Bezdźwięczna spółgłoska zgryzowa zębowa
Bezdźwięczna spółgłoska zgryzowa zębowa
|
Symbol API |
t |
---|
Numer API
|
103 |
---|
Unicode |
U + 0074 |
---|
|
Alternatywny symbol API |
t̪ |
---|
Alternatywny numer API |
103 + 408 |
---|
Alternatywny Unicode |
U + 0074 + U + 032A |
---|
|
X-SAMPA |
t_d |
---|
Kirshenbaum |
t[ |
---|
|
Bezdźwięczne dentystyczny spółgłoska zwarta jest spółgłoskowy dźwięku . Jej symbolem w międzynarodowym alfabecie fonetycznym jest [t] , mała litera T , ale może to również oznaczać bezdźwięczną spółgłoskę zwartą dziąsłową ; zębodołową i zębodołową można odróżnić za pomocą [t̪] ze znakiem diakrytycznym wskazującym na staw zębowy i [t] bez znaku diakrytycznego lub [t͇] ze znakiem diakrytycznym przedłużenia międzynarodowego alfabetu fonetycznego dla staw wyrostka zębodołowego .
W zależności od języka może to być pełne [t̪] , aspirowane [t̪ʰ] itp.
Charakterystyka
Bezdźwięczna spółgłoska zwarta zębowa ma następujące cechy:
- Jego sposób artykulacji jest okluzyjny : powstaje poprzez utrudnianie przepływu powietrza w kanale głosowym.
- Jego punktem artykulacji jest uzębienie : jest połączony z językiem na dolnych lub górnych zębach lub obu.
- Jego fonacja jest głucha : jest wytwarzana bez wibracji strun głosowych .
- Jest to spółgłoska ustna : powietrze uchodzi tylko przez usta.
- Jest to spółgłoska centralna : powstaje, gdy powietrze przepływa przez środek języka, a nie po bokach.
- Jego mechanizm przepływu powietrza jest wypychany do płuc: jest on artykulowany poprzez przepychanie powietrza przez płuca i przewód głosowy, a nie przez głośnię lub usta.
Języki
Bezdźwięczna spółgłoska zwarta zębowa jest dość powszechnym dźwiękiem:
Źródła
- (en) Martin J. Ball i Nicole Müller , Fonetyka dla zaburzeń komunikacji , Psychology Press,2005( ISBN 0805853634 i 9780805853636 )
- (en) International Phonetic Association , Handbook of the International Phonetic Association: przewodnik po używaniu międzynarodowego alfabetu fonetycznego , Cambridge, Wielka Brytania; Nowy Jork, NY, Cambridge University Press,1999( ISBN 978-0521637510 i 0521637511 )
Uwagi i odniesienia
-
Międzynarodowe Stowarzyszenie Fonetyczne 1999 , s. 16.
-
Ball i Müller 2005 .
Zobacz też