Korea Gojong

Korea Gojong
Rysunek.
Tytuł
26 th  król Joseon
16 stycznia 1864 r - 13 października 1897
( 33 lata, 8 miesięcy i 27 dni )
Poprzednik Cheoljong
1 st  Cesarz Korei
13 października 1897 - 20 lipca 1907
( 9 lat, 9 miesięcy i 7 dni )
Następca Sunjong
Biografia
Dynastia Joseon
Imię i nazwisko I Myeong-bok ( 이명복 ,李命福)
Data urodzenia 8 września 1852 r.
Data śmierci 21 stycznia 1919
Tata Daewongun
Matka Yeoheung
Małżonka Myeongseong
Korea Gojong Korea Gojong
Okres Cesarstwa Koreańskiego Joseon

Kojong
Hangeul 고종
Hanja 高宗
Poprawiona latynizacja Gojong
McCune-Reischauer Kojong

Cesarz Gwangmu
Hangeul 광무제
Hanja 光武帝
Poprawiona latynizacja Gwangmuje
McCune-Reischauer Kwangmuje

Gojong z Korei , urodzony dnia8 września 1852 r. i martwy 21 stycznia 1919Cesarz Gwangmu , jest 26 th  król z dynastii Joseon i pierwszy cesarz Korei . Panował od 1864 do 1907 roku .

Zdobycie władzy

To właśnie za czasów dynastii Joseon Kojong wstąpił na tron ​​w 1864 roku, po śmierci króla Cheoljonga , gdy był jeszcze dzieckiem. Jego ojciec, Daewongun , sprawuje regencję, dopóki jego syn nie zapewni dobrego prowadzenia królestwa. W tym okresie pałac Gyeongbokgung ponownie stał się siedzibą rodziny królewskiej. Początek jego panowania wyznaczyła także w 1866 roku francuska ekspedycja kontradmirała Roze , pierwsza akcja militarna zachodniego narodu przeciwko Korei.

Królować

Okres królewski

Te zachodnie najazdy spowodować poważne napięcia społeczne, podsycane przez ruch Tonghak ( „Eastern wiem”), utworzony w 1859 roku , i to wszystkie popularne bunty drugiej połowie XIX -go  wieku.

W 1876 roku mieszkańcy Zachodu nie byli już jedynymi zainteresowanymi Koreą, traktat Kang-hwa został podpisany między Koreą a Japonią pod koniec krótkiej kampanii morskiej przeciwko tej ostatniej. Traktat ten umieszcza królestwo Joseon w ostatnim rzędzie koncertu narodów i otwiera je na japońskie ambicje: trzy porty są otwarte dla Japończyków, którzy uzyskują klauzulę najwyższego uprzywilejowania , obniżone stawki celne, a także reprezentację. eksterytorialność swoich obywateli.

W następnych latach inne podobne traktaty zostały podpisane z mocarstwami zachodnimi ( Francją , Wielką Brytanią , Belgią , Niemcami , Rosją , Stanami Zjednoczonymi ). Kolejne porty są stopniowo otwierane na handel zagraniczny, koncesje (kopalnie, telegraficzne , kolejowe ) przyznawane są mocarstwom zagranicznym. Wśród cesarskich doradców byli: niemiecki dyplomata Paul Georg von Möllendorff i francusko-amerykański Charles Le Gendre .

Przybycie cudzoziemców prowokuje rewolucję w Kapsinie , która wybuchła w dniu4 grudnia 1884 r, podżegany przez postępowe elity podziwiające Japonię epoki Meiji i pragnący zmodernizować Koreę, aby uniknąć tego, że podobnie jak chiński sąsiad nie zostanie skolonizowana. Kilku ministrów zostaje zamordowanych, japońskie poselstwo zostaje podpalone. Mimo wszystko bunt ten nie powiódł się i w następnym roku, na mocy traktatu w Tiencinie, Japonia i Chiny zgodziły się zachować swoje wpływy w Korei.

Umowa ta nie trwała długo: w 1894 r. na południowym wschodzie królestwa narodziło się kolejne powstanie chłopskie , otoczone przez ruch tongacki. 4 czerwcaKról Kojong prosi następnie o pomoc swojego chińskiego władcę. Japonia interweniuje i ustanawia rząd tymczasowy w sprawie23 lipca, a następnie konfrontuje się militarnie z Chińczykami. Oświadczył wojna z Chin 1 st sierpnia jest początkiem pierwszej wojny chińsko-japońskiej . Konflikt został ostatecznie rozstrzygnięty na mocy traktatu z Shimonoseki ,17 kwietnia 1895 r, oznaczający koniec chińskiego zwierzchnictwa nad Koreą i potwierdzający ucisk Japonii na półwyspie (oba państwa zostały już niedawno połączone traktatem o sojuszu wojskowym).

8 października 1895 rAmbasador Japonii w Korei Miura Gorō nie waha się przed zamordowaniem żony Kojonga, królowej Min .

Rząd powołany w 1896 r. ustanowił 208 środków kończących tradycyjne koreańskie społeczeństwo konfucjańskie, znane jako reformy Gabo  :

Ten zestaw reform doprowadził Kojonga do ustanowienia „imperium Tachan”.

Okres cesarski

Ale traktat Shimonoseki nie wykluczał wszystkich zagrożeń dla Japończyków. Rosjanie od dawna chcieli zakwestionować swoją hegemonię na półwyspie. Już rosyjski konsul w Seulu, Karl Iwanowicz Weber , nawiązał osobistą przyjaźń z Kojongiem, a nawet zaproponował suwerenowi schronienie się w rosyjskim poselstwie po zabójstwie królowej Min.

Napięcia między dwoma rywalami były takie, że wojna rosyjsko-japońska wybuchł w lutym 1904 roku , w której Imperium koreański był jednym z głównych teatrach działań. Wojna ta zakończyła się zwycięstwem Japonii, zapisanym w traktacie z Portsmouth podpisanym dnia5 września 1905. Japonia potwierdza swoje zdławienie imperium Kojonga.

Po 17 listopada , Cesarstwo Japonii dodatkowo akcentuje swoją pozycję na „imperium Tachan” zmuszając Kojong podpisać protektoratem traktat .

W 1907 r. Kojong próbował uzyskać uznanie swojej pełnej suwerenności nad Koreą, wysyłając swoich przedstawicieli na II Konferencję Haską , ale bezskutecznie. W rezultacie został zmuszony do abdykacji w lipcu tego samego roku na rzecz swego syna Sunjonga .

On umarł na 21 stycznia 1919w Deoksugung . Okoliczności jego śmierci wzbudziły wiele spekulacji: mówi się w szczególności, że został otruty przez japońskich urzędników.

Jego potomkowie

Pełne imię i nazwisko

W Hangeul  :

W Hanja  :

W kulturze popularnej

Powiązane artykuły