Dworzec kolejowy Saint-Romain-au-Mont-d'Or

Saint-Romain-au-Mont-d'Or
Przykładowe zdjęcie artykułu Stacja Saint-Romain-au-Mont-d'Or
Zatrzymanie na początku XX wieku.
Lokalizacja
Kraj Francja
Gmina Saint-Romain-au-Mont-d'Or
Współrzędne geograficzne 45 ° 50 ′ 16 ″ na północ, 4 ° 49 ′ 49 ″ na wschód
Zarządzanie i eksploatacja
Właściciel SNCF
Usługi Zamknięte
Charakterystyka
Linie) Paryż-Lyon do Marsylii-Saint-Charles
Pasy 4
Doki zniszczony
Wysokość 178 m
Historyczny
Uruchomienie 1891
Zamknięcie 1981 (prawdopodobnie)
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Saint-Romain-au-Mont-d'Or
Geolokalizacja na mapie: Rodan-Alpy
(Zobacz sytuację na mapie: Rodan-Alpy) Saint-Romain-au-Mont-d'Or
Geolokalizacja na mapie: metropolia Lyon
(Zobacz lokalizację na mapie: obszar metropolitalny Lyonu) Saint-Romain-au-Mont-d'Or

Stacji Saint-Romain-au-Mont- d'Or była stacja kolejowa francuski na linii Paryż-Lyon-Marseille Saint Charles , położony na terenie gminy Saint-Romain-au-Mont-d „Jednakże , w departamencie Rhône w regionie Rhône-Alpes .

Był to przystanek pasażerski zamówiony w 1891 roku przez Compagnie des chemin de fer de Paris à Lyon et à la Méditerranée (PLM). Został zamknięty przez Francuskie Narodowe Przedsiębiorstwo Kolejowe (SNCF) prawdopodobnie w 1981 roku.

Sytuacja kolejowa

Założona na wysokości 178 metrów stacja Saint-Romain-au-Mont-d'Or znajdowała się w punkcie kilometrowym (PK) 497,856 linii Paryż-Lyon w Marsylii-Saint-Charles , między stacjami Couzon -au -Mont-d'Or i Collonges - Fontanny .

Historia

„Przystanek w Saint-Romain-au-Mont-d'Or” został oddany do użytku w 1891 roku przez Compagnie des Chemins de Fer de Paris à Lyon et à la Méditerranée (PLM), która ograniczyła swoje usługi do lekkich pociągów.

W 1893 roku Rada Generalna Rodanu życzy sobie lepszej obsługi tramwaju, ponieważ jest obsługiwany za wcześnie lub za późno pociągiem 6  h  32 i 9  h  59 .

Plik 27 grudnia 1898rada gminy prosi o budowę „wiaty-wiaty” dla podróżnych korzystających z postoju.

„Przystanek w Saint-Romain-au-Mont-d'Or” pojawia się w nomenklaturze stacji, stacji i przystanków z 1911 r. Compagnie des chemin de fer de Paris à Lyon et à la Méditerranée (PLM) . Nosi on n o,  24 w pozycji, z Paryża do Marseille i Ventimiglia ( 4 p sekcji - Rhone) i n o  21 linii Saint-Germain-des-Fosses w Lyon Tarare ( 4 p  rozdział). Jest to pociąg „stop-light”, to znaczy jest otwarty tylko dla podróżnych bez bagażu i psów z biletami, przewożonych wyłącznie lekkimi pociągami.

Narodowe Towarzystwo francuskich kolei (SNCF) zamyka postój w drugiej połowie XX -go  wieku, prawdopodobnie w 1981 roku.

Dziedzictwo kolei

W pobliżu starego przejazdu kolejowego (usunięto) pozostał tylko budynek stróża, który stał się mieszkaniem.

Obsługa podróżnych

Stacja zamknięta.

Uwagi i odniesienia

  1. Strona Gallica.bnf.fr, „Prace zakończone: linia z Paryża do Lyonu i Marsylii”, w: Raporty i obrady - Rada Generalna Rodanu , 1891, s.  432 w całości (dostęp 28 września 2013).
  2. Strona Gallica.bnf.fr, „Vœu du Conseil général du Rhône”, w Reports and deliberations - Conseil Général du Rhône , 1892/11, s.  352 w całości (dostęp 28 września 2013).
  3. Lyon (Francja). Izba Handlowa, Sprawozdanie z obrad Izby, tom 1899, 1900 str.  163 wyciąg (dostęp 28 września 2013).
  4. Strona gallica.bnf.fr, Lista stacji, stacji i przystanków kolei z Paryża do Lyonu i Morza Śródziemnego, 1911: Nazewnictwo stacji, stacji i przystanków, w porządku alfabetycznym str.  42 w całości (dostęp 28 września 2013)
  5. Nomenklatura stacji PLM, 1911, Nomenklatura według porządku topograficznego str.  80 full (dostęp 28 września 2013)
  6. Nomenklatura stacji PLM, 1911, Nomenklatura według porządku topograficznego str.  108 w całości (dostęp 28 września 2013)
  7. Nomenklatura stacji PLM (wyjaśnienie odniesień), 1911, s.  5 lirów ( ostatnia wizyta 28 września 2013)
  8. Nomenklatura stacji PLM (wyjaśnienie odniesień do GV), 1911, s.  50 lirów ( ostatnia wizyta 28 września 2013).
  9. Jean-Jack Queyranne , SNCF (wiersze: Rodan), w Zgromadzeniu Narodowym , pytania i odpowiedzi, Journal Officiel , 12 października 1981, czyt. (Konsultowano 28 września 2013).

Zobacz też

Powiązane artykuły