Górna Bretania
| Górna Bretania | |
 Biel i szarość, Górna Bretania w języku galijskim w 1950 r. Różne odcienie szarości świadczą o postępującej utracie używania bretońskiego na wsi na korzyść Gallo. Granica między górną i dolną Bretanią stopniowo zsuwała się w kierunku zachodnim. | |
| Kraj | Francja |
|---|---|
| Departament | Côtes-d'Armor , Ille-et-Vilaine , Loire-Atlantique , Morbihan |
| Region francuski | Bretania |
| Informacje kontaktowe | 48 ° na północ, 2 ° na zachód |
|
Topografia Górnej Bretanii. | |
Górna Bretania ( Haote-Bertagne Gallo ABCD , Hautt-Bertaèyn w Gallo ELG , Haott B · rtingn w Gallo MOGA , Breizh-Uhel w Breton ) jest wschodnia część Wielkiej Brytanii .
Tradycyjnie Górna Bretania odpowiada części rzymskiej lub Gallésante , podczas gdy Dolna Bretania jest częścią bretońską (patrz bretońska granica językowa ). Na Dalekim Wschodzie, poza dużymi miastami, bardzo rzadko mówi się tam bretońskim. Językiem regionalnym jest Gallo , specyficzny język Górnej Bretanii.
Prezentacja
Przez wieki Górna Bretania znacznie rozwinęła się na zachód. Pod koniec X XX wieku według transformacji kontynentalnych nazw Breton UU GU GO lub miejsce, gdy ta sama powieść przekształciła UU V toponimice pokazuje, że granica prawdopodobnie połączone Saint-Malo do Saint Nazaire .
Na przykład Vern-sur-Seiche , Vignoc , Vigneux-de-Bretagne lub Vezin-le-Coquet mówił nowy X th wieku, kiedy Guignen , Guer , guémené-penfao lub Guipel mówił Breton.
W 1554 roku granica połączyła Saint-Brieuc z Croisic , wskazaną w Dolnej Bretanii. Dziś granica łączy Paimpol z Vannes , nawet jeśli granica ta stopniowo zanika z powodu porzucenia języka bretońskiego przez wielu Bretonów mieszkających na zachodzie Bretanii i nauki języka przez Bretończyków położonych we wschodniej Bretanii.
Obejmuje obecne działy:
- od Ille-et-Vilaine
- od Loire-Atlantique
- ze wschodniej części Morbihan
- ze wschodniej części Côtes-d'Armor .
Granice językowe postępować w przybliżeniu w zachodniej linii Saint-Brieuc - Vannes i wschodnie granice są utracone z Mayennais , Andegawenów i Poitou dialektów na granicach Maine , Anjou jak również gminach południowego Loire części kraju Retz ( Marche Bretanii ).
Ponadto nazwa „Haute-Bretagne” jest obecnie używana przez komisję ds. Turystyki departamentu Ille-et-Vilaine do promowania tego pojedynczego departamentu.
Źródła
Bibliografia
- Le Concellois - marzec 2014
- Miejsca w Górnej Bretanii - Chubri
- Raport Gallo z października 2015 r. , S. 18
- Biuro turystyczne Ille-et-Vilaine
Bibliografia
- Raport o Gallo , Region Bretanii,październik 2015( czytaj online )
- „ New no de cmenn du 44 den ChubEndret - New names of cities of 44 on ChubEndret ” , on chubri-galo.bzh (dostęp 13 lipca 2017 )
- „ Discover Haute-Bretagne ” , w Biurze Turystycznym Ille-et-Vilaine (konsultacja z 13 lipca 2017 r. )
- Mairie de Saint-Julien-de-Concelles , Gallo Tertõt, Joël Paris, „ Le gallo, nieznany język - Le galo, qhi q'cét don? ” Le Concellois , n O 89,marzec 2014( czytaj online )