Zastępca | |
---|---|
Członek I Izby Pruskiej | |
Poseł do parlamentu we Frankfurcie |
Narodziny |
13 maja 1785 Wismar |
---|---|
Śmierć |
5 grudnia 1860(75 lat) Bonn |
Pogrzeb | Stary Cmentarz Bonn ( w ) |
Narodowość | pruski |
Trening |
Uniwersytet w Kopenhadze Uniwersytet Martina Lutra w Halle-Wittemberg |
Zajęcia | Historyk , profesor uniwersytecki , polityk , filolog klasyczny |
Friedrich Christoph Dahlmann , urodzony dnia13 maja 1785w Wismar , Pomorze Szwedzkie i zmarł5 grudnia 1860w Bonn w Nadrenii jest pruskim historykiem i politykiem .
Po studiach nad literaturą klasyczną w Prusach i Danii , Dahlmann zainteresował się nowymi ideami propagowanymi przez Rewolucję Francuską i nawróconymi na nacjonalizm. Od 1815 r. Stał się tym samym zagorzałym obrońcą niemieckości księstw Szlezwika i Holsztynu w obliczu roszczeń Królestwa Danii.
Wypędzony z księstw, około 1829 r. Przeniósł się do Getyngi , brał udział w reformie konstytucji i instytucji hanowerskich . Ale w 1837 roku król Ernest August I st Hanover zniósł nową konstytucję, a Dahlmann jest jednym z siedmiu profesorów, którzy oficjalnie protestują przeciwko temu, co uważają za kopnięcie państwa.
W 1842 roku Dahlmann został profesorem na Uniwersytecie w Bonn . W następnych latach opublikował kilka książek historycznych dotyczących księstw duńskich, ale także rewolucji angielskiej i francuskiej. W 1848 r . Wybuchła rewolucja marcowa i wielu Niemców uważało Dahlmanna za „ojca narodowości niemieckiej”. Wybrany do nowej diety, Dahlmann następnie próbował wykluczyć Austrię z niemieckiej konfederacji i dać cesarską koronę Fryderykowi Wilhelmowi IV Prusowi .
Po odmowie przez króla Prus objęcia głowy zjednoczonych Niemiec i niepowodzeniu rewolucji, Dahlmann wycofał się z życia politycznego i poświęcił karierze profesorskiej w Bonn .