Derywacja lub bocznik jest procesem tworzenia słowa , a także Neologizm lub kredytu . Jest częścią morfologii derywacyjnej (lub leksykalnej).
Uwaga, choć przedstawione w tym artykule, metody tworzenia następujących słów nie są derywacjami: kompozycja, obcięcie, słowa portmanteau, akronimy.
Konwersja jest tak zwanym „niewłaściwym” wyprowadzeniem.
Uwaga. W językach semickich jadący szablonów nie mogą być wyjaśnione przez tych metod, choć niektóre teorie próbowały wymienić szablony tri-spółgłoska KSH (schematów) baz i szablonów multi-samogłoska (VV, VVV, vvvv, itd. ) Transfixes.
Leksykalny konwersji jest często postrzegane jako zerowej przyrostkiem, zwany także niewłaściwe pochodzenie w języku francuskim. Przykłady konwersji można znaleźć dość łatwo:
Przykłady:
pomarańczowy N (owoc)> pomarańczowy Aj (kolor)
zjedz V > zjedz to N
slap V > slap N
duże Aj > duże N („mój duży”)
Za konwersje możemy również uznać katachresę (rodzaj metonimii ). Ten proces jest szeroko stosowany w slangach i niektórych kryptolektach ( technolektach i socjolektach ).
Użyj terminu „mysz”:
Kompozycja będzie powiązać dwa elementy, aby utworzyć nową. Znaczenie tego nowego elementu może odnosić się do jednego z elementów jego wytworzenia (mówi się, że jest endogeniczny) lub do zestawu obu lub do żadnego (mówi się, że jest egzogeniczny).
Przykłady:
porter v + płaszcz n > wieszak n : znaczenie jest endogeniczne
nosić v + pióro n > obsadka do pióra n : znaczenie jest egzogeniczne
pull v + cork n > corkscrew n : znaczenie jest endogeniczne
obróć v + śrubę n > śrubokręt: kierunek jest egzogeniczny.
Kompozycja umożliwia również tworzenie terminów poprzez mieszanie dwóch różnych języków, w języku francuskim są więc złożone:
Obcięcie umożliwia skrócenie elementu leksykalnego. Obcięte elementy można w ten sposób pozostawić, sufiksować lub powielać (przypadek hipokorystyki). Ten proces jest szeroko stosowany w slangach. Termin formacja wsteczna jest używany w tradycyjnym języku francuskim do wyrażenia przypadków, często używanego w starofrancuskim i średniofrancuskim, usuwając sufiks przez analogię (demokrata i arystokrata z krawata demokra i krawata Arystokry ).
Przykłady:
Bibliografia> biblio
Biblioteka> bibli
Florencja> Flo> Floflo
Forum> fo> fofo
Reżyser> reż> dirlo
Dopasuj> al> alouf
Brat> frang-> frangibus
Nicolas Sarkozy> Sarkozy> Sarko
Ogólnie rzecz biorąc, francuski zazwyczaj lubi finały słów skracanych w [o], amerykański angielski wydaje się cieszyć finałami w [a] (amerykański slang).
Proces polegający na wklejeniu początku jednego słowa na końcu innego w celu stworzenia nowego słowa, często w celu humorystycznym lub satyrycznym.
frEnglish: francuski + angielski;
tranzystor: transfer + rezystor;
jedzenie: jedzenie + lekarstwa;
dorośli: dorośli + młodzież;
Skrót jest skrótem przeszedł w języku potocznym: UFO, radar, AIDS, ...
Wyprowadzenie to dodanie afiksu do łodygi . Istnieje kilka rodzajów afiksów, jednak odkrycia i nazwy współczesnego językoznawstwa czasami wchodzą w konflikt terminologiczny z tymi z językoznawstwa tradycyjnego.
Termin „ afiks ” obejmuje zbiór pięciu elementów:
W języku francuskim prefiks umożliwia zmianę znaczenia elementu leksykalnego bez zmiany jego kategorii (rzeczownik, czasownik, przymiotnik, przysłówek). Pochodzenie tych przedrostków jest bardzo często łacińskie, ale zdarza się, że jest to język germański lub galijski.
Prefiks re- + podstawa dać → oddać
Infiksacja, czyli proces wstawiania afiksu do słowa, nie istnieje w języku francuskim, ale jest powszechny w językach austronezyjskich:
Infiksacja Bontoca (Filipiny):
fikas 'silny'
f-um-ikas 'być silnym'
kilad „czerwony”
k-um-ilad 'być czerwonym'
Według niektórych słowo takie jak „kurwa” może działać jako wrostek w języku angielskim (to nie do cholery!).
Przykłady:
Podstawowe pomijanie + chory → pomijanie : tutaj zauważamy powstawanie przeskakiwania przy przeskakiwaniu. Forma -er na końcu czasownika nie powinna być uważana za przyrostek, ponieważ jest to forma jego paradygmatu fleksyjnego, a zatem czasownik „skakać” jest reprezentowany przez skok v. Skakanie jest więc przyrostkiem, ponieważ -ill / ij / jest ustalane po podstawie pojedynczego skoku v .
Koniec bazy + sufiks -al → końcowy
Przedrostek i przyrostek są dodawane jednocześnie.
Przykłady: