia

Linki zewnętrzne