| Narodziny |
18 czerwca 1902 Moskwa Imperium Rosyjskie |
|---|---|
| Narodowość | rosyjski → sowiecki |
| Śmierć |
8 stycznia 1965 Ryga , Łotewski Związek Radziecki SRR |
| Zawód | Aktor , reżyser , scenarzysta |
Boris Barnet jest reżyser , scenarzysta i aktor z kina rosyjskiego , a następnie radziecki , urodzony18 czerwca 1902w Moskwie i zmarł dnia8 stycznia 1965w Rydze .
Boris Barnet urodził się dnia 18 czerwca 1902, w Moskwie. Jego dziadek wyemigrował z Anglii do Rosji na początku XIX -go wieku. Student w moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury , był wtedy żołnierzem, a potem bokserem w 1920 roku. Student w Moskiewskiej Szkole Filmowej, gdzie ma jako master, między innymi, Lev Koulechov , zaczął swoją karierę jako aktor w 1924 roku, grając jedną z głównych ról, które z kowbojem, w Niezwykłe przygody Mister Westa w krainie bolszewików przez Lev Koulechov . Gra także dla Wsiewołoda Poudovkine'a w Szachowej gorączce (1925). W 1926 był współautorem scenariusza i współreżyserem, wraz z Fedorem Ozepem, Miss Mend .
W 1927 roku podpisał swoje pierwsze filmy, m.in. Młoda dziewczyna z pudełkiem na kapelusze . Jego najsłynniejsze filmy gadające to Okraïna (1933) i Au bord de la mer bleue (1936). Jego kariera, bogactwo w dwudziestu filmach, trwała do 1960 roku. Jednak osiągnięcia powojenne były inspirowane mniej niż kiedy zaczął, z wyjątkiem filmu Zapaśnik a Clown , wydany w 1958 roku zrezygnował z Mosfilm w 1963 roku i został zatrudniony przez Ryskie Studio Filmowe, gdzie planował nakręcić dramat historyczny Spisek ambasadorów .
Zginął samobójstwem, w pokoju hotelowym w Rydze , dnia8 stycznia 1965.
Długo niedoceniany Boris Barnet „ pokazuje się coraz częściej, z perspektywy czasu, jako świetny filmowiec. » ( Serge Daney ). Według Georges Sadoul , jest niewątpliwie najlepszy radziecki autor z komedii . „Czuły, liryczny, pełen humoru i trafności w obserwacji, ludzkiego ciepła” (G. Sadoul), wygłosił wraz z Okraną (Faubourg) w 1933 roku jeden z „najlepszych filmów poświęconych codzienności w Rosji przed rewolucją z 1917 roku ” . (S. Daney).
Sam siebie zdefiniował w 1959 roku : „Nie jestem człowiekiem teorii, ale w życiu biorę materiał z moich filmów. Dobrze czy źle, zawsze starałem się pokazać współczesność, prawdziwego człowieka czasów sowieckich. Ale nie jest to łatwe i możemy przywołać japońskiego malarza . Do czterdziestki malował martwe natury. Od czterdziestu do sześćdziesięciu ptaków. Potem czaple i kaczki. Musiał poczekać, aż skończy sto lat, aby uznać się za godnego zbliżenia się do mężczyzn. Ale czy zawsze masz przed sobą tyle czasu? Dla mnie lubię zabawne rzeczy w dramacie i tragiczne elementy w komedii. To kwestia proporcji, nie zawsze łatwych do znalezienia. „ Czy to właśnie ta „świadomość trudnego do osiągnięcia ideału i trudność jego wyrażenia” ( Marcel Martin ) doprowadziła go do samobójstwa w 1965 roku ?
Wywarł wpływ na reżyserów takich jak Jean-Luc Godard , który bardzo docenił jego film Zapaśnik i klaun , wydany w 1958 roku i który napisał na ten temat: „Naprawdę trzeba mieć serce z kamienia, żeby dąsać się do filmów Barneta. ” . Albo Nikita Michałkow, który ogląda Dziewczyna z pudełkiem na kapelusze (1927) przed każdą sesją.
W 1935 roku, w drodze rozporządzenia, Centralny Komitet Wykonawczy ZSRR przyznać mu tytuł uhonorowany artysta w RFSRR .