| Australijski kreolski Kriol | ||
| Kraj | Australia | |
|---|---|---|
| Region | Terytorium Północne , Australia Zachodnia , Queensland | |
| Liczba głośników | 7 155, | |
| Klasyfikacja według rodziny | ||
|
||
| Kody języków | ||
| ISO 639-2 | cpe | |
| ISO 639-3 | rop | |
| IETF | rop | |
| Linguasphere | 52-ABB-ca | |
| Linguasphere |
|
|
| Glottolog | krio1252 | |
Australijski kreolski nazywa Kriol przez jego głośników , to język z Australii , a Creole , które powstały, aby ułatwić relacje między europejskich osadników w Australii i Aborygenów regionów północnych. Chociaż zauważamy podobieństwa z językiem angielskim pod względem słownictwa, Kriol ma wyraźną strukturę składniową, a także gramatykę, więc możemy mówić o samym języku.
Według spisu ludności z 2016 r. 7155 osób stwierdziło, że mówi po kreolsku, a 7253 osób stwierdziło, że mówi w domu.
Osadnictwo Europejczyków na Terytorium Północnym trwało około czterdziestu lat. Ta kolonizacja osiadła na stałe od 1870 roku, na miejscu zauważamy pojawienie się języka angielskiego, ale także języka chińskiego . Aby komunikować się między tymi dwiema grupami i miejscowymi Aborygenami, na całym terytorium rozwinął się pidgin . Od 1900 roku ten Pidgin z Terytorium Północnego : Pidgin z Terytorium Północnego (NTPE) rozprzestrzenił się i był dobrze rozumiany (rozumiejąc, że nikt nie mówił w Pidgin jako języku ojczystym, pidgin może stać się językiem tylko wraz z rozwojem języka).
Aby Pidgin Terytorium Północnego mógł się wykreolizować, aby język mógł dostosować się do użytkowników i stać się w 100% niezależnym językiem, w przyszłym obszarze języka musiała rozwinąć się nowa społeczność językowa. Pierwszym miejscem, w którym ten proces się odbywał, była misja rzeki Roper (Ngukurr), gdzie powstały punkty rozrodu, a także tereny mieszkalne.
W tym okresie stosunki między ludami aborygeńskimi a pochodzącymi z Europy były napięte, osadnicy mówili o „wojnie eksterminacyjnej” ( wojnie o eksterminację ); Aborygeni pragnęli mężnie bronić swoich ziem. Tak czy inaczej, ziemia mogłaby zostać przejęta przez osadników, gdy firma specjalizująca się w hodowli zwierząt przejęła kontrolę nad większością obszaru. Osadnicy byli bardziej zdeterminowani, by zagarnąć ziemie tubylców prowadząc wyprawy.
Osadnictwo europejskie i zajęcie ziemi szczególnie osłabiły rdzenną ludność, która stanowi jeden z głównych czynników rozwoju kreolskiego, a w istocie tej radykalnej zmianie społecznej towarzyszyły wielkie trudności komunikacyjne.
Drugim warunkiem rozwoju tego kreolskiego było utworzenie nowej wspólnoty językowej, która powstała, gdy anglikańscy misjonarze założyli schronienie dla Aborygenów w regionie rzeki Roper w 1908 r. Zgromadziło to około 200 osób z 8 różnych ludów aborygeńskich, którzy w związku z tym mówili różnymi językami. Chociaż dorośli byli wielojęzyczni, dzieci, ze względu na częste spotkania lub spotkania przy ceremoniach, nauczyły się już nowego języka. Język pidgin z Terytorium Północnego. W ciągu swojego życia te dzieci, pierwsi mieszkańcy nowej społeczności, były aktorami w rozwoju pidgin jako samodzielnego języka.
Chociaż stosunki między misjonarzami a Aborygenami były przyjazne, to nie same misje były odpowiedzialne za rozwój Kriol. W rzeczywistości próbowali oni wprowadzić standardowy angielski jako zwykły język misji. Dzieci używały w klasie języka „kolonialnego”, a język angielski był językiem, w którym zwracano się do misjonarzy.
Kriol faktycznie rozkwitł. Jest to naprawdę kreolski, ponieważ kriol stał się językiem ojczystym dla pewnej liczby jego użytkowników, stał się przedmiotem przywłaszczenia kulturowego, wykorzystując spotkanie dwóch światów o zróżnicowanych tradycjach i służąc obu dwóm podstawom językowym „ koorie „(pierwotna nazwa Aborygenów, co oznacza„ istota ludzka ”) i europejski.
Kriol nie był rozpoznawany jako język aż do lat 70. XX wieku, głównie z powodu „akademizmu” językowego, który lekceważył to, co uważał za „niepoprawną formę” języka angielskiego, a nie prawdziwego języka.
Problem, z którym boryka się wiele społeczności w północnej Australii, polega na tym, że dzieci mówiące po kreolsku są postrzegane jako mówiące po angielsku, ale „źle po angielsku”; w związku z tym nie otrzymują edukacji z angielskim jako drugim językiem. Z drugiej strony fakt, że kreolofony nie są postrzegane jako posiadające język ojczysty, odmawia im dostępu do edukacji w ich tradycyjnym języku.
Jedynym oficjalnym, dwujęzycznym programem federalnym Australii w Kriol jest Barunga, który został zbudowany podczas podstawowej służby Gougha Whitlama w latach 1972-1975 iz powodzeniem wprowadził Kriol jako medium i przedmiot badań. Fundusze od australijskiego rządu federalnego są zbyt niskie na dalszy rozwój programów Kriol. Nawet jeśli kriol jest powszechnie używany (w języku aborygeńskim), przejście do pisania jest minimum, z wyjątkiem Biblii . Wynika to ponadto z niskiego wskaźnika alfabetyzacji w Kriol, to samo dotyczy umiejętności czytania i pisania w języku angielskim, co oznacza, że tradycyjne mity również nie są zapisywane w formie pisemnej. Może się zdarzyć, że mieszkańcy Ngukurr będą musieli polegać na tekstach Barunga, co może osłabić różnicę tożsamości między dwiema grupami językowymi. W każdym razie kultury aborygeńskie nie mają tradycji ugruntowywania się w słowie pisanym, więc brak pisemnych wersji tekstów można rozumieć jako integralną część ustnej natury aborygeńskiej narracji.