| Narodziny |
1904 lub 18 marca 1904 London Borough of Lewisham |
|---|---|
| Śmierć |
1979 lub 24 września 1979 Yeovil |
| Narodowości |
Brytyjski niemiecki |
| Trening |
Uniwersytet Reńskiego Fryderyka Williama z Uniwersytetu w Bonn w Kolonii |
| Zajęcia | Pisarz , tłumacz |
| Pracował dla | Uniwersytet Londyński |
|---|---|
| Pole | Buddhology |
| Religia | buddyzm |
| Partia polityczna | Partia Pracy |
Eberhart (Edward) Julius Dietrich Conze (1904-1979) to anglo-niemiecki uczony najbardziej znany ze swoich pionierskich tłumaczeń tekstów buddyjskich .
Edward Conze urodził się w Londynie , miał niemieckie, francuskie i holenderskie korzenie. Jego ojciec należał do niemieckiej szlachty ziemskiej, a matka do tego, co sam nazwałby „ plutokracją ”. Jego świta była protestantką, chociaż jego matka została katoliczką pod koniec jej życia. Wydaje się, że miał trudne relacje z matką. Conze twierdził, że przez swoją rodzinę jest spokrewniony z Fryderykiem Engelsem .
Urodzony w Anglii (mieszkał tam jego ojciec, będąc wicekonsulem Niemiec), posiadał obywatelstwo brytyjskie. Studiował na różnych niemieckich uniwersytetach, uzyskując doktorat na Uniwersytecie w Kolonii w 1928 r. Następnie kontynuował studia podoktoranckie z filozofii porównawczej, europejskiej i indyjskiej na Uniwersytecie w Bonn i Hamburgu . Conze miał talent do języków i w wieku dwudziestu czterech lat znał czternaście, w tym sanskryt. Jak wielu Europejczyków zetknął się z teozofią dość wcześnie , równie poważnie zainteresował się astrologią : przez całe życie pozostał wielkim astrologiem. Będąc jeszcze młodym człowiekiem, napisał bardzo ważną książkę The Principle of Contradiction .
Conze stanowczo sprzeciwiał się dojściu Hitlera do władzy i ideologii nazistowskiej, wstąpił do partii komunistycznej , nawet poważnie studiując myśl marksistowską. Kiedyś był liderem ruchu komunistycznego w Bonn , aw swojej autobiografii Pamiętniki współczesnego gnostyka opowiada o organizacji komunistycznych gangów ulicznych w Hamburgu , które na krótko zagrażały jego życiu.
W 1933 r. Wyjechał do Anglii, uprzednio starając się odnowić obywatelstwo brytyjskie; przybył tam w wieku dwudziestu dziewięciu lat, praktycznie bez pieniędzy i majątku. Mieszkał tam ucząc języka niemieckiego, zwłaszcza podczas zajęć wieczorowych. Został członkiem Partii Pracy , gdzie spotkał wiele osobistości i intelektualistów, którzy nie zrobili na nim większego wrażenia. Był jednak pod wrażeniem Sekretarza Stanu ds. Edukacji, przewodniczącej Partii Pracy i posłanki Ellen Wilkinson . Obaj opublikowali następnie dwie książki „ Why the War? i dlaczego faszyzm?
Stał się bardzo aktywny w ruchu socjalistycznym w Wielkiej Brytanii, wygłaszając wykłady, pisząc książki i broszury, aż w końcu poczuł się rozczarowany polityką. W wieku trzydziestu pięciu lat znalazł się w stanie intelektualnego zamętu i depresji. Nawet jego małżeństwo się rozpadło - pisał w swoich wspomnieniach: „Jestem jednym z tych nieszczęsnych ludzi, którzy nie mogą żyć ani z kobietami, ani bez nich. "
W tym momencie odkrył buddyzm - czy raczej go na nowo: w wieku trzynastu lat, w rzeczywistości, czytał gleaning w dziedzinie Buddy , przez Lafcadio Hearn , ale jego pierwszy ważny kontakt z buddyzmem był odbyła się na początku Druga wojna światowa, wraz z lekturą pism DT Suzuki .
Conze resztę swojego życia poświęcił buddyzmowi, aw szczególności tłumaczeniu sutr Pradżniaparamity, czyli Doskonałości Mądrości, które są fundamentalnymi tekstami buddyzmu mahajany . Jednak Conze nie jest tylko uczonym w prawdziwym tego słowa znaczeniu. Podczas wojny mieszkał samotnie w karawanie w Nowym Lesie , praktykując medytację , postępując bardzo poważnie zgodnie z instrukcjami Buddhaghosa w Visuddhimagga i najwyraźniej osiągając pewien stopień realizacji medytacyjnej. Niezwykle szczery, zwłaszcza o sobie samym, wyznawał w późniejszych wykładach w Ameryce, że był tylko buddyjskim uczonym, a nie mnichem i dlatego ludzie nie powinni być zawiedzeni, gdyby jego działania i zachowanie nie odpowiadały buddyjskiemu ideałowi. Ale fakt, że był wiceprezesem Towarzystwa Buddyjskiego w Londynie, odzwierciedla jego wybitną pozycję wśród buddystów.
Od 1933 do 1960 wykładał psychologię , filozofię i religię porównawczą na Uniwersytecie Londyńskim i Uniwersytecie Oksfordzkim . W latach 1963–1973 piastował szereg stanowisk akademickich w Anglii, Niemczech i Stanach Zjednoczonych, również przez większą część swojego czasu jako profesor wizytujący na Wydziale Religioznawstwa Uniwersytetu w Lancaster .
Po wojnie przeniósł się do Oksfordu i ożenił się ponownie. W 1951 roku opublikował Buddyzm w jego istocie i rozwoju , bardzo udaną książkę, która od tamtej pory jest wznawiana. Jednak jego głównym osiągnięciem w ciągu następnych dwudziestu lat było przetłumaczenie ponad trzydziestu sutr Pradżniaparamity, w tym dwóch najbardziej znanych tekstów buddyjskich, Diamentowej i Serca .
W latach 60. i 70. wykładał na kilku uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych, gdzie był ceniony przez studentów. Bardzo szczery i bezpośredni, spotkał się jednak z potępieniem ze strony władz uniwersytetu i niektórych kolegów: połączenie jego komunistycznej przeszłości i szczerej krytyki udziału Amerykanów w wojnie w Wietnamie ostatecznie zmusiło go do opuszczenia kraju i powrotu do Wielkiej Brytanii. .
On umarł na 24 września 1979w Yeovil , Somerset .
Conze był postacią złożoną i nie jest łatwo ocenić jego znaczenie. Był oczywiście europejskim intelektualistą-uchodźcą, który jak wielu innych uciekł z przedwojennych Niemiec. To jednak nie była reprezentatywna dla dominujących prądów intelektualnych życia intelektualnego XX th wieku, ponieważ był bardzo krytyczny wobec wielu nurtów współczesnej myśli. Był zdeklarowanym elitą: wierząc, że gnostycyzm jest zasadniczo elitarny, w rzeczywistości zatytułował swoją autobiografię Memoirs of a Modern Gnostic . Ani nie aprobował demokracji, ani feminizmu.
Z pewnością reprezentuje całe przedwojenne pokolenie na Zachodzie, które straciło złudzenia co do marksizmu, zwłaszcza w jego sowieckiej formie. Ale Conze różni się od wielu innych tym, że nie stracił przekonań religijnych: przeniósł swój idealizm z polityki na buddyzm.
Edward Conze był jednym z wielkich tłumaczy buddyjskich, porównywalnym z niestrudzonymi chińskimi tłumaczami Kumaradziwą i Xuanzangiem . Uważany był za „pierwszego zachodniego specjalistę w literaturze Pradżniaparamity”. Szczególnie znamienne jest to, że jako badacz buddyzmu starał się również wprowadzić go w życie, zwłaszcza medytację. Było to bardzo rzadkie, gdy rozpoczynał swoją pracę, a następnie uważano to w latach czterdziestych i pięćdziesiątych za nieco ekscentryczne: w istocie, aby być „obiektywnymi”, badacze tego nie robili. przedmiot ich badań. Był zatem prekursorem całego nowego pokolenia zachodnich uczonych buddyzmu, którzy również praktykują buddyzm.