Połykanie jest aktem połykania. Termin ten dotyczy zarówno czynności połykania śliny po zamknięciu łuków zębowych ( połykanie fizjologiczne ), jak i przemieszczenia przeżutego pokarmu lub bolusa pokarmowego do żołądka . Jest to część nakazu , to znaczy wszystkich czynności sylabicznych i technicznych ( chwytanie , żucie , ślinienie , połykanie) poprzedzających trawienie w przewodzie pokarmowym . U mężczyzn występuje średnio 3000 razy dziennie .
Połykanie przebiega w czterech etapach:
ślinowych typ połykania , a nie jedzenie, ponieważ nie wynika żucia
Fizjologiczne połykanie dotyczy ponad 75% dorosłej populacji
Te nietypowe połykaniu dotyczy mniej niż 25% dorosłej populacji
2 fazy ssania poprzez skurcz mięśnia okrężnego warg język wstawiony między 2 łuki zębowe zgryz popychanie płynu przez napięcie dna jamy ustnej : skurcz mięśnia szpikowego i gnykowo-gnykowego
(1) czubek języka w górę
oddzielenie bloku pokarmowego na 2 części na podniebieniu kostnym ładowanie części do połknięcia na plecy językowe(2) zamykanie ust
delikatne usta ⇒ stabilna okluzja(3) skurcz dna językowego
poprzez uniesienie mięśnia gnykowo-gnykowego i gnykowo-gnykowego ⇒ skurcz obustronny i symetryczny(4) skurcz języka
Przednia 1/4 języka na podniebieniu kostnym, a nawet w okolicy siekaczy tylnych: odbieranie połączeń 3/4 tylny tworzy rowek strzałkowy skierowany w górę ⇒ przesuwanie bloku żywności tam i z powrotem przez fale skurczowe typu perystaltycznego(5) napięcie i uniesienie podniebienia miękkiego
skurcz mięśni wewnętrznych i zewnętrznych peristafilin(6) kontakt języka z podniebieniem miednicy
transport bolusa pokarmowego do przesmyku gardła(7) pochylanie języka w dół i do tyłu
(Strefa refleksologiczna Wasiliewa: podstawa językowa, filary postvelarne i ściana części ustnej gardła ) usunięcie trzonu ze ściany za gardłem ⇒ ulotna pustka(8) bierna separacja słupków pozagardłowych
(9) wysłanie bolusa do przesmyku gardłowego
(10) przybliżenie słupków postgardłowych przez skurcz m pen-gardło
(11) obniżenie podniebienia miękkiego przed radix
idealna okluzja nosogardzieli(1) opieranie języka o słupki postgardłowe
(2) skurcz mięśni stylowo-gardłowych
Podczas przejścia bolusu pokarmowego między tylnymi filarami gardła przybliżenie tylnych filarów(3) skurcz mięśnia azygos
odchyla języczek do góry i do tyłu(4) rozluźnienie podniebienia miękkiego
opada jak zasłona na język,(5) podniesienie kości gnykowej w górę i do przodu
przez działanie mięśnia szpikowego , gnykowo -gnykowego, dwubrzuścowego i rylcowo-gnykowego(6) jednoczesne uniesienie gardła i krtani
przyłożenie krtani do podstawy językowej(7) nagłośnia jest biernie przesunięta nad głośnię
przechylając język(8) powiększenie ujścia gardła
połączone działanie mięśni gardłowo-stafilinowych i pen-gardłowych gardło jest skrócone i rozszerzone: miska zostaje złapana uzupełniające działanie krótkiego skurczu przepony(9) skurcz mięśnia zwieracza gardła
mięsień górny, środkowy i dolny skurcz perystaltyczny poza grawitacją(10) rozluźnienie mięśnia pierścienno-gardłowego
zwieracz przełyku (lub zwieracz górny przełyku )(11) rytmiczny skurcz mięśnia pierścienno-gardłowego
po przejściu bolusa żywieniowego(12) otwarcie otworów trąbek Eustachiusza
poprzez skurcz zewnętrznych mięśni peristafilinowychTutaj musimy kategorycznie odróżnić funkcje odruchowe (automatyczne) od funkcji dobrowolnych (zkortyzowanych, woli jednostki)
Okluzja przeciwstawnych zębówUmożliwia stabilizację żuchwy na górnej szczęce: fizjologiczne lub czynnościowe połykanie, tzw. „ciasne zęby”. Koniec języka styka się z podniebienną powierzchnią górnych siekaczy. Kontakt między zębami antagonistycznymi stymuluje proprioceptory przyzębia ( mechanoreceptory ) w celu ochrony narządów: jest to odruch CS Sherringtona ( 1917 , Nagroda Nobla 1932 ).
Ta odruchowa okluzja zębów dolnych na zębach górnych nie występuje podczas połykania dziecięcego (dzieci i młodzież), połykania nietypowego lub połykania dysfunkcyjnego (dorośli): ze względu na interarchowy napęd językowy
Okluzja przesmyku gardłaZapobiega podnoszeniu się bolusów pokarmowych w jamie ustnej, podparcie podstawy i tylnej części języka na podniebieniu, zbliżając przednie filary zasłony
Okluzja jamy nosowejPodparcie języka na ścianie słupka gardła Podparcie wolnego brzegu zasłony na błonie gardła Zbliżenie słupków słupka gardła, zasłony i języczka zapobiega przechodzeniu nozdrzy przez czaszę
Okluzja krtaniUniemożliwia dostęp z bolusa do tchawicy ucisk tętnicy nagłośniowej przez nagłośnię poszerzenie podstawy języka nad głośnią wniebowstąpienie szkieletu krtani zwężenie głośni bezdech połykający
Zapewnia przenoszenie pokarmu z górnego zwieracza przełyku do wpustu dzięki fali perystaltycznej, która wędruje w górę iw dół przełyku (perystaltyka pierwotna). Mięśnie przełyku są podzielone na dwie warstwy, zewnętrzną podłużną i wewnętrzną okrągłą. W ciągu pierwszych kilku centymetrów przełyku składa się z włókien prążkowanych, które na poziomie dolnej połowy przełyku są stopniowo całkowicie zastępowane włóknami gładkimi. Fala perystaltyczna obejmuje dwie warstwy mięśni. Skurcz włókien podłużnych przyciąga dalszą część segmentu przełyku do bolusa. Okrągłe włókna rozluźniają się za miską i kurczą się w górę. Perystaltyka przełyku jest wolniejsza niż perystaltyka gardła: prędkość fali przełykowej wynosi 3 cm/sw części proksymalnej przełyku i do 5 cm/sw dolnej tercji. Perystaltykę przełyku można wyzwolić niezależnie od perystaltyki gardła: wzdęcie ścian przełyku oprócz połykania powoduje tzw. perystaltykę wtórną.
W przeciwieństwie do czasu gardłowego grawitacja odgrywa rolę w przenoszeniu bolusa do przełyku. Płyny mogą dotrzeć do wpustu na kilka sekund przed falą perystaltyczną. Skurcze przełyku są bardziej rozległe u osoby leżącej niż u osoby stojącej. Oprócz grawitacji, drugi czynnik przyczynia się do napędzania pokarmu w przełyku piersiowym. Podczas wdechu powstaje zagłębienie śródluminowe, które ściąga bolus pokarmowy w dół.
Czas trwania przełyku jest znacznie dłuższy niż poprzednie dwa: 2 sekundy dla płynów, 7 do 9 sekund dla ciał stałych.