Narodziny |
4 lipca 1868 r Lancaster |
---|---|
Śmierć |
12 grudnia 1921(w wieku 53 lat) Cambridge |
Pogrzeb | Cmentarz Cambridge ( d ) |
Narodowość | amerykański |
Dom | Lancaster |
Trening |
Oberlin College Harvard University Radcliffe College (do czasu1892) |
Czynność | Astronom |
Tata | Obrót silnika. George Roswell Leavitt ( d ) |
Matka | Henrietta Swan Kendrick ( d ) |
Pracował dla | Harvard University , Harvard College Observatory |
---|---|
Pole | Astronomia |
Religia | Kościół kongregacyjny |
Członkiem |
Phi Beta Kappa American Association for the Advancement of Science American Astronomical Union Harvard Computers American Association of University Women |
Świeca standardowa |
Henrietta Łabędź Leavitt (4 lipca 1868 r - 12 grudnia 1921) To amerykański astronom , który odkrył zależność pomiędzy jasnością z gwiazd zmiennych i ich okres zmienności. W 1893 roku, po ukończeniu Radcliffe College , Leavitt rozpoczął pracę w Obserwatorium Uniwersytetu Harvarda jako kalkulator , badając klisze fotograficzne w celu mierzenia i katalogowania jasności gwiazd.
Chociaż jego zalety były ledwo rozpoznane za jego życia, to odkrycie przez niego związku między jasnością niektórych gwiazd zmiennych, cefeid , a rytmem ich pulsacji, umożliwiło astronomom zmierzenie odległości między Ziemią a innymi galaktykami . Wyjaśniła swoje odkrycie: „Można łatwo narysować linię prostą między dwoma zestawami punktów odpowiadających maksimum i minimum, pokazując, że istnieje prosty związek między jasnością zmiennych a ich okresami”. Związek ten został później skwantyfikowany przez Ejnara Hertzsprunga . Po śmierci Leavitta Edwin Hubble zauważył cefeidy w Mgławicy Andromedy i był w stanie określić ich odległość, znacznie większą niż sądziliśmy, czyniąc tę mgławicę galaktyką.
Henrietta Swan Leavitt jest córką pastora Kościoła Kongregacyjnego George Roswell Leavitt i jego żony Henrietty Swan (z domu Kendrick). Urodzony w Lancaster w stanie Massachusetts , Leavitt jest potomkiem Johna Deacona Leavitt, krawiec Puritan angielskiego, który osiedlił się w kolonii Massachusetts Bay w początkach XVII th century (nazwa rodzina została orkisz Levett we wczesnych zapisów Massachusetts). Henrietta Leavitt kształciła się w Oberlin College i ukończyła Radcliff College , znany wówczas jako Towarzystwo Instrukcji dla Kobiet . Maturę uzyskała w 1892 r. Następnie zintegrowała szeroki kurs uniwersytecki obejmujący klasyczną grekę, sztuki piękne, filozofię, geometrię analityczną i matematykę. Dopiero na czwartym roku na uniwersytecie Henrietta Leavitt zaczęła studiować astronomię, gdzie uzyskała ocenę A na maturze. Potem jeździ do Ameryki i Europy, podczas których traci słuch.
W 1893 Leavitt uzyskał wystarczającą liczbę punktów, aby zakwalifikować się do uzyskania tytułu magistra astronomii za pracę w Obserwatorium Uniwersytetu Harvarda ; dyplom, którego nigdy nie potwierdzi. To właśnie w Obserwatorium Uniwersytetu Harvarda Leavitt zaczął pracować jako jeden z ludzkich kalkulatorów , wynajętych przez Edwarda Charlesa Pickeringa , do mierzenia i katalogowania jasności gwiazd na podstawie ich wyglądu w zbiorze zdjęć obserwatorium. (Na początku XX wieku kobietom nie wolno było używać teleskopów). Ponieważ Leavitt była finansowo niezależna, Pickering początkowo nie musiał jej płacić. Później dostanie 0,30 dolara za godzinę pracy. Opisano ją jako „pracowitą, poważną…, niechętną do frywolności i bardzo oddaną swojej rodzinie, kościołowi i karierze”. "
Pickering przypisał Leavitta do badania gwiazd zmiennych , których jasność zmienia się w czasie. Według autora nauki, Jeremy'ego Bernsteina, „Gwiazdy zmienne były przedmiotem zainteresowania od lat, ale kiedy Leavitt zaczął badać te płyty, wątpię, czy Pickering myślała, że mogła dokonać ważnego odkrycia – takiego, które w końcu mogło zmienić astronomię. " Leavitt skatalogowane tysiące gwiazd w Obłoku Magellana . W 1908 roku opublikowała swoje wyniki w Annals of the Astronomical Observatory na Uniwersytecie Harvarda, zauważając, że niektóre z najjaśniejszych gwiazd miały najdłuższe okresy zmienności. Po dalszych badaniach potwierdziła w 1912 r., że cefeidy o większej jasności wewnętrznej mają najdłuższe zmiany i że związek między jasnością a okresem zmian gwiazd zmiennych jest przewidywalny.
Leavitt założył, że wszystkie cefeidy w obłokach Magellana znajdowały się w przybliżeniu w tej samej odległości od Ziemi, a zatem ich wewnętrzną jasność można wywnioskować z ich pozornej jasności (mierzonej na kliszach fotograficznych) i ich odległości od każdego obłoku. „Ponieważ gwiazdy zmienne znajdują się prawdopodobnie w tej samej odległości od Ziemi, ich okresy są najwyraźniej związane z ich obecną emisją światła, określoną masą, gęstością i jasnością powierzchni. ” .
Jej odkrycie, co zrobiła z studiuje prawie 1777 gwiazd zmiennych na Harvard płyt fotograficznych, znana jest jako relacji okres-jasność, zwanego również prawo LEAVITT'S: logarytm z okresu jest liniowo zależne do logarytmu optycznego i wewnętrzną moc promieniowania gwiazda (czyli ilość energii emitowanej przez gwiazdę w zakresie widzialnym ). Według Leavitta: „ Pomiędzy dwoma zestawami punktów odpowiadających maksimum i minimum można łatwo narysować linię prostą , pokazując, że istnieje prosta zależność między jasnością zmiennych a okresami ich zmienności. ” .
Leavitt opracowała również i kontynuowała udoskonalanie harvardzkich standardów pomiarów fotograficznych, stosując skalę logarytmiczną porządkującą gwiazdy według ich jasności powyżej 17 magnitudo. Najpierw przeanalizowała 299 klisz z 13 teleskopów, aby zbudować jego skalę, co zostało zaakceptowane przez Międzynarodowy Komitet Fotograficzny Wielkości w 1913 roku.
Zależność między okresem a jasnością cefeid uczyniła je pierwszymi świecami standardowymi w astronomii, umożliwiając naukowcom obliczanie odległości między galaktykami zbyt odległymi, aby ich obserwacje z paralaksy gwiezdnej były użyteczne. Rok po tym, jak Leavitt odnotował jego wyniki, Ejnar Hertzsprung określił odległość kilku cefeid w Drodze Mlecznej . Dzięki tym wynikom można precyzyjnie określić odległość do każdej cefeidy.
Cefeidy zostały szybko wykryte w innych galaktykach, takich jak Galaktyka Andromedy (w szczególności odkryta przez Edwina Hubble'a w latach 1923-1924), a cefeidy szybko stały się jednym z najważniejszych dowodów na to, że „mgławice spiralne były w rzeczywistości niezależnymi galaktykami daleko od siebie z naszej Drogi Mlecznej . Tak więc odkrycie Leavitta na zawsze zmieniło obraz naszego wszechświata, ponieważ to dzięki temu odkryciu Harlow Shapley wpadł na pomysł, że Słońce może zostać odsunięte od centrum galaktyki podczas Wielkiej Debaty , a Edwin Hubble wpadł na pomysł oddalając naszą Galaktykę od centrum Wszechświata.
Sukcesy amerykańskiego astronoma Edwina Hubble'a , który dowiódł ekspansji Wszechświata , były możliwe dzięki badaniom Leavitta. „Jeśli Henrietta Leavitt dostarczyła klucza do określenia rozmiaru kosmosu, to Edwin Powell Hubble włożył go do zamka i dostarczył obserwacji, które pozwoliły na jego obrót” – piszą David H. i Matthew DH Clark w swoim książka Pomiar kosmosu . Hubble często twierdził, że Leavitt zasłużył za swoją pracę na Nagrodę Nobla . Gösta Mittag-Leffler z Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk rozważała jej nominację do tej nagrody w 1924 roku, zanim dowiedziała się, że zmarła na raka trzy lata wcześniej (nagroda Nobla nie może być przyznana post mortem). Choć płacono jej tylko 10,50 USD tygodniowo, jej odkrycie pozwalające na precyzyjne obliczanie odległości w skali międzygalaktycznej utorowało drogę do zrozumienia struktury i skali Wszechświata, będącej podstawą współczesnej astronomii.
Leavitt pracowała sporadycznie na Harvardzie, ale problemy zdrowotne i obowiązki rodzinne były również bardzo obecne. Choroba, na którą nabawił się po ukończeniu Radcliffe College, spowodowała, że coraz bardziej tracił słuch. W 1921 roku, kiedy Harlow Shapley został mianowany dyrektorem obserwatorium, Leavitt został szefem wydziału fotometrii gwiazd. Pod koniec roku, poddała się raka i został pochowany w rodzinnej działce Leavitt w Cambridge Cmentarzu w Cambridge , Massachusetts .
W swojej biografii Leavitta pisarz George Johnson (w) napisał:
„Posadowiona na szczycie wzgórza działka jest oznaczona dużym, sześciokątnym pomnikiem, nad którym (na udrapowanym marmurowym cokole) znajduje się kula ziemska. Jego wujek Erasmus Darwin Leavitt i jego rodzina są tam również pochowani, wraz z innymi członkami rodziny Leavitt…”
Po jednej stronie pomnika umieszczona jest tablica upamiętniająca Henriettę i jej rodzeństwo Mirę i Roswell. Nie ma epitafium w hołdzie odkryciom Leavitta w astronomii.
Leavitt była członkiem Phi Beta Kappa , Amerykańskiego Stowarzyszenia Kobiet Uniwersyteckich (AAUW), Amerykańskiej Unii Astronomicznej (AAS), Amerykańskiego Stowarzyszenia Postępu Naukowego (AAAS) oraz honorowym członkiem Amerykańskiego Stowarzyszenia Obserwatorów Gwiazd Zmiennych . Jego śmierć w wieku 53 lat była tragedią dla jego kolegów z powodu ogromu dokonanych odkryć. Solon I. Bailey zauważył, że „miała przyjemny dar kochania wszystkiego, co było urocze i warte tego w innych, i posiadała troskliwą naturę, która sprawiała, że wszystko w życiu było piękne i pełne. znaczenia” .
Lauren Gunderson napisała sztukę Silent Sky , która opowiada o życiu Leavitta od wstąpienia na Harvard aż do jego śmierci.
George Johnson napisał biografię The Stars of Miss Leavitt , która pokazuje znaczenie kobiet w rozwoju nauki poprzez historię Henrietty Swan Leavitt.
Robert Burleigh napisał biografię Look Up!: Henrietta Leavitt, Pionierska Kobieta Astronom ( Powiększenie: Henrietta Leavitt, Kobieta Pionier Astronomii ) dla młodych odbiorców, zwłaszcza dla dzieci w wieku od czterech do ośmiu lat.
W swojej sztuce L'Exoconference , poświęconej astrofizyce, postać Alexandre'a Astiera nieustannie zmaga się ze swoim programem projekcyjnym, nazywanym "Swan" w hołdzie Swan Leavitt.