Mistrzostwa świata w piłce nożnej kobiet

Mistrzostwa świata w piłce nożnej kobiet Ogólny

Sport	Piłka nożna
kreacja	1970
Organizator (e)	FIFA (od 1991 )
Okresowość	4 lata
Uczestnicy	24 wykwalifikowanych
Oficjalna strona internetowa	fr.fifa.com/womensworldcup

Nagrody

Posiadacz tytułu	Stany Zjednoczone
Więcej tytułów	Stany Zjednoczone (4 tytuły)
Najlepszy strzelec (s)	Marta (17 goli)

Zawody, które nadejdą, zobacz:
FIFA Women's World Cup 2023

Na Mistrzostwa świata w piłce nożnej kobiet lub na Mistrzostwa świata w piłce nożnej kobiet jest międzynarodowy futbol konkurencja , która odbywa się zwykle raz na cztery lata. Jest organizowany przez FIFA i angażuje reprezentacje narodowe. Jest to kobiecy odpowiednik Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej Mężczyzn . Pierwsza oficjalna edycja miała miejsce w 1991 roku w Chinach , gdzie zwycięsko odniosły Stany Zjednoczone . Należy zauważyć, że przed 1991 rokiem zorganizowano już kilka nieoficjalnych turniejów światowych.

Na liście Pucharu Świata znajdują się tylko cztery narody. Stany Zjednoczone rekord z czterech tytułów, a następnie Niemiec z dwóch zwycięstw w finale. Norwegia i Japonia wygrała każdą Puchar Świata w jednym przypadku.

Tytuł mistrzyni świata w piłce nożnej kobiet jest w posiadaniu Stanów Zjednoczonych od 2015 roku . W 2019 Mistrzostwa świata w piłce nożnej kobiet grał w Francji .

Fabuła

Geneza konkursu

Po kilku zawodach organizowanych bez zgody FIFA i skupiających międzynarodowe drużyny w latach 1970 – 1980 (w tym najpierw Coppa del Mondo 1970, a następnie Mundialito od 1981 do 1988), to FIFA decyduje, kiedy mają się odbyć Mistrzostwa Świata. 1986 w Meksyku, aby zbadać ustanowienie prawdziwych kobiecych mistrzostw świata w piłce nożnej, gromadzących najlepsze selekcje kobiet na świecie. FIFA początkowo zorganizowała w 1988 roku w Chinach Międzynarodowy Turniej Kobiet , rozegrany w towarzyskiej formie, co pozwoliło na przetestowanie i walidację projektu. Pierwsza oficjalna edycja zaplanowana jest na 1991 rok . Częstotliwość mistrzostw świata kobiet jest zwykle ustalana na 4 lata, w latach nieparzystych bezpośrednio po zorganizowaniu mistrzostw świata mężczyzn.

Lata 90. zdominowane przez Stany Zjednoczone

Pierwszy oficjalny światowy turniej kobiecej piłki nożnej, zorganizowany przez FIFA, Mistrzostwa Świata Kobiet 1991 odbyły się w Chińskiej Republice Ludowej na boisku złożonym z dwunastu narodów. FIFA decyduje się również na włączenie po raz pierwszy w międzynarodowych zawodach kobiet do składu sędziowskiego. To wydanie widzi zwieńczeniem Stanami Zjednoczonymi na czele tria Michelle Akers , Carin Jennings i kwietnia Heinrichs (który zdobył dwadzieścia goli pomiędzy nimi) przeciwko Norwegii w finale z wynikiem 2 do 1. W 1995 roku , Norwegia mści się w Szwecji pokonując w finale Niemcy (2-0). Po gościł w Azji i Europie, Puchar Świata odbywa się na North American kontynentu w 1999 roku w Stanach Zjednoczonych . Amerykanie po raz drugi zdobyli trofeum po rzutach karnych przeciwko Chinom w finale, potwierdzając swoją dominację w kobiecej piłce nożnej w latach 90., po zdobyciu tytułu olimpijskiego w 1996 r . w Atlancie .

Lata 2000 zdominowane przez Niemcy

W 2000 roku hegemonia amerykańska została zakwestionowana przez drużynę niemiecką. Przede wszystkim w 2003 roku , gdzie końcowa faza został ponownie zorganizowany w Stanach Zjednoczonych po wpisie SARS w Chinach, która miała do zorganizowania imprezy, Niemcy zdobyli tytuł po pokonaniu w Stanach Zjednoczonych. United 3-0 w półfinale potem Szwecja 2-1 po dogrywce w finale. W 2007 roku w Chinach Niemcy utrzymały tytuł w meczu z Brazylią 2:0 po zdominowaniu turnieju, w którym nie straciły ani jednego gola. W 2011 roku Niemcy zorganizowały zawody z nadzieją na zdobycie trzeciego z rzędu tytułu. Jednak mimo trzech zwycięstw w trzech meczach w pierwszej rundzie, niemiecka selekcja nagle straciła sukcesy ofensywne i została niespodziewanie wyeliminowana w ćwierćfinale przez przyszłą zwycięską Japonię z wynikiem 1 do 0 po przedłużeniu.

Organizacja

Format konkursu

Dwie pierwsze edycje w 1991 i 1995 roku zgromadziły po dwanaście zespołów, które w pierwszej rundzie podzielone są na trzy grupy po cztery, z których pierwsza, druga i dwie najlepsze trzecie kwalifikują się do ćwierćfinału. W 1999 roku liczba uczestników wzrosła do szesnastu zespołów, podzielonych w pierwszej rundzie na cztery grupy po cztery, przy czym dwie pierwsze z każdej puli awansowały do ​​ćwierćfinału. Formuła ta trwa do 2011 roku. W 2015 i 2019 roku w turnieju biorą udział 24 drużyny, podzielone na sześć grup po cztery. Oprócz pierwszych dwóch z każdej grupy zakwalifikowanych do następnej rundy, cztery najlepsze trzecie są wybierane, aby ukończyć rundę 16 remisów. Mecz o trzecie miejsce rozgrywany jest pomiędzy dwoma zespołami, które w półfinale opuściły wyścig o tytuł. Aby uzyskać dostęp do Mistrzostw Świata, drużyny muszą uzyskać kwalifikacje, grając w rundach eliminacyjnych organizowanych lokalnie przez federacje kontynentalne ( UEFA , OFC , AFC , CAF , CONMEBOL i CONCACAF ). Ostatecznie kraj organizujący zostanie automatycznie zakwalifikowany do ostatniej fazy.

Pierwsze mistrzostwa świata odbyły się w Chinach w 1991 roku, następne w Szwecji w 1995 roku , po czym dwukrotnie rozegrano je w Stanach Zjednoczonych w 1999 i 2003 roku . Pierwotnie planowana dla Chin , edycja 2003 została w rzeczywistości ponownie nagrodzona przez FIFA w Stanach Zjednoczonych, bazując na sukcesie poprzedniej edycji, ze względu na pojawienie się w tym roku w Azji zespołu ostrej ostrej niewydolności oddechowej (SARS). W ramach rekompensaty FIFA przyznała kolejną edycję z 2007 roku Chinom. Kolejne kraje w latach dziewięćdziesiątych pod względem organizacji mundialu to Niemcy w 2011 roku , Kanada w 2015 roku i Francja w 2019 roku . Pod koniec 2010 roku FIFA podejmuje decyzję o zwiększeniu liczby uczestniczących drużyn do 24 w przyszłych edycjach (od 2015 roku). Rozwój kobiecego futbolu i podniesienie poziomu globalnego w ciągu dekady zachęciło FIFA do ponownego rozszerzenia turnieju kobiet. Krótko po zakończeniu Mistrzostw Świata 2019 we Francji, które odniosły obiecujący sukces społeczny, Międzynarodowa Federacja podejmuje decyzję o zwiększeniu liczby narodów w finale do 32, podczas gdy kraj gospodarza na 2023 rok nie został jeszcze wybrany.

Streszczenie

Lata	Drużyny	Stadion zawodów
		Faza grupowa	8 e końcowy	1/4 finału	1/2 finału	3 rd / 4 p Miejsce	Finał
1991 i 1995	12	Kwalifikowane są 3 grupy po 4: 1 res , 2 es i 2 najlepsze 3 .	-
1999 do 2011	16	Kwalifikowane są 4 grupy po 4: 1 res i 2 .	-
2015 i 2019	24	6 grup od 4: 1 Res , 2 es i 4 najlepiej 3 są kwalifikacje.
2023	32	8 grup 4: 1 Res i 2 są kwalifikacje.

Trofeum

Obecne trofeum zostało zaprojektowane przez Williama Sawayę i wykonane ręcznie przez specjalistów z Mediolanu Sawaya & Moroni. Trofeum odzwierciedla atletykę, dynamikę i elegancję kobiecej piłki nożnej. Z pozłacanego brązu , polerowanego aluminium i granitu Verde Candeias ma 47 cm wysokości i waży 4,6 kg. Umieszczony na stożkowej stopce, podkreślając ducha elewacji, rozciąga się w kierunku nieba spiralnie, owijając u góry piłkę futbolową. Pod podstawą wygrawerowane są nazwy krajów, które wygrały turniej.

Nagrody i statystyki

Mistrzostwa Świata FIFA

Lista zabitych na wojnie

Redagowanie	Rok	Kraj organizujący		Finał				Mały finał
				Mistrz	Wynik	Finalista		Trzeci	Wynik	Czwarty
1 re	1991	Chiny		Stany Zjednoczone	2 - 1	Norwegia		Szwecja	4 - 0	Niemcy
2 nd	1995	Szwecja		Norwegia	2 - 0	Niemcy		Stany Zjednoczone	2 - 0	Chiny
3 rd	1999	Stany Zjednoczone		Stany Zjednoczone (2)	0 - 0 ( ap ) ( zakładka  : 5 - 4)	Chiny		Brazylia	0 - 0 ( ap ) ( zakładka  : 5 - 4)	Norwegia
4 th	2003	Stany Zjednoczone		Niemcy	2 - 1 ( ap , beo )	Szwecja		Stany Zjednoczone	3 - 1	Kanada
5 th	2007	Chiny		Niemcy (2)	2 - 0	Brazylia		Stany Zjednoczone	4 - 1	Norwegia
6 th	2011	Niemcy		Japonia	2 - 2 ( ap ) ( zakładka  : 3 - 1)	Stany Zjednoczone		Szwecja	2 - 1	Francja
7 th	2015	Kanada		Stany Zjednoczone (3)	5 - 2	Japonia		Anglia	1 - 0 ( ap )	Niemcy
8 th	2019	Francja		Stany Zjednoczone (4)	2 - 0	Holandia		Szwecja	2 - 1	Anglia
9 th	2023	/ Australia / Nowa Zelandia

Ranking według kraju i konfederacji

Reprezentacja Stanów Zjednoczonych zajmuje pierwsze miejsce na listach przebojów Pucharu Świata Kobiet. Ona wyniosła cztery tytuły w 1991 i 1999 roku i 2015 roku , a od 2019 roku, jeden z finalistów miejsce w 2011 roku i trzy trzecie miejsca. Niemiecki zespół zajął drugie miejsce z dwoma zwycięstwami w 2003 i 2007 roku , a także jako miejsce finalista w 1995 roku . Norwegia zarejestrowany jej nazwę w historii w 1995 roku i Japonii w 2011 roku .

Ranga	Zespół	Finaliści		Półfinaliści		Eliminacje w ćwierćfinale	Eliminacje w 8 e finale lub 1 st runda (turnieje 12-a-side w 1991 i 1995 roku, Turnieje 16-a-side od 1999 do 2011)	Eliminacje 1 st runda ( turnieje o 24 w 2015 i 2019)	Udziały
		Tytuły wygrane	2 e w górę	3 th Place	4 th Place
1	Stany Zjednoczone	1991 , 1999 , 2015 i 2019	2011	1995 , 2003 , 2007	-	-	-	-	8
2	Niemcy	2003 , 2007	1995	-	2 1991 , 2015	3 1999 , 2011 , 2019	-	-	8
3	Norwegia	1995	1991	-	2 1999 , 2007	2 2003 , 2019	2 2011 , 2015	-	8
4	Japonia	2011	2015	-	-	1 1995	5 1991 , 1999 , 2003 , 2007 , 2019	-	8
5	Szwecja	-	2003	1991 , 2011 , 2019	-	2 1995 , 1999	2 2007 , 2015	-	8
6	Brazylia	-	2007	1999	-	2 2003 , 2011	4 1991 , 1995 , 2015 , 2019	-	8
7	Chiny	-	1999	-	1 1995	4 1991 , 2003 , 2007 , 2015	1 2019	-	7
8	Holandia	-	2019	-	-	-	1 2015	-	2
9	Anglia	-	-	2015	1 2019	3 1995 , 2007 , 2011	-	-	5
10	Francja	-	-	-	1 2011	2 2015 , 2019	1 2003	-	4
11	Kanada	-	-	-	1 2003	1 2015	5 1995 , 1999 , 2007 , 2011 , 2019	-	7
12	Australia	-	-	-	-	3 2007 , 2011 , 2015	4 1995 , 1999 , 2003 , 2019	-	7
13	Dania	-	-	-	-	2 1991 , 1995	2 1999 , 2007	-	4
14	Włochy	-	-	-		2 1991 , 2019	1 1999	-	3
15	Rosja	-	-	-	-	2 1999 , 2003	-	-	2
16	Nigeria	-	-	-	-	1 1999	6 1991 , 1995 , 2003 , 2007 , 2011 , 2019	1 2015	8
17	Korea Północna	-	-	-	-	1 2007	3 1999 , 2003 , 2011	-	4
18	Tajwan	-	-	-	-	1 1991	-	-	1
19	Kamerun	-	-	-	-	-	2 2015 , 2019	-	2
20	Korea Południowa	-	-	-	-	-	2 2003 , 2015	1 2019	3
21	Kolumbia	-	-	-	-	-	2 2011 , 2015	-	2
22	Hiszpania	-	-	-	-	-	1 2019	1 2015	2
23	szwajcarski	-	-	-	-	-	1 2015	-	1
24	Nowa Zelandia	-	-	-	-	-	3 1991 , 2007 , 2011	2 2015 , 2019	5
25	Ghana	-	-	-	-	-	3 1999 , 2003 , 2007	-	3
26	Argentyna	-	-	-	-	-	2 2003 , 2007	1 2019	3
26	Meksyk	-	-	-	-	-	2 1991 , 2011	1 2015	3
28	Gwinea Równikowa	-	-	-	-	-	1 2011	-	1
29	Tajlandia	-	-	-	-	-	-	2 2015 , 2019	2
30	Wybrzeże Kości Słoniowej	-	-	-	-	-	-	1 2015	1
30	Ekwador	-	-	-	-	-	-	1 2015	1
30	Kostaryka	-	-	-	-	-	-	1 2015	1
30	Afryka Południowa	-	-	-	-	-	-	1 2019	1
30	Jamajka	-	-	-	-	-	-	1 2019	1
30	Szkocja	-	-	-	-	-	-	1 2019	1
30	Chile	-	-	-	-	-	-	1 2019	1

Półfinały

Numer	Zespół	Lata
8	Stany Zjednoczone	1991	1995	1999	2003	2007	2011	2015	2019
5	Niemcy	1991	1995	-	2003	2007	-	2015	-
4	Norwegia	1991	1995	1999	-	2007	-	-	-
4	Szwecja	1991	-	-	2003	-	2011	-	2019
2	Chiny	-	1995	1999	-	-	-	-	-
2	Brazylia	-	-	1999	-	2007	-	-	-
2	Japonia	-	-	-	-	-	2011	2015	-
2	Anglia	-	-	-	-	-	-	2015	2019
1	Kanada	-	-	-	2003	-	-	-	-
1	Francja	-	-	-	-	-	2011	-	-
1	Holandia	-	-	-	-	-	-	-	2019

Podsumowanie według kraju Nagrody według kraju według edycji

Zespół	Udać się.	1991	1995	1999	2003	2007	2011	2015	2019	Konfederacja
Niemcy	8	Czwarty	Finalista	1/4 finału	Zwycięzca	Zwycięzca	1/4 finału	Czwarty	1/4 finału	UEFA
Brazylia	8	1 st runda	1 st runda	Trzeci	1/4 finału	Finalista	1/4 finału	1/8 finału	1/8 finału	KONMEBOL
Stany Zjednoczone	8	Zwycięzca	Trzeci	Zwycięzca	Trzeci	Trzeci	Finalista	Zwycięzca	Zwycięzca	CONCACAF
Japonia	8	1 st runda	1/4 finału	1 st runda	1 st runda	1 st runda	Zwycięzca	Finalista	1/8 finału	AFC
Nigeria	8	1 st runda	1 st runda	1/4 finału	1 st runda	1 st runda	1 st runda	1 st runda	1/8 finału	CAF
Norwegia	8	Finalista	Zwycięzca	Czwarty	1/4 finału	Czwarty	1 st runda	1/8 finału	1/4 finału	UEFA
Szwecja	8	Trzeci	1/4 finału	1/4 finału	Finalista	1 st runda	Trzeci	1/8 finału	Trzeci	UEFA
Australia	7	-	1 st runda	1 st runda	1 st runda	1/4 finału	1/4 finału	1/4 finału	1/8 finału	AFC
Kanada	7	-	1 st runda	1 st runda	Czwarty	1 st runda	1 st runda	1/4 finału	1/8 finału	CONCACAF
Chiny	7	1/4 finału	Czwarty	Finalista	1/4 finału	1/4 finału	-	1/4 finału	1/8 finału	AFC
Anglia	5	-	1/4 finału	-	-	1/4 finału	1/4 finału	Trzeci	Czwarty	UEFA
Nowa Zelandia	5	1 st runda	-	-	-	1 st runda	1 st runda	1 st runda	1 st runda	OFC
Korea Północna	4	-	-	1 st runda	1 st runda	1/4 finału	1 st runda	-	-	AFC
Dania	4	1/4 finału	1/4 finału	1 st runda	-	1 st runda	-	-	-	UEFA
Francja	4	-	-	-	1 st runda	-	Czwarty	1/4 finału	1/4 finału	UEFA
Argentyna	3	-	-	-	1 st runda	1 st runda	-	-	1 st runda	KONMEBOL
Korea Południowa	3	-	-	-	1 st runda	-	-	1/8 finału	1 st runda	AFC
Ghana	3	-	-	1 st runda	1 st runda	1 st runda	-	-	-	CAF
Włochy	3	1/4 finału	-	1 st runda	-	-	-	-	1/4 finału	UEFA
Meksyk	3	-	-	1 st runda	-	-	1 st runda	1 st runda	-	CONCACAF
Hiszpania	2	-	-	-	-	-	-	1 st runda	1/8 finału	UEFA
Kamerun	2	-	-	-	-	-	-	1/8 finału	1/8 finału	CAF
Kolumbia	2	-	-	-	-	-	1 st runda	1/8 finału	-	KONMEBOL
Holandia	2	-	-	-	-	-	-	1/8 finału	Finalista	UEFA
Rosja	2	-	-	1/4 finału	1/4 finału	-	-	-	-	UEFA
Tajlandia	2	-	-	-	-	-	-	1 st runda	1 st runda	AFC
Afryka Południowa	1	-	-	-	-	-	-	-	1 st runda	CAF
Chile	1	-	-	-	-	-	-	-	1 st runda	KONMEBOL
Wybrzeże Kości Słoniowej	1	-	-	-	-	-	-	1 st runda	-	CAF
Kostaryka	1	-	-	-	-	-	-	1 st runda	-	CONCACAF
Szkocja	1	-	-	-	-	-	-	-	1 st runda	UEFA
Ekwador	1	-	-	-	-	-	-	1 st runda	-	KONMEBOL
Gwinea Równikowa	1	-	-	-	-	-	1 st runda	-	-	CAF
Jamajka	1	-	-	-	-	-	-	-	1 st runda	CONCACAF
szwajcarski	1	-	-	-	-	-	-	1/8 finału	-	UEFA
Tajpej	1	1/4 finału	-	-	-	-	-	-	-	AFC

Podpis:

• Zwycięzca
• Finalista
• Trzeci
• Czwarty
• 1/4 finału
• 1/8 finału

Statystyka

Stany Zjednoczone w dużej mierze dominuje wykresy: wygrali połowę tytułów (4 z 8), są jedynymi jeszcze na podium, a oni również posiadać rekord liczby finale grał (5). Rekord dwóch zwycięstw z rzędu dzielą Niemcy w latach 2003 i 2007 oraz Stany Zjednoczone w latach 2015 i 2019. Japonia (w 2011 r.) jest jedynym krajem, który został mistrzem świata po przegranym meczu podczas zawodów. Wreszcie żadna drużyna nie przegrała w finale więcej niż raz.

Największa różnica bramek w finale wynosi +3 i jest ustalana w zwycięstwie Stanów Zjednoczonych 5-2 nad Japonią w 2015 roku. Najwięcej bramek strzelonych w finale osiągnięto w 2015 roku. Najmniejszą liczbę osiągnięto w 1999 roku, bez gola .

Kraj gospodarza wygrał finał tylko raz, w Stanach Zjednoczonych w 1999 roku.

Zawodniczki

• Chiński Ma Li zdobył pierwszą bramkę w historii Pucharu Świata strzelając w meczu otwarcia Mistrzostw Świata w Chinach przeciwko Norwegii.
• Brazylijska Marta jest rekordzistą pod względem bramek zdobytych na Mistrzostwach Świata z 17 golami. Niemiec Birgit Prinz strzelił 14 bramek, a następnie przez Abby Wambach z 13, a następnie amerykańskie Michelle Akers z 12, w tym 10 bramek w 1991 roku edycji samym , co jej najlepszym strzelcem w jednej fazie końcowej.
• Brazylijska Formiga jest najstarszą strzelczynią Pucharu Świata Kobiet w wieku 37 lat.

Nagrody indywidualne

Pod koniec każdego turnieju Pucharu Świata kilka trofeów jest przyznawanych graczom i drużynom, które wyróżniły się na tle innych w różnych aspektach gry.

Od pierwszej edycji w 1991 roku (o ile nie wspomniano) przyznano cztery oficjalne trofea:

• Złotego Buta dla najlepszego strzelca;
• Złota Piłka dla najlepszego zawodnika Mistrzostw Świata;
• Złota Rękawica dla najlepszego bramkarza (nagroda przyznawana od 2011 roku );
• FIFA Fair Play Trophy dla zespołu, który pokazuje najlepiej sportowego i najlepsze zachowanie.

Mistrzostwa Świata	Złoty But	Cele	Złota kula	Złota rękawiczka	Laureaci nagrody fair play
Chiny 1991	Michelle Akers	10	Carin Jennings	-	Niemcy
Szwecja 1995	Ann-Kristin Aarønes	6	Hege Riise	-	Szwecja
Stany Zjednoczone 1999	Sissi Sun Wen	7	Słońce Wen	-	Chiny
Stany Zjednoczone 2003	Birgit Prinz	7	Birgit Prinz	-	Chiny (2)
Chiny 2007	Marta	7	Marta	-	Norwegia
Niemcy 2011	Homare Sawa	5	Homare Sawa	Nadzieja Solo	Japonia
Kanada 2015	Celia Šašić	6	Carli Lloyd	Nadzieja solo (2)	Francja
Francja 2019	Megan Rapinoe	6	Megan Rapinoe	Sari van Veenendaal	Francja (2)

Nieoficjalne międzynarodowe zawody prowadzące do Mistrzostw Świata FIFA Kobiet

Rok	Państwo-Gospodarz	Zwycięzca	Finalista	Wynik
1970	Włochy	Dania	Włochy	2-0
1971	Meksyk	Dania	Meksyk	3-0
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden	Japonia	Włochy	Dania	1-1
1984	Włochy	Włochy	Niemcy	3-1
1985	Włochy	Anglia	Włochy	3-2
1986	Włochy	Włochy	Stany Zjednoczone	1-0
1988	Włochy	Anglia	Włochy	2-1
1988 (FIFA)	Chiny	Norwegia	Szwecja	1-0

Relacje z mediów i widzów

Podczas Mistrzostw Świata 2007 w Chinach około 200 krajów transmitowało zdjęcia z zawodów. Po finale między Niemcami a Brazylią oglądało 9,05 miliona widzów w Niemczech (50,5% całkowitej widowni) przez ZDF , w porównaniu do poprzedniego finału Mistrzostw Świata 2003 rozgrywanego w Stanach Zjednoczonych między Niemcami a Szwecją, które przyciągnęły 11,38 miliona Niemców (ale 33,8% całej widowni) w stawce godzinowej do późnych godzin nocnych.

Po raz pierwszy na Mistrzostwach Świata 2011 wszystkie mecze są transmitowane w wysokiej rozdzielczości, z dwiema kamerami w bramce i dwoma stałymi kamerami używanymi we wszystkich meczach. Niektóre z tych meczów obejmują 18 kamer, w tym kamerę pająka i kamerę zamontowaną w helikopterze. Ten turniej jest pierwszym w kobiecej piłce nożnej z albumem z naklejkami Panini , dostępnym tylko w Niemczech.

Finał Mistrzostw Świata 2015 staje się najchętniej oglądanym meczem piłkarskim wszechczasów w Stanach Zjednoczonych z 25,4 milionami widzów (+ 41% w porównaniu z finałem z 2011 roku). Poprzednim rekordem był mecz USA-Portugalia na Mistrzostwach Świata Mężczyzn 2014 , z 18,2 milionami widzów. W Japonii finał z 2015 roku obejrzało 11,6 mln fanów, o 18% w porównaniu do finału z 2011 roku (także USA-Japonia). We Francji kanał W9 pobił historyczny rekord oglądalności naziemnej telewizji cyfrowej w ćwierćfinale Francja-Niemcy, oglądanym średnio przez 4,1 miliona osób, ze szczytem 5,3 miliona około 23:30. Podczas Mistrzostw Świata we Francji w 2019 r. pobito rekordy oglądalności telewizji według kraju , przy czym w szczególności ponad 10 milionów widzów francuskich w pierwszych dwóch meczach Les Bleues (Korea Południowa 7 czerwca, a następnie Norwegia 11 czerwca) lub nadal 7,3 mln Włochów widzów na mecz Włochy-Brazylia 18 czerwca.

Uwagi i referencje

1. 24 uczestników w 2019 r. 32 uczestników spodziewanych w 2023 r.
2. Thibault Rabeux, piłka nożna kobiet: nieoficjalne mistrzostwa świata ( ISBN  978-1095906422 )
3. „Niemcy do hosta 2011 Puchar Świata , ” fifa.com
4. Anthony Hernandez, „  Piłka nożna: jedenaście powodów, by śledzić Mistrzostwa Świata Kobiet  ”, Le Monde ,6 czerwca 2015( przeczytaj online )
5. Sposoby wskazane w przypadku fazy grupowej, pole zaznaczone w przypadku rundy eliminacji bezpośrednich.
6. Najczęściej podawana nazwa to „mecz o trzecie miejsce” lub „  mały finał  ” i dotyczy przegranych półfinałów.
7. „The Women's World Cup Trophy Tour” , fifa.com
8. Podkreślono edycje z eliminacją w 1/8 finału w drugiej rundzie .
9. (w) David Shannon, „  Mistrzostwa Świata Kobiet 1991 (Chiny)  ” , RSSSF ,29 listopada 2007(dostęp 6 lipca 2011 )
10. (w) Sébastien Duret, „  Mistrzostwa Świata Kobiet 1991-2007 – Turnieje Finałowe – Wszystkie Strzelanki  ” , RSSSF,3 lipca 2008(dostęp 6 lipca 2011 )
11. „  Przepisy FIFA Women's World Cup Germany 2011  ” , FIFA (dostęp 13 lipca 2011 r. ) , s. 1.  36 i 37 [PDF]
12. Nadawcy wygrywają zakład na fifa.com
13. "  Wyjątkowa relacja telewizyjna  " , na fifa.com ,4 lutego 2011(dostęp 24 czerwca 2011 )
14. (w) Helen Pidd, „  Naklejki piłkarskie Panini na Mistrzostwa Świata kobiet Okazują się sprzedawcą  ” , The Guardian ,16 czerwca 2011(dostęp 16 czerwca 2011 )
15. Xavier Allain, „  Mundial w piłce nożnej kobiet bije rekordy publiczności na całym świecie  ”, Le Figaro, 8 lipca 2015
16. Le Point, magazyn, „  Mistrzostwa Świata Kobiet: nowa karta publiczności dla Niebieskich  ” , w Le Point ,18 czerwca 2019 r.(dostęp 19 czerwca 2019 )
17. (it) La Gazzetta Dello Sport, „  Le Azzurre fanno il boom: 7,3 mln di spettatori. Meglio dell'Italia di Mancini!  » , W La Gazzetta dello Sport , 19 czerwca 2019(dostęp 19 czerwca 2019 )

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Piłka nożna kobiet
• Geneza kobiecej piłki nożnej