Fikcja prawnicza

Fikcja prawna to pojęcie związane z prawem , definicja jest następująca:

„Artefakt techniki prawnej (w zasadzie zarezerwowany dla suwerennego ustawodawcy)”, „kłamstwo prawa” (i korzyść tego ostatniego) polegające na „działaniu jak gdyby”, zakładając fakt sprzeczny z rzeczywistością, w celu wywołania skutku prawa ”. "

Słownictwo prawnicze

Definicja ta otwiera się na pojęcia „sztuczności prawnej”, „suwerennego prawodawcy” i „skutku prawnego”.

Ewolucja prawa i komentarz

Od czasów starożytnych prawo rzymskie bardzo korzystało z tego pojęcia, które można porównać do aktu mowy . Niemiecki prawnik Rudolf von Jhering (1818-1892) uznał to za „techniczne kłamstwo konsekrowane z konieczności” .

Ta manipulacja rzeczywistością, oparta na logice prawa, może dotyczyć faktu, sytuacji lub normy. Polega ona albo na zaprzeczaniu, albo na świadomym dochodzeniu do domniemanej prawdy w celu doprowadzenia debaty nie na podstawie dowodu, ale na dole.

Materialne źródła prawa, ustawodawstwa lub orzecznictwa odwołują się do fikcji, aby utrzymać kontrolę nad rzeczywistością.

Prawa zwyczajowe lub pretoriańskie, zwłaszcza systemy prawa zwyczajowego , tradycyjnie w dużym stopniu wykorzystują fikcje prawne.

Przykłady

Uwagi i odniesienia

  1. "Legal fiction", W: G. Cornu (pod kierownictwem), Słownictwo prawne , zbiór Quadriges, Paryż, PUF, 2007.
  2. Serge Braudo, „  Infans conceptus  ” , na Dictionnaire-juridique.com (dostęp 21 lutego 2013 ) .

Bibliografia