Gonesse

Gonesse
Ratusz.
Herb
Administracja
Kraj	Francja
Region	Ile-de-France
Departament	Val d'Oise
Miasto	Cyraneczka
Międzywspólnotowość	CA Roissy Kraj Francji
Mandat burmistrza	Jean-Pierre Blazy 2020 -2026
Kod pocztowy	95500
Wspólny kod	95277
Demografia
Miły	Gonessienowie
Ludność miejska	26.019 mieszk  . (2018 )
Gęstość	1295  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	48°59′00″ północ, 2°27′00″ wschód
Wysokość	53  m min. Maks. 39  m 97  m²
Powierzchnia	20,09  km 2
Rodzaj	Społeczność miejska
Jednostka miejska	Paryż ( przedmieście )
Obszar atrakcji	Paryż (gmina głównego bieguna)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Villiers-le-Bel
Ustawodawczy	9 th  dzielnicy Val-d'Oise
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France Gonesse Geolokalizacja na mapie: Val-d'Oise Gonesse Geolokalizacja na mapie: Francja Gonesse Geolokalizacja na mapie: Francja Gonesse
Znajomości
Stronie internetowej	http://www.ville-gonesse.fr

Gonesse jest francuski gmina znajduje się w dziale z Val-d'Oise w regionie Île-de-France .

Mieszkańcy są nazywane przez Gonessiens . Znajduje się w dzielnicy Sarcelles .

Geografia

Lokalizacja

16 kilometrów na północny-wschód od serca Paryża , Gonesse znajduje się po obu stronach doliny Croult , przy wjeździe do Plaine de France .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Gonesse

Villiers-le-Bel	Bouqueval Goussainville	Le Thillay Vaudherland
		Roissy-en-France
Bonneuil-en-France Arnouville	Aulnay-sous-Bois ( Seine-Saint-Denis ) Le Blanc-Mesnil ( Seine-Saint-Denis )	Tremblay-en-France ( Seine-Saint-Denis ) Villepinte ( Seine-Saint-Denis )

• Mapa miasta.
• Zagospodarowanie terenu

Hydrografia

Mała rzeka Croult (lub Crould dla IGN) przecina miasto z północnego wschodu na południowy zachód przez 3,4 km.

Jego kanałowe i betonowe dno przez ponad pięćdziesiąt lat w całym mieście zostało przywrócone do pierwotnego poziomu pod koniec 2018 roku.

Relief i geologia

Jej lekko pagórkowaty teren rozciąga się na średniej wysokości 60 metrów na ponad 2 009 hektarów. Mierzy w swoich największych wymiarach 7 kilometrów w kierunku północno-zachodnim/południowym i prawie 5 kilometrów w kierunku północno-wschodnim/południowym.

Zaczynając od dna doliny spotykamy kolejno następujące etapy geologiczne, uczestniczące głównie w bartońskim cyklu sedymentacyjnym okresu eocenu (który waha się od -65 do -45 mln lat temu):

• Nowoczesne aluwium
• Lower Bartonian: Auversien (piaski Auvers i Beauchamp)
• Środkowy Barton: Marinesian (wapień z Saint-Ouen)
• Bartonian górna: Ludian (margiel pholadomies , 4 p  masa gips)
• Muł lessowy lub muł płaskowyżowy

Elementy te odegrały ważną rolę w antycznym prosperity regionu:

• muł płaskowyżów zapewniał żyzne grunty rolne, nadające się do uprawy zbóż.
• te piaski Beauchamp , warstw wodonośnych, których są źródłem licznych źródeł, które pojawiły się w kontakcie z margli i żwiru, z boku stoku opadającym do Croult rzeki .

Ta obfitość wody umożliwiła rozwój na dnie doliny warzywnictwa, zwłaszcza rzeżuchy. Większość z tych źródeł jest już wyschnięta, inne po prostu zniknęły. Jeśli chodzi o margle, od dawna używa się ich do ulepszania gruntów uprawnych.

W ciągu ostatnich czterech dekadach XX th  century dodała do tego geologicznej stratygrafii dodatkowa warstwa wykonana z kosza z branży ludzkiego coraz obficiej producent odpadów jakiegokolwiek rodzaju. Te ostatnie nagromadzenia są tak ważne, że już bardzo znacząco przekształciły otaczający krajobraz ( poziom antropocenu ). Obecny rozwój tych złóż powinien jednak w terminie zapadalności unikać denaturacji krajobrazu .

Trasy komunikacyjne i transport

20 minut od Paryża , miasto jest obsługiwane przez A1 , A3 i A104 autostrad , również krajowym 2 .

Miasto jest obsługiwane przez RER D ( stacja Villiers-le-Bel - Gonesse - Arnouville ) również autobusem, autobusem RATP linii 152 i 250. Linie 11, 11.5 i 95.02 sieci Kéolis oraz sieć Trans Val Oise składają się z linii 22, 23, 24, 24 sco, 25, 36, 37, a ostatnio linii 20 łączącej stację Villiers-le-Bel - Gonesse - Arnouville i Parc des Expositions w Villepinte.

Uproszczone użytkowanie gruntów

W 2017 r. obszar gminy składa się z 50,66% terenów rolniczych, leśnych i naturalnych, 14,25% sztucznych terenów otwartych i 35,09% sztucznych terenów zabudowanych

Planowanie miasta

Typologia

Gonesse jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Paryżu , a między resortowych aglomeracji obejmującej 411 gmin i 10,785,092 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Historia

Toponimia

Nazwę miejscowości potwierdzają formy Gaunissa w 832, Gonesa w 1110, Gonessa w 1226.

Gonesse jest spadkobierczynią starej willi Connicia . W ten sposób prymitywna osada rozwinęła się z „domeny Konnicjusza  ”, ważnego właściciela ziemskiego.

Chronologia

Jeszcze przed pojawieniem się Gonesse, w 832 roku pod nazwą Gaunissa , w czasach prehistorycznych w tych miejscach panowała już ludzka okupacja, o czym świadczą liczne przypadkowe odkrycia czy wyniki wykopalisk archeologicznych. Znaleziska dokonane przy tych okazjach świadczą o ciągłej obecności siedliska obejmującego neolit , epokę żelaza, okres gallo-rzymski i średniowiecze, aż do dnia dzisiejszego.

Gonesse została ponownie zjednoczona z domeną korony przez Huguesa Capeta .

Wiele piór zgadza się na urodzenie Filipa Augusta , króla Francji,21 sierpnia 1165, inni rodzą go w Melun lub w opactwie Jard niedaleko Melun.

Hôtel-Dieu założony w 1208 roku przez Pierre de Theillay , świadczy o ważnym miejscu, które następnie Gonesse zajmowanej w regionie. Pozostały tylko ślady.

Saint Louis uwalnia mieszkańców Gonesse.

Kościół pochodzi z XIII -tego  wieku.

XI th do XIV th  century, Gonesse stał się znany ze swojej wełny, zwany „gaunace”, którego produkcja wiele zawdzięcza Croult i jego młynów, tkaniny, zainstalowany na strumieniu. W XIII -go  wieku, było wielkie arkusze zawodowe i skórki.

W 1358 roku Karol Zły , król Nawarry, rozbił obóz w Gonesse, w tym samym roku przybyli tam Anglicy i spędzili tam miesiąc wrzesień.

Od XIII th  century, mąki i pieczywa są bardzo poszukiwane Gonesse.

XV th do XVII -tego  wieku wieś była solidną reputację za jakość jego chleb z terroir pszenicy, chleb cielęcej Gonesse, który jest również znany jako „rozdziału chleba”, nazwany tak dlatego, piekarza z Notre -Dame de Paris rozdział byłby pierwszy to zrobić. Niektóre budynki, takie jak La Malmaison i Coulanges, ale także gołębniki w Coulanges, Garlande i Orgemont, wciąż świadczą o rolniczej i przemysłowej przeszłości miasta.

Obronny w XIV th  century, wieś widzi przechodzącą Joan of Arc w 1429 Krajowy bohaterka stawiałaby na ląd do picia przy fontannie Lady Jeanne, nieistniejącego już, co było na drodze do uzdę. Kolejny legendarny fakt, formalnie nie udowodniony.

Za Ludwika XI w 1465 r. Burgundowie zdobyli go i zniszczyli wszystko, co należało do króla.

Po nieudanej drugiej próbie przeciwko Paryżowi , Henri IV wycofał się do Gonesse.

Podczas kłopotów Frondy The Prince of Condé chwycił go.

Poza Kościół św Piotra i Pawła randki XII th i XIII th  century, tam w Gonesse innej parafii, a jego kościół, na lewym brzegu Croult, Saint-Nicolas. Pochodzący z XIV -tego  wieku, kościół został rozebrany w rewolucji . Przenikliwe oczy wciąż mogą znaleźć ślady tego ponownie wykorzystanego budynku w ścianach niektórych domów w tej okolicy. Z okazji budowy w latach 70. domu na szczycie rue de Savigny, kopanie fundamentów odsłoniło groby cmentarza założonego w pobliżu kościoła św. Mikołaja.

To w Gonesse 27 sierpnia 1783 r., pierwszy w historii balon gazowy , zbudowany przez Jacquesa Charlesa , ląduje po przebyciu 16 kilometrów.

W latach 1790-1795 był stolicą powiatu .

W 1815 r. marszałek Grouchy przybył do Gonesse na czele 40 000 ludzi i 120 dział artylerii; ale Napoleon I er po abdykował w dniu 2 lipca, książę Wellington założył swoją siedzibę, omawia kapitulacji Paryża, 5 lipca, emerytowanych w Neuilly-sur-Seine .

Podczas oblężenia Paryża w 1870 r. w Gonesse powstała kwatera główna Gwardii Pruskiej.

Niedawno 25 lipca 2000Gonesse wkracza z trzaskiem w inny odcinek historii, katastrofy lotnicze , upadkiem Concorde na jego terytorium, zaledwie kilkaset metrów od domów, jednak miażdżąc hotel, powodując śmierć wraz z pasażerami i załoga samolotu, cztery osoby na ziemi.

Templariusze i joannici

Początki posiadłości templariuszy odnajdujemy w akcie z 1284 r., w którym Pétronille Du Change daje templariuszom niewielki majątek w zamian za jego życia za połowę zbiorów posiadłości.

W styczniu 1239 r. Gervais de Chaumont, za cenę 12 liwrów paryskich, oddał ziemie i zwierzchnictwo Stains , wioski w pobliżu Gonesse, komturii Gonesse przez Gervaisa de Chaumonta.

W 1448 roku dom komturii Gonesse popadł w ruinę. Przeor daje go bratu zakonu, Nicole Saint-Homme, za swoje życie w zamian za 32 sole rocznie. Odpowiada również za renowację budynku. Ale w 1465 brat Nicole uzyskał od przeora zwolnienie królewskie pod pretekstem, że wojna z Burgundami doprowadziła do zniszczenia upraw. Podobno komturii nie odbudowano, bo „tam, gdzie kiedyś był dom zwany świątynią Gonesse”.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Załączniki administracyjne

Przed ustawą z 10 lipca 1964 miasto było częścią departamentu Seine-et-Oise . Reorganizacja regionie paryskim w 1964 roku sprawiły, że miasto należy teraz do departamentu Val-d'Oise i jego dzielnicy Sarcelles po skutecznego przeniesienia administracyjnego1 st styczeń 1968.

Od 1793 roku, był to kapitał w kantonie Gonesse de Seine-et-Oise następnie Val-d'Oise. W ramach redystrybucji kantonów z 2014 r. we Francji ten terytorialny okręg administracyjny zniknął, a kanton jest jedynie okręgiem wyborczym.

Gonesse jest siedziba sądu z instancji . Miasto jest częścią wysokiego sądu i handlowej jurysdykcji w Pontoise .

Połączenia wyborcze

Do wyborów wydziałowych , miasto było częścią tego kantonu Villiers-le-Bel od 2014 roku

Do wyboru deputowanych jest częścią dziewiątego okręgu wyborczego Val-d'Oise .

Międzywspólnotowość

Gonesse była członkiem wspólnoty aglomeracyjnej Val de France , publicznego zakładu współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym utworzonym w 1997 r., któremu gmina przekazała pewną liczbę swoich uprawnień, na warunkach określonych w ogólny kodeks władz lokalnych .

W ramach realizacji ustawy MAPAM z dnia 27 stycznia 2014 r., która przewiduje uogólnienie międzygminności na wszystkie gminy i tworzenie wspólnot międzygminnych o dużej skali, a dla gmin zewnętrznych przedmieść zdolnych do dialogu z Metropolią aglomeracji paryskiej , ta międzygminna wspólnota połączyła się ze wspólnotą aglomeracyjną Roissy Porte de France i zintegrowała część gmin wspólnoty gmin Plaines et Monts de France , tworząc1 st styczeń 2016Roissy Pays de France aglomeracji społeczności z której Gonesse obecnie jest członkiem.

Trendy i wyniki polityki

Podczas pierwszej tury wyborów samorządowych w Val-d'Oise w 2014 r. lista PS-PCF-EELV kierowana przez ustępującego burmistrza Jean-Pierre Blazy'ego uzyskała bezwzględną większość oddanych głosów, z 3482 głosami, wybrano 27 radnych gminnych, w tym 8 członków gminy), wyraźnie wyprzedzając listy prowadzone odpowiednio przez:
- Claude Tibi (UDI, 1518 głosów, 22,21%, 4 wybieranych radnych gminnych w tym 1 gmina);
- Karim Ouchikh (FN, 1433 głosy, 20,97%, 3 wybieranych radnych miejskich, w tym 1 gmina);
- Mohamed Ouerfelli (EELV, 399 głosów, 1 wybrany radny gminy).
W tych wyborach wstrzymało się 50,35% wyborców.

Podczas drugiej tury wyborów samorządowych w 2020 r . lista ustępującego burmistrza Jean-Pierre Blazy (DVG) – który skorzystał na przesunięciu listy UDI prowadzonej w pierwszej turze przez Claude’a Tibi – uzyskała bezwzględną większość głosów . oddanych, z 3063 głosami (50,34%, 27 wybranych radnych gminnych, w tym 6 radnych gminnych), wyprzedzając o 42 głosy listę kierowaną przez socjalistę Cédrika Saboureta - która skorzystała z odroczenia list LREM Ilhana Yildiza, SE z Arezki Mahdi i DVG de Mazouni Daho - które uzyskały 3021 głosów (49,65%, 8 wybranych radnych miejskich, w tym 1 gmina).

Odwołanie wniesione przez Cédrica Saboureta od tych wyników zostało odrzucone przez sąd administracyjny (Francja) w Cergy w marcu 2021 r., potwierdzając prawidłowość wyborów w 2020 r.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1816	1822	Karol Wiktor Lesselin
Brakujące dane należy uzupełnić.
1925	1928	Ernest Broquet		Lekarz
Brakujące dane należy uzupełnić.
maj 1945	Październik 1947	Marcel Peyralbe	PCF	Radny Generalny tokarza metalu Kantonu Luzarches (1945-1949)
Październik 1947	Marzec 1971	Emmanuel Rain	MRP
Marzec 1971	Czerwiec 1995	Bernard Luty	płyta DVD	Farmaceuta biolog Radny generalny Gonesse (1976 → 1998) Wiceprzewodniczący rady generalnej Val-d'Oise
Czerwiec 1995	W toku (stan na 28 listopada 2020 r.)	Jean-Pierre Blazy	PS, potem DVG	Zastępca profesora nadzwyczajnego Val-d'Oise ( 9 e circ. ) (1997 → 2012 → 2007 i 2017) Wiceprezes CA Roissy Country of France (2020 →) Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026

Bliźniacze

Gmina jest miastem partnerskim z Leonessą  ( Włochy ).  

Archiwa

W latach 1990-1994, jako jedna z pierwszych we Francji, gmina skomputeryzowała swoje służby stanu cywilnego poprzez indeksowanie i digitalizację rejestrów za pomocą skanera i zapis na dysku optycznym .

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących ponad 10 000 mieszkańców spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto miało 26 019 mieszkańców, co stanowi spadek o 0,21% w porównaniu do 2013 r. ( Val-d'Oise  : + 3,67%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
2400	2216	2020	2008	2 147	2 123	2 221	2 257	2 263

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
2348	2684	2831	2,526	2 859	2 935	3008	2642	2678

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
2 757	2902	3 131	3 231	3537	4 359	4638	4006	4 881

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016
8517	21 187	21,390	22 896	23 152	24 721	26 152	26 516	26 336

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
26 019	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

W pobliżu A1 i D 170G (Triangle de Gonesse) Immochan planuje (2010-2020) przekształcenie 280  ha gruntów rolnych w 130 ha dzielnicy biznesowej, 80 ha EuropaCity i 70 ha parku rozrywki. Propozycja była jednak przedmiotem niekorzystnej opinii komisarza śledczego w sprawie:30 lipca 2017.

Projekt EuropaCity (500 marek tj. 230 000  m 2 , centrum rekreacyjne z parkiem wodnym i stokiem narciarskim tj. 150 000  m 2 , hotele 110 000  m 2 , przestrzenie publiczne 100 000  m 2 , kultura 50 000  m 2 , restauracje i centrum kongresowe po 20 000  m 2 ) to ponad trzy miliardy euro inwestycji; obiecuje stworzenie 11 000 miejsc pracy.

Jednak badanie publiczne przeprowadzone w czerwiec 2017w sprawie rewizji miejscowego planu urbanistycznego zaowocowało nieprzychylną opinią komisarza-wykonawcy projektu urbanizacji 300  ha gruntów, zwracając uwagę na „znaczące do bardzo znaczącego negatywnego oddziaływania na środowisko [w szczególności w odniesieniu do masowego zużycia] żyzne grunty rolne najbliżej do stolicy (...) sprzyjający samowystarczalności żywnościowej i zwarciom” i podkreślający w szczególności konsekwencje hydroizolacji gleby i niszczenia bioróżnorodności .

Rolnicy, handlowcy i obywatele przeciwni projektowi są zgrupowani w Collectif pour le Triangle de Gonesse.

Ten projekt został porzucony w listopadzie 2019 roku.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Gonesse ma na swoim terenie cztery zabytki :

• Kościół Saint-Pierre-Saint-Paul , rue du Général-Leclerc (wpisany jako zabytek historyczny na liście z 1862 roku ): Zbudowany około 1200 roku w stylu przejścia od romańskiego do gotyckiego , wyróżnia się względną jednorodnością jego styl. Tylko dwie pierwsze powieści poziomach wieży są starsze i sięgają XII -tego  wieku, kiedy to pierwszy kościół został zbudowany w tym samym miejscu. Plan jest dość prosty, z nawą z ośmioma przęsłami i nawami bocznymi , z chórem w obejściu i fałszywym clerestorium bez transeptu i bez apsyd , ale z małą boczną kaplicą od południa. Budowa rozpoczęła się przez chór na końcu XII th  wieku, podobnie jak w bazylice Saint-Denis , a następnie kontynuowane przez elewacji północnej na początku XIII -go  wieku. Następnie przerwano ją w latach 1208-1248, kiedy wznowiono prace nad fasadą południową. Nawa nigdy nie została ukończona; miał mieć trzeci poziom nad triforium, z wysokimi oknami iz pewnością sklepionym sufitem. W rzeczywistości nawa zawsze zachowała swoje fałszywe ciągłe sklepienie kolebkowe , które w rzeczywistości jest wykonane z drewna. - Fasada zachodnia tylko na pierwszy rzut oka jest symetryczna: dwa boczne przęsła mają inne portale i inne położenie przypór , a prawa wieża pochodzi dopiero z pierwszego renesansu . W górnej części środkowej zakresu i lewej rozpiętości skorygowano do XVIII, XX  wieku. W tympanonie portalu centralnego zachował się napis z okresu rewolucyjnego „Francuzi uznają Byt Najwyższy i nieśmiertelność duszy” , nawiązujący do kultu Rozumu i Bytu Najwyższego .
• Ruiny dawnego Hôtel-Dieu , rue Bernard Juillet (dawniej rue Pierre-de-Theilley), na rogu z rue de l'Hotel-Dieu Pierre-du-Thillay (wpisany jako zabytek historyczny na mocy dekretu23 lipca 1937): Założona w 1208 roku przez Pierre du Thillay, jego główną kaplicę w kształcie budynek został zastąpiony przez większego budynku w 1621 roku, który służył jako Gonesse powiatowego urzędu pod rewolucji , następnie rozebrany w 1827 roku rozbudowany i przebudowany w XVIII th  wieku, Hotel-Dieu został zastąpiony nowym budynkiem wybudowanym w latach 1839-1841 po drugiej stronie ulicy. Hotel-Dieu, średniowieczny rodowód, został ostatecznie zburzony w 1955 roku, a jedynie arkady krużganka zostały objęte ochroną jako Pomnik Historii. To ostatnie ślady, przedstawiające rzeźbiarskie kapitele na trzech filarach.
• Colombier d'Orgemont, 1 rue de Paris (wpisany jako zabytek historyczny dekretem z22 lutego 1973): A firma istniała w tych miejscach co najmniej od XIII th  wieku, kiedy to należał do Pierre d'Orgemont (1315-1389). Została ona zniszczona w XVII -tego  wieku i przebudowany przez inną rodziną w następnym stuleciu. To drugie gospodarstwo, choć jeszcze całkiem niedawno, również zostało rozebrane po 1819 r., z wyjątkiem gołębnika, który pozostaje jego ostatnim śladem. Jest podzielony na dwa poziomy i miał około 1800 kul. Przekształcony mieszkaniowej XX th  century i opuszczony, był w złym stanie przed rejestracją pod Zabytków. W czasie renowacji nie przywrócono jej do pierwotnego stanu i zachowały dwa duże okna z czasów, w których był zamieszkany. Pobliski dwór pochodzi z około 1900 roku i znajdował się na tej samej posesji.
• Colombier de Garlande, 1 rue de Chauvart, na rogu z rue de la fontaine Saint-Nicolas, na niezabudowanej działce (wpisanej jako zabytek historyczny dekretem z 28 kwietnia 1980): Był częścią farmy poświadczone od XII -go  wieku, zwany Farm Miville i należącego do Garland. Całe gospodarstwo rozebrano, pozostawiając w miejscu ten gołębnik, który został zbudowany w ostatniej ćwierci XVIII -tego  wieku lub pierwszej ćwierci XIX th  wieku. Okrągły na planie dach ma stożkowaty kształt, zwieńczony świetlikiem . Wewnątrz gołębnik ma dwie kondygnacje, łącznie 1658 gołębi dla gołębi lęgowych. Gołębnik jest teraz w złym stanie. Od dawna jest pozbawiony dostępu do morza na terenach przemysłowych, z metalowymi szopami na północy i wschodzie; potem te hangary zostały zburzone, a teren w pobliżu centrum miasta czeka na nowe zadanie.

• Kościół Saint-Pierre-Saint-Paul, fasada zachodnia, rue du Général-Leclerc.

• Fasada wschodnia i chór przy rue de l'Hotel-Dieu.

• Ruiny Hotel Dieu z początku XIII -go  wieku, ulicy Bernard lutego.

• The Dovecote Orgemont, 1 rue de Paris, prawdopodobnie z XVIII -tego  wieku.

• Gołębnik Garlande starej farmy Miville, 1 rue de Chauvart.

Możemy również wskazać:

• Stara poczta, 3 bis rue de Paris: Ten budynek z 1913 roku z fasadą z żółtej cegły został w całości sfinansowany przez miasto Gonesse i dlatego nosi jego herb na frontonie nad wejściem. Architektem był M. Frappart. Po przeniesieniu poczty do obecnego budynku przy rue d'Orgemont, stara poczta była wykorzystywana jako miejska szkoła muzyczna.
• Stary młyn miasta, 6 rue Saint-Nicolas: Był to jeden z pięciu młynów wodnych założonych w Gonesse nad rzeką Croult i jest ostatnim, który zachował mniej więcej swój wygląd przed działaniami cesji, pomimo budynku mieszkalnego transformacja w ostatniej ćwierci XX -go  wieku. Budynek został prawdopodobnie zbudowany pod koniec Ancien Regime i zmodyfikowany około 1800 roku, dodając drugi korpus od czasu rozbiórki. Niewielka rzeczka, podzielona tu na dwa odnogi, nadal przepływa pod starym młynem.
• Dwór i gołębnik-ganek dawnej farmy Coulanges, 24 rue de Paris: Gołębnik-ganek wychodzi na rue de Paris i znajduje się obok przystanku autobusowego „Saint-Nicolas”, gdzie również widzimy mury budynek gospodarczy jeszcze nie odrestaurowany. Poddasze jest najlepiej widoczne z dziedzińca dostępnym od wejścia Coulanges centrum kultury biblioteka ma swoją siedzibę w dawnej rezydencji z XVIII th  wieku. Gołębnik powstał prawdopodobnie po rektyfikacji fasad przy rue de Paris w 1763 roku.
• Drzwi starej farmy Saint-Christophe, rue du Châtel, w pobliżu rue de Paris: farma Châtel lub Grand Hôtel, a następnie farma Saint-Christophe jest poświadczona od 1662 i należała do Hôtel-Dieu de Paris . Farma został przekształcony cukier i destylarni w 1855 oraz byli budynki gospodarcze zburzono 1917 Zakład przestał te działania podczas trzeciego czwartej XX p  wieku, z wyjątkiem małych drzwiczek pozostałej dużej bramy, N „więcej pozostałości budynek mieszkalny z domu starego gospodarstwa. Na drzwiach zachowała się tablica pamiątkowa dla Modeste Camille Debue, znanego jako Debrixe, który zginął tu pod kulami niemieckich żołnierzy na15 czerwca 1940.
• Kościół Saint-François-d'Assise .

• Stara poczta z lat 1913-1914, potem szkoła muzyczna, 3 bis rue de Paris.

• Stary młyn miejski na Croult, 6 rue Saint-Nicolas.

• Stary dwór farmy Coulanges, obecna biblioteka, 24 rue de Paris.

• Gołębnik-ganek dawnej farmy Coulanges, 24 rue de Paris.

• Drzwi farmy Saint-Christophe, gdzie w 1940 r. zastrzelono Modeste Camille Debue.

• Ratusz znany jako Château Frappart, 64 rue de Paris, z monumentalną bramą wejściową, altaną i ogrodem publicznym: to dawna rezydencja mieszczańska, zbudowana w latach 1895-1900, prawdopodobnie przez architekta Frappart (również projektanta starej poczty), który mieszkał tam przez długi czas z rodziną. Elewacje z kamienia zawierać elementy rzeźbiarskie i mają pomosty w cegle czerwony w stylu neorenesansowym przypominając zwłaszcza stylu Ludwika XIII stosunkowo surowy w pierwszej połowie XVII -go  wieku. Wnętrze jest bardzo schludne i posiada rzeźbioną i malowaną stolarkę w stylu rokoko , modną sto lat później, a także balustradę schodową z kutego żelaza . Linie kalenicowe dachu ozdobione były pierwotnie balustradami . Miasto nabyło dom na krótko przed II wojną światową , ale nie mogło tam zainstalować ratusza aż do 1948 roku. Na uwagę zasługuje również monumentalna brama wjazdowa w pobliżu skrzyżowania rue de Paris / rue de l'Hotel-Dieu, park około 1,5  ha oraz altana na północno-wschodnim krańcu parku.
• Dawna farma Malmaison, 13 rue de la Malmaison: Ta dawna farma nosi nazwę dawnego miasta gap . Należał do rodziny Garland w XIII th  wieku, jak farmy Miville, która pozostaje na poddaszu Garland (patrz wyżej, Zabytków). Obecne budynki pochodzą głównie XVII th i XVIII th  stulecia i są zorganizowane wokół kwadratowego dziedzińca. W 1881 roku na farmie powstała gorzelnia , której wysoki ceglany komin zniknął. Stara stodoła z pszenicy wychodzi na ulicę i ma surową fasadę ozdobioną szkicowymi przyporami . Niektóre elementy pochodzą jeszcze ze średniowiecza, ale obecny wygląd stodoła przybrała dopiero w 1832 roku. Portal na południe od stodoły jest najstarszy; jest obramowany dwoma kamiennymi pilastrami aparatury. Po tym, jak gospodarstwo straciło zainteresowanie, gmina nabyła je w 1978 r., aby zainstalować tam miejskie służby techniczne. Farma pozostaje dość autentyczna, ale wciąż czeka na pełną renowację.
• Fontanna Saint-Pierre, rue de la Fontaine-Saint-Pierre, na południe od miejsca z dnia 8 maja 1945 r. , w pobliżu dziedzińca: Fontanna Saint-Pierre znana jest w Gonesse od 1387 roku, ale nie do końca znajdowała się w tym samym miejscu miejsce. Obecna neoklasyczna fontanna została zamówiona przez M. Bauchala u architekta Aubry i została oddana do użytku w 1794 roku, najpierw jako fontanna Jean-Jacques Rousseau . Następnie powrócił do swojej historycznej nazwy po rewolucji i został przeniesiony na obecne miejsce w 1864 roku. Aby uzyskać dostęp do źródła, trzeba zejść kilka kroków w dół

• Ratusz, 64 rue de Paris; elewacja południowa na terenie parku.

• Brama parku Hôtel-de-Ville na wschód, rue de Paris.

• Altana ratuszowa, na rogu rue de Paris i rue Furmaneck.

• Stodoła farmy Malmaison, 13 rue de la Malmaison.

• Fontanna Saint-Pierre, miejsce 8 maja 1945 / rue de la Fontaine-Saint-Pierre.

• Dawny dom notariusza, 47 rue du Général-Leclerc: Dom zwrócony w stronę zachodniego portalu kościoła został wybudowany około 1800 r. i pełnił swoją funkcję do 1990 r. Fasada parterowego domu składa się z korpusu centralnego z balkonem, i zwieńczony łukowatym frontonem . Dwie części elewacji ujęte są pilastrami , a poddasze dodatkowo przepięknymi lukarnami . Zwróć uwagę na większą wysokość okien na „szlachetnej” podłodze w porównaniu do tych na parterze.
• Stary dom z werandą, 47 rue Claret: W centrum miasta Gonesse, ten stary dom jest ostatnim, którego fasada prawie się nie zmienił od rezygnacji z działalności rolniczej, a zachowuje charakterystyczny ganek z drugiej połowy XVIII XX  wieku , powiedział Ludwik XVI .
• Hôtel-Dieu z 1839 r., rue Bernard-Juillet (dawniej rue Pierre-de-Theilley): Duży parterowy budynek z dwoma bocznymi skrzydłami w zamian, w stylu klasycystycznym , z neogotycką kaplicą . Od północy otacza go park z rabatami kwiatowymi i starodrzewem. Zbudowany w latach 1839-1841, zastąpił stary Hôtel-Dieu, którego ruiny pozostały po drugiej stronie ulicy. Wykorzystywanie jako szpitala zakończyła budowa nowego szpitala ogólnego z 1969 r., według planów architekta Rabauda.
• Pomnik dzieci Gonesse, które zginęły za wyzwolenie Francji , na cmentarzu, rue du Thillay: Ten pomnik ufundowany z prenumeraty upamiętnia trzech młodych bojowników ruchu oporu zastrzelonych przez Niemców pod Mont Valérien , podczas niemieckiej okupacji ,10 marca i 25 kwietnia 1944 r. Pierre Lorgnet, Louis Furmanek i Jean Camus zmarli w wieku odpowiednio dwudziestu dwóch, siedemnastu i osiemnastu lat; można zobaczyć ich portrety u stóp pomnika. Miasto Gonesse nazwało ulice imionami każdego z tych bojowników ruchu oporu.
• Pomnik 122 żołnierzy niemieckich poległych w bitwie pod Bourget, na cmentarzu przy rue du Thillay: Bitwa pod Bourget miała miejsce pod Gonesse pod koniecPaździernik 1870, w czasie wojny francusko-pruskiej . 122 pruskich żołnierzy, którzy tam polegli, pochowano na cmentarzu w Gonesse, na początku niemieckiej okupacji Niemcy postawili im pomnik nagrobny. Posiada inskrypcje w języku niemieckim i jest ozdobiona trzema żelaznymi krzyżami . Groby przeniesiono w 1959 roku do Eure .

• Dawny dom notariusza, 47 rue du Général-Leclerc, naprzeciwko bramy kościoła.

• Portal dawnego folwarku przy rue Claret w stylu Ludwika XVI.

• Hôtel-Dieu, stary budynek szpitala ogólnego w Gonesse.

• Pomnik dzieci Gonesse, które zginęły za wyzwolenie Francji.

• Pomnik 122 żołnierzy niemieckich poległych w bitwie pod Bourget w 1870 roku.

Gonesse w sztuce

To w Gonesse kompozytor Luigi Cherubini umieszcza część akcji swojej opery Les Deux jours ou le Porteur d'eau , stworzonej w 1800 roku.

Osobowości związane z gminą

• Philippe II powiedział, że Philippe Auguste (1165-1223), król Francji , urodzony w Gonesse, zmarł w Mantes-la-Jolie .
• Bernard Lancret (1912-1983), francuski aktor urodzony w Gonesse.
• Simon Abkarian (1962-), francuski aktor teatralny i filmowy, pochodzenia ormiańskiego, urodzony w Gonesse.
• Charly Nestor (1964-), były prezenter Hit Machine na M6, reżyser i producent.
• Thierry Rupert (1977-2013), francuski koszykarz urodzony w Gonesse.
• Grégory Alcan (1979-), były zawodowy gimnastyk aerobowy, urodzony w Gonesse.
• Bastien Sipielski (1980-), zawodowy gracz rugby urodzony w Gonesse.
• Annabelle Euranie (1982-), wicemistrzyni świata w judo w wadze poniżej 52  kg , urodzona w Gonesse.
• Mohamed Fofana (1985-), zawodowy piłkarz urodzony w Gonesse.
• Magalie Vaé (1987-), prawdziwe nazwisko Magalie Bonneau, urodzona w Gonesse.
• Franck Julienne (1991-), zawodowy piłkarz urodzony w Gonesse.
• Louis Labeyrie (1992-), zawodowy koszykarz urodzony w Gonesse.
• Maxime Giron (1994-), zawodowy piłkarz urodzony w Gonesse.
• Thomas Setodji (1995-) , zawodowy tenisista, urodzony w Gonesse.
• Aboubakar Kamara (1995-), zawodowy piłkarz urodzony w Gonesse
• Dylan Saint-Louis (1995-), zawodowy piłkarz urodzony w Gonesse.
• Grejohn Kyei (1995-), zawodowy piłkarz urodzony w Gonesse.
• Zacharie Chasseriaud (1996-), francuski aktor urodzony w Gonesse.
• Yohan Demoncy (1996-), zawodowy piłkarz urodzony w Gonesse.
• Warren Tchimbembe (1998-), zawodowy piłkarz urodzony w Gonesse.
• Loreintz Rosier (1998-), zawodowy piłkarz urodzony w Gonesse.
• Key Largo (1997-), grupa muzyczna (rap) urodzona w Gonesse.

Heraldyka

	Gonesse Broń będzie dobrze zdobiona : Od przystawek po wieżę z blankami pokrytą srebrną kopułą, otwartą, przekłutą i murowaną piaskiem, zręczną po bokach, złotym snopem pszenicy i złowrogim zawiasem Spleciona wielka litera S tego samego; z wodzem uszytym z lazuru obszytym złotą lilią Zawias i litera S splecione z ramionami mówiącymi: Gond-esse.

Zobacz również

Bibliografia

• Les Amis de Gonesse we współpracy z Guy Bonnamour, Gonesse, wieś na równinie we Francji: kolekcja starych pocztówek , Biblioteka Europejska, Zaltbommel (Holandia), 1974.
• André Bernard i Roger Théry (ilustracje), Świadek epoki , 1999.
• Jean-Pierre Blazy , Gonesse, ziemia i ludzie , 1982.
• Jean-Pierre Blazy i Daisy Guglielmetti, Le Pays de France w 1900 , Éditions du Valhermeil, 1992.
• Jean-Pierre Blazy, Daisy Guglielmetti i Denis Savineaux, Szpital w Gonesse, Osiem wieków dziedzictwa i historii , Editions du Valhermeil, 2009.
• Daniel Bontemps, Kościół Saint-Pierre Saint-Paul de Gonesse (Val-d'Oise) , Towarzystwo Historyczno-Archeologiczne w Gonesse i Pays de France, 1981.
• Vanessa By, pamięć Jean claude Corvisier Gonesse w obrazie Editions SUTTON, 2005 ( ISBN  2842538161 )
• Marie Cartier, Isabelle Coutant, Olivier Masclet i Yasmine Siblot, La France des „petits-means”: śledztwo w sprawie przedmieść , coll. „Badania terenowe”, La Découverte, 2008 ( ISBN  9782707153616 ) Socjologiczna badanie obszarów mieszkalnych w pierwszych latach XXI -go  wieku przez szczegółowym badaniu przykład: obszar Chestnut w Gonesse.
• Kolektyw, Chłopi i rewolucja w Pays de France  : Proceedings of the Tremblay-lès-Gonesse , 15-16 października 1988 r., Stowarzyszenie Obchodów Dwustulecia Rewolucji Francuskiej w Pays de France, 1989.
• Karim Douaoui, Kościół Saint-Pierre Saint-Paul de Gonesse na obecnym wydziale Val-d'Oise , praca magisterska, 2004.Dostępne w archiwum Urzędu Miasta Gonesse.
• Daisy Guglielmetti, Jean-Pierre Blazy (przedmowa), Gonesse XX th  century: miasto staje się miastem , Wydawnictwo Valhermeil 2000.
• Eugène Lefèvre-Pontalis , „  Monografia Kościoła Gonesse  ”, Wspomnienia Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego Okręgu Pontoise i Vexin , Pontoise, Imprimerie Lucien Pâris, tom.  11,1888, s.  55-64 ( ISSN  1148-8107 , czytaj online )

• Eugène Mannier, Komandorie Wielkiego Przeoratu Francji , Paryż, Aubry-Dumoulin, 1872

• Jean Meunier, 1932 do dnia dzisiejszego , tom 1 - Od stulecia do wieku , tom 2 - Lata pięćdziesiąte i bitwa pod Algierem , Éditions La Bruyère, 2007-2008.Życie współczesnego gonessianina.
• Adrien-Henri Théry, Gonesse dans l'histoire , wyd. drugie, 1970.
• [PDF] Marie Cartier, Isabelle Coutant, Olivier Masclet, Yasmine Siblot, Pavillonnaires de la banlieue Nord - Etnografia małej mobilności społecznej , raport na misję do etnologii, Departament Architektury i Dziedzictwa Ministerstwa Kultury i Komunikacji,Październik 2006, 441 s. 

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Val-d'Oise
• Kościół Saint-Pierre-Saint-Paul de Gonesse

Linki zewnętrzne

• Strona Ratusza
• Strona internetowa Gonesse Digital Action Group
• Gonesse na Ogólnym Inwentarzu Dziedzictwa Kulturowego
• „  Pełny plik: Gmina Gonesse (95277)  ” , Szczegółowe dane , INSEE (konsultowane w grudniu 2019 r. )
• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • ŚwiatKot
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (gminy)
• Zasoby muzyczne  :
  • (pl)  MusicBrainz
• Zasoby związane z organizacjami  :
  • SYRENA
• Uwaga w słowniku lub encyklopedii ogólnej  : Gran Enciclopèdia Catalana

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi, zwalidowaną na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie obszaru atrakcyjności miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców, oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także ostatnią legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

Uwaga: dokonano przeklasyfikowania piśmiennictwa Archiwum Narodowego i zmieniono literaturę obecną

1. SIGES - strona internetowa Seine-Normandie skonsultowana w dniu 03/2019
2. Gonesse: Croult znajduje swoje naturalne łóżko - Le Parisien, 14 września 2018 r.
3. Antropocen zostanie bez wątpienia wkrótce wpisany do tabeli czasów geologicznych przez Międzynarodową Komisję Stratygraficzną . Międzynarodowy Kongres Geologiczny, która odbyła się w poniedziałek 29 sierpnia 2016 roku w Cape Town, Republika Południowej Afryki, głosowali w przeważającej oficjalnie deklarują przejście do Antropocen.
4. [PDF] Karta użytkowania gruntów komunalnych w 2017 r. (porównanie z 2012 r.) na stronie cartoviz.iau-idf.fr
5. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 6 kwietnia 2021 r . ) .
6. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 6 kwietnia 2021 ) .
7. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 6 kwietnia 2021 r . ) .
8. „  Paris Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 6 kwietnia 2021 ) .
9. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 6 kwietnia 2021 r . ) .
10. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 6 kwietnia 2021 r . ) .
11. „  Wykaz gmin wchodzących w skład zlewiska Paryża  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (zamieszczone w dniu 6 kwietnia 2021 r . ) .
12. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 6 kwietnia 2021 r . ) .
13. Hippolyte Cocheris, Stare nazwy gmin Seine-et-Oise , 1874, praca umieszczona w Internecie przez Corpus Etampois .
14. Jean-Marie Cassagne, Mariola Korsak, Pochodzenie nazw miejscowości w Paryżu i dużej korony (91-92-93-94-95) , s. 181.
15. Gminna monografia Melun w AD 77
16. 21 sierpnia 1165: Narodziny przyszłego Philippe'a Auguste'a w Jard (4 km od Melun) w miejscu 77 AD.
17. Słownik historyczny okolic Paryża autorstwa dr Ermete Pierotti.
18. Archiwum Narodowe S5091, dodatek nr 7
19. Mannier (1873), str. 19
20. Mannier (1873) s. 20
21. Prawo n O  64-707 z 10 lipca 1964 r reorganizacji obszaru Paryża , JORF n o  162 z 12 lipca 1964, str.  6204-6209, faksymile na temat Legifrance .
22. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
23. Siedziba Rady Generalnej - Administracja Val-d'Oise
24. Ministerstwo Sprawiedliwości – Departamentalna Rada Dostępu do Prawa Val-d'Oise
25. Oficjalne wyniki dla gminy Gonesse
26. Anne Collin, „  Miejski w Gonesse: bliski pojedynek między dwoma byłymi sojusznikami: w niedzielę wyborcy będą musieli wybrać między dwoma socjalistami. Z jednej strony, ustępujący burmistrz Jean-Pierre Blazy, kandydujący na piątą kadencję, oraz Cédric Sabouret, wybrany w 2014 roku z listy rady miejskiej przed wykluczeniem z większości  ”, Le Parisien ,26 czerwca 2020( przeczytaj online , skonsultowano 14 marca 2021 r. ) „15 marca na liście startowej znalazło się sześciu kandydatów. Ale tylko duet w dużej mierze zakwalifikował się do tej drugiej tury, przełożonej z powodu kryzysu zdrowotnego” .
27. Anne Collin, “  Municipal in Gonesse: burmistrz przeciwko swojemu byłemu sojusznikowi: W drugiej turze należy przeciwstawić ustępującego socjalistycznego burmistrza Jean-Pierre'a Blazy'ego Cédrikowi Sabouretowi. Żadna z pozostałych czterech list nie jest w stanie utrzymać się do drugiej tury  ”, Le Parisien , wydanie Val-d'Oise ,16 marca 2020 r.( przeczytaj online , konsultacja 12 lipca 2020 r. ) „Spośród sześciu kandydatów biorących udział w wyścigu wyróżnia się w kontekście silnego wstrzymania się (ponad 60%), ustępujący burmistrz (PS) Jean-Pierre Blazy, rywalizujący o piątą kadencję, z 39,22% głosów, wyprzedza Cédrica Saboureta (PS), wybrany w 2014 roku z listy burmistrzów przed wykluczeniem z większości municypalnej w 2016 roku, z udziałem 35,01%. Mniej niż 240 głosów różnicy między dwoma mężczyznami, jedynymi, którzy byli w stanie utrzymać się w drugiej turze. W poprzednich sondażach Jean-Pierre Blazy został ponownie wybrany w pierwszej turze” .
28. Anne Collin, "  Miejskie Gonesse: a 5 th  nakaz Jean-Pierre Blazy: Ustępujący prezydent PS wygrał w niedzielę z zaledwie 42 głosów na przodzie Cedric Sabouret twarz swojego starego sojusznika socjalistycznego. Ten ostatni bada możliwość złożenia odwołania  ”, Le Parisien , wydanie Val-d'Oise ,29 czerwca 2020 r.( przeczytaj online , konsultacja 12 lipca 2020 r. ).
29. Julien Ducouret, „  Val-d'Oise. Miejski w Gonesse: Cédric Sabouret składa apelację przeciwko wyborom burmistrza: ustępujący burmistrz (Dvg) Jean-Pierre Blazy był burmistrzem Gonesse (Val-d'Oise), w niedzielę 28 czerwca 2020 r., z 42 głosami przed lista prowadzona przez Cédrica Saboureta  ”, La Gazette du Val-d'Oise ,10 lipca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 14 marca 2021 r. ).
30. Julien Ducouret, „  Val-d'Oise. Wybory samorządowe w Gonesse: apelacja Sabouret odrzucona, Blazy ostatecznie burmistrz: Sąd administracyjny Cergy-Pontoise w Val-d'Oise postanowił w poniedziałek 8 marca 2021 r. zatwierdzić wybory samorządowe w Gonesse  ”, La Gazette du Val-d' Oise ,10 marca 2021( przeczytaj online , skonsultowano 14 marca 2021 r. ).
31. Zwróć uwagę na "Peyralbe, Marcel, Antoine" , Le Maitron online .
32. "  Wybory samorządowe - Val-d'Oise (95)  ", Le Monde ,30 czerwca 1995 r.( przeczytaj online ) :

    „Gonesse: Jean-Pierre Blazy (PS) zastępuje Bernarda February (dyw. D.), pokonany. [Urodzony 24 listopada 1949 w Gonesse (Val-d'Oise). Agrégé w historii i geografii. Nauczyciel w Lycée Léonard-de-Vinci w Saint-Witz (Val-d'Oise).] "

    .
33. „  Rezygnacja z projektu EuropaCity: „Nie wierzę, że rekonwersja jest zadekretowana z wyższym urzędnikiem, który sporządza raport”, denerwuje burmistrz Gonesse: Mega-kompleksowy projekt został porzucony dziewięć miesięcy temu, nie z „względów środowiskowych ”, według Jean-Pierre Blazy. „Inwestorzy są gotowi do przyjazdu”, zapewnia burmistrz, który czeka, aż rząd „wyjaśni swoje stanowisko”  ”, France Info ,28 listopada 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 14 marca 2021 r. ).
34. "  Napięcia na pierwszej radzie Jean-Pierre Blazy w Gonesse: Socjalistyczny burmistrz Gonesse Jean-Pierre Blazy, wybrany ponownie w niedzielę z 51% głosów, bez wątpienia miał nadzieję na lepszy początek swojej czwartej kadencji. Wczoraj Karim Ouchikh (FN) i Claude Tibi (UDI) ogłosili, że złożyli apelację o unieważnienie wyniku  ”, Le Parisien, wydanie Val-d'Oise ,31 marca 2014( przeczytaj online ).
35. Gonesse przechowuje swoje stare rejestry – gmina Val-d'Oise kopiuje swój stan cywilny za pomocą skanera. W Le Monde w niedzielę 13 marca 1994 r.
36. Organizacja spisu na insee.fr .
37. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
38. „Le Triangle de Gonesse” , plainedefrance.fr 29 listopada 2012 r.
39. Zapytanie publiczne nr E10000057 / 95 .
40. GEO N O  404 październik 2012 str.  130-131 .
41. „  Europa City (oficjalna strona)  ” (dostęp 11 grudnia 2012 r . ) .
42. Rémi Barroux, „  Projekt EuropaCity, uważany za niezbyt kompatybilne ze środowiskiem  ” , lemonde.fr,29 sierpnia 2017 r.(dostęp 30 sierpnia 2017 r . ) .
43. "  Val-d'Oise: tory do Triangle de Gonesse po EuropaCity  " , na Les Echos ,24 grudnia 2020 r.(dostęp 9 marca 2021 r . ) .
44. "  Saint-Pierre Saint-Paul Church (plik ochrona)  " , zawiadomienie n o  PA00080071, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
45. Patrz „  Kościół św Piotra i Pawła  ” , instrukcja n o  IA95000048, podstawa Merimee , Ministerstwa Kultury francuskim  ; Catherine Crnokrak , Isabelle Lhomel , Christian Olivereau , Agnès Somers i Jean-Yves Lacôte (zdjęcia) , W kraju Francji: kantony Luzarches, Gonesse i Goussainville. Obrazy dziedzictwa , Cergy-Pontoise, Stowarzyszenie na rzecz dziedzictwa Ile-de-France i Rada Generalna Val d'Oise,1998, 104  pkt. ( ISBN  2-905913-23-1 ) ; str. 22-23; oraz François Doury i Dominique Foussard , „  Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse  ”, zbiór Dziedzictwo gmin Francji , Paryż, Flohic Éditions, tom.  JA,Październik 1999, s.  309-320 ( ISBN  2-84234-056-6 ) ; str. 309-312. Zobacz także tabliczkę objaśniającą na miejscu.
46. "  Hôtel-Dieu (plik ochrona)  " , zawiadomienie n o  PA00080072, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
47. „  Hôtel-Dieu  ” , zawiadomienie n o  IA95000158, podstawy Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury  ; Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 313.
48. "  Colombier d'Orgemont (plik ochrona)  " , zawiadomienie n o  PA00080074, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
49. "  Colombier d'Orgemont  " , zawiadomienie n o  IA95000149, bazy Merimee , francuski Ministerstwo Kultury  ; W kraju Francji , op. cyt. , s. 62; oraz Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 317; por. również tabliczka objaśniająca na miejscu.
50. "  Colombier de Garlande (ochrona pliku)  " , uprzedzenia n o  PA00080073, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
51. „  Colombier de Garlande  ” , zawiadomienie n o  IA95000152, bazy Merimee , francuski Ministerstwo Kultury  ; Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 313.
52. "  Ancienne Poste  " , zawiadomienie n o  IA95000159, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury  ; Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 320.
53. „  Stary młyn Miasta  ” , zawiadomienie n o  IA95000154, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury  ; Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 317; patrz również tabliczka objaśniająca na miejscu.
54. "  Stara ferma Coulanges  " , zawiadomienie n o  IA95000150, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury  ; Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 315-316; patrz również tabliczka objaśniająca na miejscu.
55. "  Stara ferma Saint-Christophe  " , wypowiedzenia n °  IA95000150, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury  ; Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 316.
56. „  Ratusz  ” , zawiadomienie n o  IA95000077, bazy Merimee , francuski Ministerstwo Kultury  ; W kraju Francji , op. cyt. , s. 82; oraz Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 319-320; patrz również tabliczka objaśniająca na miejscu.
57. "  Stare gospodarstwo Malmaison  " , zawiadomienie n o  IA95000153, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury  ; Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 315; patrz również tabliczka objaśniająca na miejscu.
58. „  Fontaine Saint-Pierre  ” , zawiadomienie n o  IA95000121, bazy Merimee , francuski Ministerstwo Kultury  ; Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 317.
59. "  Maison de notaire  " , zawiadomienie n o  IA95000078, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
60. Por . Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 316.
61. Por. W kraju Francji , op. cyt. , s. 87; oraz Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 319.
62. Por . Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Gonesse , op. cyt. , s. 318.
63. "  Franck Julienne - Player profile 18/19  " , na www.transfermarkt.fr ( dostęp 29 grudnia 2018 ) .
64. "  Maxime Giron - Profil gracza 18/19  " , na www.transfermarkt.fr ( dostęp 29 grudnia 2018 ) .
65. „  Yohan Demoncy – Player Profile 18/19  ” , na stronie www.transfermarkt.fr (dostęp 28 grudnia 2018 r . ) .
66. „  Warren Tchimbembe – Profil gracza 18/19  ” , na www.transfermarkt.fr (dostęp 28 grudnia 2018 ) .
67. „  Rosier Loreintz – Player Profile 18/19  ” , na www.transfermarkt.fr (dostęp 29 grudnia 2018 ) .
68. inwentarz Archiwum Państwowego