Możesz pomóc, dodając odniesienia lub usuwając nieopublikowane treści. Zobacz stronę dyskusji, aby uzyskać więcej informacji.
Departament Wywiadu i Bezpieczeństwa (DRS) | ||||||||
kreacja | 1990 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Zanik | 2016 | |||||||
Siedzenie |
Dely Ibrahim , Algier Algieria |
|||||||
Pracowników | Sklasyfikowany | |||||||
Aktywność (i) | Inteligencja | |||||||
| ||||||||
Departament Wywiadu i Bezpieczeństwa ( DRS ) (w języku arabskim : دائرة الاستعلام والأمن) był Algierczyk wywiad rozpuszcza się w 2015 roku.
Jej istnienie sięga czasów wojny o niepodległość pod wodzą Abdelhafida Boussoufa . Jej rolą było wówczas zarządzanie sieciami, zarówno krajowymi, jak i międzynarodowymi, służba ta nosiła wówczas nazwę Ministerstwa Uzbrojenia i Łączności Ogólnej (MALG).
Po odzyskaniu niepodległości przez Algierię w 1962 r. i objęciu władzy Houariego Boumédiène'a w 1965 r. algierskie służby wywiadowcze przeszły wielką zmianę w swojej organizacji wewnętrznej, w dużej mierze zainspirowanej modelem działania służb bloku wschodniego . W ten sposób nadano im nazwę Departament Bezpieczeństwa Wojskowego (SM) kierowany przez dyrektora Kasdi Merbaha, którego głównymi misjami była walka z wszelkimi formami szpiegostwa , zachowanie bezpieczeństwa wewnętrznego kraju i obrona żywotnych interesów Algierii za granicą.
Pod koniec stycznia 2016 r. został zastąpiony przez Departament Nadzoru i Bezpieczeństwa (DSS) , wydział kierowany przez dyrektora DRS Bachira Tartaga (do kwietnia 2019 r.), który zostaje również doradcą ministra prezydenta ds. bezpieczeństwa sprawy. Dekret prezydencki, którego nie można opublikować, został podpisany przez prezydenta Bouteflika 20 stycznia tego samego roku. Nowa dyrekcja składa się z trzech departamentów odpowiedzialnych odpowiednio za bezpieczeństwo wewnętrzne, bezpieczeństwo zewnętrzne i dyrekcję techniczną.
Abdelhafid Boussouf , alias „Si Mabrouk”, pierwszy szef wilay V i armii granicznej , miał pod koniec 1959 roku jako doradcę i zastępcę Laroussiego Khalifa alias Abdelhafida, urzędnika, który dołączył do maquis w 1957 roku. system nadzoru i represji w czasie wojny o niepodległość ; system ten jest zainstalowany w sercu państwa – FLN i stopniowo będzie infiltrował wszystkie tryby, cywilne i wojskowe.
To właśnie w 1956 r. w Nador ( hiszpański protektorat Maroka ) stworzono pierwszą służbę łączności i podsłuchu w ukryciu, kierowaną żelazną ręką przez pułkownika Boussoufa , którego misją było nasłuchiwanie wrogich sieci radiowych. To wystarczyło na dobrą informację. Główną misją tej służby była wówczas ochrona przywódców nacjonalistycznych i szefów ALN przed infiltracją i manipulacjami służb francuskich, które później przekształciły się w Ministerstwo Uzbrojenia i Łączności Generalnej , znane pod akronimem MALG. Niewielka liczba dyrektorów MALG zdalnie pilotowała sieci wywiadowcze na terytorium kraju lub poza nim. Następnie misja MALG rozciąga się na inwigilację samych członków FLN i, szerzej, na kontrolę i szpiegostwo ludności. Historycy nazywają to „ Algierską Czeką ”.
Po utworzeniu GPRA (1958) KGB zgodziło się na przyjmowanie pracowników Boussouf w swoich szkołach szkoleniowych. Podczas pobytu w Moskwie , ten ostatni, w większości studentów część absolwent klasy średniej i burżuazji , który będzie nazywany „ chłopców Boussouf ” lub „MALGACHES” (członkowie, którzy służyli w szeregach MALG ) nauczyć się technik inscenizacji i organizacji „prowokacji i spisków prewencyjnych w celu zniszczenia przeciwnika”. Ta pierwsza promocja jest znany pod nazwą kodową „Red Carpet”, jej członkowie będą stanowić główną jądro groźnego przyszłości Bezpieczeństwa Wojskowego , która później stała się podstawą państwa rodzącej i jej członkowie będą nosić ich lojalność wobec świata. Pułkownika Boumediene zwłaszcza podczas puczu wojskowego przeciwko Ben Belli w 1965 roku .
Ewolucja algierskich służb specjalnychAlgierskie służby specjalne mają kilka baz operacyjnych: w Maroku , w Egipcie (do 1959), w Tunezji oraz w Libii - gdzie zainstalowana jest słynna "baza Didouche", zawierająca archiwum MALG . Baza ta składa się z sekcji „Wywiad, dokumentacja i eksploatacja”, której zadaniem jest zbieranie, analizowanie i wykorzystywanie raportów wysyłanych przez agentów działających za granicą.
DST urlopu Algieria na 1 st usług marca 1962. radzieckiego następnie osiadł wrobić tych z każdego młodego algierskiej bezpieczeństwa wojskowego. To generał Vadim Kirpichenko, wspomagany przez Andréïa Zelenine'a, urzędników KGB i specjalistów Maghrebu , odpowiadał wówczas za szkolenie Algierczyków do służb specjalnych.
Bezpieczeństwo wojskowe (SM)Po odzyskaniu niepodległości przez kraj, rozpoczęty kryzysem latem 1962 r., w którym doszło do opozycji między władzą cywilną a organem, który ją uosabia, GPRA i władzą wojskową za pośrednictwem „ klanu Oujda ” i jego Sztabu Generalnego (EMG) pod rządami dowództwo pułkownika Houari Boumédiène'a , przeniesienie archiwów EMG i MALG do Rocher Noir i Algieru , a także zebranie urzędników wywiadu do Ben Belli przyczyniają się do likwidacji Boussoufa, reorganizacji służb powierzonych Ben Cherifowi i utworzenie Bezpieczeństwa Wojskowego, które później zasłynęło pod słynnym akronimem SM, zdecydowana większość elementów służb wywiadowczych MALG została przejęta od niepodległości, aby stanowić pierwszy rdzeń bezpieczeństwa wojskowego i który zostanie powierzony Kasdi Merbah , " chłopcy Boussouf ", dziecko MALG i zastępca wywiadu EMG od 1960, technik represji w Boussouf, negocjator w Les Rousses i w Évian , dowódca Kasdi Merb ach jest wiernym wsparciem Boumediene'a przeciwko jego wewnętrznym wrogom: ochrona rodzącego się państwa kierowanego przez potęgę powstałą w wyniku gwałtownej konfrontacji między byłymi przywódcami FLN podczas kryzysu lata 1962 , Boumediene był znacznie bardziej zaniepokojony zagrożenie wewnętrzne. Do lutego 1979 r. Kasdi Merbah stał na czele Centralnej Dyrekcji Bezpieczeństwa Wojskowego (DCSM), prawdziwej policji politycznej , która kontrolowała żandarmerię , policję, a nawet gospodarkę poprzez służbę PE „prewencji ekonomicznej”. Wspierany przez Chadli w 1979 roku został awansowany na pułkownika, a następnie przez krótki czas zastąpił go pułkownik Yazid Zerhouni powiedział Yazid, były minister spraw wewnętrznych i społeczności lokalnych (1999-2010).
BSPPo przewrocie SM stanie się główną siłą interwencyjną. Poprzez swoje słynne komórki BSP ( Biura Bezpieczeństwa i Opieki Społecznej (BSP), które staną się okiem państwa - FLN z tymi agentami, następnie przenika do administracji, policji, FLN, mediów, przedsiębiorstw. państwa, zapewniając jednocześnie organizacja szpiegostwa i kontrwywiadu oraz nadzór nad siecią wskaźników testujących ludność przeciwko reżimowi Komuniści i lewica FLN – kontrolowanie związków, w tym UGTA , ruchu studenckiego i Związku Kobiet (1965- 1967), następnie przeciwko zwolennikom pułkownika Tahara Zbiriego (szefa sztabu ANP, który w 1967 r. próbował puczu ) i Krima Belkacema (jednego z historycznych przywódców powstania ). SM wykorzysta to do odzyskania starych urzędników wilajów , tak jak to zrobiła z FFS i PRS, i uczyniła z nich agentów, co dziesięciokrotnie zwiększyło jej skuteczność. Należy zauważyć, że dotyczy to głównie byłych partyzantów, którzy mimo rozczarowań uparcie wierzyli, że żadna zmiana nie będzie możliwa bez wsparcia aparatów i wojska.
Likwidacja przeciwników przez bezpieczeństwo wojskowe Reorganizacja SM i utworzenie DRS5 lipca 1990 roku, z okazji obchodów rocznicy odzyskania niepodległości, Khaled Nezzar , były „ DAF ”, został awansowany do stopnia generała majora i został ministrem obrony. Bezpieczeństwo wojskowe, po rozdrobnieniu i osłabieniu w latach 80., zostanie zjednoczone tuż po rezygnacji generała Betchine'a. 4 września 1990 r. jego różne oddziały zostały połączone i scentralizowane w jednym organie zwanym Departamentem Wywiadu i Bezpieczeństwa (DRS). Prezydencja republiki pod rządami Chadli Bendjedida traci wszelką kontrolę nad cywilną gałęzią SM, zostanie ona oddana pod wyłączną odpowiedzialność ministra obrony, generała dywizji Khaleda Nezzara, który powierzy DRS pułkownikowi Mohamedowi Mediène'owi zwanemu „Toufik”. (niedługo potem awansowany na generała) i kto będzie nowym szefem Departamentu Wywiadu i Bezpieczeństwa.
Mohamed Mediène kieruje teraz trzema głównymi służbami :
DRS zarządza również dużą liczbą podległych organizacji:
Jest również :
DRS posiada oddziały w Madrycie , Londynie , Paryżu , Berlinie , Waszyngtonie i Moskwie .
Inne misje DRS podczas czarnej dekadyPodczas czarnej dekady DRS zarządzała siłami strajkowymi, którymi były legalne grupy obronne (GLD), patrioci i gwardia komunalna . Działania DRS umożliwiły, obok działań ANP i innych służb bezpieczeństwa, ograniczenie działań i zagrożenia islamistycznych grup zbrojnych ( GIA , AIS i MIA ).
Szef DRS, generał Mohamed Mediène, znany jako „Toufik”, miał bliskie związki ze swoimi odpowiednikami w amerykańskim wywiadzie , już przyjętym w Pentagonie i w siedzibie CIA . Kilka dni przed atakami z 11 września 2001 r. udał się z poufną misją do Stanów Zjednoczonych . Wraz ze swoimi amerykańskimi rozmówcami, na podstawie tajnej notatki wysłanej 6 września 2001 r. przez Smaïna Lamariego , ówczesnego numer dwa w DRS , wywołuje nieuchronny atak na dużą skalę na Stany Zjednoczone . Tego samego dnia, kilka godzin po atakach, do startu będą mogły wystartować tylko dwa samoloty cywilne: ten przewożący członków saudyjskiej rodziny królewskiej i krewnych Bin Ladena oraz ten, który przewozi generała Toufika z powrotem do Algieru .
DRS podobno ostrzegł DGSE 6 stycznia 2015 r. o zbliżającym się ataku terrorystycznym we Francji. Na 24 godziny przed atakiem na siedzibę francuskiego tygodnika satyrycznego „ Charlie Hebdo ” DRS ostrzegała przed groźbą poważnego ataku terrorystycznego .
W październiku 2015 r. DRS wysłała do DGSE wyczerpującą notatkę ostrzegającą ją o wysokim ryzyku ataków terrorystycznych w regionie paryskim na poziomie „ośrodków mieszczących duże skupiska tłumów”.
Po kilku skandalach korupcyjnych z udziałem wysokich rangą urzędników Sonatrach i byłego ministra energetyki i górnictwa Chakiba Khelila , DRS rozpoczęła operację nazwaną „czystymi rękami” w celu zbadania kilku kontraktów podpisanych przez Sonatrach z zagranicznymi koncernami naftowymi.
Podczas gdy po tych problemach medycznych obserwatorzy polityczni przewidują, że prezydent Bouteflika ustąpi z władzy pod koniec swojej kadencji, perspektywa, że będzie reprezentował się w wyborach prezydenckich w 2014 roku, powraca, gdyż na początku września dokonuje on przetasowań. na korzyść klanu prezydenckiego i rozmontowuje DRS poprzez usunięcie kilku strategicznych sektorów (informacji, komunikacji, bezpieczeństwa wojska i niektórych uprawnień policji sądowej), podczas gdy walka klanów toczy się także na polu korupcji, która zaminuje kraj.
Według gazety elektronicznej TSA ostatnie zmiany dokonane przez Prezydenta RP w DRS, mające na celu głęboką restrukturyzację wszystkich kluczowych służb resortu, są jedną z konsekwencji związanych z atakiem terrorystycznym na kompleks. gazownia w styczniu 2013 roku . Ta tragedia, która pochłonęła 40 ofiar, w tym 39 emigrantów 10 narodowości, pojawiła się ponownie wraz z opublikowaniem po raz pierwszy śledztwa prowadzonego przez norweską firmę Equinor , współzarządzającą kompleksem. Od teraz,
Innymi słowy, DRS byłaby osłabiona w obliczu tych przetasowań.
Instytucja wojskowa, która kształtowała życie polityczne od czasu uzyskania niepodległości, nękana jest walkami wewnętrznymi, po raz pierwszy wyrzucanymi do opinii publicznej przez wstawione gazety. Bitwa przeciwstawia się sztabowi armii, w którego skład wchodzi jej przywódca, generał Ahmed Gaïd Salah , wiceminister obrony, mianowany przez prezydenta Abdelaziz Bouteflika w 2013 roku, oraz potężny departament bezpieczeństwa DRS, kierowany przez generała „Toufika” od 1990 roku.
25 sierpnia 2010 r. Karim Moulay, były agent algierskich tajnych służb, przyznał się marokańskiej gazecie Al Massae 5 do udziału algierskich tajnych służb w ataku na hotel Atlas Asni w Marrakeszu w 1994 roku. Nie wydano wobec niego żadnego wyroku, pomimo przyznania się do udziału w zabójstwie, a rząd marokański nie zareagował na te rewelacje.
W wywiadzie udzielonym stronie elektronicznej TSA 3 lutego 2014 r. Amar Saïdani , sekretarz generalny partii rządzącej, specjalnie zaatakował generała „Toufik”, szefa DRS, którego prawdziwe nazwisko brzmiało Mohamed Mediène , którego nazwiska nigdy nie wymieniono. nazwij to ostrożnie, jest jeszcze niewiele. Zarzuca mu, że jest nieusuwalny i stoi za próbami destabilizacji wymierzonymi w partię i jej szefa. „Kilka stron padło ofiarą ingerencji bezpieczeństwa wewnętrznego (DRS). Tak jest w przypadku FLN, partii Abdallaha Djaballaha , FFS . Odbywa się to zawsze na polecenie Toufika. To rzeczywistość. W moim kraju wali [prefekt], liderzy biznesu są kontrolowani przez pułkowników. Nie rozumiem, dlaczego telefony są na podsłuchu, kiedy tylko sędzia ma prawo wydać polecenie, by „ grzmiał Saïdani, zanim wytoczył ciężkie oskarżenia: ten departament ” zawiódł w ochronie i bezpieczeństwie prezydenta Mohameda Boudiafa . Nie wiedział, jak chronić Abdelhaka Benhamouda , mnichów z Tibhirine , baz naftowych na południu, pracowników ONZ w Algierii ani pałacu rządu. To kierownictwo nie wiedziało, jak chronić prezydenta w Batna, gdzie był celem zamachu. Moim zdaniem Toufik powinien był zrezygnować po tych niepowodzeniach!” , dodał lider FLN.
Oświadczenia te wywołały oburzenie w klasie politycznej, kilka osobistości politycznych i wojskowych potępiło przez wstawione gazety „klan Butefliki ”, który stoi za publikacją w mediach Saâdaniego i oskarża go o chęć osłabienia DRS.
Prezydent republiki Abdelaziz Bouteflika zareagował 18 lutego, potępiając słowa Amara Saadani, „próby zdestabilizowania prezydentury, armii i służb wywiadowczych, które wierzą, że instytucja wojskowa jest w okowach wewnętrznych walk” .
„DRS, jako integralna część Narodowej Armii Ludowej (ANP) , musi nadal wykonywać swoje misje i atrybucje. Nikt nie ma prawa, niezależnie od swoich obowiązków, stawiać się ponad postanowieniami Konstytucji i ustawami Rzeczypospolitej” – dodał Głowa Państwa.
„Te nieliczne przypomnienia mają na celu wyraźne potwierdzenie, że wbrew zarzutom i spekulacjom zgłoszonym w prasie ze szkodą dla stabilności państwa i ANP , DRS pozostaje w pełni zmobilizowany do właściwego wykonywania misji, które są go, podobnie jak inne składniki ANP ” , powiedział dalej.
Zainicjowana w 2013 r. przez prezydenta republiki Abdelaziz Bouteflika operacja rozbiórkowa DRS miała swój ostatni akt wraz z odejściem na emeryturę jej wszechmocnego szefa, generała Mediène zwanego „Toufik”, chociaż mógł być uważany za prawdziwego przywódcę algierskiego reżimu . Prezydent RP kończy swoją funkcję 13 września 2015 roku . Został on zastąpiony przez generała Athmane Tartag powiedział „Bashir” doradca bezpieczeństwa Bouteflika, którzy od dawna n o 2 DRS.
Bouteflika podpisał 27 października dekret prezydencki który sfinalizował przyłączenie tego organu wojskowego do Prezydencji Republiki .
Poniżej znajduje się lista urzędników, którzy musieli kierować DRS: