Upadek Sajgonu

Upadek Sajgonu Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej US Navy na Biuro Attaché Obrony (dawniej Assistance Dowództwo Wojskowe, Wietnam ) HQ podczas Operacja Frequent Wind . Ogólne informacje
Przestarzały 29 kwietnia -30 kwietnia 1975
Lokalizacja Saigon (obecnie Ho Chi Minh City ), Wietnam Południowy
Wynik Decydujące zwycięstwo Wietnamu Północnego
Wojujący
Wietnam Północny Việt Cộng
Flaga Wietnamu Południowego.svg Wietnam Południowy Stany Zjednoczone Australia

Dowódcy
Flaga Wietnamu.svg Văn Tiến Dũng Trần Văn Trà Hoàng Cầm Le Duc Anh Dinh Duc Thien Vu Lang Nguyễn Hữu An
Flaga Wietnamu.svg
Flaga Wietnamu.svg
Flaga Wietnamu.svg
Flaga Wietnamu.svg
Flaga Wietnamu.svg
Flaga Wietnamu.svg
Flaga Wietnamu Południowego.svg Nguyễn Văn Toàn Nguyen Hop Doan
Flaga Wietnamu Południowego.svg
Zaangażowane siły
450 000 żołnierzy 31 000 żołnierzy

Wojna w Wietnamie ,
kampania Ho Chi Minha

Bitwy

Bitwy
wojny wietnamskiej

Faza partyzancka  (w)  :

Interwencja amerykańska  (w)  :

1968 , przełomowy rok  :

Amerykańskie wycofanie się (1969–1971):

Ofensywa wielkanocna  :

Porozumienie pokojowe po Paryżu (1973–1974):

Ofensywa wiosenna 1975  :

Operacje lotnicze  :

Operacje morskie  :

 

Upadek Sajgonu (zwany także „  Wyzwolenie Sajgonu  ” przez komunistów) jest zdobycie miasta Sajgon, przyszłość Ho Chi Minh City , a następnie stolicą Republiki Wietnamu (Wietnam Południowy), przez wojska Ludzie wietnamskiego30 kwietnia 1975. Wydarzenie to oznacza koniec wojny wietnamskiej i początek okresu przejściowego prowadzącego do oficjalnego zjednoczenia Wietnamu pod rządami komunistów .

Różne nazwy

Wydarzenia te noszą kilka nazw. Rząd wietnamski zwykle nazywa to „dniem zjednoczenia” (po wietnamsku  : „  Ngày Thống nhất  ”) lub „dniem wyzwolenia” ( Ngày Giải Phóng ). „Upadek Sajgonu” jest powszechnie używany przez mieszkańców Zachodu. Emigrantów wietnamski nazywają to „  Ngày mata nuoc  ” (dosłownie „dzień straciliśmy kraj”, po angielsku „  Dzień straciliśmy kraj  «),»  Thang TU Đen  ” ( „czarny kwietnia”, w miesiącu kwietniu w całości ), „  Ngày Quốc Nhục  ” („Narodowy dzień wstydu” lub „  Narodowy dzień wstydu  ”) lub „  Ngày Quốc Hận  ” („Narodowy dzień urazy”).

Kontekst historyczny

Ofensywa komunistyczna wiosny 1975 r. Przyniosła upadek pozycji ARVN . Notatka CIA z 5 marca oszacowała, że ​​Wietnam Południowy może przetrwać porę suchą przynajmniej do 1976 roku. Te przewidywania okazały się być bardzo błędne. The North wietnamski Ogólne Văn Tien Dung przygotowuje ofensywę przeciwko Płaskowyżu Centralnego w Wietnamie, w wyniku wychwytywania Buon Ma Thuot 10 marca i ARVN począwszy niekontrolowanemu odwrotu do 13 th  równoległe północnej .

Wspierana przez artylerię i opancerzenie, Wietnamska Armia Ludowa kontynuowała marsz w kierunku Sajgonu w marcu, zdobywając główne miasta południowego Wietnamu, w tym Huế 25 marca i Da Nang 28 marca. Ta niespodziewana ofensywa spowodowała masowy exodus południowej ludności cywilnej, w sumie ponad 300 000 uchodźców w samym Da Nang.

Na początku kwietnia region Sajgonu został otoczony. Po dwóch tygodniach zaciętej walce w Xuân Lộc od 9 kwietnia, kiedy 18 th  Division ARVN próbując jakoś zatrzymać zaliczkę komunistycznej ostatni kosmyk Sajgonu, prezydent Nguyen Van Thieu zrezygnował na 21 kwietnia i został zastąpiony przez wiceprezydenta Trần Văn Hương, sam został zastąpiony 28 kwietnia przez Dương Văn Minh , nazywany „Prezydentem 3 dni”. Wojska północnowietnamskie są wtedy u bram Sajgonu.

Procedura i kontynuacja

Generał Văn Tiến Dũng przypuszcza ostateczny atak na miasto29 kwietnia 1975o 6 rano, po dniu bombardowań, które dotykając m.in. lotnisko Tân Sơn Nhất , przyniosą ostatnie dwie ofiary wśród amerykańskich żołnierzy: dwóch marines Charlesa McMahona i Darwina Judge'a. Do wojska Wietnamu Południowego , dowodzone przez generała Nguyen Van Toan , nadal walczyć niestrudzenie w mieście w gruzach, choć obszerna przewagę liczebną, natomiast Operacja Frequent Wind ewakuowany bardzo szybko ostatniego członka personelu nas wciąż obecne. Wielu ważnych członków rządu Wietnamu Południowego oraz cywilów zostało ewakuowanych przez Marines do Stanów Zjednoczonych m.in. z byłej siedziby Dowództwa Wojskowego Dowództwa w Wietnamie . W sumie w ciągu kilku dni ewakuowanych zostanie ponad 7 000 osób (w tym 1373 Amerykanów i 5595 Południowych Wietnamczyków).

We wczesnych godzinach dnia 30 kwietnia The 324 th  podziału Północna wietnamskiej to pierwszy wejść do miasta w ruinie. Po tym, jak komuniści odmówili wszelkich negocjacji, tego dnia Dương Văn Minh nakazał kapitulację wojsk ARVN (armia południowowietnamska), która została zaakceptowana przez RDVN (Wietnam Północny), podczas gdy helikoptery przeciążone Amerykanami ewakuowały miasto i pierwszy statek pojawiają się ludzie . O godzinie 7:53 rano 30 kwietnia, kiedy ostatni helikopter wystartował z dachu ambasady Stanów Zjednoczonych w Sajgonie, tysiące kandydatów na wygnanie wciąż tłoczyło się w ogrodach.

O godzinie 10:24 Prezydent Wietnamu Południowego ogłasza kapitulację kraju. O godzinie 11:30 północnowietnamskie czołgi niszczą bramy pałacu prezydenckiego . Na dachu pałacu wisi flaga Vi hot Cộng .

Północnowietnamski pułkownik Bui Tin , ówczesny najwyższy rangą oficer, który wszedł do pałacu prezydenckiego w Sajgonie, przyjmuje kapitulację prezydenta Dương Văn Minh . O 15.30 ostatni Prezydent Republiki Wietnamu ogłasza w radiu: „Oświadczam, że rząd Sajgonu ... został całkowicie rozwiązany na wszystkich szczeblach”. Jego słowa oznaczają zatem rozpad Wietnamu Południowego i koniec wojen indochińskich , konfliktu trwającego ponad trzydzieści lat, który rozpoczął się od japońskiej inwazji na francuskie Indochiny w 1940 r. I wznowiony wraz z powrotem Francuzów w 1945 r. -1946, w sumie około 36 lat konfliktu.

Ten ostatni odcinek rozpoczyna proces zjednoczenia, zakończony dnia 2 lipca 1976.

W ciągu następnych trzech dekad około 2 miliony łodzi uciekło z kraju. Według Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców 250 000 z nich ginie na morzu, co powoduje tragiczną śmierć ponad 10% uchodźców. Niewiele dokumentów zachowało się na temat około tysiąca obozów reedukacyjnych założonych w Wietnamie po 30 kwietnia 1975 r., Z których ostatni rozebrano dopiero około 30 lat później. Jeśli chodzi o elitę i zamożną klasę, lot odbywał się drogą lotniczą, wręczając łapówki w dolarach amerykańskich, aby zapewnić mniej lub bardziej komfortowy lot, a miejscem docelowym były najczęściej Stany Zjednoczone.

Uczczenie pamięci

W wyniku tego wydarzenia 30 kwietnia stał się świętem państwowym w Wietnamie, gdzie jest znany jako „Dzień Wyzwolenia” lub „Dzień Zjednoczenia”. Dla uchodźców wietnamskich przebywających za granicą ( USA i inne kraje) ten dzień nazywany jest „czarnym kwietniem” (kwiecień czarny) i jest dniem upamiętnienia upadku stolicy Wietnamu Południowego.

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Ho Chi Minh City ma zorganizować paradę wojskową z okazji Dnia Zjednoczenia na tuoitrenews.vn (dostęp 22 września 2015).
  2. (en) "  Black April  " , UNAVSA Knowledge , UNAVSA (dostęp 22 września 2015 )
  3. (w) Jak wietnamsko-Amerykanie ponownie wprowadzili Stany Zjednoczone do Wietnamu . Na kwarcu .
  4. (w) „  Black April  ” , VNAFMAMN (dostęp 7 grudnia 2013 )
  5. (en) Secretary of State , Assembly Concurrent Resolution No. 220 Chapter 74 Relative to Black April Memorial Weekend  " , Legislative Counsel's Digest , California Legislative Information (dostęp 7 grudnia 2013 )
  6. (w) Eric Kurhi , „  Ceremonia Czarnego Kwietnia honoruje żołnierzy wojny wietnamskiej w San Jose  ” , Mercury News , San Jose Mercury News (dostęp 7 grudnia 2013 )
  7. (w) Deepa Bharath , Wydarzenia w OC z Czarnego Kwietnia upamiętniają upadek Sajgonu  " , 29 kwietnia 2011(dostęp 7 grudnia 2013 )
  8. (w) Ramesh Chandra Thakur, Peacekeeping in Vietnam: Canada, India, Poland and the International Commission , 1984, s. 167.
  9. (w) Deepa Bharath, „  Wydarzenia czarnego kwietnia upamiętniają upadek Sajgonu  ” , The Orange County Register,25 kwietnia 2008(dostęp 28 maja 2009 )
  10. (w) My-Thuan Tran, „  Wietnamscy imigranci z Orange County odzwierciedlają jeden historyczny moment  ” , Los Angeles Times, 30 kwietnia 2009(dostęp 28 maja 2009 )
  11. (w) Olivier Todd, Cruel April: The Fall of Saigon . WW Norton & Company, 1990, s.  433
  12. (in) Ham Tram, Journey from the Fall .

Załączniki

Powiązane artykuły

Bibliografia

Po angielsku :

Po francusku :

Linki zewnętrzne