| Przestarzały | 1262 - 1266 |
|---|---|
| Lokalizacja | morze Północne |
| Casus belli | Suwerenność Szkocji nad Hebrydami i Wyspą Man oraz uznanie norweskiej zwierzchności nad Szetlandami i Orkadami |
| Wynik | Scottish zwycięstwo i traktat z Perth ( 1266 ) |
| Zmiany terytorialne | Hebrydy , Wyspa Man i Caithness |
| Królestwo Szkocji | Norwegia |
| • Aleksander III ze Szkocji , Aleksander ze Stuart, Patrick III z Dunbar |
• Haakon IV z Norwegii , Magnus III of Man , Magnus Gibbonsson , Ogmund Crouchdance |
| 5000 mężczyzn, w tym 800 jeźdźców | 12 000 ludzi i 120 galer |
Wojna szkocko-norweska
Bitwy
Szkocko-norweski Wojna to wojna między Norwegii i Szkocji od 1262 do 1266 roku na własność Hebrydy i Wyspy Man . Ta wojna zasadniczo składa się z serii potyczek między królami tych regionów. Bitwa Largs (2 października 1263) jest głównym zaangażowaniem militarnym tego konfliktu, kończy się masakrą dokonaną przez Szkotów niektórych norweskich załóg wylądowanych na wybrzeżu. Król Håkon IV, już stary i chory, powrócił na zimę na Orkady, gdzie zmarł15 grudnia 1263. Konflikt kończy się za panowania jego syna i następcy Magnusa VI z Norwegii wraz z podpisaniem traktatu w Perth .
Norweskie zwierzchnictwo nad Hebrydami było kwestionowane od dziesięciolecia 1240 r. , Kiedy to szkocki król Aleksander II poinformował norweskiego króla Haakona o zamiarze pozyskania mu Hebrydów . Aleksander II przez prawie dekadę upierał się przy swoich próbach, a po jego śmierci w 1249 r. Rozmowy ustały na 13 lat. Kiedy jego syn Aleksander III , wspierany przez większość swojego klanu , doszedł do władzy w 1262 roku, wysłał Håkonowi ultimatum, prosząc go po raz ostatni o sprzedanie mu Hebrydów, w przeciwnym razie wziąłby je siłą.
Mieszkańcy Hebrydów skarżyli się na dwór Norwegii na powtarzające się grabieże dokonywane przez ich sąsiada, szkockiego hrabiego Rossa , podczas gdy król Hebrydów Jón Dungaðarson, ustanowiony przez Håkona IV z Norwegii w 1248 r., Był gotów z jego strony uznać zwierzchnictwo nad Aleksander III Szkocji . W tym kontekście, król Håkon IV chce potwierdzić swoje zwierzchnictwo nad Celtic-skandynawskich królestw Hebrydów oraz Isle of Man , Norwegowie traktować jako integralną część ich terytorium z X -go wieku .
W odpowiedzi na ultimatum Håkon IV zebrał ogromną flotę 120 statków norweskich i orkadyjskich , które sam przejął wczesnym latem 1263 roku . Otrzymał wstępne wsparcie swoich wasali w regionie: Magnusa III Człowieka , Dugalda MacRuairiego i jego brata Alana. Po jego przybyciu do tego ostatniego dołączyli Angus Mór MacDonald , lord Islay i jego brat Murchaid de Kintyre, który uznał suwerenność Szkocji.
Håkon IV zatrzymał się na wyspie Arran, gdzie rozpoczęły się rozmowy. Aleksandrowi III udało się przeciągnąć negocjacje do jesiennych burz, ale Håkon IV zrozumiał swój plan i rozpoczął atak wcześniej, niż oczekiwano. Na nieszczęście dla Håkona jesienne burze również nadeszły wcześniej, a większość jego statków została zniszczona lub poważnie uszkodzona. Håkon wycofał się na krótki odpoczynek, aby naprawić swoją flotę, ale wrócił do ataku wokół Largs wPaździernik 1263.
Norwegowie zostali zaatakowani przez szkockich łuczników, gdy zbliżyli się do plaży, tracąc pięć załóg, ale szturmowali, ludzie Aleksandra III zrobili to samo i bitwa trwała przez cały dzień. Powtarzające się ataki łuczników i rosnąca burza, ludzie Håkona nie byli w stanie aby wzmocnić ich linię frontu. Pod koniec dnia Norwegowie wycofali się, a Håkon zażądał rozejmu, aby odebrać zmarłych, na co Aleksander się zgodził. Następnego ranka Håkon i jego żołnierze wypłynęli na Orkady , gdzie zginąłGrudzień 1263. Latem 1264 Magnus III of Man złożył w Dumfries swoje poddanie się królowi Aleksandrowi III, który zaanektował jego królestwo po jego śmierci w 1265 roku .
Następca Håkona, Magnus VI z Norwegii , ostatecznie scedował Wyspę Man i Hebrydy na Aleksandra III w 1266 roku podczas traktatu w Perth .