Clichy-sous-Bois | |||||
Ratusz w grudniu 2019 r. | |||||
Heraldyka |
Logo |
||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Ile-de-France | ||||
Departament | Sekwana-Saint-Denis | ||||
Miasto | Deszczowy | ||||
Międzywspólnotowość |
Metropolis of Grand Paris EPT Grand Paris - Grand Est |
||||
Mandat burmistrza |
Olivier Klein 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 93390 | ||||
Wspólny kod | 93014 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Clichois | ||||
Ludność miejska |
28 992 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 7340 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48°55′00″ północ, 2°33 °00″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 66 m Maks. 121 m² |
||||
Powierzchnia | 3,95 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Paryż ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Paryż (gmina głównego bieguna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Livry-Gargan | ||||
Ustawodawczy | 12 th dzielnicy Seine-Saint-Denis | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | http://www.clichy-sous-bois.fr | ||||
Clichy-sous-Bois jest francuski gmina znajduje się w dziale z Seine-Saint-Denis w tym regionie Île-de-France . Jest częścią Metropolii Wielkiego Paryża .
Jej mieszkańcy są nazywane przez Clichois .
Clichy-sous-Bois znajduje się na gipsowym wzgórzu, 11 km na wschód od bram Paryża . Miasto zajmuje 413 ha, w tym 110 zalesionych. W rzeczywistości posiada ważne dziedzictwo leśne: las regionalny Bondy , park Fosse-Maussoin , las Bernouille, park ratusza. Jej rozległy park leśny jest zachowanym fragmentem starożytnego lasu Bondy: „Le Chêne Pointu”, „la Forestière”, dzielnica „Orly Parc”, która łączy kilka rezydencji społecznych zarządzanych przez właściciela Orly Parc i „le Bois du Temple”. »Zarządzane przez wynajmującego SOVAL. Miasto styka się również z „ les Bosquets ”, wrażliwym miastem położonym na sąsiednim terytorium Montfermeil .
Clichy-sous-Bois nie jest obsługiwane przez żadną główną autostradę lub oś drogową, ani żadną linię kolejową i dlatego pozostaje jednym z najbardziej odizolowanych miast na przedmieściach Paryża. Do ustawy z 10 lipca 1964 r. miasto wchodziło w skład departamentu Seine-et-Oise . Redystrybucja dawnych departamentów Seine i Seine-et-Oise oznacza, że miasto należy teraz do Seine-Saint-Denis po skutecznym przeniesieniu administracyjnym na1 st styczeń +1.968.
Clichy-sous-Bois znajduje się w 4 strefie taryfowej, obsługiwanej przez tramwaj i wiele linii autobusowych.
Tramwajowy AutobusLinia 16 metra , część projektu Grand Paris Express, służą miasto Clichy-sous-Bois do nowej stacji Clichy-Montfermeil (w związku z T4), które zostaną umieszczone na granicy Clichy- sub Bois i Montfermeil na wschodzie, w pobliżu skrzyżowania rue Utrillo i allée Romain Rolland. Pierwszy etap budowy linii 16 (od Saint-Denis-Pleyel do Clichy-Montfermeil) rozpoczął się w 2016 roku, a oddanie do użytku planowane jest na 2024 rok.
Clichy-sous-Bois jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin zwartych lub o średniej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Paryżu , a między resortowych aglomeracji obejmującej 411 gmin i 10,785,092 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.
Historia urbanistyki w Clichy-sous-Bois i Montfermeil w latach 1954-1984.
Data budowy | Rezydencje kondominium - mieszkania | Rezydencje socjalne - mieszkania - właściciele |
---|---|---|
1954 |
Clichy-sous-Bois: Trawnik - 358 |
|
1956 |
Clichy-sous-Bois: La Lorette - 342 |
|
1958 |
Clichy-sous-Bois: PAMA - 380 Le Bocage - 32 |
|
1960 |
Clichy-sous-Bois: Sévigné – 288 Dolina Aniołów – 192 |
|
1961 |
Clichy-sous-Bois: Dąb Szpiczasty - 873 |
|
1962 |
Clichy-sous-Bois: STAMU II - 168 |
|
1963 |
Clichy-sous-Bois: La Futaie - 50 |
|
1965 |
Clichy-sous-Bois: L'Étoile du Chêne Pointu - 650 Montfermeil: Les Bosquets - 1534 |
Clichy-sous-Bois: Les Archers - 40 - EFIDIS Montfermeil: Les Perriers - 268 |
1967 |
Clichy-sous-Bois: Le Rouaillier - 181 - Orly Parc |
|
1968 |
Clichy-sous-Bois: The Crown Wood - 181 - Orly Parc L'Étang Beauclair - 121 - Orly Parc |
|
1969 |
Clichy-sous-Bois: Tour Victor Hugo - 77 - LOGIREP |
|
1970 |
Clichy-sous-Bois: Le Vieux Moulin – 179 – Orly Parc Le Chemin de Roissy – 142 – Orly Parc La Petite Montagne – 201 – Orly Parc |
|
1972 |
Clichy-sous-Bois: Le Bois du Temple - 711 - SOVAL |
|
1973 |
Clichy-sous-Bois: Park – 131 Les Pommiers – 30 |
|
1975 |
Clichy-sous-Bois: La Forestière - 509 |
Montfermeil: Anatole Francja – 145 La Haute Futaie – 38 |
1977 |
Clichy-sous-Bois: Salvador Allende - 127 |
Clichy-sous-Bois: Youri Gagarin - 112 - Toit et Joie |
1979 |
Montfermeil: Lucien Noël - 127 - OPHLM 93 |
|
1980 |
Clichy-sous-Bois: Le Hameau - 201 |
Clichy-sous-Bois: |
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden |
Clichy-sous-Bois: La Dhuis - 108 - Francja Mieszkanie Le Stade - 83 |
|
1984 |
Clichy-sous-Bois: Le Foyer Noiséen - 62 - Le Foyer Noiséen |
Clichy jest spadkobierczynią dawnego Clippiacum... Miejscowość jest wymieniona pod nazwą Clippiaco w generalnym kartuarium paryskim (717), Clipiacum w donacji Ludwika VI le Gros z 1134.
W późnych ( merowińskich ) dokumentach Clichy nazywa się Clippiacum . Najbardziej prawdopodobną etymologią jest to, że słowo to wywodzi się od nie-Żydów Clepius lub Cleppius , lub Clippius z dodatkiem końcowego acus, który bardzo wyraźnie określał, wśród Gallo-Rzymian , właściwość. Tłumaczenie Clippiacum byłoby wówczas „własnością (lub willą) Kleppiusa” (lub wariantem). Formacja nazwy jest całkowicie zgodna z tym, co znamy z gramatyki i użycia Gallo-Roman. Ta etymologia jest jeszcze jednym argumentem za istnieniem kliszy gallo-rzymskiej.
Miasto miało kolejno nazwy Cleppius w czasach rzymskich, a następnie Clippiacum Superius w celownik tekstowej, 636 , Clichiacum XII th century . Zauważ, że król Dagobert posiadał willę o nazwie Clippiacum , od której wzięła się nazwa Clichy-sur-Seine .
Wycinkę olch zamieszkiwano od czasów neolitu, czego dowodem jest odkrycie broni i narzędzi krzemiennych .
Clichy-sous-Bois niegdyś polanie w lesie Bondy , który przedłużony do XIX th century Bondy w Coubron i pokryte całego regionu. Ta bogata w pastwiska i winnice ziemia została podarowana przez króla Dagoberta w 632 roku opactwu Saint-Denis . Miejsce należy wtedy do panów Livry, a leczenie zależy od opactwa Livry .
Podczas XIII -go wieku, w rzeczywistości trzy kupiec Andegawenów zostały zaatakowane i okradziony przez bandytów następnie dołączone do trzech drzew w lesie Bondy . Według legendy otrzymali pomoc Matki Boskiej . W tym czasie wybudowano kaplicę upamiętniającą ten cud. Pielgrzymka do źródła, w którym wydarzył się cud, jest żarliwym kultem: podczas wykopalisk znaleziono wiele naczyń do picia.
Bogaty w zwierzynę las Bondy jest królewskim terenem łowieckim: Karol V, a potem Henryk IV prowadzą tam lisa. Spotkanie myśliwskie następnie zbudowano zamki na terenie wsi.
W XVII -tego wieku , najważniejsze Pan jest sędzia, przewodniczący Mesmes. Polujące tu brygady królewskie i seigneuralne, księcia Dombes, wnuka Ludwika XIV , kupił w 1785 roku książę Orleanu , właściciel Château du Raincy , który z kolei bywał w lesie pod koniec XVIII wieku . th century .
W epoce oświecenia wieś była domem hugenotów i miała rozległy cmentarz protestancki. W tym czasie finansista Louis-Dominique-François Le Bas de Courmont (1706-1777), generalny rolnik , kupił majątek od markiza de Livry ; obdarowuje wioskę nauczycielem, którego misją jest bezpłatne kształcenie dzieci. Został aresztowany w czasie rewolucji, a następnie na gilotynie z chemik Lavoisier6 maja 1794. To jego syn Louis-Dominique-Marie Le Bas de Courmont (1741-1794), generał rolnik, pan markiza Pomponne (Seine-et-Marne), zmarł na szafocie 6 maja 1794 roku.
W okresie rewolucyjnym wieś Clichy liczyła nieco ponad 100 mieszkańców, którzy wyznaczyli6 stycznia 1790pierwsza gmina: Clichy staje się gminą, która zostanie tymczasowo zmieniona na Clichy-sous-Bois podczas Rewolucji Francuskiej, zanim ponownie stanie się Clichy-en-Aulnois .
Wtedy życie miasta szorstka czasowej sporów z sąsiadem Livry idzie w uśpieniu aż do 1814 roku , gdy Aleksander I st , car Rosji, pobyt w zamku, gdzie rozważa Paryż. François Christophe Kellermann , książę Valmy, również mieszka w Clichy.
W 1820 r. wieś liczyła zaledwie 150 mieszkańców. Za Ludwika Filipa zbudowano pierwszą szkołę ratuszową.
W 1851 roku Clichy-en-Aulnois przekształciło się w Clichy-sous-Bois .
Rewolucja przemysłowa w niewielkim stopniu dotknęła wieś . Livry i Gagny przekazali ziemię w 1869 roku na utworzenie nowej gminy Raincy . Miasto bardzo ucierpiało w wyniku walk w czasie wojny 1870 r .: Clichois uciekli z wioski, którą wówczas zajęło i złupiło 10 000 Prusaków .
W 1912 r. wieś liczyła 1434 mieszkańców; w tym czasie zbudowano szkołę Plateau. W czasie I wojny światowej walki zabrały z miasta 68 mężczyzn. W okresie międzywojennym Clichy-sous-Bois zachowało swoją drewnianą ozdobę, pozostałości lasu Bondy, a postęp prawie nie dotarł do miasta: brak oświetlenia publicznego lub brak oświetlenia publicznego, nadal brak kanalizacji, brak wywozów śmieci. Trzech pracowników ratusza, trzech drogowców, cztery kobiety usług zaspokajają potrzeby ludności.
W 1934 roku wybudowano pierwszą szkołę Chêne Pointu. Życie na wsi toczy się dalej jak zawsze: nierzadko można zobaczyć krowy przechodzące ulicami wioski, w której wciąż znajdują się trzy gospodarstwa. Okupacja niemiecka w czasie II wojny światowej nie zapomina o Clichy-sous-Bois. Jednak dopiero w latach pięćdziesiątych, a zwłaszcza sześćdziesiątych , rozpoczęła się radykalna transformacja miasta: urbanizacja rozpoczęła się w 1955 roku, w którym powstała pierwsza rezydencja: „La Pelouse”. Po nim nastąpiło wiele innych, prywatnych rezydencji (Le Chêne Pointu, Les Bosquets...), a następnie cytowano HLM (Orly Parc, Le Bois du Temple...). Rzeczywiście, w 1960 roku ambitny plan urbanistyczny narysował Bernard Zehrfuss , architekt Grand Prix de Rome , na zasadach współczesnego ruchu: „przestrzeń, światło, natura”.
Plan zagospodarowania nieruchomości przewidywał budowę 10 000 jednostek mieszkalnych, które rozciągały się od Bas-Clichy do płaskowyżu, zgodnie z naturalną topografią tego miejsca. W końcu w dolnym Clichy zbudowano prawie 1700 jednostek mieszkalnych - kondominia Chêne Pointu i STAMU II - i nieco ponad 1500 w Montfermeil: rezydencję Bosquetów. Autostrada A87 miała łączyć dwa bieguny rozwoju w północno-wschodniej części Île-de-France: lotnisko Roissy-Charles-de-Gaulle na północy i nowe miasto Marne-la-Vallée na południu. , przecinając Clichy, który byłby obsługiwany przez duży węzeł. Jednak ta oś strukturalna nigdy nie została zrealizowana wobec sprzeciwu mieszkańców i wybranych urzędników gmin, których dotyczy projekt. Ten plan zagospodarowania pozostał niekompletny do dziś, pozostawiając dwa miasta Clichy i Montfermeil z nieuporządkowaną tkanką miejską i problematyczną sytuacją izolacji pomimo aprobaty miejsca na skraju lasu Bondy . Postępująca budowa w latach 1967-1980 osiedli mieszkaniowych nie przewidzianych w pierwotnym projekcie, ale koniecznych, aby starać się uczynić ją opłacalną, doprowadzi do wypaczenia planu zagospodarowania przestrzennego, który wyobrażał sobie Zehrfuss. Pod koniec lat 70. miasto uruchomiło eksperymentalne ogrzewanie geotermalne .
27 października 2005 r., nastolatki uciekają przed policyjną kontrolą. Trzech z nich jest ściganych. Znajdują schronienie w zamkniętym terenie należącym do EDF i ukrywają się w transformatorze. Bouna Traoré i Zyed Benna umierają tam porażeni prądem przez dotknięcie cylindra reaktancji. Trzeci, Muhittin Altun, choć ciężko spalony, ucieknie i podniesie alarm.
Następnie w mieście Chêne Pointu wybuchły zamieszki między młodzieżą a policją . Trwają one w wielu francuskich miastach i na przedmieściach , co doprowadziło do wprowadzenia stanu wyjątkowego w 25 departamentach od 8 listopada 2005 do 4 stycznia 2006. Na temat zamieszek nakręcono film dokumentalny, 365 dni w Clichy-Montfermeil .
Projekt rewitalizacji miasta Clichy-MontfermeilW dniu 17 grudnia 2004 r. została podpisana umowa pomiędzy Narodową Agencją Rewitalizacji Miast (ANRU) a wszystkimi zainteresowanymi partnerami na finansowanie Projektu Rewitalizacji Miast (PRU) dystryktu Plateau, który obejmuje miasta Clichy. i Montfermeil .
Ten projekt o wartości 500 milionów euro, jeden z największych w regionie paryskim, obejmuje 3700 mieszkań, w tym
i umożliwi tworzenie przestrzeni i obiektów publicznych. Pozwala na przekształcenie dużej liczby zdegradowanych mieszkań kondominium na mieszkania socjalne.
Cele odnowy miast to:
Otwarcie: jeden z warunków powodzenia odnowy miast.
Odbiór komunikacji miejskiej na własnym terenie za pomocą T4, wyłączenie tramwaju T4 , zainaugurowane pod koniec 2019 r., umożliwia otwarcie miast Clichy-sous-Bois i Montfermeil oraz dojazd do linii RER E szybciej (stacja Noisy-le-Sec) i B (stacja Aulnay-sous-Bois).
Etapy odnowy miejskiej w Clichy-Montfermeil.
Rewitalizacja urbanistyczna Wielkiego Zespołu Clichy-sous-Bois i Montfermeil dotyczy obecnie Haut-Clichy i Les Bosquets w Montfermeil.
Od 28 stycznia 2015 r. zagrożone kondominia w Bas-Clichy są przedmiotem operacji przekwalifikowania na zdegradowane kondominia (Orcod) o znaczeniu narodowym. Za pilotaż projektu odpowiedzialny jest publiczny zakład gruntowy Ile-de-France .
Obszar ANRU (Krajowej Agencji Renowacji Miast) obejmuje kondominium La Forestière, rezydencje społeczne Orly Parc (dziś zarządzane przez OPIEVOY) i Cité du Bois du Temple (zarządzane przez SOVAL) w Clichy-sous-Bois, jak również współwłasność Les Bosquets w Montfermeil.
Oto chronologicznie etapy odnowy miasta:
Miasto od dawna angażuje się w partnerstwo z sąsiadem, tworząc SIVOM utworzony w 1961 r., duży projekt urbanistyczny (1994-1999) oraz europejski program PIC URBAN , powiększony w 1997 r. wraz z utworzeniem wspólnoty gmin Clichysous -Bois Montfermeil , przekształcony w 2001 roku w gminę miejską Clichy-sous-Bois Montfermeil .
W ramach realizacji dążenia rządu do promowania rozwoju centrum aglomeracji paryskiej jako globalnego hubu, 1 st styczeń 2016, metropolia Wielkiego Paryża (MGP), której gmina jest członkiem.
W ramach ustanowienia metropolii Greater Paris , The ustawa o nowej organizacji terytorialnej Republiki z7 sierpnia 2015 r.(Ustawa NOTRe) przewiduje tworzenie terytorialnych placówek publicznych (EPT), które skupiają wszystkie gminy metropolii z wyjątkiem Paryża i pełnią funkcje lokalne w zakresie polityki miasta, obiekty kulturalne, społeczno-kulturalne, społeczno- edukacyjne i sportowe, wodno-sanitarne, gospodarowanie odpadami komunalnymi i akcje społeczne. EPT wykonują również uprawnienia, które gminy przekazały zniesionym władzom międzygminnym.
W związku z tym gmina została zintegrowana również 1 st styczeń 2016do publicznej instytucji terytorialnej Grand Paris - Grand Est , która również zastępuje dawną społeczność aglomeracji Clichy / Montfermeil.
Obecny burmistrz, Olivier Klein , został wybrany w październiku 2011 roku, zastępując Claude'a Dilaina, który zrezygnował, przejął to miasto od centrowego zespołu, który sam zastąpił kilku burmistrzów z Partii Komunistycznej w 1995 roku.
W wyborach samorządowych w 2020 r. w Seine-Saint-Denis lista kierowana przez ustępującego burmistrza Oliviera Kleina wygrała głosowanie w pierwszej turze, zdobywając 64,5% oddanych głosów, znacznie wyprzedzając listy kierowane przez Abdelali Méziane (wspierane przez PRG, 28,53). %), Sullivan Munoz (LO, 1,99%), Mohamed Dine (Model, 2,99%) i Igor Vimenyoh (1,89%).
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1892 | 1906 | Gabriela Rischa | ||
1906 | 1910 | Frédéric Zwilling | ||
1911 | 1919 | Jean Ricordeau | ||
1919 | 1938 | Frédéric Ladrette | ||
1938 | 1941 | Emile demcat | ||
1941 | 1943 | Jean Ladrette | ||
1943 | 1944 | Calixe Lesage | ||
sierpień 1944 | listopad 1944 | André Debresne | ||
maj 1945 | Październik 1946 | Louis Janny ja | PCF | |
Październik 1946 | Październik 1947 | Germaine tarratre | ||
Październik 1947 | maj 1953 | Georges parouty | PCF | Pracownik jubilera |
maj 1953 | Marzec 1959 | Georges Corriez | PCF | |
Marzec 1959 | Marzec 1965 | Roger Caltot | PCF | |
Marzec 1965 | Marzec 1990 | André Dechamps | PCF | |
Marzec 1990 | Luty 1991 | Chrześcijański Chapuis | PCF | |
Luty 1991 | Styczeń 1993 | André Dechamps | DVG | |
Styczeń 1993 | Czerwiec 1995 | Gerard Probert | UDF - Rad. | |
Czerwiec 1995 | październik 2011 | Claude Dilain | PS | Pediatra Radny Generalny Raincy (1998 → 2004 i 2011 → 2015) Senator Seine-Saint-Denis (2011 → 2015) |
październik 2011 | W toku (stan na 17 czerwca 2021 r.) |
Olivier Klein | PS, potem DVG | Profesor fizyki - chemii Przewodniczący lub wiceprzewodniczący CA Clichy-Montfermeil (1997 → 2011) Przewodniczący rady nadzorczej Société du Grand Paris (2020 →) Przewodniczący ANRU (2017 →) Wybrany ponownie na kadencję 2020 -2026 |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto miało 28 992 mieszkańców, co oznacza spadek o 5,64% w porównaniu do 2013 r. ( Sekwana-Saint-Denis : + 5,17%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
161 | 152 | 136 | 137 | 138 | 145 | 156 | 168 | 175 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
184 | 227 | 247 | 182 | 205 | 251 | 350 | 452 | 503 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
672 | 1,071 | 1,434 | 2 104 | 3 467 | 4026 | 4056 | 3,573 | 5 105 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
11,606 | 16 357 | 22 422 | 24 654 | 28 180 | 28 288 | 29 412 | 29 835 | 29 835 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
28 992 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Populacja jest bardzo młoda, ponieważ Clichy-sous-Bois zajmuje pierwsze miejsce wśród najmłodszych miast liczących ponad 20 000 mieszkańców we Francji, z 38,6% ludności poniżej 20 roku życia.
W styczniu 2011 r. demografka Michèle Tribalat została przesłuchana przed komisją senacką, gdzie przedstawiła ewolucję odsetka młodych ludzi (w wieku od 0 do 17 lat) obcego pochodzenia w latach 1968-2005.
Rok | Francja | Ile-de-France | Sekwana-Saint-Denis | Clichy-sous-Bois |
---|---|---|---|---|
2005 | 18% | 37% | 57% | 77% |
1998 | 17% | 34% | 50% | 69% |
1990 | 16% | 31% | 42% | 60% |
1982 | 15% | 26% | 34% | 42% |
1975 | 13% | 21% | 27% | 30 % |
1968 | 11% | 18% | 20% | 22% |
Szkoły średnie są :
Miasto Clichy-sous-Bois mieści się w Akademii w Creteil . Szkołami podstawowymi zarządza Generalny Inspektorat Departamentalnego Inspektoratu Edukacji Narodowej w Raincy (zlokalizowany na terenie szkoły podstawowej Thiers).
Zaplecze kulturalne miasta:
Aby promować dostęp do opieki zdrowotnej, miejska służba zdrowia prowadzi działania uświadamiające i prewencyjne oraz uczestniczy w sieciowaniu podmiotów społecznych i medycznych interweniujących na danym terytorium.
Służba zdrowia oferuje bezpłatne szczepienia (przypomnienia, szczepionka przeciw grypie itp.) dla Clichois w wieku 6 lat i starszych.
Profilaktykę ustną prowadzi wychowawca Służby Zdrowia w żłobkach, szkołach podstawowych i średnich, dzięki partnerstwu z CPAM i Radą Generalną.
Służba Zdrowia i Gminne Centrum Działań Socjalnych (CCAS) oferują pomoc w zakresie członkostwa w uzupełniającym (wzajemnym) ubezpieczeniu zdrowotnym osobom, które korzystają z Uzupełniającej Pomocy Zdrowotnej (ACS lub „kontrola stanu zdrowia”) z CPAM.
Utworzenie miejskiej Wolnej Strefy Wolnej, zwalniającej z wszelkich podatków firmy zakładające się na jej terenie, pobudziło rozwój gospodarczy gminy. W obszarze biznesowym Clichy-Parc powstało wiele nowych firm i dwa hotele na wynajem biznesowy, z których jeden został sfinansowany przez Grand Projet Urbain (GPU) i PIC URBAN. Ta dynamika trwa do dziś dzięki akcji animacji tkanki gospodarczej prowadzonej przez społeczność aglomeracji.
Handel detaliczny jest przedmiotem szczególnego wsparcia przy restrukturyzacji centrum handlowego Chêne Pointu, głównej operacji GPU, która była kontynuowana dzięki Grand Projet de Ville (GPV). Zmobilizowano również finansowanie polityki miejskiej w celu poprawy środowiska miejskiego z Mall of Chestnut i obszaru handlowego Pit Maussoin.
Integracja zawodowa została zachęcona przez społeczność aglomeracyjną, która stworzyła służbę zatrudnienia / szkolenia / integracji (DEFI) w celu wspierania bezrobotnych.
Wiele pozostaje jednak do zrobienia; działalność gospodarcza cierpi z powodu słabej sieci transportowej, braku szkoleń dla młodych ludzi i niedostatecznie rozwiniętej sieci biznesowej. Pomimo wysiłków władz publicznych i sieci stowarzyszeń stopa bezrobocia jest jedną z najwyższych w Seine-Saint-Denis .
Clichy-sous-Bois ma ważne dziedzictwo leśne, co czyni je drugim najbardziej zielonym miastem w departamencie Seine-Saint-Denis (w liczbie hektarów terenów zielonych na mieszkańca). Główne tereny zielone to:
Las Bondy i Park Departamentalny Fosse-Maussoin to dwa obszary Natura 2000 w Seine-Saint-Denis .
Francusko-niemiecki kanał Arte nadaje12 stycznia 2007 r. fikcja o śmierci dwojga młodych ludzi z Clichy-sous-Bois le 27 października 2005 r., „ L'Embrasement ” w reżyserii Philippe'a Triboita.
Kanał publiczny France 2 nadaje18 października 2007film o dwóch wielkich kryzysach, które rozpaliły Francję w 2005 roku, „ Quand la France s'embrase ”,
Francuski kanał TF1 nadaje28 lutego 2010, w swoim czasopiśmie Seven to eight , raport na temat współwłaścicieli Chêne Pointu.
Francuski kanał Canal + nadaje7 września 2011„ Pass the obrzeże pierwszy ” film dokumentalny, w którym trzy dziewczęta z Clichy-sous-Bois i trzy dziewczynki z Paryża 16 th pójdzie i żyć z rodziną drugiego. Gwarantowana zmiana scenerii po obu stronach.
Kanał publiczny France 2 nadaje1 st maja 2012, w swoim czasopiśmie Infrarouge , raport o opiekunach Chêne Pointu i Bois du Temple.
Kanał France 4 nadaje17 października 2012program „ Przyjdź na obiad do mojego miasta” . Kilka osobistości, takich jak Jean-François Copé, jest witanych przez rezydenta.
Po drugiej stronie peryferii wydany w kinie 19 grudnia 2012 roku został nakręcony częściowo w dzielnicy Chêne Pointu.
Film Go Fast został częściowo nakręcony w mieście La Forestière, obecnie zniszczonym.
Przez DC Comics Superhero Nightrunner , francuski odpowiednik Batman stworzona przez David Hine , jest rodem z Clichy-sous-Bois.