Ezzat Husrieh
Ezzat Husrieh
| Narodziny |
1914 Damaszek |
|---|---|
| Śmierć |
1975 lub 4 listopada 1975 Damaszek |
| Narodowość | syryjski |
| Zajęcia | Dziennikarz , historyk , polityk |
| Stronie internetowej | www.al-alam.com |
|---|
Ezzat Husrieh (ur. 1914 w Damaszku , zm. 1975) był znanym syryjskim dziennikarzem , autorem, redaktorem i badaczem. Wniósł wkład do kilku książek w Bibliotece Arabskiej, a słynna gazeta Al-Alam (in) nieprzerwanie kształtowała opinię publiczną w Syrii przez dwie dekady.
Pierwsze życie
Ezzat Husrieh urodził się w wybitnej rodzinie w Damaszku , gdzie kształcił się w swoich szkołach podstawowych, a następnie kontynuował naukę w Najwyższej Arabskiej Akademii Tłumaczeń. W 1932 r. Zaczął pisać cotygodniowe felietony do dziennika Al-Sha . Rok później był współzałożycielem Syndykatu Syryjskiego w Damaszku i pomógł założyć oddziały w Aleppo , Homs i Hama .
Kariera
W 1936 r. Husrieh sprzymierzył się z Abd al-Rahmanem Shahbandarem, przywódcą syryjskiej opozycji wobec reżimu prezydenta Hachema al-Atassiego w bloku narodowym . Shahbandar i Husrieh wypowiedzieli się przeciwko traktatowi francusko-syryjskiemu podpisanemu przez Atsasi w Paryżu w 1936 r., Który obiecywał niepodległość Syrii od Francji na okres dwudziestu pięciu lat.
Husrieh argumentował, że blok narodowy udzielił Francuzom zbyt wielu koncesji, w tym prawa do utrzymywania baz wojskowych w Syrii na wypadek wojny w Europie . Jamil Mardam Bey, architekt traktatu z 1936 r., Który wkrótce potem został premierem, zamknął al-Sha i umieścił Husrieha pod 24-godzinnym nadzorem. Husrieh odpowiedział, publikując al-Istifham zatytułowany z tajnej broszury (Znak zapytania), w którym krytykował Blok Narodowy i całe jego kierownictwo, oskarżając ich o ustanowienie dyktatury w Syrii. W 1942 roku , po śmierci Shahbandara, Husrieh dołączył do Al-Istiqlal al-Arabi (Arab Independence), kolejnej publikacji antyblokowej i służył jako jej redaktor. W maju 1944 r. Izzat Husrieh założył w Damaszku własną wieczorną gazetę pod tytułem Al-Alam (Flaga), stając się redaktorem. Kiedy Blok uzyskał niepodległość Syrii w 1946 r. , Husrieh złagodził swoją krytykę wobec nich i sprzymierzył się z następcą Bloku, Partią Narodową. Od 1944 do 1947 roku , jego kariera była wspierana przez premiera Sad Allah al-Dżabiri, który pomógł licencję Husrieh nabyć Al-Alam, aż do śmierci w 1947 roku .
W latach czterdziestych Husrieh pisał dla popularnego Damascus Everyday, al-Qabas (The Brandon). Kiedy Syria i Egipt połączyły się, tworząc Zjednoczoną Republikę Arabską (UAR) w lutym 1958 r. , Skrytykował wojskową dyktaturę prezydenta Jamala Abd al-Nasera i powitał zamach stanu, który obalił związek we wrześniu 1961 r . Od 1961 do 1963 roku sprzymierzył się z rządem prezydenta Nazima al-Qudsiego po Naseru, który podobnie jak Husrieh wspierał Szahbandara w młodości. W marcu 1963 roku do władzy doszedł Komitet Wojskowy Partii Baas i obiecał zwrócić ZAR. Funkcjonariusze zamknęli gazetę Husrieha, wyrzekli się jego praw obywatelskich i zmusili go do przejścia na emeryturę. Husrieh pozostał w Syrii i do 1970 roku pracował jako redaktor bez pisania artykułów w prasie.
Służba publiczna
Husrieh współpracował również z zespołem wykopaliskowym przy renowacji zabytków i pomógł zbudować kilka meczetów w Damaszku. Był współzałożycielem komitetu, który ma pomóc chronić stare dzielnice syryjskiej stolicy i powołał inny komitet do monitorowania praw człowieka w syryjskich więzieniach.
Izzat Husrieh zmarł w Damaszku 4 listopada 1975 roku.
Wybrane prace
- Shoruoh Resalat Al Sheikh Arslan
- Al Aref bil Lah Al Sheikh Ahmad Al Haron
Bibliografia
- Sami Moubayed, Steel and Silk (2005)
- George Faris, Man Hum fi al-'Alam al-Arabi? (1957)
- Abd al-Ghani Itri, Alam wa Mubdioun (1999)
- Hashim Uthman, Al-Sahafa al-Sourriyya: Madiha wa Hadiruha (1997)
- Dr Mehyar Al-Mulouhi, Mujam al-Jarae'd al-Sourriyya: 1965–1865 (2002)