Rzymskie święta religijne

W starożytnym Rzymie , rzymskie święta religijne , mieszka przejawy religii , są wpisane w kalendarzu . Było tylko 55 dni roboczych, pozostałe dni były świętami religijnymi i innymi okazjami do radowania się z celebrowania bogów .

Święta państwowe ( feriae publicae ) są w większości stałe ( stativae ), pozostałe są ruchome ( indictivae ) lub wyjątkowe ( imperativae ).

Na każdym etapie życia miasta odbywała się odpowiednia uroczystość. Rzymianie obchodzili święta prawie co drugi dzień: święta dawały początek ceremoniom ofiarnym, często dziwnym i niejasnym obrzędom lub igrzyskom.

Było w Rzymie , z czasów republikańskich, 45 dni świąt religijnych i około sześćdziesięciu dni publicznych igrzysk. W ramach Cesarstwa odbędzie się do 175 dni festiwali z okazji urodzin cesarzy rzymskich , a nawet ich rodzin. W Fastes przez Owidiusza , niewątpliwie napisany trochę po roku 1, są głównym źródłem dla poznania święta pierwszych sześciu miesiącach roku.

Główne ceremonie religijne i publiczne

Stycznia ( Januarius )

Luty ( februarius )

Mars ( Marcjusz )

kwiecień ( Aprilis )

maj ( Maius )

czerwiec ( czerwiec )

Lipiec ( Juliusz )

sierpień ( August )

wrzesień ( wrzesień )

Październik ( Październik )

listopad ( listopad )

grudzień ( grudzień )

Przebieg ceremonii

Rzymianie przywiązywali wielką wagę do rygorystycznego przestrzegania obrzędów: niedopatrzenie, zaniedbanie, zobowiązanie do ponownego rozpoczęcia całej ceremonii.

Modlitwy, śluby i ofiary były zwyczajnymi praktykami wiernych.

Kult boga odprawiano przed jego świątynią, wokół ołtarza lub na świeżym powietrzu.

Uwagi i referencje

  1. Xavier Darcos , Lover's Dictionary of Ancient Rome , EDI8,2011, 513  pkt. ( czytaj online ) , "Kalendarz, od księżyca do słońca".
  2. Owidiusz, Posty I, Janvier Owidiusz, Posty 1,705-708.
  3. François Clément i Viton de Saint-Allais, Sztuka weryfikacji dat faktów historycznych, inskrypcji, kronik i innych starożytnych zabytków sprzed ery chrześcijańskiej , Moreau,1820( czytaj online ) , s.  413.
  4. SABBATHIER (François) Słownik inteligencji autorów klasycznych, grecki i ..., (1775), t.18, s. 41.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Źródła