Ten artykuł jest zarysem dotyczącym średniowiecza .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Karol II Andegaweński | |
Iluminacja przedstawiająca Karola II Andegaweńskiego | |
Tytuł | |
---|---|
Król Neapolu | |
7 stycznia 1285 - 6 maja 1309 ( 24 lata, 3 miesiące i 29 dni ) |
|
Poprzednik | Karol I st |
Następca | Robert I st |
Hrabia Prowansji i Forcalquier | |
7 stycznia 1285 - 6 maja 1309 ( 24 lata, 3 miesiące i 29 dni ) |
|
Poprzednik | Karol I st |
Następca | Robert I st |
Hrabia Anjou i Maine | |
1285 - 1290 | |
Poprzednik | Karol I st. z Anjou |
Następca | Małgorzata d'Anjou |
Biografia | |
Pełny tytuł | Książę Salerno |
Dynastia | Pierwszy Dom Andegawenii |
Data urodzenia | Około 1254 |
Data śmierci | 6 maja 1309 |
Miejsce śmierci | Neapol |
Tata | Karol I st. z Anjou |
Matka | Beatrycze z Prowansji |
Małżonka | Maria Węgierska |
Lista królów Sycylii | |
Karol II Andegaweński , zwany Boiteux , urodzony około 1254 roku , zmarł6 maja 1309w Neapolu , jest synem Karola I st Andegaweńskiego i Beatrice Prowansji . Od urodzenia nosił tytuł księcia Salerno , następnie, po śmierci rodziców, króla Neapolu (lub Półwyspu Sycylii), hrabiego Prowansji , Anjou i Maine od 1285 do 1309 roku .
Po śmierci matki Karol został hrabią Prowansji, a następnie przeprowadził wykopaliska pod kościołem Saint-Maximin , które pozwoliły na odkrycie grobu Marii-Madeleine w 1279 roku, po czym postanowił wznieść miasto jako królewskie miasto i zbudował bazylikę na cześć patrona Prowansji, która do dziś pozostaje wyjątkowym gotyckim zespołem architektonicznym w Prowansji.
W 1257 roku Karol I st Andegaweńskiego nabyte Maison des Baux praw do tronu królestwa Arles , a kiedy w 1280 cesarz Rudolf I st Habsburg myśleć rozpuścić wspomnianego królestwa, jest on zmuszony do radzenia sobie z nim. Dochodzi do porozumienia między dwoma władcami, po którym królestwo zostanie przypisane Karolowi, księciu Salerno , który z kolei będzie musiał scedować je na swojego syna Karola Martela podczas jego małżeństwa z Clémence , córką Rudolfa. Ale tak się nie stanie z powodu nieszporów sycylijskich w 1282 roku.
Po nieszporach sycylijskich Karol dołączył do ojca w Neapolu i objął regencję, podczas gdy ten udał się do Prowansji, aby uzbroić flotę w fundusze początkowo dostarczone przez papieża Marcina IV, aby umożliwić mu objęcie regencji królestwa Neapolu. Tak utworzona flota powinna była dołączyć do łodzi, które czekały na nią w porcie w Neapolu, zanim zjednoczyła się w Ustica z resztą sił morskich, składających się z 30 galer, oraz z armią włosko-angevinską pochodzącą z Brindisi . Ale5 czerwca 1284 rW porcie w Neapolu pojawia się Roger de Lauria , dowódca floty aragońskiej, a młody książę, nie posłuszny nakazowi ojca, by nie ruszać się przed powrotem z Prowansji, opuszcza port ze swoimi łodziami, by walczyć z Laurią. Podczas zaręczyn zostaje pobity i wzięty do niewoli wraz z wieloma innymi neapolitańskimi szlachcicami. Pozostanie w niewoli w Barcelonie przez cztery lata. Kiedy Karol I po raz pierwszy przybył do Gaety i dowiedział się o klęsce, przeklął swojego syna, ale musiał zrezygnować z inwazji na Sycylię . Po niepotrzebnym oblężeniu Reggio udał się do Apulii , gdzie zmarł7 stycznia 1285w Foggi , po mianowaniu na regenta swego siostrzeńca Roberta II Artois , któremu towarzyszył kardynał Gérard z Cremony z woli papieża Marcina IV . Dwaj regenci będą mocno trzymać wodze rządu i poważnie stłumić wszelkie próby buntu.
Na śmierć Martin IV The28 marca 1285, Giacomo Savelli zastępuje go pod imieniem Honoriusza IV i wznawia krucjatę przeciwko Piotrowi III Aragońskiemu , którego uważa za uzurpującego sobie tron Sycylii. Próba inwazji na Aragonię zakończyła się klęską: flota francusko-neapolitańska została sprowadzona do bezsilności przez Laurię, a armia, która oblegała Gironę , została dotknięta przez zarazę i musiała się wycofać. Król Filip III Francji umiera dnia6 październikaw Perpignan , na pełnej emeryturze. Piotr III tymczasem zmarł wkrótce po after11 listopada, pozostawiając swoje królestwo, aby podzielić się z dwoma synami: Alfonso otrzymuje Aragonię, Katalonię, Walencję i Majorkę, a Jacques zostaje królem Sycylii. Chociaż są sojusznikami, bracia mają rozbieżne interesy.
Kiedy zmarł jego ojciec, Karol nadal przebywał w niewoli, pomimo interwencji licznych delegacji na rzecz jego uwolnienia (Francja, Anglia, papiestwo...). Po niepowodzeniu pierwszej umowy podpisanej w Oléron w 1287 r. Karol został zwolniony8 listopada 1288dzięki traktatowi z Canfranc i pod warunkiem pozostawienia jako zakładników trzech synów w Aragonii ( Louisa , Roberta i Raymonda-Bérengera). Został koronowany na króla Neapolu dnia29 maja 1289w katedrze w Rieti przez papieża Mikołaja IV . Pomimo wojowniczych nacisków tych ostatnich i hrabiego Roberta II Artois, zawarł rozejm z Aragonem w 1289 roku.
W luty 1291, w Tarascon , Alfons III osiąga porozumienie pokojowe z Karolem II , Papieżem i Francją, na mocy którego zrzeka się praw swojego brata Jacquesa do tronu Sycylii. W zamian Karol de Valois zrzeka się swoich praw do królestwa Aragonii, uzyskując w zamian hrabstwa Anjou i Maine, a także rękę Małgorzaty , najstarszej córki Karola II , która musi teraz odzyskać kontrolę nad Sycylią. „puścić” przez Królestwo Aragonii.
Ale Alfonso III zmarł niespodziewanie,18 czerwca 1291, bez dzieci i jego brat Jacques zastępuje go na czele królestwa Aragonii, utrzymując Sycylię.
Karol II podążał za polityką swojego ojca na Bałkanach , przeciwstawiając się cesarzom Bizancjum wraz ze swoim kuzynem Karolem de Valois, młodszym bratem króla Filipa IV le Bela .
12 czerwca 1295, Karol II ostatecznie podpisał traktat pokojowy z Jakubem II Aragońskim, znany jako Traktat z Anagni , na wniosek papieża Celestyna V i zawarty przez papieża Bonifacego VIII . Oznacza to, że Karol II odzyskuje Sycylię, a jego trzej synowie, pozostający od 7 lat w rękach Jacquesa II , zostają uwolnieni. W zamian papież wstrzymuje ekskomunikę tego ostatniego, który musi również otrzymać królestwo Sardynii i Korsyki, stworzone ex novo i wszystko do zdobycia, a wyspą rządzą już autonomiczne jednostki państwowe. Traktat przewiduje również unię Jakuba II z Blanche , drugą córką Karola II , podczas gdy Fryderyk , gubernator Sycylii, zostałby zrekompensowany małżeństwem z dziedziczką bizantyjskiego imperium, Katarzyną de Courtenay . Frederick, zły, że testament Alfonso III nie był przestrzegany przez Jacques II , odmawia i boki z Sycylijczyków , którzy czują się zdradzeni przez nowego króla Aragonii, zadeklarować upadku Jamesa i elekta Frederick jako Króla. 11 grudnia 1295Parlament sycylijski na posiedzeniu w Palermo ogłasza Fryderyka III królem Sycylii i potwierdza jego wybór na15 stycznia 1296 rna zamku Ursino w Katanii . uroczysta koronacja odbywa się dnia25 marca 1296w katedrze w Palermo .
29 października 1295, zgodnie z traktatem z Anagni, Blanche z Anjou i Neapolu poślubia Jacquesa, króla Aragonii, w Vilabertran (Haut-Emprudan), na północy Katalonii . Ten ostatni nie akceptuje jego zwolnienia i tym samym staje obok Andegawenów przeciwko własnemu bratu Fryderykowi i Sycylijczykom.
Wojna z Sycylią została wznowiona od 1296 roku. Fryderyk III przejął inicjatywę przeciwko Andegawenom i nie tylko zachował Sycylię, ale zdołał również doprowadzić wojnę do Kalabrii i okolic Neapolu. Bonifacy VIII na początku 1297 wzywa Karola II i Jakuba do Rzymu, aby zachęcić ich do odbicia Sycylii, zgodnie z traktatem z Anagni. Z rozkazu Jakuba II , zarówno Giovanni da Procida, jak i Ruggero di Lauria, który został admirałem antysycylijskiej floty sprzymierzonej i wreszcie królowej matki Konstancji Sycylii , musieli opuścić Sycylię i króla Fryderyka, aby dołączyć do Jakuba w Rzymie. Wlipiec 1299, w Capo d'Orlando , z flotą aragońską otoczoną przez flotę Neapolu, Jacques pokonuje Frédérica, któremu udaje się uciec tylko z 17 galerami. Jednak w następnym roku Jacques musiał wrócić do Aragonii w obliczu oporu Frédérica.
Wojna toczy się teraz na Sycylii, gdzie syn Karola II , Robert i Filip I st Taranto , podbił Katanię i oblegał Mesynę . Ale Fryderyk odniósł ważne zwycięstwo pod Falconara, niedaleko Trapani , zdobywając Filipa. Opiera się Mesynie i Kalabrii. Karol II wolałby pokój, ale papież, oskarżając go o tchórzostwo, wezwał na ratunek w 1300 r. templariuszy , joannitów i genueńczyków , którzy niechętnie włączyli się do walk. Ale z wyjątkiem kolejnego genialnego zwycięstwa Laurii nad flotą sycylijską,14 czerwca, sytuacja nie postępuje.
W połowie sierpnia Karol II rozpoczął krucjatę przeciwko bogatemu i gęsto zaludnionemu muzułmańskiemu establishmentowi Lucery . Motywacje tego ataku są dwie: spełnienie prośby Bonifacego VIII , pragnącego zlikwidować ostatnią islamską twierdzę na tym terytorium, w roku pierwszego Jubileuszu oraz uregulowanie długów zaciągniętych u bankierów florenckich dzięki bogactwom z miasta. Lucera, po długim oblężeniu prowadzonym przez Giovanniego Pipino de Barletta , została zniszczona między XV a25 sierpnia 1300 : mury i meczety są burzone, miasto jest zburzone, wielu muzułmanów, mężczyzn, kobiet i dzieci zostaje zmasakrowanych, podczas gdy 10 000 ocalałych zostaje przykutych łańcuchami i sprzedanych na targ niewolników lub zmuszonych do przejścia na chrześcijaństwo. Zwycięstwo nad Saracenami doprowadzi do zmiany nazwy miasta, które Karol zmieni na „ Civitas Sanctae Mariae ”. W bardzo krótkim czasie miasto zostało ponownie zaludnione przez chrześcijan z całego królestwa.
Ostatecznie Bonifacy VIII zwraca się do króla Francji Filipa IV le Bel, który wysyła armię dowodzoną przez swego brata Karola de Valois. Przybył na Sycylię wmaj 1302ten ostatni przekracza ją, paląc i plądrując wszystko na swojej drodze, aż do przybycia do Sciacca , gdzie bardzo osłabiony malarią iw obawie przed zdecydowanym atakiem Fryderyka przyjmuje oferty pokoju.
Sycylijska wojna nieszporów kończy się traktatem pokojowym z Caltabellotta , podpisanym dnia31 sierpnia 1302 rprawdopodobnie na zamku w Pizzo . Zmodyfikowane przez Papieża dnia12 maja 1303, tekst ten przewiduje, że Fryderyk III pozostaje u władzy na Sycylii z tytułem króla Trinacria aż do swojej śmierci, po czym wyspa powróci do Andegawenii. Frédéric musi również poślubić Éléonore , trzecią córkę Karola II . W zamian Aragończycy odzyskują Korsykę, Sardynię lub inne terytoria lub dużą sumę pieniędzy. Karol II przyjmuje tytuł króla Sycylii ( Rex Siciliae, Ducatus Apuliae i principatus Capuae ), jednocześnie tymczasowo zrzekając się wyspy, ale zachowując Kampanię , Kalabrię, Apulię i Basilicatę , uzyskując de facto uznanie Królestwa Neapolu.
W 1303 Karol II poparł elekcję Niccolò Boccasiniego pod imieniem Benedykta XI . Ten ostatni, będąc posłem na Węgrzech, poparł wybór na tron węgierski Charoberta , wnuka Karola II . W następnym roku Karol II rozpoczął inwestyturę Mastrogiurato, uroczystość, podczas której po wielu festiwalach i wymachiwaniu flagami rząd miasta powierzono prostemu burmistrzowi. Joachim Murat zniósł tę uroczystość w 1806 r., ale w 1981 r. przejęło ją miasto Lanciano w Abruzzo , niedaleko Chieti .
W 1306 Karol popadł w konflikt z Filipem de Savoie , trzecim mężem Izabeli de Villehardouin , księżnej Achai , której scedował tytuł w 1289 roku. syn Filip, któremu już w 1301 roku scedował tytuł króla Albanii.
W 1309 roku, Charles oferuje nową rekonstrukcję królestwie Arles, w tym jego ojciec, Charles I er , kupił prawa do Rajmunda z Baux , księcia Orańskiego . Ten projekt się nie powiedzie.
Byłoby to pochodzenie nazwy jednego z jej pałaców, Pałacu Quisisana .
Zmarł w Neapolu dnia 5 maja 1309, pozostawiając tron swojemu synowi Robertowi, powiedział Mędrzec . Jego najstarszy syn, Charles Martel, grał na tron Węgier do André III aż do śmierci od zarazy w 1295 roku .
W 1270 roku poślubił Marię Węgier ( ok. 1257/23), córka Stefana V , króla Węgier i Elżbiety , córki Sheihan, Khan z Kumanów . Mieli czternaście dzieci:
Marie-Nicolas Bouillet i Alexis Chassang (reż.), „Charles II of Anjou” w Universal Dictionary of History and Geography ,1878( przeczytaj na Wikiźródłach )