Franz Servais

Franz Servais Biografia
Narodziny 19 marca 1846 r.
ŚW.PETERSBURG
Śmierć 14 stycznia 1901(w wieku 54 lat)
Asnières-sur-Seine
Zajęcia Dyrygent , kompozytor
Ojciec Adrien-Francois Servais
Rodzeństwo Zofia Servais ( d )
Joseph Servais ( d )
Inne informacje
Gatunek artystyczny Opera

Franz Servais (19 marca 1846 r. - 13 stycznia 1901) Czy kompozytor i dyrygent belgijski z XIX th  century.

Dał się poznać poprzez kilka rzadkich kompozycji o dużej wrażliwości; okazał się zręcznym dyrygentem i założył w Brukseli w 1887 towarzystwo koncertowe, które miało tylko dwa kolejne sezony i próbę odnowy w 1894. Na czele orkiestry Théâtre de la Monnaie w Brukseli w 1889 w 1891 kierował Latający Holender i Zygfryd z Wagnera . Jego opera L'Apollonide , którą skomponował przez dwadzieścia lat do tekstu Leconte de Lisle , została wystawiona w teatrze Carlsruhe w 1899 roku w przekładzie niemieckim. Dzieło spotkało się jedynie z szacownym sukcesem, mimo entuzjastycznych ocen wielu krytyków muzycznych i bezwarunkowego wsparcia, jakiego zawsze udzielał mu Franciszek Liszt podczas jego opracowywania, za którym podążał krok po kroku.

Hipoteza, że ​​Franz Servais byłby adoptowanym dzieckiem lub nieślubnym synem, który Franciszek Liszt miałby z Carolyne de Sayn-Wittgenstein lub z Sophie Servais, wywołała uporczywe, ale bezpodstawne plotki.

Uwaga dotycząca datowania: w tym artykule wydarzenia w Rosji są datowane zgodnie z kalendarzem gregoriańskim, używanym w innych krajach (Francja, Belgia itp.); w tym celu do dat miejscowych dokumentów wyrażonych według kalendarza juliańskiego dodano dwanaście dni. Przykład :7 Marca Julian (w Rosji) = 19 marca gregoriański (we Francji, Belgii itp.).

Rodzina

Biografia

1846 . Narodziny Matthieu François Servais on19 marcaw Petersburgu . Został ochrzczony w dniu16 kwietnia.

1847 . Wmurowanie kamienia węgielnego pod Willę Servais w Hal , wybudowaną przez architekta Jean-Pierre Cluysenaara i sfinansowaną z fortuny zdobytej na koncertach ojca wiolonczelisty.

1848 . Jego rodzice biorą ślub cywilny w Hal .

1854 . Prawdopodobna data pierwszego spotkania Franciszka Liszta i Franza Servaisa (8 lat).

1864 . Po maturze rozpoczął naukę muzyki: gry na fortepianie, harmonii i kontrapunktu u Ferdynanda Kufferatha .

1866 . Kieruje chórem kościoła parafialnego Hal . ten26 sierpniaDo 600 XX  -lecia Bazyliki św Martin Halle skomponował Ave Maria . Jego ojciec zmarł dnia26 listopada.

1869 . Od lutego do kwietnia pierwszy pobyt Franza Servaisa u Franciszka Liszta w Weimarze. W tym okresie towarzyszył jej pod koniec marca w Wiedniu w celu stworzenia La Legende de Sainte Élizabeth . Od kwietnia do września studiował w Monachium u Hansa von Bülowa , słuchając wszystkich prób i publicznych wykonań Tristana i Izoldy , które ta ostatnia prowadziła pod koniec czerwca. W sierpniu, brał udział w przygotowaniu premiery od Wagnera L'Or du Rhin . Z dyrygentem Hansem Richterem poznał parę Mendes ( Catulle Mendes i Judith Gautier ) i Villiers de L'Isle-Adam , którzy byli tam z tego samego powodu. Cała piątka jest częścią dziesięciu osób, w szczególności Franz Liszt i Édouard Schuré , którzy dzięki wsparciu Wagnera na emigracji w Tribschen mogą uczestniczyć w przedostatniej próbie, bez dekoracji i kostiumów. Do Monachium przybyli inni francuscy wagnerowie, w szczególności: Camille Saint-Saens , Pauline Viardot , Tourguéniev , Augusta Holmès , Eduard Lassen , Pasdeloup . Wszyscy uczęszczają na generała25 sierpnia, urodziny króla Ludwika II . Tym razem spektakl obejmuje scenografię i kostiumy. To katastrofa, bo inscenizacja jest śmieszna; Hans Richter tak mówi; dyrektor teatru, Karl Perfall, odwołuje go. Judith Gautier ostrzega Wagnera, który jedzie incognito do Monachium (wtedy spotyka go Franz Servais). Nie znaleziono kompromisu. Kreacja nie odbywa się w zaplanowanym terminie: zostaje przełożona o trzy tygodnie (ostatecznie odbędzie się w dniu)22 września 1869). 3 lub4 wrześniaLiszt daje wieczór w Monachium, gdzie spotyka się wielu gości, w tym prawdopodobnie Franz Servais. ten13 września, piątka przybywa do Tribschen, gdzie Wagner zaprosił ich na kilka dni. To właśnie podczas tego pobytu opracowano projekt, aby reprezentować Lohengrin , z Hansem Richterem przy biurku, w Brukseli, gdzie Servais mógł uzyskać niezbędne wsparcie. Może w sobotę nadal są w Tribschen?18 września, kiedy Friedrich Nietzsche , ówczesny profesor w Bazylei, przyjeżdża, aby spędzić tam dwa dni, zgodnie z nawykiem przyjętym od połowy maja. We wrześniu Franz Servais wrócił do Paryża z Mendami. Odnajduje tam Hansa Richtera . Następnie Mendes zostają zaproszeni do Servais, w Hal . Na początku października prawdopodobnie razem odwiedzą Victora Hugo , przejeżdżając przez Brukselę. Franz Servais wysyła Richardowi Wagnerowi w prezencie autograf Beethovena. W ramach podziękowania Wagner prześle mu arkusz albumu ostatniego duetu Zygfryda , pomiędzy Zygfrydem i Brünnhilde. Franz Servais podejmuje kroki, aby Lohengrin wystąpił w Théâtre de la Monnaie w Brukseli, zgodnie z projektem opracowanym przez Wagnera.

1870 . Wtorek22 marca, Lohengrin odbywa się w Królewskim Teatrze La Monnaie pod dyrekcją Hansa Richtera , we francuskiej wersji przez Karola Nuitter , ustawia przez Édouard Desplechin . To światowa premiera w języku francuskim. Przybyli Judith Gautier i Catulle Mendès entuzjastycznie informują o tym w gazetach. Odbędą się 22 spektakle, aż8 maja. Następnie Franz Servais odbył z Lisztem drugi pobyt w Weimarze. W sierpniu i wrześniu towarzyszy jej w Sexard na Węgrzech. Na początku października wrócił samotnie do Wiednia . Następnie, w połowie listopada, odnalazł Liszta w Peszcie , gdzie wraz z nim kontynuował naukę.

1871 . Pod koniec kwietnia dobiega końca długi pobyt Franza Servaisa u Liszta. Wraca do Hal przed połową lipca. ten25 listopadaOlga Janina próbuje zamordować Franciszka Liszta w Peszcie, potem znajduje schronienie w Hal , u Franza Servaisa na kilka miesięcy.

1872 . Olga Janina daje wiele koncertów. Matka Franza, która chce trzymać go z dala od Franza, każe mu odejść. Franz podąża za Olgą: jadą do Monachium i Włoch. Pod koniec maja Franz zostaje sam w Paryżu. W lipcu rozpoczyna swój trzeci pobyt u Franciszka Liszta w Weimarze , przynajmniej do połowy listopada.

1873 . W czerwcu znajdujemy jego ślad: za radą Liszta wziął udział w wielkim konkursie kompozycji muzycznej w Brukseli, zwanym (jak we Francji) „konkursem Prix de Rome”. Konkurs polega na skomponowaniu do muzyki utworu dramatycznego La Mort du Tasse . ten24 lipca, Franz Servais wygrywa pierwszą nagrodę, wyprzedzając czterech innych kandydatów. Dzięki tej cenie będzie mógł wygodnie żyć przez cztery lata. We wrześniu dyryguje kantatą. ten16 październikaFranz Servais zastaje Liszta w Rzymie na czwarty pobyt u niego, do końca roku.

1874 . Wrócił do Hal. W marcu odmówił wystawienia Pucharu pod pretekstem, że nie pozwolono mu się dyrygować. Odrzuca dwie kolaboracje zaproponowane przez francuskich librecistów.

1875 . Planuje współpracę z Armandem Silvestrem przy operze Mérovée czy Fingal .

1876 . W sierpniu uczestniczy w pierwszym festiwalu w Bayreuth . „Liszt, czytając Eurypidesa , wskazał mu bajkę o Ionie, synu Apolla. Franz od razu zrozumiał, jak bardzo może wykorzystać ten piękny motyw. Następnie Servais spędzi cztery miesiące we Włoszech.

1877 . Przyjaciel Judith Gautier , Catulle Mendes i Villiers de L'Isle-Adam , zetknął się z Leconte de Lisle . Dwaj mężczyźni postanawiają wspólnie pracować nad Iôn . Latem poeta zaczyna pisać. Servais zaczyna komponować24 września.

1878 . Przez dziewięć dni Liszt jest obecny w Paryżu jako przewodniczący jury Wystawy Powszechnej , od 9 do18 czerwcawielokrotnie odwiedzał go Franz Servais. Potem wraca do Hala . Wygląd tytułu, wybranego przez Servais, za zgodą Leconte de Lisle  : będzie to L'Apollonide zamiast Iôn . W następnych latach Servais poprosił Leconte de Lisle o wiele zmian.

1880 . W lipcu piąty pobyt Franza Servaisa u Liszta w Weimarze . Gra mu The Apollonide . Liszt opowiada o tym Wielkiemu Księciu Weimaru, który deklaruje, że bardzo chce spotkać się z kompozytorem i posłuchać fragmentów utworu. Umowę umawia Liszt na ten sam wieczór. Franz Servais wykonuje i prezentuje swoje dzieło, dzieląc czas między wyjaśnienia, deklamowane wersety i muzykę. Wielki Książę chcąc usłyszeć resztę utworu, drugi wieczór odbył się u Liszta w dniu10 lipca, podczas której włącza się, na prośbę hrabiny von Meyendorff, odczytanie fragmentów korespondencji Servais z Leconte de Lisle .

1881 . Od końca czerwca do połowy października dobrowolnie izoluje się w Latresne koło Bordeaux, gdzie przyjaciel matki, przełożonej klasztoru, oferuje mu gościnę. Rozwija kompozycję L'Apollonide . W połowie października wrócił do Paryża, aby omówić z Leconte de Lisle napisane sceny. Pod koniec listopada wrócił do Hal.

1882 . Na Wielkanoc wraca do Latresne , przejeżdżając przez Paryż.

1883 . ten13 lutego, Richard Wagner umiera w Wenecji . W czerwcu Franz Servais gra swoją operę na prywatnej sesji przed Auguste-Emmanuelem Vaucorbeilem, dyrektorem opery paryskiej. W lipcu jedzie na festiwal w Bayreuth .

1884 . Od marca do czerwca przebywa w Belgii. W czerwcu na pewno pojechał do Weimaru, aby zobaczyć się z Franciszkiem Lisztem .

1885 . W ramach Wystawy Powszechnej w Antwerpii organizowany jest festiwal na cześć Franciszka Liszta . Liszt jest obecny od 4 do10 czerwca. ten7 czerwca, Franz Servais prowadzi duży koncert hołdowy w wiejskiej sali Wystawy Powszechnej. Następnie przyjmuje Liszta w swoim domu w Hal. ten28 sierpniaumiera jego brat Józef, dotknięty pękniętym tętniakiem.

1886 . Franz Servais jest z pewnością z Lisztem:17 marca, na festiwalu Liszt w Liège  ; między 18 a 19 w Antwerpii, gdzie odpoczywa Liszt; 20 w Brukseli; z20 marca do 3 kwietnia, w Paryżu ; od 20 do27 kwietniaw Antwerpii; ten27 kwietniaw Brukseli; pomiędzy28 kwietnia i 15 maja, w Paryżu. W Paryżu28 marca, podczas trzeciego koncertu sezonu koncertów popularnych w Brukseli wykonywane są dwa niepublikowane utwory Franza Servaisa, bez obecności Liszta: introdukcja do trzeciego aktu L'Apollonide (elegia pogrzebowa i triumfalna) oraz Scena miłosna na podstawie poematu Le Jet d'Eau przez Baudelaire'a . ten31 lipca, Franz Liszt umiera w Bayreuth . ten30 listopada, pierwszy koncert poświęcony twórczości Franza Servaisa w Kole Literacko-Artystycznym w Brukseli.

1887 . W kwietniu odmówił posady dyrygenta w Liège . W październiku dzięki mecenatowi subskrybentów założył firmę koncertów symfonicznych. Swój pierwszy koncert dał w Eden-Théâtre.

1888 . ten8 kwietniapierwszy sezon kończy się ósmym koncertem, z ujemnym wynikiem finansowym. W czerwcu Leconte de Lisle, zirytowany zwlekaniem Servaisa, opublikował w Alphonse Lemerre wersję literacką L'Apollonide . Franz Servais przestał pracować nad muzyką na sześć lat. W teatrze Alhambra drugi sezon zaczyna się w grudniu, na zaledwie sześć koncertów.

1889 . Drugi sezon kończy się w kwietniu. Ale eksperyment nie jest kontynuowany. Franz Servais przyjmuje stanowisko dyrygenta w Teatrze Królewskim w La Monnaie . W ciągu dwóch sezonów 1889/1890 i 1890/1891 będzie reżyserował dzieła wagnerowskie, jednocześnie Édouard Baerwolf będzie reżyserował dzieła francuskie. Emma Mathieu-Langlois zostaje jego towarzyszką i taką pozostanie.

1891 . ten12 stycznia, Franz Servais dyryguje Zygfrydem , prapremiera francuska opery Wagnera. Po sześciu latach całkowitej przerwy wznowił pracę w L'Apollonide .

1893 . ten14 kwietniaumiera jego matka, co pozostawia go w rozpaczy. On pokłócił się ze swoimi szwagrami Ernestem Van Dyckiem i Raymondem de Costerem w sprawie spadku.

1894 . Wznowił ideę towarzystwa koncertowego, tworząc Towarzystwo Nowych Koncertów w Alhambrze. Zaprasza wielu zagranicznych szefów kuchni: Felixa Mottla , Willema Kesa , Charlesa Bordesa , Siegfrieda Wagnera , Vincenta d'Indy . Ale firma trwa tylko sezon. Leconte de Lisle zmarł dnia18 lipca.

1895 . W lutym ubiegał się o stanowisko dyrygenta Scottish Orchestra of Glasgow , ale nie został wybrany. Wraz ze swoją partnerką Emmą Mathieu-Langlois przeniósł się do Asnières w skromnym pawilonie 5 villa des Couronnes.

1899 . Apollonid jest przedstawiony dwukrotnie (29 stycznia oraz 8 lutego) W Teatrze Wielkiego Księcia Karlsruhe , pod dyrekcją Felixa Mottla , w niemieckim tłumaczeniu M lle  Brunnemann . To sukces szacunku. Pierwsze wywołały entuzjastyczne recenzje. W szczególności pierwszy dyrygent Théâtre de la Monnaie , Philippe Flon, postanawia wystawić go w Brukseli . Chcąc narzucić swoją partnerkę Emmę Mathieu-Langlois w roli głównej Kréousy, Franz Servais powoduje niepowodzenie projektu.

1901 . On umarł na13 stycznia, w wieku 54 lat. Nabożeństwo pogrzebowe i pogrzeb odbywają się w Courbevoie  ; Franz Servais mieszka w tej samej piwnicy co Marguerite Langlois, córka jego partnerki, która już tam jestPaździernik 1898. W grobie dołączy do niego jego towarzysz wSierpień 1919. ten22 stycznia, odbywa się w Hal uroczyste nabożeństwo w kościele Braci Mniejszych Konwentualnych ku czci „Franza Mathieu Servaisa, kompozytora”.

Pracuje

Apolonid

Apollonide to główne dzieło Franza Servaisa. To jego jedyna opera, skomponowana do tekstu Leconte de Lisle. Nigdy nie był reprezentowany w swojej oryginalnej wersji. Idąc za przykładem Richarda Wagnera, Franz Servais używa terminu „dramat muzyczny” zamiast „opery” na określenie swojej twórczości. Dokładniej, w obu redagowanych wersjach strony tytułowe różnią się nieznacznie: „dramat (liryczny lub muzyczny) w trzech (częściach lub aktach) i pięciu obrazach”. "

Poezja ustawiona na muzykę

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. „Franz” nie jest jego prawdziwym imieniem. Jest to z pewnością czułe imię, którym posługiwali się jego rodzice, jeszcze zanim poznał Franciszka Liszta.
  2. Na przykład Martin Gregor-Dellin pisze w przypisie w Journal de Cosima Wagner, Gallimard, tom I , 1977, s.  183  : „Syn Karoliny von Sayn-Wittgenstein i Liszta…”
  3. 13 stycznia gregoriańskiego kalendarza odpowiada 1 st  stycznia w kalendarzu juliańskim użytkowania w Rosji.
  4. Uczestniczyli w premierze: Choudens, André Messager , Gailhard, Stoumon, Eduard Lassen, Catulle Mendes , Judith Gautier , Louise Derscheid...

Bibliografia

  1. Biografia
  2. Zob. Malou Haine, 1996, rozdz. 1, Franz Servais, nieślubny syn Franciszka Liszta?
  3. Relacja: Kantata Prix de Rome została wykonana dzisiaj w sali Pałacu Książęcego. Wielki konkurs kompozycji muzycznej był w tym roku wydarzeniem. Zwycięzcą został pan Franz Servais, najstarszy syn słynnego wiolonczelisty. Jest młodym dwudziestoośmioletnim mężczyzną. Swoje zajęcia prowadził trochę na przygodę, ucząc się muzyki najpierw u MF Kufferatha, znakomitego nauczyciela kontrapunktu w Królewskim Konserwatorium w Brukseli, potem w orkiestrach i teatrach, w dziełach, a zwłaszcza w dziełach. Pocierał ramiona ze światem, artystami i miał szczęście zasięgnąć rady Liszta. Jego sukces był nie mniej niespodzianką. Miał do czynienia z silną częścią. To był pierwszy raz, kiedy startował. Wręcz przeciwnie, jego młodzi rywale już walczyli, a dwóch z nich zdobyło nominacje w poprzednich rozgrywkach. Wreszcie okazuje się, że średnia dla tegorocznych zawodów jest bardzo wysoka. Tak więc publiczność była ciekawa kantaty koronowanej. Nie musiał żałować swojej ciekawości. Kantatę laureatki wykonała orkiestra i młode dziewczęta z klasy śpiewu zespołowego Konserwatorium pod kierunkiem kompozytora, przy pomocy towarzystwa chóralnego Roland de Lattre , który przybył z Hal, by służyć współobywatelowi. , ponieważ pan Franz Servais pochodzi z Hal, podobnie jak jego ojciec, wybitny wirtuoz, i jego młodszy brat, pan Joseph Servais, który kontynuuje nauczanie ojca w Konserwatorium. Kantata zrobiła ogromne wrażenie. Śmierć Cup , takie jest przedmiotem. W muzyce dominuje wpływ wagnerowski, w którym partia wokalna zostaje potraktowana w dramatycznej narracji, skomentowana i zabarwiona przez orkiestrę. Temat jest dobrze zrozumiany. Całość jest elegancka, a detale dowcipne. Muzyka z emocją podąża za poetyckim ruchem tekstów, a kolorystyka instrumentalna jest zarówno jasna, jak i genialna. Jest to dzieło pełne młodości i życia, szczerze mówiąc obietnica. M. Franz Servais wydaje się być wezwany do pisania dla teatru. Publiczność i orkiestra zgotowała mu gorącą owację. Ch.T. (Le Ménestrel, niedziela 21 września 1873, s. 349), tekst o Gallicy.
  4. Octave Mirbeau .
  5. Jean-Marc Luce L'Apollonide Franza Servaisa i Leconte de Lisle'a, ze względu na odkryciu , w „Anabases, tradycji i otrzymanie starożytności É.RASME”, Uniwersytet Tuluza-Jean-Jaures n O  24, 2016.

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne