Osebergu statek jest statek Wikingów odkryte w dużej kurhan koło Oseberg farmie w okolicy Tønsberg w Vestfold w Norwegii . Został odkryty przez szwedzkiego archeologa Gabriela Gustafsona i norweskiego archeologa Haakona Sheteliga w latach 1904-1905.
Statek i jego zawartość można obejrzeć w Muzeum Łodzi Wikingów w Oslo .
Wykonany jest z przybitych desek, prawie w całości z dębu. Ma 22 metry długości i 5 metrów szerokości, a maszt ma około 9 do 10 metrów. Przy żaglu o powierzchni około 90 m 2 ta łódź mogła osiągnąć prędkość 10 węzłów . Mógł pomieścić do 30 wioślarzy (każda burta statku ma 15 otworów na wiosła). Inne wyposażenie obejmuje duży ster i żelazną kotwicę. Dziób i rufa statku są misternie rzeźbione w stylu, który obecnie nazywany jest „Oseberg”. Łódź została zbudowana w 820 roku i przez kilka lat pełniła swoją główną funkcję, zanim została wykorzystana jako miejsce pochówku. Chociaż może pływać, łódź pozostaje dość krucha, co sugeruje, że powinna być używana tylko do podróży przybrzeżnych.
W grobowcu znaleziono szkielety dwóch kobiet. Jeden, w wieku 60-70 lat, cierpiał na ostry artretyzm i inne choroby. Początkowo sądzono, że druga miała 25-30 lat, ale skany jej korzeni zębów wskazywały, że w rzeczywistości ma ona 50-55 lat. Nie wiemy, kto był hierarchicznie ważniejszy z tych dwojga, czy też jedno z nich służyło jako ofiara, aby towarzyszyć drugiemu w śmierci. Bogactwo i zawartość grobowca sugerują, że jest to osoba wielkiej wagi. Analiza dendrochronologiczna pni w pochówku datuje pochówek jesienią 834 roku. Chociaż tożsamość kobiety wysokiej rangi nie jest znana, sugeruje się, że była ona królową Åsa z klanu Ynglingar (patrz Lista królów Vestfold i Lista królów Norwegii ), matka Halfdan Czarny powiedział Czarny i babcia Harald i st Norwegii powiedział Belle włosy. Ta teoria jest obecnie powszechnie odrzucana i uważa się, że mogłaby być kapłanką ( völva ). Chociaż fakt ten nie został udowodniony, niedawno znalezione artefakty nadały odkryciu nową perspektywę.
Grób został naruszony, a metale szlachetne zaginęły. Niemniej jednak podczas wykopalisk w latach 1904-1905 znaleziono dużą liczbę przedmiotów codziennego użytku i artefaktów. Obejmuje to cztery misternie zdobione sanie, bogato rzeźbiony czterokołowy drewniany powóz konny, drewniane podnóżki i skrzynie. Znaleziono również narzędzia domowe i rolnicze, a także pewną ilość tekstyliów, w tym odzież wełnianą, importowany jedwab i drobne gobeliny. Pochówek w Osebergu jest jednym z nielicznych dowodów tekstylnych z epoki wikingów, a drewniany samochód jest jedynym jak dotąd kompletnym.