Wilton kulturowe lub Wilton jest to kulturalne facji prehistoryczny rozpowszechniony w Afryce Południowej i Wschodniej w Nowsze epoki kamienia , około 6000 lat pne. AD Kultura ta charakteryzuje się szczególnie obecnością mikrolitów i różnorodnością typologiczną wyraźniejszą niż kultury wcześniejsze.
Został zdefiniowany przez Johna Hewitta po wykopaniu jaskini na farmie Wilton we współpracy z CW Wilmot.
Kultura Wilton jest szczególnie potwierdzona w wodospadach Kalambo , na granicy Zambii i Tanzanii oraz w osadach doliny Twyfelfontein w Namibii .
W Gwisho w Zambii , niedaleko Kafue, odkryto obozowisko datowane na rok 2300 pne .
Narzędzia Wiltona przedstawiają pewne analogie z mikrolitami z europejskiego mezolitu . Najnowsze przejawy tej kultury wskazują jednak, że użycie żelaza było pod kontrolą. Niektóre miejsca w południowej Afryce pokazują związek kultury Wilton ze sztuką naskalną.
Narzędzia odkryte w Gwisho były bardziej wyrafinowane niż te na wcześniejszych stronach. Nosiciele kultury Wilton rozwinęli tam przemysł kostny obejmujący stemple , ozdoby i strzały kompozytowe. Tworzyli również drewniane narzędzia do wykopywania jadalnych korzeni, które stanowiły podstawę ich diety. Większość ich pożywienia pochodziła ze zbieractwa.
Według antropologów wszyscy mieszkańcy Gwisho mogli należeć do jednej grupy pokrewieństwa, wszyscy członkowie pochodzili od tego samego przodka lub byli spokrewnieni na różne sposoby.