Chasseneuil-sur-Bonnieure | ||||
Stacja widziana z torów w 2010 roku. | ||||
Lokalizacja | ||||
---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | |||
Adres | 16260 Chasseneuil-sur-Bonnieure | |||
Współrzędne geograficzne | 45 ° 49 ′ 28 ″ na północ, 0 ° 27 ′ 13 ″ na wschód | |||
Zarządzanie i eksploatacja | ||||
Właściciel | SNCF | |||
Operator | SNCF | |||
Kod UIC | 87 58 344 3 | |||
Charakterystyka | ||||
Linie) | Limoges-Bénédictins w Angoulême | |||
Pasy | 2 | |||
Doki | 2 | |||
Wysokość | 119 m | |||
Historyczny | ||||
Uruchomienie | 1875 | |||
Korespondencja | ||||
Samochody | TER Nowa Akwitania | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Stacja Chasseneuil-sur-Bonnieure to stacja kolejowa francuska zamknięta na linii Limoges-Benedictines w Angouleme . Znajduje się na terenie gminy od Chasseneuil-sur-Bonnieure , w departamencie Charente w regionie Nouvelle-Aquitaine . Służy w szczególności miejskiej szkole zawodowej (LEP).
Został zamówiony w 1875 roku przez Compagnie des Charentes . Przystanek francuskich kolei państwowych (SNCF), nie jest już obsługiwany przez pociągi od13 marca 2018 r.
Założona na wysokości 119 metrów, stacja Chasseneuil-sur-Bonnieure znajduje się w punkcie (PK) 480.419 linii Limoges-Bénédictins w Angoulême , pomiędzy stacjami Fontafie i Taponnat.
Compagnie des Charentes uzyskał koncesję na linii Angoulême-Limoges w 1868 roku , a prace trwały aż do 1875 roku .
Budynek pasażerski i jego kontuar zostały zamknięte w 1987 roku. Wówczas przystanek stał się przystankiem SNCF, niezarządzanym przystankiem (PANG) z bezpłatnym wjazdem.
Aż do 12 marca 2018 rstacja była obsługiwana przez pociągi z sieci TER Nouvelle-Aquitaine w tempie 5 lotów w obie strony Limoges-Angoulême. Od13 marca 2018 rstacja nie jest już obsługiwana przez pociągi, a linia między Saillat - Chassenon i Angoulême jest zamknięta.
Stacja jest obsługiwana przez autokary sieci TER Nouvelle-Aquitaine . Z tego przystanku korzystają w szczególności uczniowie CFA i szkoły zawodowej Pierre-André-Chabanne znajdującej się w bezpośrednim sąsiedztwie.
Stary budynek pasażerski, od dawna opuszczony , zaadaptowano w 2013 roku na bibliotekę miejską.