Data urodzenia | 12 grudnia 1946 |
---|---|
Miejsce urodzenia | São Paulo , Brazylia |
Narodowość | brazylijski |
Lata działalności | 1970-1980 |
---|---|
Jakość | Kierowca rajdowy |
Lata | Stabilny | 0C.0 ( V. ) |
---|---|---|
1970 - 1973 | Lotos | 38 (9) |
1974 - 1975 | Mclaren | 28 (5) |
1976 - 1980 | Fittipaldi Motoryzacja | 74 (0) |
Liczba wyścigów | 149 |
---|---|
Pozycje na biegunach | 6 |
Podia | 35 |
Zwycięstwa | 14 |
Mistrz świata | 2 ( 1972 , 1974 ) |
Międzynarodowa Galeria Sław Sportów Motorowych 2003
Emerson Fittipaldi ( São Paulo ,12 grudnia 1946) jest byłym brazylijskim kierowcą wyścigowym . Był przede wszystkim pierwszym kierowcą ze swojego kraju, który dwukrotnie wygrał mistrzostwa świata Formuły 1 (w 1972 i 1974 ), a także mistrzostwa CART ( 1989 ) i Indianapolis 500 ( 1989 i 1993 ). Został członkiem Światowej Akademii Sportu Laureus .
Emerson Fittipaldi to młodszy brat Wilsona Fittipaldiego , byłego właściciela stajni Fittipaldi. Jest wujem pilota Christiana Fittipaldiego . Żonaty z Marią Heleną od 1970 do 1982 roku, mieli razem troje dzieci, Julianę, Jaysona i Tatianę, która poślubiła Maxa Papisa . W połowie lat 80. poślubili Teresę po raz drugi, mają córkę Joanę i syna Lucę. W 2012 roku Emerson Fittipaldi poślubił Rossanę Fanucchi w São Paulo, mieszkając z nią przez jedenaście lat. Mają syna, Emersona, urodzony w 2007 roku, a córkę Vittoria, urodzonego na początku lat 2012. Jego trzech wnuków Pietro Fittipaldi , urodzony w 1996 roku, Enzo Fittipaldi , urodzonego w 2001 roku i Emerson Fittipaldi Jr , urodzonego w 2006 roku [1] są również piloci.
Emerson Fittipaldi zaczynał jako mechanik, potem ścigał się na motocyklu i przeszedł do kartingu . W swoim drugim sezonie jednomiejscowym zdobył tytuł brazylijskiej Formuły Vee w wieku 21 lat . W 1969 wylądował w Wielkiej Brytanii , by ścigać się w Europie, z ambicją przekonania kierowników zespołów o swoim talencie w ciągu trzech miesięcy. Po kilku miejscach na podium i pierwszych zwycięstwach ( mistrz Wielkiej Brytanii Formuły 3 na Lotus-Ford-Holbay w Lombank F3), Emerson został zatrudniony przez Jima Russella , właściciela zespołu Formuły 3 . Natychmiast ciąg zwycięstw, do punktu, od razu przyciągają uwagę Colin Chapman , projektanta Lotus , którego celem jest wspieranie austriacki kierowca Jochen Rindt w sezonie 1970 w Formule 1 . Śmierć Jochena Rindta wwrzesień 1970bardzo szybko stawia młodego Fittipaldiego przed ciężkimi obowiązkami. Wygrywając w swoim piątym Grand Prix na torze Watkins Glen w Stanach Zjednoczonych , bardzo przyczynił się do pośmiertnego tytułu mistrza świata austriackiego kierowcy.
Ta gwałtowna epidemia, jedna z najbardziej olśniewających w historii sportów motorowych, natychmiast umieszcza młodego brazylijskiego kierowcę wśród faworytów do tytułu mistrza świata. Wciąż w Lotusie w 1971 roku , nawet jeśli nie wygrał żadnego wyścigu, zajął szóste miejsce w mistrzostwach ( 16 punktów ) i pokazał swoje ambicje na kolejny sezon. W 1972 roku wygrał Race of Champions i BRDC International Trophy w dwóch wyścigach niemistrzowskich, a następnie, z 61 punktami i pięcioma zwycięstwami w dwunastu zawodach, został mistrzem świata F1 z 16 punktami przewagi nad dwukrotnym mistrzem świata Jackie Stewart . W wieku 25 lat i 9 miesięcy Emerson Fittipaldi zostaje najmłodszym mistrzem świata w historii Formuły 1 . Rekord ten utrzyma się do 2005 roku i tytuł mistrza świata Hiszpana Fernando Alonso , który ma 24 lata od29 lipca 2005 r..
Z trzema zwycięstwami w pierwszych czterech rundach sezonu 1973 , Fittipaldi wydaje się odnosić sukcesy. Ale kontuzja podczas prywatnego treningu kończy jego triumfalny marsz po drugi tytuł i pozwala Jackie Stewartowi zemścić się, zapewniając sobie trzecią koronę. W 1974 roku został zwerbowany do zespołu McLaren, z którym zdobył tytuł drugiego mistrza świata ( 55 punktów , 3 zwycięstwa ).
W 1976 roku Emerson Fittipaldi niespodziewanie dołączył do swojego brata Wilsona w nowym brazylijskim zespole Copersucar-Fittipaldi , który został założony rok wcześniej i który wlokł się na koniec siatki. Dla podwójnego mistrza świata, który przekonał Jo Ramíreza do przyłączenia się do projektu, jest to wielkie wyzwanie. Jego kwalifikacja do piątego miejsca w pierwszym Grand Prix sezonu u siebie sugeruje możliwy postęp, ale to się nigdy więcej nie powtórzy w ciągu pięciu lat rodzinnej współpracy. Coraz lepiej, rok 1978 zaczyna się pięknym drugim miejscem w Rio przed szalonym brazylijskim tłumem. Oprócz szczęśliwego podium na Long Beach w 1980 roku , Emerson widział dwa katastrofalne ostatnie sezony i postanowił rzucić się w ręcznik.
Mimo wszystko nadal wierzy w potencjał zespołu, który nosi jego imię, przez dwa sezony będzie się nim kierował, w latach 1981 i 1982 , prowadząc przyszłego mistrza świata Keke Rosberga i Chico Serrę . Ale pod koniec tych dwóch nowych lat rodzina i sponsorzy muszą zdecydowanie opuścić kurtynę.
Po nieudanej próbie powrotu do Formuły 1 na początku sezonu 1984 , Fittipaldi opuścił F1 i przeniósł się do Stanów Zjednoczonych , aby ścigać się w mistrzostwach CART . Jedna z gwiazd północnoamerykańskich sportów motorowych, Fittipaldi wygrał mistrzostwa CART w 1989 roku . Dwukrotnie wygrał pierwszą imprezę serii, Indianapolis 500 , w 1989 i 1993 roku na słynnym torze Indianapolis Motor Speedway . Został również wicemistrzem CART w 1993 i 1994 roku. W lipcu 1996 roku uległ poważnemu wypadkowi na Michigan International Speedway i postanowił zakończyć karierę w lutym 1997 roku, po rekonwalescencji.
We wrześniu 1997 roku padł ofiarą wypadku z mikrolotem podczas przelotu nad swoją plantacją pomarańczy i wyszedł z niego z prostym bólem pleców.
Dziewięć lat po przejściu na emeryturę w 2005 roku, Emerson Fittipaldi powrócił do rywalizacji w Grand Prix Masters, w której zmierzył się z dawnymi chwałami Formuły 1 i zajął drugie miejsce w pierwszym wyścigu i nie zdobył żadnych punktów w pozostałych dwóch wyścigach. . W 2008 roku wraz ze swoim bratem Wilsonem brał udział w brazylijskich mistrzostwach GT3; z dwoma miejscami na podium zajmuje dwunaste miejsce w serii.
Następnie przestał konkurować, aby w 2011 roku zostać prezesem serwisu informacyjnego o sportach motorowych Motorsport.com . W 2014 roku , w wieku 67 lat , ponownie zasiadł za kierownicą podczas 6-godzinnego wyścigu w Sao Paulo , w ramach długodystansowych mistrzostw świata FIA w kategorii GTE Am , w Ferrari 458 Italia GT2 firmy AF Corse .
W 2016 roku firma Emerson Fittipaldi z siedzibą w Fittipaldi Motors wraz z Pininfariną i HWA AG stworzyła swój pierwszy samochód sportowy, Fittipaldi EF7 (in) .
Pora roku | Stabilny | Rama | Silnik | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1971 | Złoty Liść Team Lotus | Lotos 72 | Ford V8 |
ARG Abd. |
ŻE Abd. |
SPR 7 |
RIN | OUL |
VIC 2 |
|||||||||||||||||
Lotos 56B | Turbina gazowa P&W |
ROC Abd. |
INT Abd. |
|||||||||||||||||||||||
1972 | John Player Team Lotus | Lotos 72D | Ford V8 |
ROC 1 |
BRA Abd. |
WEWN 1 |
OUL 2 |
POWT 1 |
VIC Abd. |
|||||||||||||||||
1973 | John Player Team Lotus | Lotos 72 | Ford V8 |
ROC Abd. |
INT Abd. |
|||||||||||||||||||||
1974 | Marlboro Team Texaco | McLaren M23 | Ford V8 |
PRE 1 |
ROC 3 |
WEWN |
||||||||||||||||||||
1975 | Zespół Marlboro McLaren | McLaren M23 | Ford V8 |
ROC 5 |
WEWN 2 |
SUI Abd. |
||||||||||||||||||||
1978 | Fittipaldi Motoryzacja | Fittipaldi F5A | Ford V8 |
WEWN 2 |
||||||||||||||||||||||
1980 | Zespół Skol Fittipaldi | Fittipaldi F7 | Ford V8 |
ESP 5 |
||||||||||||||||||||||
Podpis: tutaj |
Rok | Stabilny | Rama | Silnik | wyjazd | Przyjazd |
---|---|---|---|---|---|
1984 | DOWCIP | Marsz | Cosworth | 23 rd | 32 nd |
1985 | Patryk | Marsz | Cosworth | 5 th | 13 tys |
1986 | Patryk | Marsz | Cosworth | 11 th | 7 th |
1987 | Patryk | Marsz | Chevrolet | 33 tys | 16 th |
1988 | Patryk | Marsz | Chevrolet | 8 th | 2 nd |
1989 | Patryk | Penske | Chevrolet | 3 rd | Zwycięzca |
1990 | Penske | Penske | Chevrolet | 1 st | 3 rd |
1991 | Penske | Penske | Chevrolet | 15 th | 11 th |
1992 | Penske | Penske | Chevrolet | 11 th | 24 th |
1993 | Penske | Penske | Chevrolet | 9 th | Zwycięzca |
1994 | Penske | Penske | Ilmor - Mercedes | 3 rd | 17 th |
1995 | Penske | Lola | Ilmor - Mercedes | Niekwalifikowany |