IDEO (Francja) | 10120 |
---|---|
RZYM (Francja) | L1401 |
Profesjonalny jeździec lub w staromodnym stajennym to zawód jeździecki .
Istnieje kilka odmian zawodu zawodowego jeźdźca:
Niektóre zawody są uprawiane na koniach, ale charakter jeździecki jest uważany za drugorzędny: policjant , straż republikańska , konny itp. Nie są uważani za zawodowych jeźdźców. To samo dotyczy instruktorów jeździectwa i instruktorów, którzy pracują głównie jako pedagog sportowy, a także profesjonalistów z branży turystyki jeździeckiej.
W skokach przez przeszkody, ujeżdżeniu i WKKW jeździec może startować jako:
Kiedy jeździec osiągnie poziom jeździecki i reputację wystarczającą do przyciągnięcia właścicieli dobrych koni, może sam się rozstawić. Aby zapewnić bardziej regularne wynagrodzenie i mniej zależne od jakości koni w stajni i wyników zawodów, niezależni jeźdźcy generalnie różnicują szkolenie jeźdźców, hodowlę koni, zarządzanie stajnią właścicieli, sprzedaż konie.
We Francji w krajowej szkole jeździeckiej można zatrudnić zawodowego jeźdźca jeździeckiego . Jego rolą jest trenowanie kołków do zawodów, szkolenie koni, szkolenie jeźdźców i instruktorów, prowadzenie badań w zakresie sztuki jeździeckiej w jego specjalności.
Dżokej to jeździec jeżdżący na koniach wyścigowych. Zaczynał jako praktykant w stajni pod okiem konkretnego trenera. Jeśli osiągnie wystarczającą sławę dzięki swoim sukcesom, będzie mógł pracować dla kilku trenerów i właścicieli. Znany dżokej może zostać wezwany specjalnie do jazdy konnej w danym wyścigu.
Przez większość czasu dżokeje mają swoją specyfikę w wyścigach płaskich, ale niektórzy mogą zrobić karierę w kilku dyscyplinach jeździeckich. Dyscypliny to płaska, przeszkoda i kłus konny. Praca dżokeja jest bardzo ciężka, tylko 5% chłopaków jest zajętych.
We Francji, aby być dżokejiem, musisz posiadać licencję wyścigową i zawodowy CAPA . Można go zdobyć w szkole AFASEC (Stowarzyszenie na rzecz treningu i akcji społecznej w stajniach wyścigowych) lub MFR .
Fizyczność jest niezbędną cechą dobrego dżokeja. Nie zaleca się przybierania na wadze: średnio waga dżokeja waha się między 46 a 54 kg. To wyjaśnia początek feminizacji zawodu. Małe rozmiary są prawdziwym atutem, ale nadal mało obecne. Pierwszy, który wygrał trifectę, nazywał się Darie Boutboul w kwietniu 1984.
Kierowca prowadzi zaprzężone w kłusie konie wyścigowe. Jest to zawód rzadko wykonywany w pojedynkę, ale często dublujący zawód trenera.
Jeździec pokazowy zarabia na życie, produkując konie publicznie (np. Frédéric Pignon , Jean-François Pignon , Lorenzo , Les Hasta Luego , Bartabas ). Jeźdźcy cyrkowi, tacy jak Alexis Grüss i kaskaderzy tacy jak Mario Luraschi, również są zasymilowani w tej dyscyplinie .
Każdy sektor ma własne kursy szkoleniowe. Najbardziej znanym z pokazów jeździeckich jest Académie du Spectacle Equestre de Bartabas w Wersalu .
Wielu dżokejów szkoli się w Stowarzyszeniu do treningu i akcji społecznej stajni wyścigowych (AFASEC), z którego Christophe Soumillon , ośmiokrotny zdobywca złotego bata .