Ojczyźnie | Wielka Brytania |
---|---|
Gatunek muzyczny | Roots rock , blues rock , pub rock |
aktywne lata | 1977 - 1995 |
Etykiety |
Fonogram Vertigo Atlantic Records Warner Music |
Członkowie |
Mark Knopfler John Illsley Alan Clark Guy Fletcher |
---|---|
Byli członkowie |
David Knopfler Pick Withers Hal Lindes Terry Williams Jack Sonni Chris White Paul Franklin Chris Whitten |
Dire Straits jest grupa brytyjska od skały utworzonej w Deptford ( Wielka Brytania ), w lecie 1977 roku przez Mark Knopfler (gitara i wokal), jego brat David Knopfler (gitara rytmiczna), John Illsley (bas) i Pick Withers (perkusja) . Uważany za jedną z największych grup rockowych lat 80., Dire Straits od debiutu sprzedał ponad 140 milionów albumów.
Sultans of Swing , Romeo and Juliet , Telegraph Road , Braterstwo broni , Pieniądze za nic , Twoja ostatnia sztuczka , Prywatne śledztwa , Walk of Life , Calling Elvis , So Far Away , Lady Writer , Twisting by the Pool to tylko niektóre z najlepszych grup sukces.
Grupa rozpadła się w 1993 roku , choć ich kontrakt oficjalnie wygasł dopiero w 1995 roku ; jej członkowie zostali wprowadzeni do Rock and Roll Hall of Fame w 2018 roku.
Mark Knopfler był 27-letni dziennikarz, kiedy jego brat David przedstawił go basista John Illsley. Oboje postanawiają osiedlić się w studiu i próbować zarabiać na życie ze swojej muzyki. Początki są trudne, a grupa żyje z bardzo ograniczonymi środkami.
To właśnie ta sytuacja wpływa na grupę, początkowo nazywaną The Cafe Racers , ze względu na wybór nazwy: być w poważnych tarapatach można rzeczywiście przetłumaczyć jako „być w rowie”, „mieć trudności z wiązaniem końca z końcem”. być w poważnych tarapatach (finansowych)”.
W ich małym studiu Mark Knopfler skomponował w 1977 tytuł, który pozostaje hymnem grupy: Sultans of Swing , hołd dla wszystkich muzyków barowych i kabaretowych. Charlie Gillett następnie transmituje zespół bez ostrzeżenia członków zespołu w swoim programie Honky Tonk . Kilku producentów skontaktowało się z nim w następnych chwilach. To w końcu Phonogram angażuje ich na pięć albumów.
Dire Straits towarzyszy Talking Heads w trasie koncertowej dla amerykańskiej grupy Davida Byrne'a .
Debiutancki album, Dire Straits , nagrany w Londynie w lutym 1978 roku za jedyne 12500 funtów, szybko odniósł ogromny sukces w całej Europie – z godnym uwagi wyjątkiem Wielkiej Brytanii , która trafiła do grupy dopiero później. Oprócz otwierającej stronę B Sultans of Swing , album zawiera kolejny hit, Down to the Waterline .
Mark Knopfler , który podpisuje wszystkie tytuły, wyróżnia się jako jedyny kompozytor grupy. Wyróżnia się również wirtuozerską grą na gitarze, ale na tle rockowego „wielkiego brzmienia” późnych lat 70 - tych .
Sukces nie został odrzucony z drugiego albumu grupy, komunikatu , nagranego w ślad za pierwszym, w grudniu 1978 roku , w Nassau , Bahamy . Udało mu się tour de force zająć pierwsze miejsce na niemieckich listach przebojów, podczas gdy Dire Straits wciąż znajduje się na trzecim miejscu . Podobnie jak w przypadku poprzednika, dominują wpływy bluesa i country , produkcja mało się udała, tematy zbliżone, a atmosfera muzyczna czarna. Ten oczywisty brak podejścia komercyjnego jest również stwierdzany w mniejszym stopniu później. Dire Straits spotyka francuską publiczność dzięki programowi telewizyjnemu Chorus, w którym zespół, przedstawiony i przeprowadzony przez Patrice Blanc-Francard, śpiewa pięć piosenek na scenie w Empire.
Pod koniec lat 1970 , w erze punk , funk i disco , sukces grupy, którzy praktyka skały pod wpływem JJ Cale i Dylan może zaskoczyć, ale to nie umniejsza w ciągu najbliższych kilku lat. Albumy, Tworzenie filmów w 1980 roku i Miłość ponad złoto w 1982 roku .
Love over Gold ma szczególną cechę, ponieważ pierwotnie miała być przeznaczona na sześć piosenek. Okazuje się jednak, że w finalnym albumie dostępnych jest tylko pięć. 6 th piosenka Private Dancer skomponował Mark Knopfler dano Tina Turner ożywić swoją karierę. Członkowie Dire Straits występowali muzycznie na albumach Tiny Turner w latach 80. Hal Lindes , Alan Clark, John Illsley, Terry Williams wystąpili na bardzo udanym albumie Private Dancer . Mark Knopfler i Guy Fletcher wystąpili również na kolejnym albumie Break Every Rule wydanym w 1986 roku, Mark napisał także piosenkę Overnight Sensation, którą wyprodukował i był współproducentem kolejnego utworu, Paradise Is Here . Następnie zagrał w tytułowym utworze albumu Foreign Affair w 1989 roku.
Te albumy Dire Straits, które inaugurują bardziej złożone kompozycje i aranżacje bardziej zgodne z duchem czasu, naznaczone są przebojami Romeo i Julia oraz Private Investigations . Był to również koniec pierwszych lat, wraz z odejściem gitarzysty Davida Knopflera i perkusisty Picka Withersa. Zastępują ich Hal Lindes (gitara) i Terry Williams (perkusja), a skład wzmacnia Alan Clark na klawiszach.
W 1983 roku , grupa, nie więcej przez dyskoidalnych tendencje wpłynęły 1980 niż przez punk z 1970 roku , wydany extendedanceplay , 4-track mini-album, który zawierał pojedynczy Skręcenie przy basenie , który brzmiał wyraźnie Honky Tonk . Następnie w 1984 roku odbył się podwójny koncert Alchemy, który odniósł ogromny sukces.
W 1985 roku grupa wydała Brothers in Arms , co pozostaje ich największym sukcesem. Ten album to jedna ze światowych premier: pierwszy teledysk do MTV w Anglii for Money for Nothing , wyjątkowo rockowy singiel dla grupy, a przede wszystkim jeden z pierwszych albumów rockowych, które ukazały się na zupełnie nowym nośniku: compact disc. . Brothers in Arms to także pierwszy album w historii, który sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy na tym formacie CD (i na wszystkich nośnikach łącznie, jego sprzedaż osiąga na przestrzeni miesięcy wyjątkowe wyniki w Wielkiej Brytanii. jak i na arenie międzynarodowej). Ponadto jest to również pierwszy album, którego klawisze zostały zsekwencjonowane i zaaranżowane na komputerze ( Atari ).
Po wydaniu płyty następuje monumentalna trasa koncertowa, podczas której Dire Straits występuje na zatłoczonych stadionach: grupa wypełnia Wembley Arena ( Londyn ) – nie mylić ze stadionem o tej samej nazwie – 13 nocy z rzędu, Centrum rozrywki w Sydney 21 razy. Grał także na Live Aid na stadionie Wembley ze Stingiem (który grał chórki w studyjnej wersji Money for Nothing ) i dzięki tej trasie stał się najlepiej sprzedającą się grupą lat 80. począwszy od Hal Lindes, zastąpił na Boże Narodzenie 1984 przez Jack Sonni następnie sprzedawcy w sklepie z gitary na 48 th Street w Nowym Jorku (Rudy muzyczny sklep), a jego przyjaźni ze znakiem od początku 1980 roku. Guy Fletcher, początkowo zatrudniony przez Marka za jego projekty poza Dire Straits, dołączył również do grupy jako drugi klawiszowiec.
Wyczerpany gigantyzmem trasy Brothers in Arms (248 koncertów w 117 miastach pomiędzy citiesKwiecień 1985 oraz Kwiecień 1986), członkowie grupy postanawiają w 1986 roku zrobić sobie przerwę, co jest okazją dla Marka Knopflera do pracy nad innymi projektami. Kompilacja została opublikowana w 1988 roku - oznaczenie dziesięć lat istnienia formacji - który pobił rekordy sprzedaży w Wielkiej Brytanii; i w tym okresie grupa gra tylko raz, na urodziny Nelsona Mandeli w 1988 roku (w towarzystwie Erica Claptona w miejsce Jacka Sonniego, ojca bliźniaków tego samego wieczoru, a więc w czasie połogu), przed „oficjalną” reformacją w następnym roku.
Na początku 1990 roku Dire Straits, w skład którego wchodzili wtedy Mark Knopfler , John Illsley oraz klawiszowcy Alan Clark i Guy Fletcher , a towarzyszyli mu różni muzycy sesyjni, w tym perkusista Toto, Jeff Porcaro , rozpoczęli nagrywanie nowego albumu. Nazywana On Every Street , w końcu pojawiła się wwrzesień 1991, poprzedzony singlem Calling Elvis . Nie osiągając takiego samego sukcesu jak jego poprzednik, album ten wciąż sprzedaje się na całym świecie w blisko 10 milionach egzemplarzy. Kolejna trasa, której fragmenty możemy znaleźć z koncertu On the Night z 1993 roku , rozpoczyna się w dniu23 sierpnia 1991 w Dublinie i kończy się w dniu 9 października 1992 r.w Saragossie , który do dziś pozostaje ostatnim koncertem grupy. Trasy w Europie były bardzo udane (jesień/zima 1991 i wiosna/lato 1992). Zespół oficjalnie rozpadł się w 1995 roku , a wyczerpany Mark Knopfler oświadczył: „[nie chce] słyszeć o Dire Straits przez co najmniej 10 lat! "
Kwartet towarzyszy trenera na bębnach jest odtworzony raz, przez 5 utworów ( dziedzinach życia , Sultans of Swing , Money for Nothing , Nadine i Dzikiego tematu z Local Hero ) z okazji John Illsley za ślub19 czerwca 1999.
Zaczynając w środku ery punka i ewoluując w latach 80. , Dire Straits pozostaje jednak „staromodną” grupą rockową , inspirowaną głównie latami 60. , a nawet 50. i bluesem . Krajowe wpływy grupy można znaleźć po stronie Boba Dylana za styl śpiewania i JJ Cale'a , Hanka Marvina , Erica Claptona czy nawet Cheta Atkinsa za grę na gitarze. Mark Knopfler gra wyłącznie palcami, nie używając plektronu , i stosuje pradawną technikę bluesową , polegającą na naprzemiennym śpiewaniu fraz i fraz gitarowych zgodnie z systemem pytań i odpowiedzi. Jego gra, prosta i klasyczna, ale z wielką elegancją, jest podstawą brzmienia Dire Straits. Pozostali członkowie grupy są co najmniej dyskretni, a Mark Knopfler generalnie rezerwuje solówki. Chet Atkins opowie o swojej grze na gitarze przy okazji albumu Neck and Neck, który nagrali w duecie: "Knopfler robi wszystko, ale robi to dobrze!" "
Jak w gazecie Le Monde , wielka skromność zawsze była częścią wizerunku grupy (która posunęła się nawet do dekapitalizacji jej nazwy na niektórych plakatach i okładkach : STRATY ). Znajduje to nawet odzwierciedlenie w motywach piosenek: od wczesnych Sultans of Swing po Calling Elvis , Mark Knopfler wydaje się bardziej zainteresowany oddawaniem hołdu artystom, których podziwia, niż pokazywaniem siebie. Tej osobistej dyskrecji towarzyszył wielki perfekcjonizm, zwłaszcza na poziomie technicznym: grupa słynęła z rozpaczy wśród inżynierów dźwięku i organizatorów tras koncertowych (któremu dedykowana jest piosenka i klip Heavy Fuel ). To bardzo dopracowane brzmienie sprawiło, że Dire Straits był idealnym zespołem na debiut płyty , co pozwoliło im wydobyć każdy niuans ich brzmienia. Brothers in Arms był również często wykorzystywany do zademonstrowania możliwości brzmieniowych nowych czytelników. Zdarzyło się nawet, że album był dołączony do urządzenia.
Z biegiem czasu grupa stała się punktem odniesienia, nawet dla niektórych prawdziwym mitem, zwłaszcza poza Zachodem ( Indie itp.), gdzie Dire Straits pozostaje jedną z najpopularniejszych europejskich grup. Solowe albumy Marka Knopflera , choć czasem porównywalnej jakości, nie unikane przez publiczność, nigdy nie odniosły takiego sukcesu.
Uwaga: Żaden z tych muzyków nigdy nie został uznany za oficjalnego członka grupy.
1978 : Dire Straits (*) ( Vertigo Records )
|
1979 : Komunikat prasowy (*) (Vertigo Records)
|
1980 : Robienie filmów (*) (Vertigo Records)
|
1982 : Miłość ponad złoto (*) (Vertigo Records)
|
1983 : ExtendedanceEPlay ( EP ) (Vertigo Records)
|
1985 : Brothers in Arms (*) (Vertigo Records)
|
1991 : Na każdej ulicy (Vertigo Records)
|
(*) Albumy zremasterowane i wznowione w formacie Super Audio CD .
1988 : Pieniądze za nic ( Warner Bros Records )
|
1998 : Sultans of Swing: The Very Best of Dire Straits ( Warner Bros. )
|
2005 : Prywatne śledztwa – The Best of Mark Knopfler i Dire Straits
CD 1
CD 2
|
Rok | Piosenka | Album | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
1978 | Sułtani Swingu | - | n O 2 | - | n O 7 | Straszne cieśniny |
1978 | Woda miłości | - | - | - | - | Straszne cieśniny |
1979 | Pani pisarka | - | n o 44 | - | n o 51 | Skomunikowany |
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | Romeo i Julia | - | - | - | N O 8 | Tworzenie filmów |
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | Skateway | - | - | - | n o 37 | Tworzenie filmów |
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | Tunel Miłości | - | - | - | n O 3 | Tworzenie filmów |
1982 | Prywatne śledztwo | - | - | n O 4 | n O 2 | Miłość ważniejsza od złota |
1983 | Choroba przemysłowa | - | n o 18 | - | - | Miłość ważniejsza od złota |
1983 | Skręcanie przy basenie | - | n o 18 | n o 11 | n o 14 | Rozszerzenie EPlay |
1984 | Miłość ponad złoto (na żywo) | - | - | - | n o 50 | Alchemia: Dire Straits na żywo |
1985 | Tak daleko | - | n o 24 | n o 6 | n o 20 | Towarzysze broni |
1985 | Pieniądze za nic | N O 1 | N O 1 | n O 2 | N O 1 | Towarzysze broni |
1985 | Towarzysze broni | - | - | - | n o 13 | Towarzysze broni |
1986 | Droga życia | - | n O 7 | n o 24 | N O 1 | Towarzysze broni |
1986 | Twój ostatni trik | N O 1 | - | - | n o 26 | Towarzysze broni |
1988 | Sultans of Swing (reedycja) | - | - | - | n o 62 | Straszne cieśniny |
1991 | Dzwonię do Elvisa | n O 7 | N O 1 | n O 2 | n o 18 | Na każdej ulicy |
1991 | Ciężkie paliwo | n o 32 | n o 17 | - | n o 55 | Na każdej ulicy |
1992 | Na każdej ulicy | n o 23 | - | - | n o 42 | Na każdej ulicy |
1992 | Bug | n o 44 | n o 21 | - | n o 67 | Na każdej ulicy |
1992 | Ty i Twój przyjaciel | n o 49 | - | - | - | Na każdej ulicy |
1993 | Bisy (EP) | n o 17 | - | N O 1 | n o 31 | Bisy (EP) |
1993 | Twoja najnowsza sztuczka (na żywo) | N O 1 | n o 91 | - | - | W nocy |
1984 : Alchemia (*) (Vertigo Records)
CD 1
CD 2
|
1993 : W nocy (Vertigo Records)
|
1995 : Na żywo w BBC (Vertigo Records)
|
(*) Albumy zremasterowane i wznowione w formacie Super Audio CD .