Stacja Cuset
| Cuset | ||||
 Stary budynek pasażerski | ||||
| Lokalizacja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | |||
| Gmina | Cuset | |||
| Dzielnica | Boulary | |||
| Adres | stacja drogowa | |||
| Współrzędne geograficzne | 46°08′20″ północ, 3°27′28″ wschód | |||
| Zarządzanie i działanie | ||||
| Właściciel | SNCF (Gmina dla budynku pasażerskiego) | |||
| Operator | SNCF | |||
| Kod UIC | 87 73215 6 | |||
| Usługi | Fracht SNCF | |||
| Charakterystyka | ||||
| Linie) | Vichy w Cusset | |||
| Pasy | 6 torów serwisowych | |||
| Doki | 1 (początkowo 2) | |||
| Wysokość | 277 m² | |||
| Historyczny | ||||
| Uruchomienie | 11 lipca 1910 r | |||
| Zamknięcie | 1949 (podróżujący) | |||
| Architekt | Marius Toudoire | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Cusset Station to stacja kolejowa francuski na terenie miasta w Cusset , w południowo-wschodnim departamencie Allier w regionie Auvergne-Rhône-Alpes , na linii między Vichy i Cusset .
Zamknięty dla pasażerów od połowy XX th wieku, stacja jest otwarta porcja pociąg towarowy do serwowania na Cusset, karier Malavaux (z oddziału dedykowane) oraz magazyn paliwa.
Sytuacja kolejowa
Założona na wysokości 277 metrów stacja Cusset znajduje się w kilometrowym punkcie 3.488 linii z Vichy do Cusset .
Znajdowała się również na linii metrycznej z Vichy do Lavoine-Laprugne - której przez kilka lat była końcową linią - zbudowaną i eksploatowaną przez Chemin de fer du Centre (CFC) w latach 1910-1928, a następnie przez Société Générale des Chemins Koleje gospodarcze (SE) od 1928 r. do zamknięcia w 1949 r.
Fabuła
Od połowy XIX -go wieku, wiele projektów stacji w Cusset wyłaniają się bez powodzenia. Dopiero na początku XX th wieku, że projekt określa ponownie na solidnych fundamentach, z konstytucji Towarzystwa Kolei Center (CFC) do realizacji linii Cusset Loire w Meter (dalej „ Bourbonnaise Górski Juggernaut ”).
W 1907 roku Compagnie des chemin de fer de Paris à Lyon et à la Méditerranée (PLM), która następnie obsługiwała linię z Paryża do Vichy, uzyskała koncesję na linię normalnotorową między Vichy i Cusset.
decyzją ministerialną 25 lipca 1908naprawiono lokalizację stacji na terenie Boulaires, na północ od miasta, około kilometra od centrum. Stacja musi być wspólna dla sieci PLM i linii CFC.
Stacja została zaprojektowana przez architekta Mariusa Toudoire'a, który często pracował dla PLM. Zaprojektował dość monumentalny budynek, biorąc pod uwagę wielkość miasta i spodziewany ruch. Główny budynek jest parterowy z pięcioma przęsłami , przedłużone z każdej strony o jednokondygnacyjne skrzydło lekko cofnięte. Zespół ma 36,1 metra długości i maksymalną szerokość 8,1 metra. Ściany są z odsłoniętego granitowego gruzu .
Każda z trzech części otrzymuje czterospadowy dach, nadwieszony nad pawilonem na wapiennym gzymsie. otwory na parterze mają półkolisty łuk obramowany jasnym wapieniem, te w budynku głównym są większe. Jappy zegar na frontonie budynku, nosi Rok budowy (1910).
Dwie perony pasażerskie są osłonięte szklanymi dachami.
Na wschód od budynku pasażerskiego znajduje się kilka bocznic towarowych, a wzdłuż najbardziej wysuniętego na południe toru znajduje się duże, kryte nabrzeże i 6 tonowy dźwig. Na północnym zachodzie, tuż nad rue de Paris, zainstalowano most obrotowy .
Tuż po wschodzie wybudowano budynek pełniący funkcję szopy i warsztatu dla lokomotyw i wagonów CFC, której był dworcem głównym, a obok niego mniejszy budynek pełniący funkcję refektarza i szatni dla pracowników CFC . Na wschód od dworca powstaje budynek mieszczący lampownię (ze względu na ryzyko pożaru budynek ten był na wielu stacjach oddzielony od głównego budynku, obecnie mieści się w nim mieszkanie).
Stacja jest otwarta do eksploatacji w dniu 11 lipca 1910 rna części linii metrycznej z Cusset do Ferrières-sur-Sichon , linia została przedłużona w następnym roku do Lavoine, a kilka lat później, przez przełęcz Beau-Louis, do sieci Loary, umożliwiając romans z Roanne . Budowę trasy normalnej do Vichy zakończono latem 1912 r., a oddanie do eksploatacji w dniu4 lipca.
PLM decyduje ze względów ekonomicznych – ruch pasażerski był już w dużej mierze przechwycony przez tramwaj łączący dwa miasta stworzone i obsługiwane przez Émile'a Lapeyre'a, jednego z dwóch założycieli CFC – aby zabezpieczyć swoją koncesję pasażerską między Vichy i Cusset CFC, zachowując tylko eksploatacja linii towarowej. W tym samym roku 1912 tor metryczny między Cusset i Vichy został zagnieżdżony na istniejącym normalnym torze, ale nie do stacji Vichy , PLM przywołuje główne prace w tej drugiej i że linia metryczna zostanie tam przedłużona. za chwilę. Dość podstawowa „tymczasowa” stacja , zwana molo Vichy-Local lub Tacot, została wówczas utworzona przez Koleje Centralne około 600 metrów na północ od dworca głównego, tuż przed Sichon . Weszła do służby w dniu4 lipca 1912 r i staje się odjazdem i terminalem waletów (ale główną stacją z nich pozostaje Cusset).
Utworzenie stacji w Cusset prowadzi do powstania lub rozwoju różnych lokalnych gałęzi przemysłu, w tym huty szkła Cusset-Vichy, zbudowanej tuż przed stacją, po drugiej stronie torów, przez François Mercier , przedsiębiorcę z Bourbonnais i drugi założyciel CFC. Antony Blanchet stworzył Société des wagons-foudre du Center, który wynajmował ten typ wagonu (przodek wagonu cysterny).
Po blisko 20 latach oczekiwania metrową linię torową przedłużono ostatecznie w 1930 r. do głównej stacji Vichy (stacja PLM i stacja prądowa). Ciężko deficytowa linia Vichy-Lavoine-Laprugne została wstrzymana w 1949 r., a wkrótce potem rozebrano tor metryczny. Niemniej jednak część stacji Cusset aux Malavaux jest zachowana jako specjalny oddział do eksploatacji kamieniołomu, a następnie skały są przeładowywane na wagony normalnotorowe na stacji Cusset. Odcinek ten został wprowadzony na normalny tor w 1963 roku i zaprzestano przeładunków na stacji.
Specyfika stacji Cusset miała być wspólna dla dwóch sieci o różnej szerokości toru: normalny tor , następnie normalny tor z zagnieżdżeniem toru metrycznego (zagnieżdżenie czterech rzędów szyn) w kierunku Vichy (PLM) i toru metrycznego do Le Mayet -de-Montagne i Lavoine-Laprugne, który został znaleziony na niektórych stacjach PLM w regionie, w którym przecinają się główna sieć linii i wydziałowa sieć drugorzędna .
Budynek pasażerski jest obecnie własnością gminy Cusset.
Obsługa podróżnych
Po zamknięciu linii wąskotorowej w 1949 roku stacja Cusset została zamknięta dla ruchu pasażerskiego.
Dział towarów
Ta stacja jest otwarta dla usług towarowych. Do dziś jest ruch do obsługi kamieniołomu Malavaux przez węzeł nieco ponad 1,5 km za stacją, węzeł w dużej mierze zajmujący trasę starej linii do Lavoine oraz znajdujący się z boku skład węglowodorów firmy Lagarde Distribution toru, około 550 m powyżej stacji.
Bibliografia
- Patrick Kessler i Thierry Wirth , Stacje i pociągi , Vichy, edycje les Trois Roses, coll. „Wspomnienia sojusznika”, 2013, 356 s. ( ISBN 978-2-919431-06-9 ) , s. 98 do 99
- Pascal Desmichel i Frédéric Faucon, Nadzwyczajne dziedzictwo kolei w Owernii i Limousin , Chamalières, redaktorka Christine Bonneton,2015, 167 s. ( EAN 978-2-86253-630-9 ) , s . 43.
- Pierre Laederich, Les Tacots du Bourbonnais , Valignat , edycje de l'Ormet,1993, 136 s. ( ISBN 2-906575-14-3 ) , s. 86
- przewozu ładunków SNCF: Stacja Cusset.
Uwagi
- Marius Toudoire (1852-1922) wybudował ważne stacje, takie jak Bordeaux Saint-Jean i Toulouse-Matabiau oraz Gare de Lyon w Paryżu. Pod koniec kariery zbudował w regionie, oprócz stacji Cusset (1910), stację Châtel-Guyon (1912)
- Działalność huty ustanie w 1927 r. Wielki ceglany komin zostanie rozebrany w kwietniu 1940 r., aby nie był punktem orientacyjnym dla niemieckich bombowców. Po błędzie wysadzenia komin zawalił się nie po planowanej stronie, ale na rue de Paris, uszkadzając domy i powodując obrażenia.
- Société des wagons-foudre du Centre miało swoje biura przy 32 cours Tracy w Cusset.
Zobacz również
Bibliografia
- Stacja Cusset (1910-2010), od chwały ... do zapomnienia , Les Amis du vieux Cusset, Cusset, 2011.
Powiązane artykuły
Link zewnętrzny
- Historia osobistej strony internetowej Orange „Tacot de la Montagne Bourbonnaise”