1407–1918
Status |
Księstwo Śląskie - ziemia Korony Czech (1348–1742) |
---|---|
Stolica | Pszczyna |
1138 | Fragmentacja Polski |
---|---|
1335 | Przywiązanie do Korony Czech |
1548 | Cesja na rzecz księcia-biskupa Wrocławia |
1742 | Integracja z Prusami-Brandenburgią i utworzenie księstwa |
1921 | Retrocesja do Polski |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Księstwo Pszczyńskie ( niemiecki : Herzogtum Pleß ) lub Księstwo Pszczynie ( Polski : Księstwo Pszczyńskie ) był Śląska księstwo wasalem której kapitał był Pszczyna ( Pleß ) w Górnym Śląsku .
Księstwo łączy historię Ziemi Pszczyńskiej, ale w ogóle Śląska. Niemniej jednak, po rozdrobnienie Królestwa Polskiego związane z woli króla Bolesława III Bouche-Torse w 1138 , tereny położone wokół Chatellenie w Pszczynie zostały przypisane do Księstwa Krakowie w Małopolsce (po polsku: małopolskiego ), ustanowiony podczas rozbiorów Polski po śmierci Bolesława III Usta-Tułów w 1138 roku .
Na zachodzie synowie nieżyjącego już księcia śląskiego Władysława II Wygnanego , wspierani przez cesarza Fryderyka Barbarossę , odzyskali swoje dziedzictwo w 1163 roku . Około roku 1172, mieli podzielone na ich terytorium, tak południowo-wschodni region wokół Raciborza została nadana jako domena młodszy syn Mieszko I st Jambes melees , który stał się pierwszym „ księcia Raciborza ”. Większa część Śląska wokół rezydencji w Wrocław wrócił do swojego starszego brata Bolesława I st Długiej . Decyzją, która wygląda jak rekompensata, niewielka posiadłość Mieszka powiększa się najpierw w 1177 r. I otrzymuje z rąk mnicha na ziemiach małopolskich okolice Bytomia , Oświęcimia , Zatora , Siewierza (Sievers) i Pszczyny. jego wuj, „starszy książę” Kazimierz II Sprawiedliwy . Mieszko łączy Pszczynę ze swoim księstwem. Linia Raciborów Piastów Śląskich wygasła po śmierci księcia Lecha w 1336 roku .
Przed śmiercią Lech lub Leszek, podobnie jak kilku innych książąt śląskich, uznali w 1327 r. Zwierzchnictwo króla czeskiego Jana Luksemburskiego , włączając w ten sposób księstwa do dóbr Korony Czeskiej uznanej przez króla Kazimierza III w 1335 r. podczas traktatu w Trentschin. W 1336 roku król Jan I st daje księstwo Ratibor tym Duke Pszczyny zgodnie z Przemyślidów Nicolas II Opawy , który poślubił Anne Ratibor siostrę zmarłego księcia Leszka i królować na dwóch księstw ramach unii personalnej. W 1407 r . Wnuk Mikołaja Jana II z Opawy i Ratibora przekazuje w posiadanie swojej żonie Helenę, „siostrzenicę” króla Władysława II Jagiełły , terytoria Pszczyna , Bierunia , Mysłowic i Mikołowa .
Po nabyciu w 1412 r. Kilku wsi położonych na południe od Żor , Hélène, po śmierci męża w 1424 r., Rządziła jako księżna Pless, w 1452 r. Miała następczynię swoją synową Barbarę Rockenberg, żonę syna. Nicolas V de Ratibor-Jägerndorf, który również przyjmuje Pless jako posługę. Syn Mikołaja V, Wacław z Rybnika , zostaje wywłaszczony ze swoich dóbr należących do korony Czech. Od 1462 r. Pless był w posiadaniu synów króla czeskiego Jerzego z Podiebradów , aż Wiktor z Podiebradów w 1480 r. Sprzedał go swojemu zięciowi księciu śląskiemu Kazimierzowi II cieszyńskiemu . W 1517 r. Księstwo zostaje przejęte przez węgierskiego magnata rodu Thurzó, który ponownie za zgodą cesarza i króla czeskiego Ferdynanda I er oddaje Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu w 1548 r. Księciu biskupowi wrocławskiemu von Balthasarowi Promnitzowi. Rodzina tych ostatnich Promnitzów kontrolowała księstwo do 1765 roku .
W czasie wojny o sukcesję austriacką znaczną część Śląska zdobywa królestwo Prus ; ale książęta, a potem książę Pless, nadal panują nad swoimi domenami. Od 1742 r. Pless wszedł jednak w skład państwa pruskiego. W 1765 roku książęta Anhalt-Köthen otrzymują Pless wraz z Frédéric-Erdmannem z Anhalt-Pless, który dziedziczy po swoim wujku Johann Erdmann, hrabia Promnitz-Pless. Ostatni z nich zmarł w 1847 r. , A jego następcą został jego bratanek, syn jego siostry hrabiego Hans-Henri X de Hochberg (de) , pierwszy prezes Izby Lordów Prus .
Książęta rodu Hochberg, wywodzący się z Fürstenstein koło Waldenburga na Dolnym Śląsku , to od ojca do syna i wnuka: Hans Henri X, XI i XV; należą do najpotężniejszych rodzin Świętego Cesarstwa ze względu na dochody Pless z wydobycia
Posiadacze państw państwowych ( niem . Standesherren) nie mają suwerenności nad swoim majątkiem, ale mają przywilej nadzorowania religii, dzieł charytatywnych, edukacji i niskiego wymiaru sprawiedliwości. W 1830 r. Państwo pruskie pozbawiło wszystkich Standesherren kompetencji prawnych, a pozostałe przywileje poddało nadzorowi państwowemu. Władza księcia na jego terytorium stanowiła od 1807 r. Zbywalne dobro alodialne, stąd jego wpływ na dzierżawców był bardzo duży; Na przykład, gdy książę Ratibor który reprezentował okręg wyborczy z okręgów w Pszczynie i Rybniku w Reichstagu z Konfederacji północnych Niemczech , w dalszym ciągu, aż do pierwszego Reichstagu wyborach do Rzeszy Niemieckiej w 1871 roku , Hans Henryk XI, książę von Pless, zatwierdziła go i był w stanie zarejestrować policję, urzędników państwa pruskiego, a także robotników wyborczych na listach wyborczych. Zagroził także ekonomicznymi represjami wobec wyborców, którzy sprzeciwiali się jego kandydatowi.
Książęta Pless uważali się za życzliwych władców. Hans Henri XI wprowadził system emerytalny w swoich stanach w 1879 r. , Przed ustawodawstwem socjalnym Bismarcka ; towarzyszą mu mieszkania i inne środki socjalne. Jednak za jego syna niezadowoleni robotnicy składają publicznie petycję do Cesarskiego Reichstagu . Hochbergowie byli książętami Pless w parach niemieckich; jednak w 1905 roku Hans Heinrich XI został mianowany księciem Pless, tylko na całe życie, gdy był księciem przez 50 lat, ponieważ w Niemczech tytuł księcia zastępuje tytuł księcia ( niem . Fürst ).
Hans Henri XV zastąpił swojego ojca w 1907 roku ; poślubił angielską arystokratkę Mary Theresę Cornwallis-West , lepiej znaną jako Daisy, księżniczka Pless. Służył cesarzowi Wilhelmowi II Niemiec podczas I wojny światowej ; podczas konfliktu w Pless odbyło się kilka ważnych konferencji; a gdy imperialne plany zasilania, aby utworzyć „Królestwa Polskiego” pod protektoratem niemiecko-austriackiej w 1916 / 1918 Hans Henryka XV i zgodnie z żoną jego dwaj starsi syn są ze względu na ich „polskiego pochodzenia” zbliżył się trzymać tej lalkowy tron , co odrzucają
Podczas plebiscytu im20 marca1921 zorganizowano na mocy traktatu wersalskiego około 75% wyborców regionu Pless opowiada się za przyłączeniem do Polski; a księstwo wraca do Polski po powstaniach na Śląsku . Jednak wyborcy w mieście Pless (po polsku : Pszczyna ) głosowali 67% większością głosów za pozostaniem w Niemczech. Państwo Pless weszło jednak w skład II Rzeczypospolitej w 1922 roku .
Rodzina Hochbergów utrzymywała zamek Fürstenstein do 1944 roku . Zamek i majątek zostały przejęte przez nazistowskie władze, gdy książę Pless Hans Henri XVII wyjechał na wygnanie do Anglii w 1932 roku i został poddanym brytyjskim, a jego brat, hrabia Aleksander de Hochberg, właściciel zamku w Pszczynie , Obywatel polski wstąpił do wojska polskiego. Zamek Fürstenstein jest częścią Projektu Riese do 1945 roku i jego okupacji przez Armię Czerwoną . Wszystkie meble i dzieła sztuki zostały skradzione lub zniszczone.