Tytuł oryginalny | Divorzio all'italiana |
---|---|
Realizacja | Pietro germi |
Scenariusz |
Ennio De Concini Pietro Germi Alfredo Giannetti Agenore Incrocci (niewymieniony w czołówce) |
Główni aktorzy |
Marcello Mastroianni |
Czas trwania | 105 minut |
Wyjście | 1961 |
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja
Rozwód a l'italienne ( Divorzio all'Italiana ) to włoski film przez Pietro Germi wydany w 1961 roku .
Ten film to komedia w stylu włoskim , termin charakteryzujący znaczną część włoskiej produkcji filmowej w latach 50. i 60. XX wieku .
Baron Ferdinando Cefalù, sycylijski szlachcic, chce ponownie ożenić się z młodą Angelą. Ale ponieważ rozwód we Włoszech jest nielegalny, robi wszystko, aby jego żona miała romans z innym mężczyzną, aby móc ich razem zaskoczyć, zabić ją i dostać tylko lekki wyrok za zabójstwo honorowe . Film, który wpada w ironię i satyrę społeczną, uważany jest za jedną z najlepszych komedii obyczajowych okresu powojennego.
W niektórych scenach zewnętrznych możemy rozpoznać sycylijskie miasto Ispica (w filmie fikcyjne miasto Agramonte). Sceny we wnętrzach kręcono w Teatro Bellini w Adrano .
W filmie Féfé (Marcello Mastroianni) idzie do kina na La Dolce Vita , film Federico Felliniego, w którym Mastroianni gra główną rolę. Widzimy plakaty i fragment, ale na zdjęciach widać tylko Anitę Ekberg .
W 2008 roku Giorgio Battistelli zaadaptował film Germiego do swojej opery Divorzio all'italiana, która miała światową premierę w Opéra national de Lorraine w dniu30 wrześniatego roku. W rolę Mastroianniego wcielił się austriacki tenor Wolfgang Ablinger-Sperrhacke . Battistelli zdecydował się na rozdanie wszystkich kobiecych ról, z wyjątkiem Angeli, niskimi głosami. Bruno Praticò zaśpiewał w ten sposób rolę żony Rozalii.