Poseł do Reichstagu |
---|
Narodziny |
14 lutego 1846 Wurzen |
---|---|
Śmierć |
12 stycznia 1908(61 lat) Lipsk |
Narodowość | Niemiecki |
Zajęcia | Polityk , profesor uniwersytetu , statystyk |
Pracował dla | Uniwersytet w Lipsku |
---|---|
Partia polityczna | Narodowa Partia Liberalna |
Ernst Hasse , urodzony dnia14 lutego 1846w Wurzen w Saksonii i zmarł w Lipsku dnia12 stycznia 1908, jest niemieckim nacjonalistą i politykiem.
Reprezentował Partię Narodowo-Liberalną w Reichstagu od 1893 do 1903 roku. Z zawodu profesor statystyki i uniwersytetu w Lipsku, znany jest jako jeden z założycieli Ligi Panniemieckiej ( po niemiecku Alldeutscher Verbanden ) 1891, liga, którą prowadził od 1893 do 1908 roku, data jego śmierci.
Wiadomo, że ta silnie antysemicka liga promowała przesadny nacjonalizm i silną niemiecką dumę. Opowiadał się również za zjednoczeniem wszystkich niemieckojęzycznych narodów Europy w obszarze zwanym Wielkimi Niemcami ( po niemiecku Grossdeutschland ) i wykazał silną wolę ekspansjonistyczną. Ponadto twierdził, że jest to tylko wewnątrzeuropejska kolonizacja i został zainspirowany pismami Houston Chamberlain oraz Josepha Arthura de Gobineau - dwóch twórców myśli rasistowskiej - oraz jego słynnego eseju o nierówności ras ludzkich (1853 - 1855).
Hasse napisał także trzytomowe studium zatytułowane „ Polityka niemiecka ( Deutsche Politik )” w latach 1905–1907, w którym dokładnie opisał ambicje ruchu panniemieckiego w Niemczech: „Ta zasada jest bardzo prosta. Polega ona na potrzebie, wspólnej dla wszystkich istot żywych, uzyskania jak największej przestrzeni dla ich działalności [zwróćmy uwagę na aluzję do Lebensraum , przestrzeni życiowej postulowanej przez pangermanistów]. Jeśli w naszych roszczeniach możemy rościć sobie prawa do byłych niemieckich posiadłości kolonialnych, tym lepiej. Ale to nie jest konieczne. Istotne jest, aby wziąć pod uwagę potrzeby wojskowe, które w przyszłości, podobnie jak w przeszłości, mogą koniecznie wymagać aneksji działek obcej ziemi.
Zdrowy egoizm rasy nakazuje nam raczej zakładać nasze przejścia graniczne na obcym terytorium, jak to zrobiliśmy w Metz [w 1870 r.], Zamiast pozostawać niepotrzebnie w granicach skolonizowanej przez nas domeny. [...] Te przyszłe ziemie kolonialne to [...] rozległe terytoria okupowane przez Polaków, Czechów, Madziarów, Słowaków, Słoweńców, Ladynów, Retetów, Walonów, Litwinów, Estończycy i Finowie. Dopóki terytoria tych małych ludów, które nie nadają się do tworzenia państw narodowych, nie zostaną rozdzielone między duże państwa Europy Środkowej, Europa nigdy nie będzie mogła i nigdy nie zazna pokoju. Taka dystrybucja będzie oczywiście kosztować ciężkie wojny ”. - Deutsche Grenzpolitik ( niemiecka polityka przedłużania granic ), Monachium, 1906.