Ferdinand I er de Medici Ferdinando I de 'Medici | |
Ferdynand I er de Medici w stroju kardynała. | |
Biografia | |
---|---|
Narodziny |
30 lipca 1549 Florencja ( Toskania ) |
Śmierć |
3 lutego 1609 Florencja |
Kardynał Kościoła Katolickiego | |
Utworzony kardynał |
w 1562 przez papieża Piusa IV |
Tytuł kardynała |
Kardynał-diakon z Santa Maria w Domnica kardynał-diakon S. Eustachio kardynał-diakon S. Maria in Via Lata |
(en) Informacja na www.catholic-hierarchy.org | |
Ferdinand I er de Medici (po włosku : Ferdinando I de 'Medici ), urodzony we Florencji dnia30 lipca 1549 i martwy 3 lutego 1609jest toskańskim duchownym i politykiem .
Był to wielki książę Toskanii od 1587 do 1609, zastępując swojego niepopularnego najstarszego brata Franciszka I er de Medici , otruty. Poślubił swoją córkę, swoją siostrzenicę Marie de Medicis , w 1600 roku z królem Francji Henrykiem IV .
Ferdinand I er de Medici to czwarty syn Cosimo I st Medici i Eleonora Alvarez de Toledo (1522-1562), córką hiszpańskiego namiestnika Królestwa Neapolu Don Pedro Alvarez de Toledo .
Został mianowany kardynałem w 1562 roku w wieku 14 lat. Jego brat Franciszek I er de Medici wielki książę Toskanii od 1574; rządząc w despotyczny, biedny suwerenny sposób, wywołał skandal, gdy po śmierci żony w 1578 r. poślubił swoją kochankę Biancę Capello . Śmierć François i Bianki, 19 i 20 października 1587 r., od dawna przypisywana jest zatruciu, którego dopuścił się Ferdynand po obiedzie myśliwskim w jego domu (akt zgonu wspomina malarię ). Ferdynand został więc następcą François w 1587 roku w wieku 38 lat . W Rzymie , jako kardynał, Ferdynand wykazał się już zręcznością administratora. Tam założył willę Medici , dla której nabył wiele dzieł sztuki, które następnie sprowadził do Florencji podczas wstąpienia na tron wielkiego księcia Toskanii.
Trzymał tytuł kardynała, nawet po uzyskaniu wielkiego księcia, aż do 1589 roku, kiedy ożenił się z powodów dynastycznych, siostrzenica króla Henryka III Francji , księżniczka Christine Lotaryngii , córki księcia Karola III Lotaryngii i późnym Claude Francji z okazji hucznych uroczystości . Księżniczka była ulubioną wnuczką kuzynki Wielkiego Księcia, królowej Francji Katarzyny Medycejskiej .
Para ma 8 dzieci:
On i jego rodzina zajmują Pałac Pitti , który wcześniej służył do przyjmowania oficjalnych gości i okazjonalnych imprez dworskich. Zainstalował tam kolekcję sztuki Medici.
Kiedy zmarł w 1609 roku, najstarszy z jego czterech synów, Cosimo II de Medici , odziedziczył koronę wielkiego księcia w wieku 19 lat. Claude (1604-1648), jedna z jego czterech córek, poślubiła Fryderyka Ubaldo della Rovere , księcia Urbino .
Ferdynand I er de Medici | |
Tytuł | |
---|---|
Wielki Książę Toskanii | |
19 października 1587 - 7 lutego 1609 | |
Poprzednik | François I er de Medici |
Następca | Cosimo II z Medici |
Biografia | |
Dynastia | Rodzina Medyceuszy |
Data urodzenia | 30 lipca 1549 |
Miejsce urodzenia | Florencja |
Data śmierci | 7 lutego 1609 (w wieku 59 lat) |
Miejsce śmierci | Florencja |
Pogrzeb | Kaplice Medyceuszy |
Tata | Cosimo I st Toskanii? |
Matka | Eleonora z Toledo |
Małżonka | Christine z Lotaryngii |
Dzieci |
Cosimo II de Medici Marie-Madeleine de Medici Catherine de Medici Carlo de 'Medici Claude de Medici |
Dziedzic | Cosimo II z Medici |
Wielcy Książęta Toskanii | |
Pod wieloma względami, Ferdinand I st jest przeciwieństwem swojego brata, François I er , które go poprzedziły. Przystępny i hojny, panujący w łagodny sposób, przywrócił system sprawiedliwości i naprawdę troszczył się o dobro swoich poddanych. Pod jego rządami Toskania odzyskuje niepodległość, którą porzucił jego brat.
Ferdinand I st zachęca do handlu; zgromadził dużą fortunę dzięki bankom Medici , założonym w największych miastach Europy. W 1591 i 1593 proklamował ustawy Livornese , które zapewniały immunitet, przywileje i zwolnienia kupcom, niezależnie od ich pochodzenia, a także gwarantowały wolność wyznania i tolerancję wobec Żydów i heretyków. Livorno staje się azylem dla hiszpańskich Żydów wygnanych z Hiszpanii w 1492 r. oraz wszystkich prześladowanych cudzoziemców. Powitał na swoim dworze Roberta Dudleya , naturalnego syna zmarłego hrabiego Leicester, prawdziwego eksperta morskiego, który uczynił port Livorno najnowocześniejszym arsenałem na Morzu Śródziemnym . Ferdynand ulepszył port Cosimo i zbudował kanał zwany Naviglio , zmieniając część wód Arno , co znacznie ułatwiło handel między Florencją a Pizą . Promuje projekt nawadniania w Val di Chiana , który umożliwia uprawę ziemi wokół Pizy i Fucecchio oraz w Val di Nievole.
Jej polityka zagraniczna zmierza do wyzwolenia Toskanii spod hiszpańskiej dominacji, w szczególności poprzez zbliżenie się do Francji.
Po zabójstwie Henryka III Francji w 1589, Ferdynand I st obsługiwane Francji Henryka IV w jego walce z Ligi Katolickiej . Pożycza też pieniądze królowi i zachęca go do przejścia na katolicyzm . Ferdynand użyje swoich wpływów, aby zmusić papieża do zaakceptowania nawrócenia Henryka IV.
Mimo tych obaw, Henry nigdy nie nagrodzony Grand Duke dla tych usług, a Ferdinand I er zatem ponownie skupia się na swojej niezależności tak kochał. Mimo to poparł Filipa III Hiszpana w jego kampanii w Algierii i Świętego Cesarstwa Rzymskiego w walce z Turkami. Uzyskał także formalną inwestyturę w Sienie , którą podbił jego ojciec, i mocno rozwinął flotę toskańską, która odniosła zwycięstwa nad piratami, a także nad flotą turecką (zwłaszcza na przylądku Celidonio ,20 października 1608).
Freski odtwarzają jego wyczyny w Pałacu Pitti we Florencji.